ครูคะหนูควรทำยังไงดี

[rayon]

ครูคะ

ตอนเด็กๆหนูอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ด้วยกันสามคน
เราสามคนรักกันดี

แต่พอมาช่วงหนึ่งพ่อและแม่ทะเลาะกันบ่อยขึ้น
แล้วก็แยกทางกันตอนหนูหกขวบ

หนูกับพ่อออกมาอาศัยอยู่บ้านญาติ(มีบ้านพักข้าราชการของคุณพ่อแต่คุณพ่อไม่อยู่)

คุณพ่ออยู่ทำใจสักพักก็มาอยู่ที่บ้านพักข้าราชการ

เราอยู่ด้วยกันสองคน
ยิ่งไม่มีใครยิ่งทำให้เรารักกันมากขึ้น
คุณพ่อสอนให้หนูเข้มแข็งท่องไว้นะลูก
หญิงแกร่ง

ลูกพ่อต้องเข้มแข็ง

แล้ววันนึงคุณพ่อพาหนูไปบ้านผู้หญิงคนหนึ่ง
แล้วก็ไปบ่อยๆๆ
สุดท้ายก็ได้ย้ายไปอยู่ที่นั่น

บ้านหลังนั้นมีคุณตา คุณยาย และแม่ใหม่

เราต่างปรับตัวเข้าหากัน
แต่ถึงแม้หนูจะรักพวกเขาแต่หนูก็ยังอยู่ห่างพ่อไม่ได้เหมือนเดิมยกเว้นไปโรงเรียน  ตลอดเวลาที่หนูอยู่กับพ่อพ่อสอนให้เกลียดแม่มาตลอดพ่อบอกเค้ามีชู้ เค้าไม่รักลูกเค้าไม่รักเรา
เค้าไปกับสามีใหม่
ซึ่งตอนเด็กๆหนูก็รู้ก็เห็นเรื่องสามีใหม่แม่มาบ้างค่ะ




พอหนูอายุสิบขวบแม่ใหม่ก็มีน้อง
แรกๆหนูเสียใจมากกลัวน้องมาแย่งพ่อไป
แต่ก็เป็นความคิดของเด็กนะคะครู
เพราะตอนนี้หนูรักน้องมากกกกกกก

เพราะหนูถือว่าเค้าเป็นตัวแทนของพ่อ


แล้วพอหนูอยู่มอหนึ่งคนทที่หนูรักที่สุดก็จากหนูไป

ครูคะ...พ่อหนูเสียค่ะ

ด้วยโรคหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน

ความรู้สึกหนูตอนนั้นเหมือนโลกทั้งใบแตกสลาย
หนูรู้สึกว่าหนูไม่เหลือใครแล้ว
หนูร้องไห้หนัก
ร้องทุกวัน
ก็ทั้งชีวิตหนูมีแต่เค้าหนิคะหนูนึกถึงตอนอยู่ด้วยกันสองคน
หนูมีความสุขมาก
คุณพ่อทำทุกอย่างให้หนู
ทั้งซักผ้ารีดผ้าจนหนูโตหนูทำเองได้แต่พ่อเค้าก็ยังอยากที่จะรีดผ้าให้หนูเหมือนเดิม


พอคุณพ่อเสียหนูก็มาอาศัยอยู่กับอาที่ไม่ได้อยู่กับแม่ใหม่เพราะทางฝ่ายพ่อเห็นว่ากลัวหนูจะไปเป็นภาระเขา

พออาแต่งงานเค้าก็ย้ายไปที่อื่น
ให้หนูอย่บ้นหลังนั้นคนเดียวตอนนั้นหนูรู้สึว่าหนูถูกทิ้งเหมือนทั้งโลกมีหนูอยู่คนเดียว

แม่ส่งเงินให้หนูใช้เรื่อยๆๆ
(แม่แท้ๆค่ะ)
แล้วเค้าก็ชวนไปอยู่ด้วย
เค้ามีลูกใหม่แล้วสองคน
หนูไม่ชอบสามีเค้ามากเพราะเขาแย่งแม่ไป

แม่ชวนไปอยู่ด้วย
แต่ญาติทางพ่อไม่ให้ไปแรกๆแม่ก็ซื้อของให้บ่อยๆๆๆหนูขอให้แม่มาหาหนูบ่อยๆ
แต่แม่ก็บอกว่าน้องไม่สบาย
ไม่มาหาหนูสักที

พอหนูขึ้นม.ห้า
หนูก็ไปอยู่กับแม่

แรกๆก็ดีๆแต่พักหลังหนูทำอะไรก็ผิดไปหมด
แม่ด่าแรงมาก
แต่ละคำล้วนเป็นคำพูดที่หนูไม่เคยได้ยินจากปากพ่อ
หนูขอเงินเรียนพิเศษก็ว่าหนูหนูขอซื้อปากกาก็ว่าหนู
บอกให้หนูช่วยประหยัด
แต่แม่กลับซื้อของเล่นให้น้องทั้งสองคนซื้อหุ่นยนต์
ซื้อของเล่นแพงๆ

มันเป็นการทำลายน้ำใจหนูทางอ้อม
ในขณะที่หนูช่วยประหยัดแม่ก็เอาแต่ซื้อของเล่นให้น้อง
หนูตั้งใจเรียนหนูเป็นคนดีแต่หนูกลับได้รับผลแบบนี้เหรอค่ะครู

แม่หนูให้ทุกคนได้ยกเว้นหนูที่แม่ให้ไม่ได้เลย
แทนที่แม่เค้าจะชดเชยหนูตอนไม่ได้อยูกับเค้าเค้ากับละเลย
หนูกลับมาจากโรงเรียนตอนหัวค่ำกับข้าวไม่เคยเหลือไว้ให้หนูเลยค่ะ
คือเรื่องมันมีอีกมากมายที่คอยบั่นทอนกำลังใจหนูตลอดเวลา
หนูควรทำยังไงดีค่ะครู
(เรื่องมันอาจจะน่าเบื่อไปนะคะแต่หนูก็ขอบพระคุณคุณครูมากค่ะที่อ่านมันจนจบ)

รักครูมาก

แล้วพบกันที่ขอนแก่นนะคะครู
ปล.จะรอนางฟ้าของหนู

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

Rayon ศิษย์รัก

อดทนนะคะ

แค่ได้ชีวิตมาหนึ่งชีวิต

แค่ได้อาศัยท้องแม่มาเกิด

แค่ได้เลือดที่แม่กลั่นมาเลี้ยง

แค่ได้กระดูกแม่ที่สร้างเป็นกระดูกเรา

แค่ได้น้ำนมที่ดูดดื่มกิน

แค่ได้ 6480 ชั่วโมงที่อบอุ่นและกันภัยจนได้ลืมตาดูโลก

พระคุณนี้ก็มากสุดจะทดแทนได้แล้วนะลูก

หนูมีแม่ทางโลก ที่ให้ชีวิตและกายหนูมา

หนูต้องแสวงหาแม่ทางธรรมที่คอยประคับประคองใจให้เข้มแข็งนะลูก

ชีวิตเราไม่ได้เกิดเพียงหนึ่งภพภูมิ

เราต่างถักทอชีวิตร่วมกันมาแสนนาน

บ้างเคยอุปถัมภ์กันมาจึงผูกจิตติดตามกันมารับใช้เกื้อกูลกัน

บ้างมาประสบกันเพราะกรรมที่เคยสร้างกันมา

ไม่ว่าจะด้วยเหตุใด การได้ชีวิตของมนุษย์มาก็ถือว่าล้ำค่ายิ่ง

เมื่อเทวดาจะจุติ

ต่างก็อวยพรกันให้ได้ลงมาเกิดเป็นมนุษย์

ภพเทวดาคือภพแห่งการเสวยกรรมดีที่ได้ทำมา

แต่ภพของมนุษย์เป็นภพที่เราสามารถสร้างสิ่งดีงามให้เพิ่มพูนนะลูก

อย่าเพิ่งใช้พลังในตัวหนูไปกับเรื่องที่เกิดและดับลงแล้ว

หลักที่ทำให้ชีวิตไม่สุขไม่ทุกข์คือ"ปัจจุบันขณะ"

คุณพ่อได้พักผ่อนแล้วนะลูก

คร่ำครวญไปก็เหมือนการไขว่คว้าสุริยันจันทราที่ไม่มีใครสามารถฉวยคว้ามาครอบครองได้

คิดถึง แต่อย่าได้คร่ำครวญจนหมองเศร้าเพราะชีวิตของเรายังต้องดำเนินต่อไป

คอยติดต่อญาติทางคุณพ่อไว้บ้างนะลูก

อย่างน้อยที่สุดท่านก็คือตัวแทนคุณพ่อที่สามารถให้แง่คิดและกำลังใจแก่หนูได้

เมื่อคุณแม่โกรธ  อย่าได้ฝังใจเจ็บ ปล่อยคำพูดนั้นให้สลายไปกับสายลมนะลูก

ท่านไม่ได้คิดขณะพูด ท่านใช้อารมณ์เป็นเข็มทิศและท่านอาจมีเรื่องที่กลัดกลุ้มมาแต่เดิม

ไม่เป็นไรนะคะ  ให้อภัยท่านเพราะท่านมีพระคุณต่อชีวิตของหนูนะลูก


พยายามทำหน้าที่หลักให้มากๆ

ผลักความรู้สึกออกมาเป็นการกระทำที่ซื่อสัตย์

การกระทำที่เป็นไปอย่างตรงไปตรงมา

ยิ่งขยันก็ยิ่งรู้มากขึ้น

ยิ่งรู้ ก็ยิ่งแก้โจทย์การเรียนได้

กระบวนการคิดแบบตรรกะของการเรียนจะบ่มเพาะให้หนูเรียนรู้ที่จะมองโลกอย่างมีสติและเป็นเหตุเป็นผล

อย่าด่วนท้อแท้ใจจนทำให้อนาคตของลูกถูกนำมาใช้อย่างเสียประโยชน์ไปในปัจจุบัน

เด็กมากมายที่บ้านเด็กกำพร้า ไม่มีโอกาสที่จะทราบด้วยซ้ำว่าใครเป็นพ่อและแม่

เราโชคดีนะลูก ถ้าเรามี"สติ"และ"ปัญญา"พอที่จะคิดให้เกิดพลังสรรค์สร้างชีวิตของเราให้ดีงาม

หนูทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้คุณครูนะคะ

คุณครูจะโทรไปคุยกับหนู

อย่าท้อใจนะคะ

ตอนนี้ขอให้หนูขยันอย่างเดียว เรื่องอื่นไม่ต้องคิดถึงนะลูก

ฝึกและฝืนเรื่อยๆ เราจะค่อยๆเข้าใจชีวิต

ถ้าเครียดก็คอยดูลมหายใจเข้าออกช้าๆ เฝ้ารู้ไปเรื่อยๆ พอใจเย็นขึ้นก็หยิบหนังสือมาอ่าน

อย่ายอมแพ้อุปสรรคที่เข้ามาฉุดรั้งมิให้เราก้าวสู่ฝั่งฝันนะคะ

คุณครูจะคอยเป็นกำลังใจให้นะลูก

สู้ๆนะคะ

[rayon]

หนูขอบพระคุณคุณครูมากๆค่ะ:]

[EFFIE]

สู้ๆๆ นะคับ

[rayon]

เบอร์โทรศัพท์หนูค่ะครู

หนูรักครูค่ะ

[Dereana]

ไก่เองก็เป็นคนขอนแก่นเหมือนกันค่ะ

สู้ๆนะคะ เด็กขอนแก่นต้องเข้มแข็ง แต่ไม่แข็งกระด้าง
อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ

ถ้าอยู่ของแก่นวิทย์คุณคงจะรู้จักไก่ แต่ถ้าไม่ได้อยู่ที่ขอนแก่นวิทย์

เราคงอาจจะได้มีโอกาสเจอกันค่ะ

อยากจะให้เด็กขอนแก่นคนนี้ช่วยอะไรได้บ้าง ก็บอกได้นะคะ

สู้ๆค่ะ

monruetai_kai@hotmail.com
ถ้าสามารถช่วยได้ไก่จะพยายามอย่างเต็มที่ค่ะ