Kru Somsri's English School

July 05, 2025, 08:13:59 PM

:    
191147 46430 16604
: DonaldRhill
*
+  Kru Somsri's English School
|-+  ห้องพักผ่อน พักเหนื่อยกับคุณครูสมศรี
| |-+  ข้อคิดสะกิดใจจากคุณครูสมศรี
| | |-+  ********************************"คุณครูคะ หนูไม่ติดเตรียม"
: [1]
: ********************************"คุณครูคะ หนูไม่ติดเตรียม"  ( 19944 )
BOS
ยืนหยัดเพื่อหาความจริงและดูแลคนดี
Global Moderator
Hero Member
*****
: 899


ยืนหยัดเพื่อหาความจริงและดูแลคนดี


« : February 02, 2009, 09:53:37 PM »

อ่าน้พิ่มเติมได้ใน
http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=378.0



คุณครูขา หนูเป็นเด็กม.3 กำลังจะขึ้นม.4
แล้วหนูไปสอบเข้าโรงเรียนเตรียม หนูหวังมากๆเลยคะ หนูขยัน อ่านหนังสือทุกๆวัน ทำโจทย์ย้อนหลายปี ทั้งปีม.3เลย
แต่หนูก็สอบไม่ติด เพื่อนหนูทั้งกลุ่มติดหมดทุกคนเหลือหนูเพียงคนเดียวที่ไม่ติด
หนูร้องไห้หลายวันเลยคะ ทั้งๆที่พ่อก็รู้ว่าการเงินที่บ้านก็ไม่ค่อยดี คุณพ่อบอกว่าจะให้เส้นหรือป่าว
แต่ต้องเสียเงินสองแสน ที่คุณพ่อถามเพราะว่า เห็นหนูเสียใจมากๆเลยคะ

หนูรู้ว่าโรงเรียนเตรียมไม่ใช่ทุกอย่าง แต่พ่อกับแม่ก็อยากให้หนูเรียนที่นั่นมากด้วย
แล้วหนูก็ทำให้ท่านเสียใจ หนูพยายามแล้วนะคะ คุณพ่อคุณแม่ทั้งเสียเงินให้เรียนพิเศษ ทั้งไปรับ-ส่ง
แต่ก็ยังสอบไม่ติด หนูรู้สึกแย่มากๆ T^T

เพื่อนที่โรงเรียนติดเตรียมไปร้อยกว่าคน หนูมันโง่มากเลยคะ
กะแค่สอบเตรียม ยังไม่ติด หนูทำให้พ่อแม่เสียใจ
และทุกทุกครั้งที่เพื่อนที่ติดเตรียมเดินผ่านมาทักหนู(ซึ่งเยอะมากๆเลยคะ) หนูก็รู้สึกแย่
ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันคะ หนูคงอิจฉาเพื่อนหนูมั้งคะ ทั้งๆที่เรียนมาเหมือนๆกัน ทั้งๆที่หนูก็ขยันเต็มที่ T__________T

เมื่อวานหนูไปเจอเพื่อนคุณแม่ เพื่อนคุณแม่ก็ถามหนูว่า ไปเตรียมหรือป่าว หนูบอกว่าหนูสอบไม่ติด
เพื่อนคุณแม่ก็บอกว่า -นักเรียนโรงเรียนxxยังไม่ติดแล้วใครจะติดหล่ะเนี่ย- มันยิ่งทำให้หนูเสียใจขึ้นไปใหญ่เลยคะ

และเมื่อหลายวันก่อนหนูก็ไปดูคะแนนที่สอบเตรียม ขาดไปประมาณเกือบสิบข้อถึงจะติด
หนูก็เอาคะแนนไปให้คุณพ่อดู คะแนนอังกฤษได้ประมาณ 70 คะแนน เพื่อนหนูบอกว่าดีแล้ว
แต่มันก็คือไม่ติดอยู่ดีเพราะว่า คะแนนวิชาอื่นได้ประมาณ50กว่า

หนูไม่อยากมีความรู้สึกแบบนี้อีกคะ หนูพยายามคิดให้มันเป็นแรงผลักดันสู่การเตรียมตัวสอบเอนท์
แต่มันก็ยังเจ็บปวดอยู่ดีเพราะหนูหวังกับมันมากเกินไปหรือป่าวคะ เพราะหนูตั้งความหวังไว้สูงเกินไปใช่ไม๊?
หนูไม่อยากจะตั้งความหวังกับการเอนท์เลยคะ หนูกลัวว่าจะต้องเจ็บมากๆแบบนี้อีก
เพราะหนูอยากเรียนแพทย์ ซึ่งเป็นคณะที่คะแนนสูงมากเลย หนูไม่อยากจะหวังแล้วจริงๆคะ

 




เรนเรนที่รัก หนูไม่ต้องเสียใจนะลูก

หลานคนโตของคุณครูอยู่สตรีวิทยา เกรด 4.00 ขยันมากๆ เพื่อนๆไปสอบด้วยกัน

เพื่อนๆที่สนิทติดไปกันหมด พอวันประกาศผล ด้วยความเป็นหลานคนแรกของตระกูลทั้งพ่อ แม่ อาสมศรี คุณย่าไปกันหมด

ไปเกาะสนามที่เป็นรั้วตาข่ายรอเขาติดประกาศ พอประตูรั้วเปิดเท่านั้น

เด็กๆวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตเข้าไปที่บอร์ดเสียงกรี๊ดดีใจ สลับสีหน้าที่เศร้าหมองคละเคล้ากัน จนคุณครูแยกอารมณ์ไม่ออก

ทันใดนั้นสายตาคุณครูก็จดจ้องไปที่น้องมิ้นท์หลานสาวที่น่ารัก

หน้าน้องมิ้นท์เฉยจนคุณครูรู้สึกผิดปกติ น้องมิ้นท์เดินออกมาพร้อมบอกว่า

"ป่าป๊า คุณแม่ อาม่า อาศรี หนูสอบไม่ติดดดด"

วินาทีนั้นคุณครูไม่รู้สึกว่านี่คือความผิดหวัง เสียใจ หรือเศร้าใจ

คุณครูไม่รู้สึกอะไร นอกจากเหมือนลมพัดมาแล้วก็พัดผ่านไป

เหมือนผึ้งบินผ่านหน้า หรือเหมือนจามออกมาเพราะได้กลิ่นฉุน

คุณครูรู้สึกแต่ว่านี่คือปรากฎการณ์ธรรมดาๆอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นแล้วก็จบลง

ไม่มีการปลอบ เพราะไม่มีอะไรน่าเสียใจ

พ่อกับแม่น้องมิ้นท์นิ่งอึ้งเพราะไม่เคยคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้กับน้องมิ้นท์

วินาทีนั้นจึงตกเป็นหน้าที่ของคุณครูที่จูงมือน้องมิ้นท์พร้อมฮัมเพลงไปเรื่อยๆตามสไตล์คุณครู

 ในขณะที่เดินสวนกับผู้ปกครองมากมายที่ถามถึงผลการสอบ

พร้อมกับได้รับคำตอบอย่างสียงดังฟังชัดจากคุณครูว่า

"อ๋อ  หลานไม่ติดค่ะ"

พอโรงเรียนเริ่มเปิดเทอม คุณครูเล่าเรื่องหลานสอบเตรียมฯไม่ติดให้นักเรียนในห้องฟังในห้องนั้นมีน้องมิ้นท์นั่งอยู่ด้วย

ตกกลางคืนแม่น้องมิ้นโทรมาบอกว่าไม่อยากให้คุณครูตอกย้ำความรู้สึกของหลาน

คุณครูจึงบอกว่า"เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า นี่ไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่เป็นเรื่องที่เราไม่คุ้นเคย และเตรียมตัวไม่ทัน เป็นเรื่องปกติของชีวิต

เดี๋ยวขอคุยกับหลานเอง"

"อาศรีขา น้องมิ้นท์ไม่อยากให้อาศรีพูดถึงเรื่องที่หนูพลาด รร.เตรียมฯ หนูรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ"

"ไม่ได้ลูก ยิ่งหนูรู้สึกไม่ดี อาศรียิ่งต้องทะลวงความรู้สึกนี้ออกไปให้ได้ หนูมีบุญรู้ไหมลูก หนูทำบุญรู้ไหมลูก

แค่อาศรีเล่าเรื่องนี้ให้เด็กๆฟัง เด็กๆต่างมีกำลังใจและกลับไปบอกคุณพ่อคุณแม่ว่า

"คุณแม่ขา หนูไม่ทุกข์แล้ว หลานคุณครูสมศรีก็ไม่ติด ไม่เห็นคุณครูจะหดหู่ใจเลย คุณครูยังมาเล่าให้พวกเราฟังด้วย"

ถ้าหนูไม่อยากฟังก็แสดงว่าหนูไม่กล้ารับความจริง เมื่อหนูม่ยอมรับความจริง  หนูก็จะทุกข์ตรมอยู่ในใจลึกๆ และจะรับไม่ได้ถ้ามีคนพูดถึง

โรงเรียนเตรียมฯ อาศรีไม่ได้เห็นว่าหนูจะน่ารักน้อยลง ถ้าหนูไม่ได้เรียนที่นี่  หนูต้องอยู่กับวันนี้ และพรุ่งนี้

จำไว้นะลูก

     หมื่นพรุ่งนี้รอเราอยู่  อย่าปล่อยให้สองสามเมื่อวานนี้ ทำลายหมื่นพรุ่งนี้ที่รอเรา

พรุ่งนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว เพราะวันนี้ก็คือพรุ่งนี้ของเมื่อวานนี้

ถ้ามันมาถึงจงใช้แขนซ้ายแห่งสติ แขนขวาแห่งปัญญาโอบกอดมันไว้ ไม่ต้องกลัวนะลูก
"

"แล้วถ้ามีคนถามว่าหนูติดเตรียมฯไหมล่ะคะอาศรี"

"ตอนตอบก็ไม่ต้องคิด ไม่ต้องรู้สึก ไม่ต้องมีอคติว่าเขาจะพูดเย้ยเราหรือเปล่า คิดแล้วไม่สบายใจ ก็อย่าไปคิด

หนูต้องตอบอย่างรู้เท่าทันกับปรากฎการณ์ในชีวิตว่า หนูสอบไม่ติดค่ะ หนูเตรียมตัวยังไม่พร้อมค่ะ"

ก็แค่นั้นเอง ไม่เห็นมีอะไรซับซ้อนเลย

..............

และแล้วมื่อน้องมิ้นท์อยู่ม6 น้องมิ้นท์สอบได้ทุนร้อยเปอร์เซนต์คณะ ICT มหิดลฯ

น้องมิ้นท์บอกคุณพ่อแม่ว่าน้องมิ้นท์เหนื่อยแล้ว น้องมิ้นท์จะรับทุนนี้เลยแล้วจะไม่สอบเข้าแพทย์แล้ว

"ไม่เป็นไร  รับทุนไปเลยลูก แต่ถ้ามีสอบแพทย์ หนูก็ไปสอบเล่นๆนะ ไม่ต้องเครียดนะลูก"

เมื่อน้องมิ้นท์ไม่เครียด น้องมิ้นท์ก็สอบได้ทุกที่ แต่ก็จะตกสัมภาษณ์

จนในที่สุด

"ฟังนะลูก อาศรีจะเล่าให้ฟังว่าแพทย์ที่ดีเป็นอย่างไร

แล้วหนูก็ลองดูซิว่าหนูเหมาะเป็นแพทย์ไหม ถ้าหนูเหมาะ หนูจะตอบได้เอง"

สุดท้ายน้องมิ้นท์ก็สอบผ่านแพทย์ธรรมศาสตร์ที่สุดท้ายที่เรียกสัมภาษณ์

วันที่น้องมิ้นท์มาส่งข่าว คุณครูถามว่าน้องมิ้นท์ตอบเวลาสัมภาษณ์ว่าอย่างไร

เมื่อน้องมิ้นท์เล่าให้คุณครูฟัง คุณครูแอบปลื้มใจใน"จิตอาสา"ที่เขารู้สึกผ่านคำพูดที่น้องมิ้นท์เล่าให้คุณครูฟัง

"น้องมิ้นท์ตอบดีมาก  ทำไมหนูตอบได้ดีอย่างนี้"

"ก็เพราะอาศรีสั่งสอนให้หนูรู้ว่าหมอที่ดีควรเป็นอย่างไรสิคะ"


น้องเรนเรนที่รัก

คุณครูมั่นใจว่าหนูจะประสบความสำเร็จแน่นอน ถ้าหนูมีจิตใจของนักสู้

ไม่ใช่สู้กับข้อสอบ แต่สู้กับความเกียจคร้าน สู้กับความท้อแท้ท้อถอย สู้กับอุปสรรคที่เราจะพบเจอ

มองโลกให้สดใส ก้าวเดินไปอย่างปริ่มพลัง

คะแนนเป็นเรื่องของสวรรค์ แต่ความขยันเป็นเรื่องของเรา

ถ้าครูไม่เคยโง่ ครูคงไม่เข้าใจชีวิต

ขอบคุณสวรรค์ที่ลิขิตชีวิตติดลบมาให้คุณครู

ทำให้ตัวเองมีเซรุ่มป้องกันความทุกข์ ความผิดหวัง

แค่ได้สร้างความเพียรแล้วไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย มันก็มีค่ายิ่งเสียกว่าได้ปริญญามาแนบกาย

ขยันหมั่นเพียร เพราะรักในการสร้างความดี ทรงคุณค่ายิ่งกว่าเหรียญเกียรติยศใดๆ

คุณครูมั่นใจว่าเรนเรนเป็นเด็กดี ขยันหมั่นเพียร แค่นี้ไม่มีผลต่อชีวิตของเรานะลูก

เล็กน้อยมากๆ งานชิ้นใหญ่ยังรอหนูอยู่ ขอเพียงพกกำลังใจให้เต็มกระเเลยนะลูก

เหตุการณ์แค่นี้ไม่มีทางทำให้เราย่อท้อ ใช่ไหม คนเก่งของคุณครู

คุณครูขอเป็นกำลังใจให้หนูนะคะน้องเรนเรน  สู้ๆนะลูก
 

โรงเรียนสอนภาษาอังกฤษ"คุณครูสมศรี"

โรงเรียนที่ให้มากกว่าวิชาภาษาอังกฤษ
มูน
« #1 : March 23, 2009, 07:52:52 PM »

เเล้วต้องได้คะแนนเท่าไรอ่ะค่ะ ถึงมีสิทธิ์
 
Xนึ่ง
« #2 : April 01, 2010, 05:22:24 PM »

เราก็ยังทำใจไม่ได้เลย
 
FamE
« #3 : April 22, 2010, 01:08:17 AM »

เราก็สอบไม่ติด
เราพยายามเท่าที่เราจะทำได้
เรารุ้ว่าสมองของเรามันสู้คนอื่นไม่ได้
แม้เราจะพยายามแล้ว แต่วันนี้เราก็ยังเสียใจ
ความรู้สึกก็คิอ ที่ตรงนั้น ถ้ามีเราอยู่จะเป็นไงนะ
แต่ที่ตรงนั้นก็ไม่ใช่ของเราอยุ่ดี
พยายามที่จะไม่คิดถึง ปล่อยให้มันเป็นสิ่งที่กระตุ้นเรา
ให้เข้ามหาลัยดีๆ ทำงานในสิ่งที่เราต้องการ
เราคิดมาตลอดว่าเราปลงได้แล้ว
แต่มาวันนี้เรากลับมานึกถึงมัน
เราก็ยังรู้ว่าเรารักเตรียม
แม้จะไม่ได้เรียน แค่ได้มาสอบ
ได้มาเหยียบที่นี้
เราก็มีความสุขมากจริงๆ
ได้พยายาม ดีกว่าไม่ได้ทำ
 
oilyo
Newbie
*
: 12


« #4 : April 26, 2010, 09:00:08 PM »

สอบไม่ติดแล้วไงล่ะ เตรียมไม่ใช่ที่สุดของชีวิตหรอกนะ เมื่อก่อนเด็กเตรียมก็ไม่ได้เก่งมากหรอกนะ แต่เคยได้ยินไหม น้ำดีไร่น้ำเสียอ่ะ ตอนนี้ก็เลยมีเด็กเก่งๆเยอะไง
ปล. อย่าคิดว่าเราเป็นพวกอิจฉาเด็กเตรียมนะ คือเราก็ไม่เคยคิดอยากเป็นเด็กเตรียมหรอก แล้วก็พ่อเราก็สอนเสมอว่า อยู่ที่ไหนก็ได้ ขอให้เป็นคนดีก็พอ แล้วก็ ขยัน ซื่อสัตย์ อดทน แค่นี้พ่อแม่ก็ดีใจยิ่งกว่าลูกติดจุฬาแล้ว 
 
Mk
« #5 : May 04, 2010, 01:50:18 PM »

พี่เพิ่งเข้ามาบอร์ดนี้อ่านะ แล้วอ่าน คือพี่ก็สอบเตรียมไม่ติด แต่พี่ว่า พี่น่าเสียดายกว่าเพราะพี่ไม่ได้อ่านหนังสือไปเลย พี่ไม่ได้เตรียมอะไรไปสอบ เพิ่งรู้ว่า ไปสอบก็ดี ตอนเขาจะประกาศรับสมัครแค่นั้น แต่พี่ทำภาษาไทยได้เยอะมากนะ แต่สังคม โรงเรียนพี่ไม่สอน พี่ก็ไม่ได้อ่าน ออกมาก็คือ หวังว่า ไทยกับอังกฤษจะช่วยได้ แต่มันก็ไม่ได้ค่ะ คะแนนพี่ไม่ถึง พี่สอบศิลป์นะ แล้วมันก็จบไป พี่ก็เฉยๆกลับมาเรียนที่โรงเรียนปกติ แต่พอผลสอบอกมาครบทุกคนแล้ว เพื่อนพี่ที่เรียนอ่อนกว่าพี่อีกติดค่ะ เพื่อนเก่าตอนเรียนประถมที่ได้คะแนนคู่คี่กันมาตลอดก็ติด แล้วพี่ไม่ติด ตอนนั้น พี่เสียใจนะ แต่พี่ก็คิดว่า เฮ้ย นั่นยังไม่ทำเต็มที่เลยนะ ไม่เป็นไรครั้งหน้า พี่จะติด..เพราะฉะนั้น พี่คิดว่า เมื่อน้องทำเต็มที่แล้วก็อย่าเสียใจเลย ยังมีครั้งหน้า สู้ๆนะคะ
 
F_KD
« #6 : May 09, 2010, 04:26:59 PM »

เราก็พยายามทำใจอยู่ ก็เสียดายอยู่น่ะ
 
mm
Jr. Member
**
:
: 59



« #7 : May 10, 2010, 02:53:36 PM »

หรอคะ
 
pencilinthecity
Newbie
*
: 17


« #8 : May 12, 2010, 12:58:03 PM »

พี่เคยเล่าว่าที่เตรียม ตอนประกาศผล จะมีบูมให้คนที่ติดด้วย ก็กำลังคิดอยู่ว่า ถ้าคนไม่ติดมาเห็นแบบนี้ จะเสียใจขนาดไหนกันนะ ถึงตอนนี้เราจะยังไม่ได้สอบ แต่ก็เป็นกำลังใจให้คนที่ไม่ติดน้า~ สู้ๆๆ อีกหมื่นพรุ่งนี้รออยู่ >O<!~ (บางทีเราอาจจะเป็นส่วนหนึ่งในคนที่ไม่ติดก็ได้นะ T^T เราขี้เกียจอ้ะ ทำไงดี)
 
เพชร'ส
« #9 : May 08, 2012, 11:54:51 PM »

เราก็สอบไม่ติดเรียนพิเสดเช้า_เที่ยงคืนเสียดายมากเราโง่หรอ  หรือ  เราไม่เหมาะสมเรานชี่แย่ที่สุดเลย'
[/color]
 
etudehouse
etudehouse
Newbie
*
: 1


« #10 : July 03, 2012, 11:26:39 AM »

ไม่ติดก็ไม่ได้หมายความว่าชีวิตจะแย่อะไรขนาดนั้น ตั้งใจอ่านหนังสือเดี๋ยวก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยดีๆได้แล้ว 
 

pyopyo
Newbie
*
: 2



« #11 : September 05, 2012, 11:11:41 AM »

สู้ๆเป็นกำลังใจให้จ้า
 

madcandy
Newbie
*
: 1


« #12 : September 27, 2016, 12:30:07 PM »

ชีวิตไม่ได้สิ้นสุดแค่เตรียมนะคะ
 

: [1]  
:  

+

Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.