ความสุข ๒ ชั้น (ธรรมะเดลิเวอรี่) บางคนอาจจะเคยอ่านกันแล้ว

ความสุข ๒ ชั้น (ธรรมะเดลิเวอรี่)

พระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต

อาตมาอ่านเจอกลอนในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง

ที่ผู้เขียนระบายไว้ได้สาแก่ใจมากเลย

เร็ว ก็หาว่าล้ำหน้า

ช้า ก็หาว่าอืดอาด

โง่ ก็ถูกตวาด

พอฉลาด ก็ถูกระแวง

ทำก่อน บอกไม่ได้สั่ง

ทำทีหลัง บอกไม่มีหัวคิด

เฮ้อ นี่แหละชีวิตคนทำงาน

ข้างต้น

น่าจะเป็นกลอนที่โดนใจบรรดาคนทำงานหลายๆคน

เพราะสะท้อนความรู้สึกกดดันอย่างชัดเจน

ซึ่งจากการได้พูดคุยกับโยมที่เข้ามาปรึกษาหารือถึงสาเหตุที่

ทำงานกันอย่างไม่มีความสุขก็มีปัจจัยมากมาย

เช่น

ทำงานที่ตัวเองไม่ถนัด

ทำงานที่ไม่ชอบ

โดนหัวหน้างานกดขี่

หรือรู้สึกว่าหน้าที่ที่ตัวเองได้รับมอบหมายนั้นต่ำต้อยฯลฯ

โดยจะว่าไปแล้วบริษัทก็เหมือนกับบ้านหลังที่สองของเรา

บางคนใช้ชีวิตในบริษัทมากกว่าที่บ้านซะอีก

เพราะต้องตื่นขึ้นมาทำงานตั้งแต่ตี ๔ ตี ๕ กลับถึงบ้านก็ ๒-๓ ทุ่ม

วันหนึ่งมี ๒๔ ชั่วโมง

หากต้องใช้ชีวิตในการทำงาน (รวมนั่งรถไป-กลับ) วันละ ๑๐ กว่าชั่วโมงแล้ว

ถ้าโยมไม่มีความสุขกับงานที่ทำ จึงเป็นเรื่องที่น่าเห็นใจมากๆ

อาตมาชอบใจคุณยามที่บริษัทแห่งหนึ่งมาก

เคยถามเขาว่า ไม่เบื่อเหรอ เปิดประตูทั้งวัน

เขาตอบกลับอย่างฉะฉานว่า

ไม่เบื่อหรอกครับท่าน

เพราะคนจะเข้าไปที่นี่ได้หรือไม่ได้ มันอยู่ที่ผม

ถ้าผมไม่เปิดประตู ไม่อนุญาตหรือบอกไม่ให้เข้า เขาก็ไม่ได้เข้านะ

อย่างพระอาจารย์มาบรรยายที่นี่

ผมไม่ให้เข้าก็ได้ ... แต่ผมให้เข้าครับ ” (แล้วไป)

อาตมาจึงไม่แปลกใจเลย เวลาไปทำธุระที่บริษัทนี้ทีไร มักเห็นเจ้าหมอนี่

ทำหน้าที่ตัวเองอย่างกระตือรือร้น ก็เพราะเขามีทัศนคติที่ดีต่อหน้าที่

เห็นความสำคัญของตัวเอง จึงทำให้เขาทำงานได้อย่างมีความสุข

(แถมมีมุขอำกลับอาตมาอีกต่างหาก)

ดังนั้นอาตมาจึงอยากจะหนุนใจญาติโยมที่กำลังรู้สึกย่ำแย่กับงานของตัวเองว่า

ถ้าเราทำงานจนเมื่อยมือเหลือเกิน

ก็จงดีใจเถอะ ที่มีมือให้เมื่อย

ถ้าเราเดินไปเดินมาจนปวดขาเหลือเกิน

ก็จงดีใจเถอะ ที่มีขาให้ปวด

ถ้าเราเห็นหัวหน้า แล้วเซ็งเหลือเกิน

ก็จงดีใจเถอะ ที่มีหัวหน้าให้เซ็ง

ถ้าเราเห็นงาน แล้วเราเบื่องานเหลือเกิน

ก็จงดีใจเถอะ ที่มีงานให้เบื่อ

เพราะหลายคนพอไม่มีงานให้ทำ ก็จะประท้วงกัน

อยากทำงาน ! อยากทำงาน !

ดังนั้นเมื่อคุณโยมมีโอกาสทำแล้ว ก็จงทำให้ดีที่สุด

เริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนทัศนคติต่องานที่ทำก่อน

เห็นความสำคัญของหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้ได้

ทำมันอย่างเต็มที่และดีที่สุด

เหมือนดั่งคุณยามที่อาตมายกมาเป็นตัวอย่างข้างต้น

อาตมาเคยอ่านเจอคำแนะนำของท่านพระธรรมปิฎก (ป.อ.ประยุตฺโต)

ในหนังสือเล่มหนึ่ง ท่านเขียนชี้แนะไว้ว่า

งานมีผลตอบแทนสองชั้นด้วยกัน

ผลตอบแทนชั้นที่ ๑ คือ ตอนเงินเดือนออก

นี่คือความสุขชั้นที่หนึ่ง ซึ่งหลายๆ คน

มีความสุขในการทำงานแค่วันนั้นวันเดียว

แต่ถ้าเราสามารถพัฒนาตัวเองไปพร้อมกับงานได้

มันก็จะก้าวไปสู่อีกระดับ อันนำมาซึ่งผลตอบแทน

หรือความสุขชั้นที่ ๒ นั่นเอง

หนึ่งเดือน คุณโยมอยากมีความสุขเพียง๑ ชั้น หรือ ๒ ชั้น

ก็เลือกเอาตามใจชอบเลย

เจริญพร...