เสียจายมากๆค่ะ

[nooair]

วานนี้แม่นู๋ไห้ล้างจาน ด้วยความกัวจิ้งจกนู๋ก้อเยยไม่ได้ล้าง กะว่าจะล้างพุ่งนี้ตอนที่แม่อยู่ด้วย

แต่พอแม่กลับมานู๋ก้อเยยบอกแม่ไปว่าพุ่งเด๋วจะล้าง เพราะว่ากัวจิ้งจก แต่แม่กับพูดว่า

ก้อไล่มันก้อไปแล้วอันนี้นู๋รู้ค่ะ แต่มันเปนคำพูดที่ คนไม่กัวก้อสามารถพูดได้อย่างง่าย

แต่นู๋เปนคนที่กัวจิ้งจกมาก แค่เหนก้อกัวแล้ว แล้วแม่ก้อพูดอีกว่า ไม่เคยจะช่วยงานเยย

ทั้งๆที่นู๋ก้อซักผ้ารีดผ้า วานไหนที่นู๋อยู่บ้านแม่บอกไห้กวาดบ้านถูบ้านด้วยนู๋ก้อทาม

เวลาที่แม่ชอบพูดคำว่า "ไม่เคยช่วยอะไรเลย" นู๋จะแอบคิดแล้วเอามาคิดว่า ทามไม

พี่ไม่เคยแตะงานบ้านเยยยังไม่เคยว่าเยยซะนิด มานทามไห้นู๋เสียจายและร้องไห้ทุกทีกับคำ

พูดคำนี้ของแม่ พี่นู๋เรียนจบแล้ว เรียนเก่งมากได้เกรียตินิยม  แต่ตัวนู๋เองต่างกับพี่ลี้ลับ

ไม่ขยัน ไม่ฉลาด  เพราะพี่เรียนเก่งชะมะค่ะ ที่ทำไห้แม่ไม่เคยว่าพี่เรื่องงานบ้านเยย

ขนาดพ่อนู๋ยังทำเยย  นู๋ไม่อยากเถียงแม่ นู๋เยยเก็บเอามาคิดคนเดียว ทุกคั้งที่นู๋ร้องไห้

นู๋จะคิดถึงอาม่า(ครู) นู๋ไม่อยากจะพูดคำนี้ว่า มันลำเอียงชัดๆเยยนะค่ะครู  แม่ไม่เคยว่าพี่นู๋เยย

แถมเอาจายทุกอย่าง นู๋ไม่เข้าจายอะค่ะครู  ว่าแม่คิดยางงายกับนู๋กานแน่  เคยรักนู๋บ้างไหม

นู๋พยายามที่จะตั้งจายเรียนและอ่านหนังสือ แต่พอนู๋นั่งเล่งคอม ก้อหาว่านู๋เล่งแต่คอม

ทั้งๆที่นู๋ก้ออ่านหนังสือ นู๋รู้สึกว่าไม่เคยเอาข้อดีของนู๋มาพูดบ้างเยยอะค่ะ

นู๋รักและแคร์พ่อกับแม่นู๋มาก เวลานู๋ทามอะไรผิดนู๋ก้อจะมานั่งเสียจายว่าเราทามไปได้ไง

นู๋เคยคิดว่าถ้าไม่มีนู๋อยู๋ทั้งคนตรอบครัวนี้คงจะมีความสุขมาก  นู๋เคยคิดอยากจะไปอยู๋กับอาม่า(บนสวรรค์)

มันอาจจะเป็นที่เดียวที่ทามไห้นู๋ไม่ต้องคิดมาก  นู๋ไม่รู้จะทามไงแล้วค่ะครู .........................

.................ครูค่ะนู๋ขอโทษนะค่ะ

[Milky Way]

โธ๋...แม่ก็คงบ่นไปอย่างงั้นแหละก็อาจเป็นโรคคนแก่ก็ได้น่ะ
อย่าคิดมากเลย เชื่อเถอะที่แม่เค้าพูดแบบนั้นเค้าก็อยากให้เรา
ได้ดีน่ะ เค้าอาจจะยกตัวอย่างพี่ แล้วสะเทือนจิตใจเรามั้ง
คนทุกคนต้องมีเสียใจ ร้องไห้ ผิดหวัง สมหวัง
ไม่คนไหนหรอกน่ะ ที่เกิดมาจะดีเลิศหมด
พี่ของเธอก็ต้องมีข้อบกพร่องเหมือนกัน แม่อาจจะ
ตักเตือนเค้าตอนที่เราไม่เห็นก็ได้
เราว่าน่ะเธอไม่เถียงแม่เลยดีเนอะ ถ้าเป็นเรา
เราอาจจะเถียงแม่ด้วยซ้ำ
เราไม่ค่อยจะสนิทกับแม่เท่าไหร่ ไม่เหมือนเธอเนอะ
เธอพูดกับแม่ทุกวัน แต่เราซิเจอหน้าแม่ก็ไม่ค่อยพูดกัน
อาจเป็นเพราะความไม่สนิท ก็เป็นไปได้
เธอแคร์คนที่เธอรักอ่ะดีแล้ว เพราะเป็นบุญอันประเสริฐ
แม่เธอ คงรักเธอมากก็ได้ เธออาจจะไม่รู้ก็ได้
ด้วยค.ที่แม่เป็นห่วงไง แล้วทำไมถึงกลัวจิ้งจกอ่ะ
เล่าให้ฟังหน่อยได้มั๊ย
ครอบครัวถ้าขาดคนสักคนหนึ่งไปจะมีความสุขได้ยังไง
ถ้าขาดไปแล้วจะเรียกว่าครอบครัวหรอ
ครอบครัวของเราอาจจะไม่เข้าใจกันบ้างก็ไม่เห็นเป็นไรเลย
ลองหันไปดูครอบครัวอื่นสิ...เห็นมั๊ยมีคนที่แย่กว่าเราอีก
อย่าเอาคำพูดของผู้ที่มีพระคุณที่สุดมาทำให้น้อยใจสิ
แล้วก็อย่าคิดที่จะไปอยู่บนสวรรค์น่ะ
ชีวิตของเรายังอีกยาวไกล
     อย่าคิดมากน่ะ 

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

 ;Dคิดมากแก่เร็วน้า
ครูก็กลัวจิ้งจกนะ
สังเกตว่าถ้ายิ่งเผลอๆน่ะจะตกใจมากๆเลย
วันหนึ่งไปอยู่วัดหนองป่าพง
คุณแม่ชีถามว่านอนในป่าได้ไหม
"ได้ค่ะ"
"มีตัวเล็นนะ อยู่ได้ไหม" เสียงดุมากกก
"ได้ค่ะ"ตอบอย่างมั่นใจ
"มีตุ๊กแกนะ อยู่ได้ไหม"พร้อมเสียงเข้ม
แค่นั้นแหละจ๊ากกกก
"อยู่ไม่ได้ค่ะ"
"งั้นก็ไม่ต้องอยู่ เหลือแค่กุฎิเดียว
"งั้นอยู่ได้ค่ะ"

แถมตกกลางคืนนิสัยไม่ดีแอบเปิดไฟแป๊บนึง แค่นั้นแหละพี่ตุ๊กฯและคณะพากันเบรคเเดนซ์
กระยึกกระยือออกมาเลย
มุ้งก็คลุมแค่ครึ่งเท้า
ทั้งคืนนอนไม่หลับเพราะพี่ตุ๊กฯอเกาะอยู่หัวนอนตัวเท่าแขน5ตัว
บรื๋ออออ เวลานอนก็กราบตุ๊กแก นอนไม่เป็นอันนอน

คอนบ่ายวันรุ่งขึ้นเดินผ่านกุฎิคุณยาย
เห็นคุณยายนั่งไหว้ตัวเล็น(ตัวเงินตังทอง)ตัวใหญ่มากกกกกประมาณหมาบางแก้ว 8 เดือนน่ะ
"สิอย่ามาให้ข้อยเห็นอีกเด้อ ไปไกลๆเด้อ ข้อยสิกลัวหลาย"คุณยายคุกเข่าไหว้ตัวเล็น
คุณครูได้ทีเลยบอกคุณยายว่า
"คุณยายสิอย่าไหว้มันเด้อ มันเป็นสัตว์เด้อ เราต้องไหว้พระ ไหว้คนเด้อ"
"ยายสิกลัวหลายอีหนู"
"บ่ต้องกลัวเดี๋ยวหนูจะอยู่เป็ยเพื่อน"

หลังจากนั้นคุณครูก็เดินเข้ากุฎิครู
ตอนเข้าก็เดินอย่างสง่างาม
แต่พอตอนออกเหลือบเห็นพี่ตุ๊กฯกับครอบครัวขาแข็งสั่นนนนนผั่บผั่บผั่บบบบ บรื๊ออออออ
คุกเข่าตามยายแล้วเว้าอีสานเพราะกลัวพี่ตุ๊กฯและครอบครัวฟังภาษาไทยกลางไม่ออก
แถมยกมือไหว้งกๆลืมคำสอนที่ตัวอาจหาญสอนคุณยายไปหมด
นั่งอยู่นานมากจนเหน็บกินเห็นพี่ตุ๊กฯและfamilyไม่กระดุกกระดิก
จึงค่อยเดินน้อมตัวเหมือนชาววังนอบน้อมมมาก
ค่อยๆผ่านพี่ตุ๊กฯไปอย่างใจหายใจคว่ำเพราะกลัวพี่ตุ๊กโกรธและกระโดดเกาะ
เฮ้อออออ.....สุดท้ายก็ต้องทนอยู่อย่างนี้ถึงเจ็ดวัน
อาการกลัวพี่ตุ๊กฯยังอยู่ ความนอบน้อมเท่าเดิม
แต่มีสติเลิกฟุ้งซ่านมากขึ้นคือต่างคนต่างอยู่แค่นั้น

เล่าซะตั้งนาน
ก็แค่จะบอกว่าอาม่าเข้าใจความรู้สึกหนู

แต่ว่าอย่าฟุ้งซ่านไปถึงน้อยเนื้อต่ำใจอะไรเลย
เป็นเด็กขี้น้อยใจไม่ดีนะ
คุณครูไม่ค่อยมีอารมณ์แบบขี้น้อยใจอ่ะ
เพราะงานเยอะจนไม่มีเวลา
แล้วพี่ๆที่นี่ก็จะถูกสอนให้ไม่จุกจิกคิดมาก
ไม่เช่นนั้นวันๆม่ต้องทำอะไรหรอก
แม่จะรักใครมากกว่าใครก็ไม่เป็นไร
เราทำให้ใครรักเราเท่าใครไม่ได้
แต่เราทำตัวให้น่ารักได้นะ
อย่าฝึกเป็นเด็กขี้น้อยใจนะ
ไม่ดี ขาดทุนชีวิตหมดไปกับเรืองไม่เป็นเรื่องเปล่าๆ
เชื่ออาม่านะ
อย่าดื้อนะ
คราวหน้าถ้าเจอพี่จก
ก็ทำเสียงจุ๊ๆว่าเรเป็นเพื่อนกันะ
เราล้างจานของเรา
แล้วพี่จกก็อยู่ส่วนพี่จกไง
เข้าใจไหม

เฮ้อ ...ตอบซะยาวเลยอ่ะ

[s.d]

 -*-
ขอสักทีอยากกระโดดกัดคนเขียนจังเลย
เอาเเรงๆเลยนะ
พ่อ แม่ทุกคนรักลูกหมดเเหละ
ไม่งั้นไม่ได้เกิดหรอก
เพียงแต่บางที
เค้าคงหงุดหงิดแหละ
ส้มเจอบ่อย
แต่ส้มไม่คิดเเล้ว
ให้เค้าว่าเค้าด่า
ก็ปล่อยท่านไป
ให้เค้าบ่นจะได้สบายใจ
แค่เนี่ยเเหละ
การแสดงความรักของพ่อแม่กับลูกแต่ละคน
ไม่เหมือนกัน
สักวันแอร์จะเข้าใจ
เมื่อแอร์อยู่ในสภาวะเดียวกับแม่
ทำไมแอร์ต้องคิดมากด้วยหละ
ส้มว่าคิดไปก็เท่านั้น
มันไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกนะ
ส้มว่าแอร์มา ขยัน ตั้งใจเรียนดีกว่า
อย่าเอาไปคิดให้หนักสมอง
จริงๆท่านไม่ได้คิดอะไรหรอก
แอร์รู้จักมัย คำว่า ปิดทองหลังพระ
ทำความดีไม่จำเป็นต้องให้ใครเห็น
เหมือนที่แอร็ช่วยทำงานบ้าน อ่านหนังสือ
ไม่จำเป็นที่ท่านต้องรู้ต้องเห็นไม่ใช่หรอ
สักวันเมื่อพระสวย เต็มไปด้วยทองทั้งหน้าทั้งหลัง
แม่ก็จะเห็นว่าเเอร์เป็นยังไง
ส้มว่าทำหน้าที่ของเเอร์ให้ดีที่สุด
อย่าเอาไปเปรียบเทียบกลับพี่ของเเอร็สิ
ส้มบอกอะไรให้นะ
เวลาแอร์ไม่เหลือใครแอร์เหลือท่าน 2 คน
คือพ่อกะ แม่นะ
บางที่ท่านไม่มานั่งบอกรักเราทุกวันหรอกนะ
เพราะมันไม่ใช่ความจำเป็น
แอร์บอกใช่มัยว่า เเอร์รัก
แอร์เเคร์ท่าน
เเล้วส้มถามเเอร์ว่า
แอร์เคยบอกรักท่านบ้างรึยัง
แอร์เคยทำอย่างที่อยากให้ท่านทำกะแอร์บ้างมัย
เหมือน millkyway หนะเเหละ
ส้มเคยเขียนไปแล้ว
มิ้วบอกว่าไม่ค่อยคุยกะเเม่
ลองเป็นฝ่ายพูดเริ่มก่อนดีมัย
เราไม่เริ่ม
แล้วใครจะรู้ว่าเราจะรู้สึกอย่างไร
จริงมัย
อย่าให้มันสายไปหละ
เดี๋ยวมันไม่ทันนะ
ส้มหนะเหลือเเม่อยูคนเดียว
ส้มกะพี่รักเเม่มาก
ขนาดทุกวันนี้ส้ม 15แล้ว
พี่ส้มจะ20เเล้ว
ยังแย่งกันนอนเเขน
ของเเม่อยู่เลย
แน่นอนเเม่ส้มด่าทุกครั้ง
แหะๆ
แม่คงรำคาญเเหละ
มาแย่งเเขนแม่
เพราะเราสองคนพี่น้องเหลือท่านคนเดียว
ส้มถึงรักเเละบูชาท่านมาก
ทุกวัน แม่กลับถึงบ้าน
ส้มจะต้องกอดเเม่
ต้องหอมท่านก่อนนอน
วันไหนเเม่ไปส่ง
ส้มไม่เคยอายที่มีเเม่แต่งตัวไม่ดี
ไม่เคยอายที่จะหอมเเม่
ต่อหน้าคนอื่น
พี่ส้มนะ โตเเล้ว เป็นผู้ชายด้วย
เพื่อนมันก็เป็นผูชายทังนั้น
ไม่แอบสักคน
เพราะมันกลัวกะเทยอะ
เพื่อนมันเเมนๆทั้งนั้น
*แต่พี่ส้มมันทึก 555*
แม่ส้มไปประชุมผู้ปกครองที่ร.ร.มัน
มันวิ่งเข้ามากอดแม่
มันไม่อายสายตาใคร
ทั้งๆที่มันมีเเต่ผู้ชาย
มีผู้ชายกี่คนที่กล้ากอดแม่
ต่อหน้าคนอื่น
ถ้าแอร์ไม่แสดงออกมาท่านไม่รู้หรอกนะนะ
ว่ารักท่านเเค่ไหน
ส้มเเนะนำได้แค่เนี่ย
ทั้งเเอร์เเละมิวด้วย
ที่เหลื่อขึ้นอยู่ว่าจะทำไม่ทำนะ
สู้ๆๆๆ
โชคดี
บับบาย

[nooair]

ขอบคุณNewbieมากนะค่ะ แอร์ได้อ่านแล้ว มันทามไห้แอร์มีกำลังจายขึ้นมากๆเยย

และอีกคนที่พลาดไม่ได้แน่นอน ต้องเปงครูสุดสวยของแอร์ ขอบคุณค่ะครู ที่คอยเปงกำลังจายไห้นู๋

นู๋จะพยายามไม่คิดนะค่ะ  ขอบคุนมากๆๆค่ะ ร๊ากกกกกกกกกกที่ชู้ด

[nooair]

ลืมอีกคนพี่สวยด้วยนะค่ะ

[nooair]

รู้สึกว่าแอร์จะขอบคุณผิดนะนี่ต้องขอบคุณ s.d.กับ milky way ขอโทดจิงๆนะค่ะที่พิมผิด
นึกว่าเปงชื่อแหะๆ ไม่ว่ากานน้า

[webmaster]

Newbie ไม่ใช่ชื่อนะจ๊ะ เป็นยศของสมาชิกจ้า มีทั้งหมด 5 ยศ
ดูด้านใต้จะมีดาวตามระดับยศด้วย

Newbie            1 ดาว
Jr. Member       2 ดาว
Full Member      3 ดาว
Sr. Member       4 ดาว
Hero Member     5 ดาว

การเลื่อนตำแหน่งจะเลื่อนตามจำนวนกระทู้ที่โพสในบอร์ดนะครับ

[pattypass]

ขี้บ่น เป็นของคู่กับคนแก่ง่ะ อย่าคิดมากดูครูสมศรียังชอบบ่นกร(รึเปล่า)เลย

[NongAnn21]

เราว่าน่ะ แม่ทุกคนไม่ลำเอียงกับลูกหรอก เราก็เคยเป็นน่ะ
เวลาที่แม่บ่นแต่เราคนเดียวไม่บ่นพี่ เราก็มีงอนบ้าง - -
แต่ทุกๆทีที่เราบอกว่าแม่ลำเอียง แม่ก็จะบอกว่า
"แม่ไม่เคยลำเอียงกับลูก แม่รักลูกทั้งสองคนเท่ากัน"

..ดังนั้นเธออย่าคิดมากน่ะ สู้ๆ^^..

[pattypass]

Newbie ไม่ใช่ชื่อนะจ๊ะ เป็นยศของสมาชิกจ้า มีทั้งหมด 5 ยศ
ดูด้านใต้จะมีดาวตามระดับยศด้วย

Newbie            1 ดาว
Jr. Member       2 ดาว
Full Member      3 ดาว
Sr. Member       4 ดาว
Hero Member     5 ดาว

การเลื่อนตำแหน่งจะเลื่อนตามจำนวนกระทู้ที่โพสในบอร์ดนะครับ

อืม..ม..ม

คงดีขึ้นแระแหละ

แต่อยากถามพี่เวบมาสเตอร์ว่า ต้องโพสกี่กระทู้ ถึงจะมี 5 ดาวง่ะคับ