Kru Somsri's English School

July 15, 2025, 03:30:21 AM

:    
191147 46430 16678
: amandine512thomas
*
+  Kru Somsri's English School
|-+  ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี
| |-+  คุยกับคุณครูสมศรี
| | |-+  หนูทีปัญหาค่ะคุณครู
: [1] 2
: หนูทีปัญหาค่ะคุณครู  ( 7457 )
บิ๋ม
« : January 22, 2011, 04:16:09 PM »

หนูเป็นลูกคนเดียวนะคะครู เมื่อเดือนธันวาที่ผ่านมาแม่หนูตรวจเจอว่าเป็นมะเร็งเต้านมขั้นที่2 ตอนแรกที่แม่รู้แม่หนูก็ไม่บอกหนู บอกหนูแค่ว่าเป็นก้อนเนื้อที่ต้องเอาออก แม่ก็ผ่าตัดประมาณกลางเดือนแม่บอกว่าเป็นถุงน้ำธรรมดาที่ต้องเอาออก ยังไม่ถึงวันผ่าตัดแม่ก็ไปรับไปส่งหนูเหมือนเดิม โดยที่หนูก็ยังไม่รู้แต่ก็เหมือนมีอะไรที่ทำให้หนูไม่สบายใจ 2วันก่อนผ่้าตัดก็นั่งในรถไปรรอยู่ดีดีหนูก็ร้องไห้ออกมาเพราะอะไรไม่รู็้ แล้วแม่หนูก็ร้องออกมาเหมือนกัน ทำหใ้หนูรู้ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ แม่หนูไม่เคยร้องไห้มาก่อน หลังจากวันนั้นแม่หนูก็ผ่าตัดหนูต้องไปนอนบ้านอาม่า สุดท้ายพ่อก็บอกหนูว่าแม่เป็นมะเร็งแต่หมอยังไม่รู้ขั้นที่เท่าไร ตอนแรกที่พ่อแม่หนูปิดบังไม่ยอมบอกหนูก็ไม่เข้าใจว่าจะปิดบังทำไมยังไงก็หนีไม่พ้นอนู่ดี แต่พอพ่อหนูบอกตรงๆอย่างนี้ตอนนั้นหนูเดินกับพ่ออยู่กำลังห้องที่แม่พักอยู่ ขาหนูหมดแรงเลยคะตอนนั้นหนูไม่มีความรู้สึก ไม่รู้สึกเสียใจ ไม่รู้สึกอะไรเลย ในหัวมันกลวงไปหมดคะครู พ่อหนูบอกว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเราต้องปรับตัวให้ทันกับมันช่วงนั้นหนุเบลอไปหมดเลยค่ะ ไม่รู้สึก ไม่อยากทำ มันงงไปหมดค่ะ 2วันหลังจากนั้น พ่อก็บอกหนูว่าหมอตรวจชิ้นเนื้อแล้วเป็ฯขั้นที่ 2 ยังไม่แพร่กระจาย และต้องทำคีโม หนูก็เข้าใจทันทีกับปัญหาว่าเป็นเป็นมะเร็งและต้องทำคีโมจริงๆหนูร้องไห้หนักมากจริงๆพ่อหนูก็ปลอบหนูหนูคิดอยู่ในใจว่าหนูเป็นลูกคนเดียวมีกัน3คนพ่อแม่ลูกหนูร้องไห้เสียใจพ่อปลอบหนู แม่หนูกลัวเป็นกังวลพ่อหนูก็คอยปลอบแม่ พ่อหนูเป็นคนไม่ค่อยพูด เมื่อก่อนเวลาถามว่ารักหนูไหมพ่อต้องอ้อมค้อมให้มากสุดเท่าที่จะทำได้ พ่อเป็นหัวหน้าครอบครัวต้องเข้มแข็งพ่อ บอกว่าไม่กลัวหรอก คนเราก็ต้องเกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดาแม่หนูยังโชคดีที่เจอเร็วยังมีโอกาสหาย จากวันนั้นหนูก็ไม่เคยร้องไห้ให้พ่อหรือแม่เห็นเลยคะ แต่หนูกลัวจริงๆว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นมาหนูกับพ่อจะอยู่ยังไงทุกครั้งที่คิดหนูก็ร้องไห้ออกมาทุกครั้งแต่ไม่เคยให้ใครเห็นเพราะกลัวพ่อเป็ฯกังวลมากกว่าเดิมทุกวันนี้พ่อก็ต้องทำทุกอย่างหนูก็พยายามช่วยทุกอย่างเท่าที่ทำได้ แม่หนูทำคีโมครั้งที่1ผ่านไปแล้วโชคดีที่ไม่มีการแพ้อะไร ไม่มีการอ้วก แต่แม่หนูก็เริ่มผมร่วงหนูไม่รู้จะทำยังไงคะครู แม่หนูเหมือนหมดกำลังใจ หนูพยายามพูดก็ไม่ดีขึ้น หนูรู้ว่าแม่ต้องเจอกับปัญหาที่ใหญ่หลวงหนูไม่อยากให้แม่หมดกำลังใจหนูควรทำไงดีค่ะ
 
gracegrace
Newbie
*
: 22


« #1 : January 22, 2011, 09:19:43 PM »

สู้ๆนะคะ ....ทุกอย่างจะดีขึ้นเองค่ะ เดี๋ยวนี้มีหมอเก่งๆเยอะ่ค่ะ
แล้วที่ข่าวตอนนี้ก็มีหมอ เทวดาที่รักษามะเร็งหาย ถ้าบ้านเธอ เชื่อเรื่องแบบนี้ ก็น่าลองนะคะ เพราะเื่พื่อนเราป้าเค้าก็เป็นมะเร็ง ไม่ทราบว่าที่ไหน ตอนนี้หายแล้วน่ะค่ะ สู้ๆค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
 
AA
« #2 : January 22, 2011, 09:32:27 PM »

คอยให้กำลังใจแม่ ดูแลแม่ และ ทำให้แม่เชื่อมั่นว่า ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ทำให้แม่สบายใจ

เป็นกำลังใจให้นะคะ
 
คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
น่าร๊ากกกกก
Administrator
Hero Member
*****
:
: 4363


เดาซิ...คุณครูอุ้มน้องหมากี่ตัว อิอิ


« #3 : January 24, 2011, 04:14:13 PM »

http://www.youtube.com/watch?v=NFTlHsjWxIc

อย่าลืมที่แม่ต้อยสอนนะลูก

"ชีวิตที่มีค่า

ไม่ใช่ชีวิตที่ร่ำรวย

มีเกียรติและก็อายุยืน

แต่เป็นชีวิตที่มีค่า

คือชีวิตที่ตัวเรามีคุณค่า

และทำให้ชีวิตคนอื่นมีคุณค่า"


อดทนนะคะ

อย่าเพิ่งเสียขวัญนะลูก

มะเร็งก็มาจากเนื้อในตัวเรา

อย่าให้คุณแม่เครียด คุณแม่จะได้อยู่กับเนื้อนี้อย่างไม่เบียดเบียนกัน

ขอเพียงหนูต้องมี "สติ" อย่าเพิ่งเสียขวัญนะลูก

อย่าร้องไห้นะคะ

โรคต้องหายได้ ถ้าเรามความมั่นใจในความดี

ใจเย็นๆนะคะ

หากโรคนี้จะทำลายได้ก็แต่กาย แต่ทำลายความรักความผูกพันของคนในครอบครัวไม่ได้นะลูก

คุณครูขอเป็นกำลังใจให้หนูนะลูก

และคุณครูก็ต้องขอชื่นชมหนูที่หนูเป็นเด็กเข้มแข็งมากนะลูก

ไม่ว่าอะไรจะเกิด

ขอให้หนูมีสติ และใช้ทุกขณะปัจจุบันกับคุณแม่อย่างมีความสุข

ให้จิตของคุณแม่เสวยแต่อารมณ์สุขใจ ไร้ความทุกข์ ความห่วงใยนะลูก

ทำให้ได้นะคะ

คุณครูจะเป็นกำลังใจให้นะคะ


สู้ๆนะลูก
 

อย่าลืมเทียมเกวียนเยี่ยงควาย อ่านซ้ำๆ ทวนซ้ำๆ นะคะ คุณครูสมศรีและพี่ๆเสื้อส้ม เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆค่ะ!!!!!
aor.araya
« #4 : January 24, 2011, 04:28:33 PM »

สู้ๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้
แม่มีชีวิติอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะเรา เป็นกำลังใจให้แม่
ลองมีสติ อยู่กับปัจจุบัน
แล้วมองโลกอย่างที่โลกเป็น ไม่ใช่มองโลกอย่างที่เราเห็น อย่างที่พระพุทธเจ้าบอก
เกิด แก่ เจ็บ ตาบ เป็นเรื่องธรรมดา
คนเราก็ต้องมีป่วยกันบ้าง ถ้าหากทุกข์ก็ให้ทิ้งทุกข์ สุขก็ให้ทิ้งสุข
แล้วชีวิตเราก็จะพบกับความสุขที่แท้จริงค่ะ
ไม่รู้ว่าโพสมาแล้วช่วยได้หรือเปล่า
แต่ก็ลองเก็บไปคิดดูเล่นๆนะจ๊ะ เผื่อจะใช้ได้
เราเองเวลาไม่สบายใจก็ใช้วิธีนี้เหมือนกัน แรกๆมันอาจจะยากหน่อย แต่หลังๆก้จะเริ่มง่ายเองจ้าา
 
Dekwunwaii
« #5 : January 24, 2011, 04:29:50 PM »

สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ ลองหาหนังสือธรรมะให้แม่อ่านสิ น่าจะทำให้ท่านมีกำลังใจขึ้นนะ
เราเคยอ่านหนังสือธรรมะเจอเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับการรักษาโรคด้วยการสวดมนต์
มันเป็นการอุทิศส่วนกุศลให้กับสิ่งร้ายๆที่มาอาศัยตัวเราอยู่นะ
จำไม่ได้ว่าเล่มไหน ไม่แน่ใจว่าเป็นของหลวงพ่อจรัญ รึป่าว ลองหาดูละกัน

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็ขอให้สู้ต่อไปนะ "ชีวิตยังมีวันพรุ่งนี้เสมอ"  
 
:)
« #6 : January 24, 2011, 04:32:04 PM »

ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ เดียวนี้คุณหมอเก่งจะตายไป
 
MookThong
« #7 : January 24, 2011, 04:36:21 PM »

เดี๋ยวก็หายหมอสมัยนี้เค้าเก่ง  เชื่อเราๆ
 
stoppu
« #8 : January 24, 2011, 04:44:00 PM »

หายอยู่แล้วละคะ ไม่ต้องกังวลนะคะ  ตั้งใจเรียน ทำให้แม่สบายใจ คุยกันเยอะๆๆ   คุรณแม่ก็จะดีใจ และก็ไม่เครียดนะคะ  เธอเองก็ต้องไม่เครียดนะ เดี๋ยวคุณแม่เครียดตาม  สู้ๆนะคะ  ทำใจให้สบายๆ  อ่านแล้วจะร้องไห้ตามเลยอ่า  >W<  
 
caramelcream
« #9 : January 24, 2011, 05:40:36 PM »

สู้ๆ นะคะและพยายามหาเวลาอยู่กับท่านให้กำลังใจท่านเยอะ ๆ ตั้งใจเรียน ทำสมาธิดีๆ ทำอะไรๆก็นึกถึงคุณแม่ คุณครู ครอบครัว และเพื่อนๆ ที่คอยเป็นกำลังใจให้นะคะ
ทุกคนเป็นกำลังใจให้นะ รวมทั้งเราด้วย : )
มีอีกหลายคนเป็นกำลังใจให้ๆ นะๆ
อยากให้ สู้ ๆ ๆ ๆ
เข้มแข็งนะคะ เชื่อว่าเธอต้องอยู่ได้อย่างเข็มแข็งแน่นอน
เราไม่รู้ว่าท่านทานมังสวิรัติ กับน้ำผักที่คั่นเองอยู่หรอป่าว เราว่าช่วยได้พอสมควรนะ ...
สู้ ๆ นะคะ
 
นิด
« #10 : January 24, 2011, 05:57:31 PM »

เราก็มีแม่ที่เคยป่วยเป็นโรคมะเร็งเหมือนกัน  ตอนนั้นเราเด็กมากๆ แค่อนุบาล 3
แม่เราป่วยเป็นมะเร็งที่มดลูกระยะที่ 2 เหมือนกัน
เราไม่รู้เลยว่าแม่ไปไหน รู้แค่ว่ากลับบ้านมาก็เจอแต่พี่กับพ่อ
แต่วันหนึ่ง พ่อก็พาไปเยี่ยมแม่ที่ศิริราช เราถึงรู้ว่าแม่มาหาหมอ เพราะเป็นมะเร็ง
แม่บอกว่าแม่ตัดหมดแล้ว เดี๋ยวก็หายตอนนั้นเรายังเล็กก็ไม่รู้หรอกว่าโรคนี้ร้ายแรงขนาดไหน เห็นยายกับพี่ร้องเราก็ร้อง
มาจนถึงทุกวันนี้เกือบ 12 ปีแม่ของเราหายเป็นปกติดีแล้ว แต่ก็ยังไปพบหมอตามที่หมอนัดนะเพื่อดูอาการและตรวจสอบร่างกาย
เรียกได้ว่าแม่ของเราหายขาดแล้ว
เราอยากให้เธอมีกำลังใจ เพราะลองคิดดูเมื่อกว่า 12 ปีก่อนที่แม่เราเป็น การแพทย์ยังไม่เจริญเท่าสมัยนี้
แต่แม่ของเราก็สามารถรักษาจนหายมาได้
ตอนนี้เมืองไทยมีหมอเก่งๆที่สามารถรักษาโรคนี้ได้อยู่แล้ว
ขอให้เธอมีกำลังใจ อย่าร้องไห้ให้แม่เสียกำลังใจ
ให้กำลังใจแม่มากๆนะ
เธอต้องเข้มแข็งนะ เราเป็นกำลังใจให้
 
จ๋า
« #11 : January 24, 2011, 06:51:16 PM »

สู้ๆนะคะ  


เราต้องมีสติ  และเป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ


เราต้องทำให้ท่านอารมณ์ดี  ให้ท่านมีความสุข  อย่าให้ท่านกังวล


พูดคุยกับท่านบ่อยๆ อาจจะทำให้ท่านคลายกังวลได้บ้าง หรืออาจะเล่าเรื่องตลกให้ท่านฟังก็ได้นะคะ


เป็นกำลังใจให้นะคะ  สู้ๆค่ะ
 
แก้ม
« #12 : January 24, 2011, 06:56:40 PM »

แม่เราไปตรวจพบว่ามีก้อนเนื้ออยู่ที่นมเหมือนกัน
แต่ยังไม่รู้ว่าเป็นก้อนเนื้อดีหรือร้าย
ต้องผ่าตัดถึงจะรู้
แต่แม่เราไม่ยอมผ่าตัด
และไม่ไปหาหมออีกเลย
แม่บอกว่า ถ้าแม่นอนโรงบาล
แล้วที่บ้านใครจะดูแล
แม่บอกแม่ไม่กลัวหรอกตาย
และแม่เคยไปให้หลวงพ่อวัดหนึ่งจับชีพจรดู
ว่าเป็นหรือไม่เป็น
พระท่านบอกว่าเป็น
แต่แม่เราจะปฏิบัติวิปัสากรรมฐานอยู่เรื่อยๆๆ
กรรมฐานสามารถรัักษาโรคได้จริงๆนะ
มีหลายคนที่เค้าหายจากโรคมะเร็ง
ด้วยการปฏิบัติธรรม

หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี
ท่านบอกว่า มะเร็งเต้านมจะเกิดจากความเครียด
มะเร็งปากมดลูกเกิดจาการผิดศีลข้อสามหรือเคยทำแท้ง

เราว่าใช่จริงๆ แม่เราผ่านความเครียดมามาก
ตัวมะเร็งเนี่ยย ยิ่งเราเครียดมันจะยิ่งชอบ
แต่ถ้าเราอารมณ์ดี มันจะกลัว
พยายามรักษาใจแม่ดีๆนะ
ยังไงเราเป็นกำลังใจให้เธอ

เราอยากให้แม่เธอสวดมนต์กับปฏิบัติธรรมอ่ะ
ดีจริงๆๆ
แนะนำไปวัดอัมพวัน สิงห์บุรี
และสาขาของวัดนี้
ศูนย์เวฬุวัน จ..ขอนแก่ร
 
ammz
« #13 : January 24, 2011, 08:51:48 PM »

^ ^ อ่านแล้วนึกถึงเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาเลยค่ะ :") แม่เดินเข้ามาบอกเราในห้องนอน เดินมากอดเรา แล้วบอกเราว่า ..แม่เป็นมะเร็งถ้าไม่หายอาจอยู่กับหนูได้3เดือน แล้วแม่ก็ฝากเราดูแลน้องชายที่ยังอยู่แค่ชั้นประถมต้น ^ ^ เรากอดแม่ไปร้องไห้ไป และบอกแม่ว่าเราจะดูแลน้องเอง ตอนนั้นพ่อเราก็ไม่ค่อยสนใจครอบครัวเท่าพ่อเธอ ..เราว่าเธอโชคดีน๊า ^ ^ กำลังใจเดียวของแม่เราก็คือเราและน้องชาย ..เราอยากจะบอกเธอว่า ตอนนี้ แม่เราหายแล้วนะ ^ ^ แต่ต้องไปตรวจหาเชื้อประมานเดือนละครั้งหรือแล้วแต่ เพื่อไม่ให้มีเชื้ออีก ..เราอยากให้เธอยิ้มนะ ยิ้มให้แม่ ให้พ่อ ให้ทุกคนในครอบครัว กอดท่าน บอกรักท่าน ดูแลท่านให้มากๆๆ ..นั้นแหละเราว่าเป็นยาวิเศษกว่ายาหมออีก ^ ^ เป็นกำลังใจที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว :") เธอสู้ๆๆนะ คิดซะว่าอย่างน้อยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้เธอคุณพ่อแล้วก็คุณแม่ของเธอได้ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น ได้บอกรัก แล้วก็ได้แสดงความรักต่อกันมากขึ้น ^ ^ อย่าเพิ่งกังวลใจเลย แม่เราก็เป็นขั้นที่2เหมือนกันนะ ^ ^ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ให้มีความสุขและคุ้มค่าที่สุด แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี อย่าทำให้คุณแม่เป็นกังวลเมื่อเราต้องอยู่คนเดียวว่าเราจะอยู่ได้หรือไม่ เราต้องอยู่ให้ได้ ให้คุณแม่มั่นใจว่า ลูกคนนี้จะเป็นลูกที่ดีของแม่และอยู่ในสังคมได้ด้วยดี  ..อดทนในเวลาที่ฝนพร่ำนะจ๊ะ :") เราผ่านเหตุการณ์เดียวกับเธอมาแล้ว เธอก็ต้องผ่านมันได้เชื่อเราสิ ^ ^
 
lollypop*
Newbie
*
:
: 34


> < สู้ๆ


« #14 : January 24, 2011, 08:53:11 PM »

สู้ๆนะคะ ใจเย็นๆ มีสติกับตัวเอง เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆๆ
 

รักครูสวย  จุ๊กกรู๊วว 555+ ^^    Kru Somsri FC @ HWN *
: [1] 2  
:  

+

Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.