เรื่องทุกข์ใจ จากลูกศิษย์

[ครูปอนด์]

ก่อนอื่นต้องขออภัยคุณครูนะครับ  ที่มาระบายเรื่องทุกข์ใจให้คุณครูฟัง

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าคุณครูรู้จักผมเป็นอย่างดี  ช่วงนี้ผมงานยุ่งมาก  ไม่สามารถเดินทางไปหาคุณครูได้  และขออนุญาต Log off นะครับ

คุณครูครับ  ครูด็อกเตอร์ที่คุณครูเคยเตือน  พยายามโจมตีผมอีกแล้วครับ

ตอนนี้ผมไ้ด้ออกจากสถาบันเขาแล้ว  คุณครูครับ  ผมควรทำอย่างไรดีครับ

ผมควรจะบอกความจริงให้ทุกคนรู้  หรือเงียบอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ครับ

เพราะถ้าผมบอกความจริง  ทุกคนก็จะเข้าใจผมแต่มันอาจทำร้ายเขา

แต่ถ้าผมเงียบ  ผมคงตกอยู่ในข้อครหาและประเด็นในการสนทนาไปอีกหลายครั้งแน่

ขอโทษนะครับ  ที่ศิษย์คนนี้ยังสร้างความหนักใจให้คุณครูเพิ่ม
แต่เพราะทุกครั้งที่มีความทุกข์  คนไม่กี่คนที่ผมนึกถึงก็คือคุณครูครับ

ขอบพระคุณคุณครูครับ

ปล.ถ้าคุณครูพอมีเวลารบกวนตรวจเอกสารสัมภาษณ์  ที่มีการกล่าวถึงอาจารย์แม่ชีด้วยนะครับ ขอบพระคุณคุณครูอีกครั้งครับ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ปอนด์เดี๊ยววันอาทิตย์ครูโทรหานะ  อย่าเพิ่งเครียด

พอดีงานยุ่งเกินจะบรรยายเลย

ไม่สบายด้วยอ่ะ

เมื่อเช้าไปบรรยายให้เพื่อนครูฟัง

พรุ่งนี้ก็ต้องไปบรรยายให้เพื่อนครูฟังอีกที่หนึ่ง

อย่าเพิ่งเครียดนะ

เดี๊ยวช่วยคิดนะ



คนเราจะดีชั่ว มิได้อยู่ที่ปากของคนอื่น

ทองแท้ไม่กลัวไฟไหม้

คนใดกระทำสิ่งไม่ดีไว้ ผลกรรมจะตกเป็นของเขาเอง

เราเชื่อในกฏธรรมชาติที่ไม่เคยงดเว้นหรือเลือกปฏิบัตินะปอนด์

คนที่ว่าร้ายป้ายสีผู้อื่น

สุดท้ายบารมีเขาจะลดไปเอง

ความเชื่อถือก็จะเสื่อมลง

ของแท้ต้องทนต่อเวลาและการพิสูจน์

การโจมตีกันทางสื่อหรือคำพูดเป็นวิสัยของพาลชน

แต่ปัญญาชนหรือธรรมชนใช้วิธีที่เป็นมรรคาเเห่งการดับทุกข์นะปอนด์