พี่ชาย...

ลองถามสาเหตุไหมครับ ว่าทำไมถึงทำแบบนี้

พี่ว่า ของแบบนี้ต้องมีสิ่งกระตุ้นนะครับ

เขาต้องเห็นว่า สิ่งที่เขาทำนั้นผิดก่อน ไม่เช่นนั้นก็เปลี่ยนไม่ได้

คนเรามีกรรมเป็นของตนนะครับ เราทำได้ดีที่สุดแค่ไหน ก็ต้องปล่อยวาง

พี่รู้นะครับ ว่ามันยาก อีกอย่าง พี่ไม่ได้ประสบอย่างหนู หนูอาจคิดว่าพี่ไม่เข้าใจหนูก็ได้

แต่ที่จริง ทุกคนก็มีปัญหาของตนนะครับ แต่อยู่ที่เราจะเลือกใช้ชีวิตอย่างไร

ถ้าหนูพยายามจนสามารถดึงพี่ชายหนูกลับเป็นแบบเดิมได้ย่อมดีครับ

แต่ถ้าไม่ได้ หนูก็ทำตัวให้เป็นที่ภาคภูมิใจของแม่หนู ป้าหนู และอาม่าหนูไหมครับ

หนูลองหลับตาดูนะครับ แล้วบอกว่า หลังหลับตาแล้วเหลืออะไรในโลกนี้

โลกนี้ช่างกว้างใหญ่ แต่พอหลับตา โลกทั้งใบ จักรวาลทั้งหมด ก็หายไป

เช่นนั้นเองครับ ไม่มีอะไรที่เรายึดถือเป็นของเราได้เลย แม้แต่ตัวเรา ยังบังคับไม่ให้ไม่ทุกข์ไม่ได้ ยังบังคับไม่ให้ไม่โตไม่ได้

แล้วประสาอะไรกับการบังคับคนอื่น ทำใจเราให้นิ่งนะครับ

พี่เชื่อว่า ถ้าจิตนิ่ง หายจากความเครียด ความคิดดี ๆ ย่อมเกิด แล้วปัญญานี้ จะนำเราไปสู่การแก้ปัญหาครับ

ที่สำคัญอย่าลืมคำพูดที่เราสอนคนอื่นในบอร์ดนะครับ นำมันกลับมาคิด

"อย่าเอาชีวิตเราไปแขวนไว้กับอะไร.. ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง น้องต้องยิ้มรับมันให้ได้นะคะ สู้ๆ พี่เชื่อว่าน้องทำสุดความสามารถอยู่แล้ว.."
http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=8619.msg97224#msg97224

ขอให้โชคดีนะครับ ขอให้พี่ชายหนูกลับใจได้ครับ