สวัสดีครับครู ผมเรียนอยู่สาขาบางกะปินะครับ...คือตอนนี้ผมเรียนอยู่ชั้นม.6แล้วครับ แต่ยังตัดสินใจเรียนต่อในคณะที่คิดไว้ไม่ได้
ผมขอเริ่มปัญหานะครับ คือผมเป็นเด็กที่เรียนอยู่สาย ศิลป์อังกฤษ-จีนครับ ความรู้ด้านภาษาจีนก็พอพูดกับคนจีนได้อย่างไม่ยากนัก ผมค่อนข้างเรียนภาษาจีนได้ดีครับ เริ่มเรียนมาแค่4ปีแต่รู้สึกว่าเรียนง่ายและเข้าใจมากกว่าภาษาอังกฤษทั้งที่ความตั้งใจที่มีในการเรียนไม่แตกต่างกัน แต่เรื่องของเรื่องก็คือผมไม่รู้ตัวเองอ่ะครับว่าจะเรียนต่อในคณะอะไรดี วิชาที่ผมเรียนได้ดีก็มีแค่ ภาษาไทย ภาษาจีน สังคม ศิลปะ วิทยาศาสตร์ เกษตร(วิชานี้ผมชอบมากด้วยครับ)
แต่ด้วยส่วนตัวของตัวผมเองแล้ว การเกษตร เลี้ยงสัตว์ ผมชอบมากที่สุดในชีวิตเลยครับ เรียกได้ว่าเป็นชีวิตของผมเลย ผมรักสัตว์มากครับ เห็นแองจี้ของครูสมศรีแล้วผมก็ชอบมากๆ ที่บ้านเลี้ยงทั้ง หมา แมว หนู กิ้งก่า เต่า งู นก สารพัดที่จะเลี้ยงครับ ผมชอบฝันไว้เสมอว่าอยากเรียน สัตวแพทย์ สัตวศาสตร์ ประมง ...อันนั้นคือความฝันครับ แต่ความเป็นจริงคือ ผมไม่สามารถที่จะเรียนได้ เพราะผมไมได้เรียนสายวิทย์-คณิต
ผมได้ความคิดหลายๆอย่างจากการที่ครูสอนแง่คิดต่างๆในชีวิตครับ ผมชอบทางด้านนี้และอยากทำด้านนี้ให้ดีที่สุดด้วย แต่ไม่รู้ว่าผมจะเลือกเดินอย่างไรให้ถูก เพราะตอนม.4ผมเคยเรียนอยู่ในสายวิทย์นะครับ แต่ผมคิดๆดูแล้ว ย้ายเรียนจีนดีกว่า เพราะเท่าที่เห็น มันไม่เหมาะกับผมครับแล้วผมก็ไม่ได้ชอบวิทยาศาสตร์มากด้วย แค่เรียนแล้วเกรดถึงเลยลงเรียนไปเท่านั้น ผมชอบภาษาจีนมากกว่า
นี่ก็เป็นอีก1ปัญหาครับที่ผมว่า ผมไม่ได้ชอบวิทยาศาสตร์เลย แต่อยากเรียนสัตว์ศาสตร์ที่มันเป็นวิทยาศาสตร์โดยตรง มันฟังดูแล้วน่าหัวเราะนะครับ อย่างนี้น่าจะลาออกแล้วไปเลี้ยงปลาซะก็จบ เพื่อนผมชอบพูดแบบนี้ มันก็เป็นคำถามในใจว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
ครูคิดว่าผมจะทำอย่างไรต่อไปดีครับ ตั้งหน้าตั้งตาสู้ต่อไป หรือเก็บความชอบส่วนตัวเอาไว้ เรียนอะไรก็เรียนไป แต่งานอดิเรกก็ยังทำให้ดีที่สุดเหมือนเดิม
สุดท้ายนี้ด้วยความเคารพ ผมขอขอบคุณครูสมศรีมากๆนะครับ ที่เป็นกำลังใจให้ ไม่ใช่แค่ผม ยังเป็นกำลังใจให้ศิษย์ทุกๆคนอีกด้วย แง่คิดดีๆที่ครูมอบให้ผมขอน้อมรับและจดจำไปตลอดครับ ทุกวันนี้ทางบ้านผมมีปัญหามากมาย แต่ผมไม่เคยเอามาคิดเอามาท้อให้มันลกสมองหรอกครับ เพราะผมได้คำสอนดีๆจากครูสมศรี ปัญหาที่เกิดขึ้น ถ้าเราไม่ย่อท้อ เราตั้งหน้าสู้ต่อไปมันก็จะจางหายไป ฟ้าหลังฝนจะสวยงามเสมอใช่มั้ยครับ ศิษย์ครูสมศรีคนนี้ แม้จะเรียนภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง แต่จะอยู่อย่างภาคภูมิด้วยการไม่เป็นไอ้ขี้แพ้ครับ
ขอขอบคุณครูสมศรีมากๆครับ
