อาจารย์ค่ะ หนุรู้สึกทั้งกดดันทั้งเครียดจัง...

[มาย]

วันจันทร์ที่มา หนูสอบปลายภาค ซึ่งวันแรก หนูสอบชีวะ พระพุทธ เลข อ่าค่ะ...แล้วพอดีวันนี้หัวหน้าห้องหนูโทรมาบอกว่า หนูตกเลขอ่าค่ะ ตอนแรกหนูก็ตกใจ เลยถามไปว่ามีใครมั้งที่สอบตก หัวหน้าห้องหนูเลยบอกคนที่ผ่านแทน เพราะผ่านแค่ 16คน ที่เหลือตกหมด (ห้องหนูมี41คน) หนูก็ตกใจ ทำไม ตกกันเยอะมาก ยังไม่ถึงครึ่งห้อง พอหนูไล่ถามว่ามีใครที่ผ่านมั้ง ปรากฏกว่า เพื่อนกลุ่มหนูผ่านกันหมดเลย มีหนูคนเดียวที่ไม่ผ่าน มันก็เลยเกิดความรู้สึกกดดันอ่าค่ะ เพราะสอบทุกครั้งหนูจะได้คะแนนต้นๆของกลุ่มทุกครั้ง และก่อนสอบ หนูเป็นคนสอน คนติวเพื่อนๆหนูด้วยซ้ำ แต่หนูเป็นคนเดียวที่สอบตก และนี้ก็เป็นครั้งแรกที่หนูสอบตกของปลายภาค

หนูก็เคยสอบตกน่าค่ะ(แต่เป็นสอบย่อย) แต่ทุกครั้งที่หนูสอบตก หนูจะไม่เคยบอกคุณแม่หนูเลย แต่ครั้งต่อไปหนู ก็ขยันมากขึ้น แล้วคะแนนมันก็ดีขึ้น

แต่คราวนี้หนูต้องบอกคุณแม่จริงๆ เพราะต้องไปโรงเรียนไปซ้อม แม่หนูก็เลยพูดเหมือนประมาณว่า ทำไมตก ให้ไปเรียนพิเศษตั้งเยอะทำไมไม่ดีขึ้น ประมาณนี้อ่าค่ะ หนูรู้น่าค่ะว่าแม่ไม่ได้ตั้งใจพูดให้หนูกดดัน แต่พอแม่ไล่ถามคนที่ผ่าน พอแม่รู้ว่า เพื่อนหนูทั้งกลุ่มสอบผ่าน แม่ก็ถามว่า "ทำไมเพื่อน ทำไมมายไม่ผ่าน" มันรู้สึกกดดันมากเลยค่ะ

แล้วแม่ก็เหมือนถามว่า แล้ววิชาอื่นจะตกมั้ย คราวนี้มายก็เลยทั้งเครียดทั้งกดดันเลยอ่าค่ะ เพราะตอนสอบมั้นใจว่า ผ่านแน่ๆ แต่ผลที่ออกมาคือตก มันรู้สึกทั้งเครียดทั้งกดดัน  

ตอนนี้หนูพยายามตั้งใจอ่านหนังสือ เพื่อที่จะซ้อมให้ผ่าน แต่มันไม่มีสมาธิเลยอ่าค่ะ เหมือนเวลาอ่านทีมันก็เครียดที

ทำไงดีอ่าค่ะครู ทำไงให้ความเครียด ความกดดันนี้ออกไปสักทีอ่าค่ะ หนูไม่อยากทำให้คุณแม่ผิดหวังอ่าค่ะ

[Unidentified Girl]

ใจเย็นๆนะคะ

ตั้งสติ ตั้งใจอ่านสอบใหม่

ผลที่ออกมาแล้ว ปล่อยมันไปนะคะ

ย้อนเวลากลับมาไม่ได้

ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

เรื่องกดดัน ไม่ใช่คนอื่นกดดันหนูนะคะ

หนูต่างหากที่กดดันตัวเอง

อย่าไปคิดว่าเพื่อนในกลุ่มผ่านหมด แล้วทำไมหนูไม่ผ่าน

คิดซะว่ามันก้อเหมือนเพื่อนกินมาม่าทุกคน แต่หนูกินไวไว

ความต่างมันมีอยู่เท่านั้น

เหตุที่ตกและไม่ตก อาจต่างกัน

หนูอ่านอาจไม่เท่าเพื่อน และเพื่อนอาจอ่านไม่เท่าหนู

เพื่อนอาจอ่านตรงข้อสอบ หรือหนูอาจอ่านไม่ตรงข้อสอบก้อได้

หรือบังเอิญหนูอ่านแล้วลืม แต่เพื่อนบังเอิญนึกเรื่องนั้นได้ในห้องสอบ

อย่าคิดมากค่ะ

คุณแม่ถามเพราะห่วงใยและใส่ใจ

ถ้าพี่เป็นแม่หนู พี่ก้อถามค่ะ ถามด้วยความรู้สึกห่วงใยลูกสาว

คำถามที่ว่า ทำไมตก ทำไมเรียนพิเศษแล้วไม่ดีขึ้น

นั่นเป็นความใส่ใจ ว่า หนูอ่านมากน้อยแค่ไหน  หนูไม่เข้าใจรึป่าว

แม่จะต้องเสริมจุดด้อยให้หนูยังไงมากกว่านะคะ

วิชาที่หนูตก คือ เลข  ซึ่งต้องหมั่นฝึกฝน หมั่นทำโจทย์

ค่อยๆทำไปนะคะ  ถ้าทำไม่ได้ ให้ดูเฉลยว่าเค้าทำกันวิธีไหน

แล้วค่อยลองทำเองใหม่อีกครั้ง

สู้ๆนะคะ  พี่เอาใจช่วยค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ความเครียดจะหายไปได้ ไม่ใช่เพราะความคิดนะคะ

หนูต้องผลักดันเป็นการกระทำ

สืบสาวหาเหตุที่ทำให้เราพลาดไป

ยอมรับความจริงก่อนว่านี่คือเรื่องจริง

อย่าเพิ่งปฏิเสธหรือมองปรากฏการณ์นี้เป็นลบ

อะไรก็เกิดได้เสมอค่ะ

แต่เมื่อเกิดแล้วต้องมี"สติ"

ค่อยๆหาเหตุแล้วหนูจะทราบวิธีแก้ค่ะ

อาจจะอ่านน้อนไป หรือขาดการฝึกทำโจทย์หรือเปล่าคะ

ถ้าคุณแม่ถาม ก็คิดว่าเป็นคำถามตรงไปตรงมาที่คุณแม่อยากทราบว่าทำไมหนูจึงตก

หนูอาจตอบไปว่าหนูคงเตรียมน้อยไป

แต่หนูขอแก้ไขนะคะ

ไม่ต้องเครียดลูก

ไม่มีผู้ประสบความสำเร็จคนใดไม่เคยไม่พลาดพลั้ง

แต่ใครสามารถลุกขึ้นมาพัฒนาตนได้เร็วกว่ากันสำคัญกว่านะคะ


พอจะได้คำตอบไหมลูก

สู้ๆต่อไปค่ะ

ชีวิตไม่สิ้น ก็ดิ้นไป

ชีวิตไม่ดิ้น ก็สิ้นใจ

สู้ต่อไปค่ะ