แม่ไม่รักษาสัญญาค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=7258.msg84855#msg84855

http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=7258.msg84855#msg84855


สวัสดีค่ะ คุณครูสมศรี(ครูสวย)

ครูขาวันนี้หนูมีเรื่องกลุ้มใจอีกแล้ว

หลายคนอาจจะมองเป็นเรื่องไร้สาระ

แต่ครูค่ะหนูรับไม่ได้จริงๆ

วันนึงหนูบอกคุณแม่ว่า "แม่พุ่งนี้พาเมย์ไปซื้อหนังสือได้มั้ย"

(จะไปซื้อแบบฝึกหัดจะสอบเข้าเตรียมอุดม)

แม่ก้อตอบตกลงค่ะว่าได้เด๋วแม่จะพาไป

หนูก้อรอค่ะพอถึงวันที่แม่ต้องพาไป

แม่ก้อไม่พาไป ผลัดไป 2 วันแม่ก็ไม่พาไป

ทั้งๆที่แม่รับปากเป็นอย่างดี

แต่แม่ก็ไม่พาไป วันนี้แม่บอกว่าจะพาไปแน่นอน

แต่แม่ก็ไม่พาไปอีกแล้ว แล้วแม่ก็ถามหนูว่าโกรธมั้ย

หนูบอกว่าไม่โกรธ แต่ข้างในหนูคิดว่า หนูไม่ได้โกรธ

จริงๆแต่ว่ามันเป็นความรู้สึกที่เสียใจมากกว่า

ที่ว่าทำไมไม่รักษาพูด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่ไม่รักษา

คำพูดกับหนูแต่เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้


หนูจะไปบอกแม่เลยให้พาไปถ้าหนูไปเองเป็น

หนูอยากทำอะไรด้วยตัวเองได้บ้าง

หนูอยากกับบ้านเองบ้าง

หนูอยากไปไหนเองบ้างโดยที่ไม่มีใคร

แต่แม่ไม่เคยเลยไม่เคยให้หนูไปเองเลย

แต่ครูรู้มั้ยค่ะว่าเวลาหนูจะไปเรียนหรืออยากไปที่ไหนก้อแล้วแต่

หนูต้องรอให้ท่านพาไป บางครั้งก้อมีพูดประชดกัน

แบบว่า  วันนี้เสียเวลาแต่มานั่งส่งลูก  ครูรู้มั้ยค่ะว่าคนเป็นลูก

รู้สึกอย่างไงเราได้แต่ยิ้มแบบขมขื่นไป

แต่ในใจหนูคิดว่าถ้าหนูไปเองเป็นหนูก็ไม่อยากเป็นภาระให้ใคร

หรอก  บางครั้งพี่หนูก็ด่าว่าแค่เนี่ยไปเองก็ไม่เป็น ครูหนูไม่ใช่

ไม่อยากไปเอง แต่หนูไปไม่เป็น บางครั้งก้อบอกว่า ชอบทำตัว

ให้เป็นภาระของคนอื่น   หนูได้แต่เข้มแข็งต่อหน้าทุกคนที่ว่า

หนู แต่ครูรู้มั้ยค่ะเวลาที่หนูอยู่ในรถหนูจะทำเป็นหลับ

แล้วเอาผ้าคลุมว่าหนาว แต่ป่าวเลยค่ะครูหนูต้องนั่งร้องไห้

เวลาที่หนูอยู่คนเดียว หนูก็ไปแอบร้องไห้ไม่ให้ใครเห็น

ว่าหนูอ่อนแอ   ครูค่ะหนูควรทำยังงัยดี วันนี้หนูเหนื่อยมากเลย

ค่ะ เหนื่อยจนหนูไม่อยากทำอะรัยเลย

อยากไปอยู่ที่ๆไม่มีใคร ไม่ต้องมารัรู้ว่าหนูเป็นยังไง

ไม่ต้องคอยมาแกล้งทำดีกับหนูเพื่อให้หนูทำอะไรให้




ครูค่ะถ้าวันนี้หนูจะร้องไห้อีกครั้งครูจะว่าหนูเป็นคนอ่อนแอมั้ยค่ะ

หนูจะเป็นคนขี้แพ้มั้ยค่ะครู 





สุดท้ายขอขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจและคุณครูที่ให้เกียรติมา

ตอบหนูค่ะ (สำหรับครูแล้วหนูอยากบอกว่าหนูเคยเรียนกับ

ครูครั้งเดียว แต่ครูรู้มั้ยค่ะครูไม่ได้สอนแค่เป็นครูคนนึงที่สอนเด็ก

แต่ครูเป็นมากกว่านั้นค่ะ ขอบคุณคุณครูสวยมากๆเลยนะค่ะ)

ขอบคุณพี่วิว พี่แพรว พี่ไก่ และGoyz นะคะที่เข้ามาตอบ

หนูตอบได้ดีมากๆ เพราหนูตอบจากประสบการณ์ตรงที่กระตุกสติเพื่อนให้คิดถึงสิ่งดีๆที่เมเปิ้ลมี แต่อาจมองข้ามไป

ทีนี้คุณครูสรุปนะคะ

จุดหมาย: จะไปซื้อหนังสือมาสามครั้ง

ผล: น้อยใจ แม่ไม่ได้พาไปซื้อหนังสือ

แก้โดย

1.หาเพื่อนหรือคนในบ้านไปเป็นเพื่อน ระบุสถานที่ เวลากลับให้คุณแม่

เมื่อถึงร้านให้โทรบอกว่าหนูถึงแล้ว

ใกล้เวลากลับก็บอกว่ากำลังจะออก คาดว่าจะถึงบ้านกี่โมง

จะกลับกันอย่างไร

ถ้ากลับแท็กซี่ ระหว่างนั่งบนรถ คอยดูเส้นทาง สังเกตสีรถว่าสีอะไร

ทะเบียนที่ติดอยู่ปริเวณใต้กระจกหน้าต่างคืออะไร จดจำไว้

เผื่อลืมของหรือเกิดเหตุไม่คาดคิดจะได้ตามแทกซี่ได้ทัน

พึงรักษาคำพูด รักษาเวลา อย่าแว๊บไปนอกเส้นทาง

การกระทำเช่นนี้จะสะท้อนให้เห็นถึงความรับผิดชอบของหนูค่ะ

2.กลับมาแล้วให้บอกคุณแม่ทันที และเล่าให้ท่านฟังให้ท่านสบายใจและไม่เป็นห่วงว่าเราสามารถเดินทางไปกลับเองได้

และมีไหวแววพอในการดูแลตน



ลองขออนุญาตทำดูนะคะ  เริ่มจากระยะทางใกล้ๆก่อน

อยู่ในบ้านหัดช่วยงานคุณแม่ เพราะงานจะสะท้อนความละเอียดรอบคอบของหนู

ไม่เข้าใจอะไรควรไต่ถามจากผู้ใหญ่

อยู่นอกบ้าน เป็นลูกผู้หญิงไม่ควรไว้ใจใคร โดยเฉพาะคนแปลกหน้า อย่าไปไหนคนเดียว เพราะสังคมปัจจุบันคนติดยาเสพติดมีมากนัก

เปลี่ยนจากความน้อยใจเสียใจ เป็นการตั้งโจทย์ ผล และ วิธีแก้ดีกว่านะคะ

ร้องไห้ไป ก็มีแต่ทำให้ไม่สวยนะลูก อดรีนาลีนก็หลั่ง อ่านหนังสือต่อก็ไม่ได้

เป็นมนุษย์ก็ต้องเจอปัญหาเป็นธรรมดา

คุณแม่ไม่รักษาสัญญา อาจเป็นเพราะท่านติดธุระ หรือเวลาคุณแม่พูดอะไรที่ทำให้หนูน้อยใจ หนูก็ไม่ต้องคิดมาก เพราะแม่แค่พูด แต่สุดท้ายแม่ก็เลี้ยงดูหนูนะลูก

พอดีคุณครูโตมาพร้อมคำพร่ำบ่นพร่ำว่า ว่าเสร็จก็ออกไปไหนไม่ได้ คุณแม่คุณครูชอบเข้าโหมดพูดซ้ำๆๆ(เพราะวัยของท่านน่ะค่ะ เป็นทุกคน)

แต่พอมาถึงวันนี้จะเห็นคุณค่ามากที่ท่านพร่ำสอน



อย่าเป็นเด็กคิดมากนะคะ

เด็กคิดมากมักจะหมดแรงสร้างสรรค์สิ่งดีงามและเกื้อประโยชน์

คิดน้อยๆ ทำเยอะนะลูก


เห็นไหม  ไม่น่าเครียดเลย

หัดพึงตนเอเอาไว้มากๆนะคะ

เข้มแข็งดีออก และพัฒนาไปสู่การเป็นที่พึ่งให้คนอื่นด้วย

สังคมจะได้น่าอยู่


เวลาเติบใหญ่ พูดอะไรต้องรอบคอบ เพราะจะกลายเป็นการสร้างความหวังให้เด็ก

แต่พออยู่ในวัยเด็กก็ต้องหัดเข้าใจผู้ใหญ่ที่ทำงานหาเงินให้เราใช้นะคะ



คิดอย่างไร ก็มีแต่ได้ประโยชน์เนอะ

เอ้า...เริ่มต้นใหม่

สู้ๆนะคะ



เด็กบอร์ดคะ  ขอบคุณนะคะที่ดูแลเพื่อนๆให้สังคมของเรา

คุณครูคงต้องออกก่อนนะคะเพราะทิ้งงานไว้

หนูก็เช่นกัน เข้ามาแป๊บเดียวก็ไปอ่านหนังสือกันได้แล้วนะคะ

บ๊ายบายค่ะ

[ภีมม*รักครูสมศรี]

ครูคะ หนูเคยเป็นเด็กคนหนึ่งที่ แม่ ไม่ ปล่อย คะ


แต่ตอนนี้ แม่เข้าใจหนูให้หนูทำอะไรๆ ด้วย ตนเองบ้าง

ที่พ่อแม่เค้าไม่ปล่อย เพราะเค้าเป็น ห่วงมากกๆ ๆ ๆ ๆ  นั้นเอง


ลองทำให้เค้าเชื่อใจ เหมือนที่ หนูทำ พ่อแม่ ไม่ได้ปล่อยหนู นะ


แต่ เค้า คอยดูอยู่ห่างๆ คะ



ปล. ครูคะ หนูลงเรียน ทันนน !!! เย้ๆ ๆ ๆ