ผมเหนื่อยมากเลยครับ กำลังใจใกล้หมด!!!!

[peepee502]

ตอนนี้ผมกำลังจะขึ้นม.4ครับ แล้วผมก็เรียนหนักมาก เฉพาะตอนปิดเทอมยังไม่ค่อนเท่าไรหรอกครับ แต่เมื่อเปิกเทอม มันจะหนักขึ้นเป็น2เท่า

ช่วงนี้ผมเรียน Lifelong Grammar อยู่และตอนบ่ายผมต้องไปเรียนเคมีอีก กลับบ้านก็มืดแล้ว ผมไม่มีค่อยเวลาอ่านหนังสือเลย

อุปสรรคที่เข้ามาในชีวิตผมมันเริ่มทับถมเรื่อยๆ ผมเหนื่อยมาก!!!! ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนเลยครับ ต้องรีบตื่นแต่เช้าไปเรียนต่อ

ข้อเสียของผมข้อนึงก็คือ การที่ผมจะตัดสินใจอะไร1ครั้ง ผมจะลังเป็นอาทิตย์ อย่างเช่นว่า ม.4ผมจะเรียนร.ด.ดีไหม ผมก็คิดไปปเป็นอาทิตย์เลย เพราะผมกลัวว่าจะเสียเวลาเรียน

แม่ของผมบอกผมเสมอว่า ถ้าเรายอมลำบากตอนนี้ เราจะสบายตอนหน้า ผมเอาข้อคิดนี้ติดต่อไปทุกทีและเป็นแรงผลักดัน แต่วันนี้มันค่อยๆจะจางหายไปแล้ว เพราะอุปสรรคต่างๆนานามันเข้ามาในชึวิตผมมากมาย ผมไม่รู้จะทำยังไงดี??

[FriEnDs]

อย่าที่คุณแม่บอกอะคับ.. ลำบากตอนนี้ สบายตอนหน้าคับ

แต่เรียนร.ด.ผมว่าดีนะ ไม่ต้องไปเกณอะ

 สู้ๆเน้ออ เป็นกำลังใจให้

[&(%$%#$)(*&^%$^&*(* [ME]]

ผ่อนเวลาเรียนลงบ้างก็ดีค่ะ  รับมากๆสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรเลย

แต่ถ้าไม่มีเวลา ก็ห้ามเล่นเกมส์ หรือสิ่งของมัวเมาวัยรุ่น บลาๆๆๆๆๆๆ

นอนซะนอนนนนนนน



ถ้าไม่หลับ เดี๋ยวหนูกล่อมให้ๆๆ


สู้ๆ  เอยยยยย

[oumkikky]

ถ้าเรา รับม้ากๆๆ

สุดท้ายมันจะไม่ได้เลยน่ะค่ะ
ผ่อนคลายบ้าง

[สารวัตรนักเรียน]

กำลังใจใหกล้หมด ก็แวะเติมได้ที่ปั๊มนี้ค่ะ
(โรงเรียนสอนภาษาอังกฤษ "คุณครูสมศรี)
ที่มีมีกำลังใจให้ ไม่มีหมด

[oom]

งั้นมาดูตารางเรานะ

7.00เรียนเลข

10.00ฟิสิกส์

13.00อังกฤษครูสมศรี


หนักพอๆกันนะคะ


สิ่งที่ยากจะบอกคือว่าคนอื่นหลายๆคนเค้าก็เรียนหนักเหมือนกัน แต่ทำไมเค้าทำได้

จริงอยู่ตอนนี้เราก็เกิดปัญหาเช่นเดียวกับจขกท.

แต่ว่าถ้าเราจัดเวลาดีๆยังไงก็ทันคะ

ถ้าไม่ทันก็เอาวิชาละนิดละหน่อยก็ได้

ดีกว่าไม่ทวนเลย




การเรียนพิเศษไม่ใช่ทุกอย่างนะค่ะ

ถ้ารู้สึกว่าไม่ไหวก็ไม่ต้องลงเยอะ

ตอนม.4เทอม1เราเองไม่ได้เรียนพิเศษอะไรเลยนอกจากอังกฤษกับเลข

เรียนได้ชิวสุดๆ
(ที่เริ่มเรียนเยอะเพราะขี้เกียจ555+)


จริงอยู่ที่ม.ปลายจะหนักกว่าม.ต้นมาก ถึงมากที่สุด

แต่เวลาจะเป็นตัวช่วย

แต่เดี่ยวมันก็จะปรับตัวได้เอง


สู้ๆคะ

ทำเบสิคให้แน่นๆ จะได้ไม่ต้องเครียดมานั่งเก็บของเก่าใหม่อย่างเรา

ตัวอย่างแย่ๆมีให้เห็นเยอะแล้วนะคะ

ไม่จำเป็นต้องมีตัวอย่างแบบนี้เพิ่มอีก

[อุซางิจัง..CUD44]

พี่ว่าบางครั้งนะ

การเรียนพิเศษมากเกินไปมันก็ไม่ช่วย

ถ้าเป็นพี่ พี่เลือกที่จะเรียนทีละอย่าง

แต่ว่า ทุกอย่างของพี่

พี่จะรับมันให้ได้เต็ม100


อย่างเปิดเทอมบางเทอมพี่ลงเรียนไทย-สังคม

อย่างเดียวเลย

ตอนนี้พี่มั่นใจว่าพี่สามารถจำได้ประมาณ99%อ่ะ

หรือว่าบางช่วงพี่ก็เรียนเลขไปเลย3เดือนเต็มๆ

พี่ก็ค่อนข้างมั่นใจ(ในตอนนั้น)ว่าพี่ได้รับมาเต็ม100นะ


มันแล้วแต่คนอ่ะน้อง

บางคนเรียนเยอะๆๆๆแล้วรับได้

บางคนยอมช้าหน่อยแต่ได้เต็มที่ก็ดีกว่านะ

[substitute-]

เข้าใจค่ะ การเรียนพิเศษเยอะๆ มันทำให้เพลียได้มากมายเลยจริงๆ
น้องพึ่งจะขึ้น ม.4 ยังไงก็ไม่ต้องเรียนมากมายก็ได้ เพราะยังพอมีเวลาอยู่
เรียนไปเรื่อยๆก้ได้ เราจะได้มีเวลามาอ่านหนังสือ หรือ ทบทวน สิ่งที่เรียนไป
ไม่งั้นเรียนไปเท่าไหร่ก็คงไม่ค่อยได้อะไรหรอก ...

แบ่งเรียนช่วงปิดเทอมเปิดเทอมไปเรื่อยๆ อาจจะเหนื่อยนานหน่อย
แต่ก็คุ้มกว่าที่ต้องมาโหมทำอะไรหนักๆ แบบนี้ จัดลำดับความสำคัญให้ดี
ยิ่งถ้าเปิดเทอมไป ไหนจะไปโรงเรียน การบ้าน งานกลุ่ม งานห้อง มากมายก่ายกอง

พี่เคยเรียนหนักสุดก็ 7.30 - 18.30 คณิต ฟิสิกส์ ชีวะ ช่วงนั้นแบบเอ๋อไปเลย ไม่เอาอีกแล้ว
ไม่มีเวลาได้้ทำอะไรแบบน้องนี่แหละ ถ้ายังไงก็คุยกันได้ เรื่องเรียนพิเศษเนี่ย
บางทีอะไรที่มันมากไปก็ไม่ดีหรอกนะ ....

ปล. ยังไงจะทำอะไรก็ขอให้อย่าเกินขีดจำกัดของร่างกายตัวเองไม่งั้นจะแย่
ยิ่งถ้าเผื่อวันนึง น้องได้ลงเรียนคอร์ส entrance ของวิชาสายวิทย์ทั้งหลาย จะรู้่ว่าเหนื่อยม๊ากกกกกกก

[N' OPEL]

พี่แนะนำว่าน้องอย่าเรียนเกินครั้งละ 2 วิชาเลยนะ
เพราะเกินกว่านี้พี่ว่าสมองน้องจะรับไม่ไหว
และจะได้ความเครียดเป็นของแถมจนเป็นทุกข์

น้องเคยได้ยินมั้ยว่า "โลกสวยงามขึ้นเมื่อเดินช้าลง"

ถ้าหากชีวิตที่ผ่านมาของเราหนักหน่วงเกินไป
จากการเร่งรีบก้าวไปข้างหน้า
ทำให้โลกใบนี้ในสายตา สวยงามน้อยกว่าที่เป็น
วันนี้ลองเดินช้าลงอีกสักนิด
อาจเสียเวลาไปบ้าง
แต่ก็คุ้มค่ากับการมองเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ระหว่างทาง
ลองหันมาสนใจสิ่งรอบข้าง สิ่งที่เรามี สิ่งที่เราเป็น
อาจทำให้เราหยุดตั้งคำถาม
ด้วยเพราะคำตอบที่อยู่ตรงหน้า
ว่าพลังที่แท้จริง มันอยู่ในใจเรานี่เอง


ปล. รด น่ะเรียนไปเถอะนะ
เพราะมันลำบากน้อยกว่าเกณฑ์ทหารแน่ๆ
ยิ่งถ้าโชคดีเจอจ่าใจดีๆ ก็ฝึกสบายหน่อย
แ้ล้วค่ายที่เขาชนไก่น่ะก็สอนอะไรหลายๆอย่าง
ถึงมันจะลำบากไปบ้างแต่มันก็ คือ รสชาติของชีวิต