เพื่อนรักแอบซุ่ม

http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=6638.0

คุณครูคะช่วยหนูด้วยค่ะ..หนูสับสน
? เมื่อ: ธันวาคม 20, 2008, 11:51:52 PM ?

--------------------------------------------------------------------------------
..คือตอนนี้หนูเรียนอยู่ชั้นมอห้าแล้ว อยู่ตจว.หน่ะคะ
ปีหน้าก็จะขึ้นม.6แล้ว ช่วงนี้ก็มีโปรชัวร์ของแต่ละที่ออกมา
มากมายเลย ..เพื่อนๆในห้องก็เอามาเปิดอ่าน
พูดคุยกันทั้งวันที่ไปรร. ว่าจะลงไหนกันดี คือหนูเป็นคนภาคเหนือ ส่วนใหญ่เพื่อนทั้งระดับชั้น แล้วในห้องก็ไปที่เชียงใหม่กัน คือหนูไปเรียนที่เชียงใหม่ทุกครั้งตั้งแต่ม.4อ่ะคะ
แต่ที่ตัดสินใจไม่ไปในปีนี้เพราะว่า ไม่อยากเจอหน้าเพื่อนๆบางคน ... ในสังคมของคนหมู่มาก การชิงดีชิงเด่น ว่าให้คนอื่น
ก็เยอะมากเรยค่ะ หนูเบื่อมากเลยค่ะคุณครู..
อย่างตอนจะลงเรียนอะไร เพื่อนคนนั้นแล้วกลุ่มของเค้า
ก็ชอบมาถามว่า ลงเรียนไรบ้างหรอ หนูก็บอกหมด
แล้วตอนนั้นคือหนูลงเรียนเคมี เค้าบอกว่าคอร์สนี้ไม่ต้องลงหรอกมอหกนุ่นแหล่ะ ได้เรียนอ่ะ..แล้วหนูไปเจอเค้าที่คอร์ส
แต่ตอนนี้หนูก็ปลงๆได้แล้วหล่ะคะ.. เพราะปีนี้หนูไปพญาไท
.. แต่หนูก็ยังงงมากอยู่ดี หนูเห็นเพื่อนหลายๆคน
เค้าลงเรียนตั้งแต่7โมงถึง20.00นู่นเรย สำหรับหนู หนูว่า
โหดไป..แต่หนูอาจจะต้องมีเวลาพักบ้าง ..
แต่หนูก็คิดไม่ตกมาเป็นอาทิตย์แล้ว ว่าจะลงเรียนคอร์สอะไรดี
ไทยสังคมก็อยากเรียน ฟิสิกส์ก็อยาก อังกิดก็อยาก..
คณิตหนูก็อ่อนมากๆเลย กับฟิสิกส์อ่ะค่ะ ถ้าไม่เรียน
คงทำข้อสอบเอนไม่ได้แน่ๆ แต่วิชาที่หนูชอบ
แล้วถนัดคืออังกฤษ เคมี ชีวะ ไทย สังคม ...
ถ้าหนูจะปล่อยคณิต กับฟิสิกส์ไปเลย มันจะดีหรือไม่
หรือเปิดเทอมค่อยพยายามด้วยตนเองดี แต่ก็พยายามมาบ่อยแล้วอ่าคะ..เห้อ เคยท้อบ่อยมากเลยค่ะคุณครู แต่ทุกครั้ง
ที่นึกถึงคณะที่อยากเข้าหนูก็ ต้องทำให้ได้อยู่ดี แต่เวลาทำแล้ว
มันชั่งปวดหัวเสียจิง ว่าตั้งใจแล้ว ก็ยังตกอีก..
เห้อ เวลาใกล้ลงเรียนก็ใกล้มาถึงแล้ว คือเดือนม.ค...
แล้วคอร์สที่สาขาพญาไท สยามก็คงเต็มเร็ว
อย่างวันศุกร์ที่ผ่านมา หนูก็ให้พี่ไปสมัครเรียนชีวะให้
คือ พี่หนูบอกว่าคนเป็นมดเรย... ยิ่งทำให้เราต้องขยันให้มากขึ้น
.. >>> วกกลับมาเรื่องเรียนเยอะทั้งวัน หนูก็กลัวไม่มีเวลา
ทบทวนอีก จะลงคอร์สเอนหมด มีหวังตายแน่ๆเรย..
หนูกำลังปวดหัวว่าจะทิ้งคณิตกับฟิสิกส์ไปดีหรือไม่..
แต่หนูคิดว่า หนูเรียนไปก็ไม่ทำให้หนูเก่งขึ้นเรยค่ะ
แต่หนูอยากทำข้อสอบเอน แล้วโควต้ามอชอให้ผ่านครึ่ง
ก็พอใจแล้วกับสองวิชานี้

แต่คณะที่หนูตั้งเป้าไว้ คือแพทย์ด้วย

จึงปล่อยไม่ได้.....เห้อๆๆ

ขอบพระคุณคุณครูมากเรยนะคะ ที่รับฟังหนู...

หนูน้อยจ๊ะ

เวลาอ่านหนังสือ หรือเรียนหนังสือ เราต้องวางเป้าหมายให้สอดคล้องกับเวลาที่เหลืออยู่

คนที่เป็นเพื่อนที่แท้จริงเมื่อมีการแข่งขัน อาจกลายเป็นคู่แข่ง

เพราะนี่คือความโหดร้ายของระบบการแข่งขันเเพ้คัดออก

ใครที่มีภูมิคุ้มกันทางคุณธรรมไม่แข็งแรงพอ ก็จะมองเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเป็นคู่แข่งขัน

จิตใจก็ย่อมรุ่มร้อนเพราะต้องการยึดในสิ่งที่ต้องแย่งกันมาครอบครอง

โดยลืมนึกไปว่าแทนที่จะได้กลับลูญเสีย

เสียทั้งความรักความศรัทธา ทำลายทั้งจิตใจที่เอื้อเฟื้อ

ลักษณะเช่นนี้มักเกิดขึ้นในเด็กเก่ง ยิ่งเก่งยิ่งมองข้ามความรู้สึก

ยามได้ ได้ไม่เป็น

ยามเสีย สูญเสียไม่ได้

ที่สุดก็ต้องทุกข์กับความคิดสีดำของตนเอง

ศิษย์ตถาคตต้องรู้สูตรแห่งความสำเร็จที่สามารถได้มาอย่างมีคุณธรรมและรู้วิธีประคองสิ่งที่ได้มานั้นอย่างมีสติ

การโป้ปดเพื่อทำให้อีกฝ่ายตายใจหรือหลอกลวงกันเป็นศาสตร์ของความเห็นแก่ตัว

เมื่อรู้ดังนี้ก็ไม่จำเป็นต้องโกรธเขา เพราะแค่รู้แล้วว่าเขาปักหอกเข้าหาตนเอง เราเห็นเราควรอภัยแล้วอย่ามัวคิดเรื่องของเขา

ธรรมะหรือการทำความดีต้องคิดเพียงเรื่องตัวเราว่าเราจะสร้างเหตุที่ดีงามอะไรได้บ้าง

อย่ามัวแต่ไปคิดว่าทำไมคนนั้นไม่ดีกับเรา เพราะหนูจะหมดพลังกับการเปลี่ยนแปลงโลกที่อยู่เหนือการควบคุมของเรา

ช่วงเวลาแบบนี้ นักรบที่เเกล้วกล้าไม่หวั่นประวิงเรื่องใด

นอกจากชาติและความสุขของคนในชาติ

เช่นเดียวกับหนู คิดแต่เพียงสร้างความเพียร มีจิตใจที่เอื้อเฟื้อ

หากจะแข่ง ข้าศึกของหนูไม่ใช่คนะรรมดา แต่คือกิเลสในตัวเรา

สู้ๆนะคะ

เป้าหมายหน้าคือสมรภูมิดับความคร้านแล้วหนูจะครอบครองอาณาจักรแห่งความเพียรที่จะนำพาชีวิตสู่ความสำเร็จอย่างสุขเย็น มิใช่ร้อนรุ่ม

มองโลกอย่างแบ่งปันและทำความดีเพื่อมอบให้ผู้อื่นได้ชื่นใจไปพร้อมๆกับเรา

โชคดีนะคะ

คุณครูจะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ

ลองอ่านส่วนล่างดูนะคะเพื่อช่วยในการอ่านหนังสือ

1.ตั้งจุดหมายในชีวิตว่าหนูรักอาชีพอะไร แล้วถ้าได้ทำในสิ่งที่ตนเองรัก หนูลองจินตนาการดูนะครับว่าหนูจะมีความสุขไหม

2. เมื่อได้คำตอบข้อ1 ให้ดุหนังสือที่จะทำให้หนูทำคะแนนในคณะที่หนูใฝ่ฝันได้ตามเป้าหมาย

3.1 เลือกอ่านวิชาที่ถนัดและกำคะแนนไว้ในมือให้มากที่สุด

3.2 เลือกอ่านวิชาที่พัฒนาได้ดีที่สุดตามลงมาไปจนถึงวิชาที่พัฒนายากที่สุดไว้หลัง เพราะเวลากระชั้นชิดอย่างนี้ หนูต้องแข่งกับเวลาครับ

3.3 คำว่าอ่านไม่ใช่อ่านเรียงหน้าเรียงบทนะครับ

หนูต้องอ่านข้อสอบ ทำข้อสอบมากๆ

ทำไม่ได้ก้ดูเฉลยเลยลูก

การทำข้อสอบเป็นการฝึกทักษะนะครับ

ยิ่งทำมาก ยิ่งมีประสบการณ์มากตามไปด้วยครับ

3.4 ประยุกต์สิ่งที่คุณครูแนะนำให้เข้ากับตัวหนูนะลูก

4.หายใจเข้าออกอย่างช้าๆและมีสติทุกครั้งที่รู้สึกตัวว่าเครียด เพื่อผ่อนคลายกล้ามเนื้อและจิตใจ

อย่า"กลัว"นะครับ อย่า"กังวล"

ถ้าคิดจะเอนท์"ไม่ต้องกลัว"

แต่ถ้า"กลัว" ก็ไม่ต้องเอนท์

เพราะความกลัวไม่ใช่เหตุแห่งการเอนท์ติดนะลูก

แค่อ่านอย่างเดียวก็จะไม่ทันอยู่แล้ว

หากยังกังวลก็ถือว่าคิดไม่เป็น

อย่ายอมเป็น"ไอ้ขี้แพ้"นะครับ

คนเราสูญเสียอะไรก็สูญเสียได้

แต่อย่าสูญสิ้นกำลังใจนะครับ

หินก้อนเล็กขวางหน้า เขยื้อนได้ ก็จงเขยื้อนไป

หินก้อนใหญ่ขวางกั้น ข้ามได้ ก็จงข้ามไป

ภูผาขวางทาง ถ้าจำต้องไป ก็ตงอ้อมไป

ไม่มีคำว่า"แพ้"ในหมู่ผู้ไม่ยอมแพ้นะครับ

คนโง่ๆอย่างคุณครู ก็แค่เกรด 2.06

แต่ก็ไม่เคยทำลายความฝันของตนเองด้วยความกลัว

ฝันให้ไกล แล้วจงก้าวไปให้ถึง

ด้วยความเพียรที่สูงกว่าสิ่งที่หนูฝันนะลูก

คุณครูจะยืนหยัดอยู่ตรงนี้เพื่อเป็นกำลังใจให้หนุและเพื่อนๆทุกคนนะลูก