เฉา-แปลก-แบบไม่เหมือนใคร เอิ๊กๆ แนะนำด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะครูสมศรี

-เอิ๊กๆ ที่ครูสมศรีเคยพูดอะค่ะ ยานะค่ะ ที่กินแล้วทำให้นิ่งอะค่ะ คือหนูอยากลองกินบ้างค่ะ อืม มันถึงขั้นต้องไปจิตเวชเลยหรอค่ะ เอิ๊กๆ 555 ถ้าร้านขายาทั่วไปเค้ามีปะค่ะ -->คือประมาณว่าหนูรู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยนิ่งเลยอะค่ะ ไม่นิ่งเลยสักครั้งมั่ง งงเหมือนกัน ตอนเรียนก็ไม่นิ่ง ชอบบ้าบอ มองไปนุ่นไปนี่ที มองดูคนนู้นคนนี้ที ชอบหลุกหลิก ตอนทำข้อสอบอยู่ที่ รร ก็เหมือนกัน หนูไม่มีสมาธิอะ หลุกหลิกมากๆ บ้าบอคอแตก เอิ๊กๆ แทบจะบ้า(555)กับตัวเอง ต้องเตือนตัวเองบ่อย"พลอยฉันขอร้องเถอะนะ นิ่งๆให้ฉันหน่อย ฉันจะทำข้อสอบ ฉันจะเรียน" เฮ้อ แต่บางทีก็หลุดอีกนะค่ะ

-อีกอย่างอะค่ะ หนูไม่รู้ว่าหนูปกติรึป่าวนะค่ะ ครูสมศรี หนูงงกะตัวเอง บ่อยครั้งที่ต้องตกเข้าไปอยู่ในความรู้สึกเหงาๆซึมๆไงไม่รู้อะ แบบมีคนชอบทักหนูว่า พลอยอย่าทำหน้าอย่างงี้สิ เอิ๊กๆ อ้าว เค้าก็ทำหน้าตาปกตินิ คนอื่นเค้าดูเหมือนหนูเป็นคนที่เบื่อโลกอะค่ะ แล้วหนูก็ชอบตกเข้าไปอยู่ในส่วนที่มืดของตัวเองบ่อยๆด้วยค่ะ หนูไม่ได้รู้สึกเหงานะค่ะ แต่เซงๆ เบื่อๆ ไงไม่รู้ค่ะ มันเป็นมากเลยนะค่ะ คือจากที่ดูแล้วมันต่างจากคนอื่นมากเลยอะค่ะ จริงๆล่ะหนูอยากมีเพื่อนเยอะ หนูไม่ใช่คนพูดเก่ง แต่ก็ไม่ได้พูดได้เหมือนคนปกติทั่วไปนะค่ะ หนูเป็นไงก็ไม่แน่เหมือนกันค่ะ รู้แค่มันแปลกๆ หนูเวลาที่จะพูดกับใครอะค่ะ หนูไม่รู้จักพูดอะไรกับเค้าค่ะ มันเหมือนตันๆอะค่ะ มองไปด้านไหนก็เหมือนมีกำแพงอิฐแดงสูงกันอยู่อะ หนูไม่รู้เลยนะค่ะว่าจะพูดอะไร มีแต่เฮ่อๆอ่อๆ หรอ ใช่ๆ เค้าก็ว่างั้น ไม่มีไรจะพูดล่ะค่ะ บ้าไปแล้ว บางทีหนูก็สังเกตเพื่อนล่ะก็จำๆมาทำบ้าง ว่าเวลาที่เค้าพูดนะเค้าไหลลื่นแค่ไหน เอิ๊กๆ แต่มันก็ไม่แทบจะได้อะไรเลย แต่ก็บางทีก็ดี ล่ะอีกอย่างเวลาที่หนูพูดกับใครงี้ใช่มัญค่ะ มันรู้สึกอึดอัดค่ะ ไม่ว่าจะเพื่อนหรือคนแปลกหน้าก็เหมือนกัน บางทีเพื่อนเดินเข้ามางี้(แบบที่ไม่สนิทกันนะค่ะ) ในใจก็ เฮ้ยๆเอาแล้วสิ อย่าเข้ามานะเว้ย งงตัวเอง ทั้งทีเพื่อนเค้าก็ออกจะดีนะ แต่บางทีพลอยก็รู้สึกอึดอัดอะค่ะ พลอยชอบไปไหนคนเดียวมากกว่า ชอบพูดคนเดียวมากกว่า เอิ๊กๆหนูยังปกติอยู่รึ่ป่าวค่ะ -แต่จริงๆล่ะหนูคิดว่าหนูควรรีบปรับตัวนะค่ะ เพราะว่ายังไงเราก็ต้องอยุ่ร่วมสังคมกับคนอื่นนะค่ะ ไปอีกนานเลย เฮ้อ หนักใจตัวเองค่ะ
บางทีถ้าจะหัวเราะหนูก็หัวเราะขึ้นมาอยู่คนเดียวแบบเอิ๊กๆ -เฮ้ยพอเหอะ ต้องเตือนตะเองอยู่บ่อย- แต่ก็สนุกนะค่ะ 555 พอจะรู้สึกอีกแบบ มันเหมือนอารมณ์เฉาๆค่ะ เหมือนดอกไม้นะค่ะ ที่มันถูกตัดมาแล้วมันเหี่ยว มันเฉา มันเป็นแบบนั้นเลยค่ะ

-อีกอย่างหนูก็เป็นคนขี้อายมาก ไม่รู้ทำไมถึงได้อายนักหนา ทั้งทีมันก็ หนูอยากเป็นคนที่กล้า กล้าพูด พูดเก่ง พูดแล้วให้คนเชื่อ พูดให้คนเพลินกับเรา พูดล่ะสามารถควบคุมคนอื่นได้-สะกดเค้าให้อยู่ในภวังค์ได้ ประมาณนี้ค่ะ เอิ๊กๆ แต่หนูก็ดันแทบจะไม่พูดเลยอะค่ะ

-อ.คิดว่าคนโง่มีจริงมั๊ญค่ะ แต่หนูคิดว่ามันมีจริง ค.พยายามก็มีจริง มันแปลกๆนะค่ะ หนูชอบคิดอะไรไม่ออกอะค่ะ แบบเวลาทำงานงี้ใช่มั้ญค่ะ เราก็ต้องระดมค.คิดกัน แต่ทำไมหนูคิดไม่ออกอะ งงมากมาย ไม่แน่ใจว่ามันเป็นเพราะหนูไม่พยายามคิด(ไม่จริงนะ) หรืออายในสิ่งที่จะพูดออกมา กลัวมันไม่ถูก กลัวมันไม่เข้าท่า แต่บางทีที่เราอยู่คนเดียวก็คิดออกออกบ่อยนะค่ะ

-หนูพยายามจะเปลี่ยนตัวเองอะค่ะครูสมศรี เพราะหนูคิดว่าหนูไม่เหมือนคนอื่น แปลกๆนะค่ะ

-เรียนกับครูสมศรีล่ะคิดอะไรได้หลายอย่างเลยค่ะ ได้ทั้งค.รู้+ค.คิดที่ดี

-ล่ะก็ไม่เคยมีความมั่นใจเลยค่ะ

หนูไม่คิดว่าจะมีคนที่แบบนี้ มันดูแย่มากเลย หนูไม่รู้ว่าหนูมีอะไรดีบ้าง งงเลย มันรู้สึกแย่มาก อยากเปลี่ยนตัวเองมาก

จริงๆแล้วหนูกลัวค.คิดตัวเอง+กลัวค.กลัวอะค่ะ+หนูกลัวจะเข้าสังคมไปอยู่กับคนอื่นไม่ได้

อืม หนูก็กล้าขึ้นมาบ้างอยู่นะค่ะ หนูกล้าออกไปหน้าห้องแบบไม่อายมากจนประหม่า มันดูแย่ แต่ก็ดูดีขึ้น ล่ะที่มาเรียนกับครู ครูก็บอกว่าต้องเป็นตัวของตัวเอง ประมาณนี้นะค่ะ ก็เลยทำให้หนูกล้าทำให้สิ่งที่หนูอยากทำ ล่ะก็ทำมันไปจริงๆ บางเรื่อง

มันแปลกมั๊ญค่ะครูสมศรี
เอิ๊กๆ นึกไม่ออกล่ะค่ะ 555

มันแค่เป็นเรื่องขำๆอะค่ะ แต่ขำไม่ออกค่ะ ถ้าไม่รีบเปลี่ยน เอิ๊กๆ เพราะมันจะไม่ดีกับทั้งตัวหนูล่ะคนที่อยู่ใกล้ดูด้วย ใช่มั๊ยค่ะ ครูสมศรีพอจะแนะนำหนูได้ปะค่ะ ถ้าใครมีคำแนะนำดีๆก็บอกกันบ้างนะ สำหรับการใช้ชีวิตให้สนุก ไม่เฉา

555 โม้กระจายเลย เอิกๆ

ขอบคุณนะค่ะ สำหรับคติดีๆที่ครูสมศรีมาเล่าสู่กันฟัง