หนูไม่สบายใจมากๆ เลยค่ะเรื่อง....

[ศิษย์คุณครูสมศรีสุดสวยค่ะ]

คุณครูค่ะหนูมีเรื่องไม่สบายใจมากๆ อีกเรื่องที่จะปรึกษาคุณครูค่ะคือว่าโรงเรียนของหนูจะมีการจัดงานสัปดาห์วิทยาศาสตร์ แล้วหนูเป็นนักเรียนสายวิทย์ ก็ได้รับหน้าที่ให้เป็นผู้สาธิตการผ่าตัดหนู (สัตว์) เพื่ออธิบายส่วนประกอบต่างๆ ของมัน แล้วตัวของหนูเองจะต้องเอาหนู (สัตว์) มาทำการผ่าตัดด้วย แล้วหนูก็ได้ถามอาจารย์ที่โรงเรียนว่าพอเอามาแล้วจะทำยังไงต่อค่ะ อาจารย์ท่านก็บอกว่า ต้องเอามันมาครอบไว้แล้วฉีดฟอร์มาลีนเข้าไปแล้วมันก็จะตาย หนูเครียดมากเลยค่ะว่าเราจะต้องทำให้มันตายเพราะหนูสงสารมัน แล้วไม่ได้ทำแค่ตัวเดียวเพราะตัวที่ 1 จะต้องมาผ่าให้อาจารย์ดูก่อน แล้วตัวที่ 2 ต้องมาผ่าให้นักเรียนดู หนูบาปมากเลยนะคุณครูสมศรี ตอนแรกก็คิดว่าเพื่อการศึกษา ถึงว่าหนู(สัตว์)นั้นเป็นอาจารย์ของเราที่ให้เราได้เรียนรู้ แล้วก็ค่อยทำบุญไปให้เขา แต่พอมาคิดอีกทีทำไม่ลงค่ะ เพราะกลัวเป็นบาปมากๆ เลยค่ะ คุณครูสมศรีช่วยให้คำปรึกษาหนูด้วยนะค่ะเครียดมากๆ เลยค่ะ คิดจนเป็นไมเกรนหลายรอบแล้วค่ะคุณครู

[อุซางิจัง..CUD44]

ก็ลองปรึษาคุณครูดูสิคะว่าขอไม่ทำได้ไม๊

แล้วก็อธิบายเหตุผลไป

ถ้าอาจารย์เห็นความจริงใจของเราว่าเราเครียดจิงๆเค้าคงพอเข้าใจแหละค่ะ

แต่ถ้ามันไม่ได้จิงๆก็

....ไม่อยากให้เกิดขึ้นนะแต่ก็ทำบุญแผ่เมตตาอุทิศส่วนอุศลไปให้เค้าเยอะๆก็แล้วกันนะคะ

ก่อนฉีดก็ลองบอกเค้าดูว่า

เราทำเพื่อการศึกษานะเราเลี่ยงไม่ได้

ถ้าเราไม่มีเจตนาร้ายมันก็ไม่ร้ายแรงไรมากหรอกค่ะ

[Unidentified Girl]

ถ้ามันจำเป็นต้องทำ

ก้อให้คิดว่า

หนึ่งชีวิต เพื่อแลกกับหลายชีวิต

แล้วกันค่ะ

อนาคตของนักเรียนสายวิทย์ อย่างน้อยก้อคงมีส่วนหนึ่ง

ที่เป็น บุคลากรทางสายการแพทย์

สิ่งที่ได้เรียนนี้ย่อมเป็นการวางพื้นฐานที่ดี





แม้บาปไม่อาจแก้ได้

บุญไม่อาจลบล้างบาปได้

แต่บุญเราสร้างมันได้

และนี่มันก้อเป็นการสร้างบุญทางการศึกษาค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ฟังนะลูก ถ้าหนูไม่สบายใจ ให้หนูไปเรียนให้อาจารย์ทราบตรงๆ

เพราะถ้าหนูฝืน มันจะตกตะกอนในความคิด และจะเกิดอาการย้ำคิดย้ำทำ

เช่นต่อไปลูกเป็นโรคภูมิแพ้หายใจไม่ออก หนูก็จะคิดเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ในอดีตเช่นเรื่องนี้ก็ได้

คำว่า"บุญ"คือความสุขสบายใจ

คำว่ากรรม ก็คือการไม่ได้เจริญสติให้รู้เท่าทัน จึงทำให้เกิดตัวทุกข์เข้าเกาะเกี่ยวในจิตใจ

ฉะนั้น ความทุกข์ก็คือความคิดนะลูก

ถ้าต้องทำและไม่สบายใจ ลูกไปบอกอาจารย์นะ

ณ.ขณะนี้หนูยังไม่พร้อม ก็ไม่ต้องทำ ขออาจารย์ทำเรื่องอื่นนะคะ

ท่านอารย์สัญญา ธรรมศักดิ์เคยกราบเรียนถามหลวงพ่อชาเรื่องการทำหน้าที่ตัดสินคดีความให้ประหารชีวิตนักโทษคดีอุกฉกรรจ์ว่าบาปไหมเพราะเราทำตามหน้าที่

ท่านตอบว่าอย่างไรก็ต้องเป็นไปตามกฎแห่งกรรม เลี่ยงไม่ได้ เพราะถือเป็นการทำชีวิตให้สิ้นไป

แต่ที่สุดก็ต้องดูตามเจตนา

เจตนาไม่ได้หมายถึงณ วินาทีที่เราตัดทำให้ชีวิตสิ้นไปเท่านั้น

เเต่หมายถึงความรู้สึกที่ปรากฏก่อน ระหว่างและหลังการกระทำ

ถ้าไม่สบายใจ ลูกก็ไม่ต้องฝืนนะคะ

ไม่ต้องกังวล ท่านอาจารย์คงเข้าใจความรู้สึกหนู กราบเรียนท่านตรงๆ ว่า

หนูกลัวว่าความไม่สบายใจจะตกตะกอนในจิตใจของหนู

ไม่ต้องเครียดนะจ๊ะ เหตุการณ์ยังไม่เกิดและถ้าเกิดขึ้นก็ต้องมีทางออก

ขอเพียงลูกประคองสติ แล้วใช้ปัญญานำความรู้สึกนะ

อย่าไปคิดวนเวียนเรื่องที่เกี่ยวกับความรู้สึก เพราะมันเป็นเพียงความเคลื่อนทางอารมณ์

มันทำให้หนูไม่สงบ ทำให้หมดสมาธิในการทำหน้าที่หลักของหนูนะลูก

มีอะไรไม่สบายใจก็เข้ามาระบายให้คุณครูช่วยหาทางออกให้ได้นะจ๊ะ นางฟ้าตัวน้อยๆของคุณครู