เรียนคุณครูสมศรีที่เคารพรัก

[trash]

คุณครูสมศรีที่หนูเคารพรักค่ะ

คือตอนนี้ตัวหนูมีปัญหาหลายอย่างเลยค่ะ คือ บ้านหนูประกอบกัน4คน คือ พ่อ แม่ พี่ชาย และหนู ค่ะ ด้วยความที่หนูเป็นน้องคนเล็กมีอะไรก็ต้องยอมพี่ตลอด พี่หนูเล่นคอม วันละหลายชั่วโมง ประมาณ 8โมงเช้า ถึงประมาณ 2ทุ่มครึ่ง บางครั้งเขาก็เล่นถึง12คืนเลยค่ะ ถ้าวันไหนพ่ออยู่หนถึงได้เล่น เพราะพ่อจะช่วยพูดใ้ห้ ตอนแรกไม่ได้เล่นหนูก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไรนักหรอกค่ะ แต่มันก็เป็นสิ่งผ่านคลายสำหรับหนูนะค่ะ
จะกระทั้ง หนูไม่อยากยุ่งกับพี่เลยค่ะ เขาบ้าเกม เล่นแต่เกมอย่างเดียว
จนตอนนี้ขึ้นม.6แล้ว ยังติดแฟน มัวแต่เที่ยว ไม่อ่านหนังสือ ไม่ทำไรเลย ตอนGat กับPat มา เขาก็ไม่อ่านหนังสือเลย หนูก็ไม่ค่อยรู้ระบบเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่หนูไม่รู้ว่า เขาจะเอ็นติดมั้ย? ใจนึงก็เป็นห่วงกลัวไม่ติด ใจนึงก็อยากเล่นคอม แม่กับพ่อหนูกลุ้มใจมาก หนูก็พูดกระแหนะกระแหน ว่าเดี๋ยวอย่างนู้นอย่างนี้ จนบางทีพี่เขาโมโห เขาเคยต่อยท้องหนูด้วยค่ะ 1ครั้ง หนูก็เลยไม่อยากทำให้เขาโกรธ จนตอนนี้หนูเลือกไม่ยุ่งกับเขาจะดีกว่า ต่างคนต่างอยู่ แต่แม่หนูก็มาบอกว่า ไม่ได้หรอก พี่น้องยังไงก็ตัดไม่ขาด หนูก็โมโหสิค่ะ จะให้หนูทำไงค่ะ ในเมื่อยุ่งกันมีแต่ทะเลาะ สู้ต่างคนต่างอยู่ไม่ดีกว่าหรอ? ตอนนั้นที่แม่หนูพูด หนูก็พูดกับแม่ไปว่า "แม่อย่าพูดได้มั้ย หนูรำคาญ แม่เคยมีทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว แต่หนูหล่ะ ไม่มีอะไรเลย หนูเคยคิดนะค่ะแม่ ว่าพ่อกับแม่รักลูกเท่ากัน แต่นานๆไป หลายสิ่งหลายอย่างทำให้หนูคิดว่า หนูเป็นลูกแม่รึป่าว ขอเถอะค่ะแม่ ถ้าคำที่แม่พูด ไม่ได้ช่วยให้หนูรู้สึกดีขึ้น ก็อย่าพูดเลยดีกว่า " พอหนูพูดจบแม่ก็เงียบ แต่หลายวันก็พูดกันใหม่ คือหนูเป็นคนที่พูดจารุนแรงมาตั้งนาน จนตอนนี้เริ่มชิน ทุกครั้งที่หนูพูดว่าแม่หนูก็เสียใจเองนะค่ะ ไม่ใช่หนูไม่รู้สึก แต่หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงให้หายเหมือนกัน ตอนนี้นับวันๆ หนูเริ่มกดดันจากสิ้งรอบข้างมากเรื่อยๆ บ้านหนู ก็ไม่ได้รวยมากและจนมาก ฐานะปานกลาง พอหนู ก็มีหนี้อยู่พอหอมปากหอมคอ บรรพบุรุษหนูเหลืออยู่คนนึง เขาคือย่าของหนูเองค่ะ หนูรู้สึกว่าตัวเองเลวขึ้นนับวันๆ หนูก้าวร้าวหนูรู้ตัวค่ะ หนู พูดอะไรไม่นึกถึงใจคนอื่น ย่าชอบว่าแม่หนู ถูกก็ชอบเล่าเรื่องย่าให้เพื่อนฟัง หนูแค้นค่ะ แม่ใครๆก็รัก ใจหนู หนูอยากให้เขาตายไปมากๆ เพราะญาติพี่น้องพ่อ เขาไม่มีใครชอบแม่หนู แล้วเมื่อไม่นานเขาบอกจะเอาหนูไปเลี้ยง ช่วงปิดเทอมครั้งที่แล้ว เค้าเอาหนูไปอยู่บ้านเขา3เดือน หนูเริ่มเห็นหลายๆอย่าง นืสัยหนูเปลี่ยนเพราะป้าคนนี้แหละค่ะ หนูเริ่มมองลึกเรื่อยๆ ว่านิสัยแท้จริงเขาเป็นยังไง เขา เป็นคนขี้อิจฉาเห็นใครดีกว่าก็ว่าหมด เขาว่าแม่หนูพูดให้หนูฟังกล่อมหนูทุกวันๆ จนตอนนั้นหนูเกลียดแม่เลยค่ะ หลังจากนั้นไม่นาน หนูเริ่มเห็นไรหลายๆอย่างแล้วค่ะ ว่าป้าหนูเป็นคนไม่ได้ หนูไม่น่าไปอยู่กับป้าเลย ทำใ้ห้หนูติดนิสัยที่ไม่ดีกลับมาก จนตอนนี้กลายเป้นเด็กนิสัยเสียแล้วค่ะ พยายามแก้ยังไงก็ไม่หายเลยค่ะ หนูรู้สึกถูกกดดันมากค่ะ อยู่บ้านพี่ไม่ให้เล่นคอม แม่ก็เข้าข้างพี่ พ่อก็ทำแต่งาน พอหนูจะออกไปข้างนอกก็โดนพี่ห้าม ให้อยู่บ้าน จนกระทั้งวันนึงหนูหนีออกจากบ้านไปอยู่บ้านเพื่อน หนูทั้งเสียใจทั้งโกรธ เพื่อนทั้งห้องรู้หมดว่าหนูจะไม่กลับบ้าน เพื่อนก็เป็นห่วงโทรตามกันใหญ่ จนกระทั้งตอน1ทุ่มครึ่งแม่โทมา "บ้านหน่ะจะกลับมั้ยห๊ะ?" "ทำไม" " นี่เธออยู่ไหนของเธอ ฉันรอเธอตั้งนานแล้ว" " หรอ อยู่บ้านเพื่่อนวันนี้จะไม่กลับ " " กลับมาหาฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ " จนกระทั้ง หนูกลับไปถึงบ้าน แ่ม่โทรตามพ่อ ให้รีบกลีบบ้าน หนูโดนพ่อว่าอย่างเดียวเลย แม่หนูเงียบไม่พูดเลยสักคำ นานๆเข้า ก็เริ่มพูดกัน โดยไม่มีใครพูดถึงเรื่องครั้งนั้น แต่เหมือนแม่จะลืมไปอย่าง ว่าหนูคิดเสมอว่า เวลาหนูทำไรผิด ทำไมต้องฟ้องพ่อด้วย หนูไม่เข้าใจ ทำไมพี่หนูไม่โดนว่าไรเลยค่ะ เมื่อไม่นานมานี้ พี่หนูขับรถ (ยังไม่มีใบขับขี้ แม่นั่งไปด้วย) พี่หนูขับไปชนรถคันนึง บุบ หรือยังไงเนี่ยแหละค่ะ เค้าเรียกว่า5000 หนู ก็ รู้นะค่ะ แต่แม่หนู ไปหายืมตังคนอื่น เพราะไม่รู้จะบอกพ่อยังไงกลัวลูกชายสุดที่รักเขาโดนว่าหล่ะมั้งค่ะ หนูไม่เข้าใจเลยจริงๆค่ะ

พี่หนู ได้คอมใหม่ มือถือใหม่ เป้ใบละหลายพัน กางเกงตัวละหลายพันเสื้อตัวละหลายพัน ได้ไปเที่ยวไหนก็ได้ไปตามใจตัว


แต่หนู คนที่ไม่เคยได้อะไรเลย นอกจากพ่ออัดเรียนพิเศษไปวันๆ
กับความกดดันที่เพิ่มจากคำพูดคนในบ้าน แล้วก็เจอแต่เรื่องผิดหวัง
หนูพึ่งขึ้นม.4 อยากเข้าสายวิทย์ เพื่อจะเรียนหมอ แต่ไหง เข้าสายศิลป์ภาษาจีนได้ ? หนูไม่รู้ว่าสายจีนจะเรียนไรได้แล้วอะค่ะ แล้วจบไปจะเข้ามหาลัยไรได้ แล้วจะเอ็นติดมั้ย จะมีงานทำมั้ย อนาคต พ่อแม่หนูจะสบายมั้ย ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึดว่าตัวเองมันแย่เหลือเกิน ทำไมเกิดมาโง่อย่างนี้ อยากตายหายไปเลยจากโลกนี้ มีชีวิตแล้วยุ่งยากอย่างนี้ สู้ ตายๆ ไปเลยดีกว่ามั้ยค่ะครู ครู ว่าหนูเป้นคนที่ไม่ดีคนนึงเอามากๆเลยใช่ไหมค่ะ

ครูอาจจะรำคาญนะค่ะ ที่หนูเขียนมายาวยืดอย่างนี้

มันไร้สาระมากเลยใช่ไหมค่ะ?

แต่หนูวอนขอคำปรึกษาครั้งนี้ครั้งเดียวจริงๆ ค่ะ

แล้วหนูจะไม่ขอไรอีกเลยค่ะ

แค่นี้รบกวนครูมากพอแล้วค่ะ

[Dorapear]

ชีวิตของคนเราทุกคนเกิดมามีค่านะคะ

ทำจิตใจให้สงบนะคะ

เดินหน้ากับชีวิตต่อไป

สู้ๆนะคะ

[Ja-Ja (Sailom) ^^]

ขออนุญาตตอบนะคะ

จริง ๆ เเล้ว ไม่มีใครทำให้เราเปลี่ยนเป็นคนไม่ดีได้นอกจาก ใจของเราเอง

ทั้งกายเเละใจเป็นของเราทั้งสิ้น อาจจะบอกว่าได้นิสัยไม่ดีมาจากคนนั้นคนนี้

นั่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นค่ะ เเต่สิ่งที่ทำให้เราถลำลึกลงไปคือ จิต ของเรา

ถ้าเราอยากเป็นคนดีเราก็ต้องรู้จักควบคุมจิต ควบคุมอารมณ์ของตนเองนะคะ

อีกอย่าง อย่างคุณเเม่เลยค่ะ มีเเม่ที่ไหนไม่เป็นห่อวงลูกบ้าง ปากก็ว่าอย่าง เเต่ใจคิดอย่าง

คนบางคนรัก เเต่...เเสดงออกไม่เป็นค่ะ คุณเเม่หนูอาจเป็นปะเภทนี้ก็ได้นะคะ

เเต่ถ้าคุณเเม่หนูลำเอียงจริง ๆ หนูก็ไม่ควรเกลียดคุณเเม่นะคะ หนูเป็นคนจนวันนี้

เติบโตมาจนวันนี้ เพราะคุณเเม่กับคุณพ่อนะคะ ถ้าท่านไม่รักหนู ท่านคงไม่ส่งเสียให้หนูเรียนหลอกค่ะ

ถ้าไม่รักคงทิ้งไปเเล้ว จะเรียกให้กลับบ้านมาทำไม จะเรียกกลับมาใช้เงินทำไมกันคะ

ที่ท่านเรียกหนูกลับมาเพราะท่านรักหนูนะคะ หนูอย่าคิดมาก

อีกอย่างการที่คุณพ่อส่งเสียให้หนูเรียนพิเศษเป็นเรื่องดีนะคะ วันนี้เราเหนื่อย

เเต่อนาคตเราก็สบาย ไม่เหมือนพี่ชายหนู วันนี้สบาย เเต่อนาคตลำบาก

หนูเป็นคนลิขิตชีวิตของหนูเองนะคะ เกิดมาครั้งเดียวจะทำอะไรต้องคิดดี ๆ นะคะ

อย่าให้เหมือนพี่เลย พี่เกือบทำเรื่องบ้ามากมา 2 หนเเล้ว เเต่พี่ก็มีสติได้เพราะได้ระบายกับคุณครูสมศรี

หนูจะต่อว่าพี่ก็ได้นะคะที่เเนะนำเเบบนี้ ยังไงก็รอคุณครูตอบนะคะ ที่พี่เขียนอ่านเล่น ๆ ก็ได้ค่ะอย่าคิดมาก



***ปล. ถ้าหนูอยากเรียนสายวิทย์จริง ๆ สามารถทำเรื่องขอย้ายสายได้นะคะ

[Unidentified Girl]

ใจเย็นๆก่อนนะคะ

คุณครูเพิ่งกลับจากขอนแก่น

รอสักพักนะคะ

[trash]

ค่ะ หนูจะพยายามรอนะค่ะ

แต่ตอนนี้หนูคิดว่ามันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆแล้วค่ะระหว่างหนูกับพี่
เกือบโดนพี่ฆ่าเลยหละมั้งหน่ะค่ะ

เค้าชี้หน้าด่าหนู แล้วก็เดินเข้ามา แม่มาพอดี
พี่ก็เลยไม่กล้าทำอะไร พ่อยังไม่รุ้เรื่องนี้เลยค่ะ
หนูกลัวค่ะคุณครูหนูกลัวเหลือนเกิน แล้วตอนนี้แม่กับพี่ก็ไม่พูดกับหนูด้วยคะ่

หาวิธีให้หนู ไม่เจอพี่หนูเลยได้มั้ยค่ะ
หนูไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบครั้งนั้น
ตอนนี้หนูคิดจะออกไปจากบ้านหลายรอบแล้ว
แต่พยายามท่องว่า อดทนนะ ๆแต่มันใกล้จะกลั้นไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ
หนูเคยจะพยายามปรับความเข้าใจหลายรอบแล้ว
แต่ เวลาคุยกันทีไรโดนไล่โดนด่า โดนตะคอกทุกที

จะปรึกษาแม่ แม่ก็ บอกว่าหนูงี่เง่า
ปรึกษา พ่อ พ่อก็เครียดเรื่องงานแล้ว
ปรึกษา ญาติก็ไม่ได้เพราะเขาเกียจครอบครัวหนู
ปรึกษาเพื่อน ก็ช่วยไรไม่ได้
เครียดมากค่ะคุณครู

[&(%$%#$)(*&^%$^&*(* [ME]]

พจนานุกรมของคนที่ประสบความสำเร็จ

ไร้คำว่า"ฉันไม่เคยได้อะไรจากคนอื่นเลย" มีแค่เพียงคำว่า"ฉันไม่เคยได้รับอะไรจากตัวฉันเองเลย"

ตัวเรา หัวใจเรา อย่าให้คนอื่นมาทำให้ไขว้เขว(เขียนไงอ่า) คิดเหรอคะว่าการที่พี่ทำอย่างนี้จะทำให้เขามีอนาคตที่ดีน่ะ

ถ้าเป็นเราๆจะคิดในแง่ดี

พี่เป็นอย่างนี้น่ะดีแล้ว ชั้นจะได้ตั้งใจเรียน พอจบก็จะมีงานที่ดีกว่าพี่ เลี้ยงแม่ได้อย่างไม่อายใคร ฉันจะทำให้ทุกคนรู้ว่าฉันน่ะ สำคัญแค่ไหน ถ้าดีดีก็จะเลี้ยงพี่ด้วยไปเลย 555+


^^~สู้ๆ