จะเลื่อกคนรักหรือจะเชื่อพ่อแม่

อ้างจาก

http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=5359.0

คำตอบคุณครู

คุณครูคิดว่าจิ้งจกทักเรายังต้องชั่งใจ

นี่คุณพ่อคุณแม่ทัก ฟังไว้ดีกว่านะคะ

พูดถึงความรัก แต่ละคนต้องมีเกณฑ์ในการพิจารณาคนที่เข้ามาในชีวิตแตกต่างกันออกไป

สำหรับคุณครูนั้น นับถือพระพุทธเจ้าอย่างไม่ต้องพิสูจน์ เพราะคุณครูเชื่อว่าคำสอนเหล่านี้เหมือนสูตรสำเร้จที่ผ่านการทดสอบมาแล้ว

ในหลักมงคลชีวิตที่กล่าวถึงเรื่องการแต่งงานไว้ว่า

หากการแต่งงานพ่อแม่เราไม่ชอบเขา หรือพ่อแม่เขาไม่ชอบเรา

ชีวิตสมรสย่อมไร้ความสุข

คุณครูขึ้นกล่าวอวยพรบ่าวสาวมาหลายคู่ ก็พบสัจธรรมดั่งคำสอนนี้

ชีวิตของคุณครูยกให้คุณแม่เข้ามาช่วยดูและตัดสิน

เพราะคุณครูรักคุณแม่ที่สุด และไม่เคยคิดว่าจะมีใครรักเราได้มากเท่ากับท่าน
คุณแม่รักคุณครูมาก ใครมาชอบก็ไม่พยักหน้าสักครั้ง

จนคุณพานใสนี่แหละ ที่อยู่ๆก็บอกว่าคนนี้อนุมัติ

ตาเนื้อของพ่อแม่มีพลังช่วยเราดูได้ดี เพราะท่านรักและห่วงหวงเรามากที่สุด

แต่ก็ต้องดูว่าท่านมีอคติอะไรหรือเปล่า

คุณครูคิดว่าท่านคงเห็นว่าหนุยังขาดประสบการณ์ในการดูคนที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของหนูในวัยที่ยังน้อยนัก

และตกลงการเป็น"แฟน"กันด้วยกระบวนการลัดสั้นของเด็กที่ยังไม่เข้าใจชีวิต

การจะใช้ชีวิตร่วมกับใครสักคน ไม่ใช่ว่าขึ้นอยู่ที่การตกลงง่ายๆแล้วก็เลิกกันง่ายๆ

บางทีเราไม่ต้องบอกเขาด้วยซ้ำว่าเรากำลังแอบประเมินตัวเขาอยู่

วิธีดังกล่าวทั้งแยบยลและต้องผ่านกระบวนการสร้างความอดทนเพื่อคอยดูว่าเขาจะรักเรา และเราจะทนเขาได้ไหมนะ

การเพิ่มพูนความเข้าใจและร่วมสุขร่วมทุกข์จะทำให้เราเริ่มเพิ่มความรักแบบเมตตา เข้าใจ และอภัยให้แก่กันและกันได้อย่างไม่ต้องฝืนใจ

เพราะการใช้ชีวิตร่วมกันในวันข้างหน้า ถ้าไม่มีคำว่า"อดทน" บนพื้นฐานของความรัก

สถาบันครอบครัวก็คงอัตรธานไปเนิ่นนานแล้ว

เสน่ห์ของการเลือกชีวิตคู่คือ

ไม่แสดงออก ณ ขณะที่อยากแสดงออก

เพราะเราเองก็ต้องเตรียมความรู้สึกของความเป็นผู้ใหญ่หรือการที่จะเป็น"แม่"คนที่ดีต่อไปได้

ทอดเวลาออกไปสักหน่อยนะลูก

ไม่ต้องรีบ

ถ้าการค่อยเป็นค่อยไปทำให้เขารอหนูไม่ได้ เขาก็ไม่สมควรที่จะมาเป็นพ่อของลูก หรือผู้นำครอบครัวของเราต่อไป

เลือกคนที่เขารักเรา และเราก็รักเขานะลูก

เราไม่ควรรักเขามากจนทำให้เรารักตัวเราไม่เป็น

แต่ก่อนที่จะรักใครเป็น หนูรักตัวเองเป็นแล้วยังคะ

การรักตัวเองเป็นก็คือ

ไม่ทำลายตนเองให้จมปรักอยู่กับความทุกข์เพราะต้องยอมทุกอย่างเพื่อคำๆเดียวคือคำว่า"รัก"

ชีวิตไม่มีสูตรตายตัว

ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์นะลูก

คนสมัยใหม่ ใจเร็วด่วนได้

แต่ของที่มีค่า ต้องให้เวลาเนิ่นนาน

บ่มรักให้สุก ต้องใช้อุณหภูมิที่พอเหมาะและเวลาที่พอควร

ไม่เช่นนั้นหนูจะพบแต่ "รักที่สุกแบบแปลกปลอม"นะคะ

รอนะคะ

และใช้เวลาทุ่มเทไปกับการเรียนนะลูก

เพราะความรู้จะดูแลหนูกับคุณพ่อคุณแม่ของหนูได้

โชคดีค่ะ

คุณครูสมศรี ครูไทยที่เข้าใจหัวใจเด้กไทย