^v^v^v^v^v^เคยอ่านบทสัมภาษณ์นี้กันรึยังคะ^v^v^v^v^v^

[Unidentified Girl]

สาระน่ารู้
..


9 กันยายน 2550    กองบรรณาธิการ

สิ่งที่เห็นจนชินตาในโรงเรียนกวดวิชา คือโฉมหน้าเด็กเก่งที่มีรายชื่อติดบอร์ดเมื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดัง
โดยติวเตอร์แห่งนั้นหยิบฉวยว่านี่คือผลสัมฤทธิ์ที่เด็กเหล่านั้นได้จากการกวดวิชา


แต่เรากลับไม่ได้เห็นสิ่งเหล่านี้จากบอร์ดของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษ 'ครูสมศรี'..ไม่มีใบหน้าของเด็กจีเนียส ไม่มีคะแนนท็อป
ของมหาวิทยาลัย จะมีก็แต่ตัวการ์ตูนล้อใบหน้าของคุณครู สมศรี ธรรมสารโสภณ จากฝีมือลูกศิษย์นั่นเอง

"มาร์เก็ตติ้งสูงสุดมันจบที่ความดี โบรโชว์โดนน้ำมันก็ยุ่ย แต่ความดีมันจะยั่งยืน" ความดีที่ว่านี้ยังรวมถึงการเดินสายไปสอน
ภาษาอังกฤษให้กับโรงเรียนมัธยมหลายแห่งโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย แต่ครูสมศรีกลับบอกว่าไม่ได้รู้สึกว่าสิ่งที่ทำอยู่เป็นสิ่งพิเศษแต่อย่างใด

"เราก็ทำอย่างนี้มา  ไม่ได้คิดว่าเป็นความดีอะไร เพียงแต่เป็นความแตกต่างจากคนอื่น ซึ่งครูมองว่าสมัยนี้ใครทำอะไรที่ดีเพียง
นิดหน่อยก็ได้รับการยกย่องแล้ว เพราะคนมักไม่ทำกัน ความจริงสมัยนี้ทำความดีง่ายนะ ขณะที่ครูสมัยก่อนทุ่มเทกว่านี้มหาศาล"

ย้อนไปเมื่อ  24  ปีก่อน นิสิตอักษรศาสตร์ จุฬาฯ เริ่มต้นชีวิตคุณครูสอนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนเซนต์คาเบรียล และรับสอนพิเศษเด็ก
กลุ่มเล็กๆ 4-5 คน ด้วยเทคนิคที่ไม่เหมือนใคร

"เอาประสบการณ์จากการใกล้ชิดเด็กๆ  หลายปี พบว่าถ้าครูกระตุ้นก็จะได้แค่ในห้องเรียน  แต่ถ้ามีอะไรที่เป็นสิ่งกระตุ้นเด็ก
อยู่เสมอเขาก็จะขยันไปตลอด  ครูเลยเอาเรื่องพระคุณของแม่เข้าไปแทรกในการสอน เพราะแม่คือคนที่เขาต้องนึกถึงตลอดเวลา" ครูสมศรีเล่า

จากนั้นไม่นานเปลี่ยนเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยที่อัสสัมชัญ ธรรมศาสตร์ และจุฬาฯ แต่เริ่มพบว่าไม่มีความสุข   เพราะเด็ก
มหาวิทยาลัยมีเส้นทางของเขาแล้ว  แล้วจู่ๆ  วันหนึ่งครูสมศรีก็ค้นพบเส้นทางของตัวเองเช่นกัน เมื่อได้รับโทรศัพท์จากเด็กคน
หนึ่งในโรงเรียนสอนคนตาบอดที่โทร.มาถามว่าภาษาอังกฤษเรียนยากไหม ครูสมศรีจึงตัดสินใจลาออกจากจุฬาฯ ไปเป็น
อาสาสมัครสอนโรงเรียนคนตาบอด

"ครูกับอาจารย์ไม่เหมือนกัน  เรามาสอนเด็กๆ  เหล่านี้เรามีความสุขมาก เลยหยุดชีวิตอาจารย์มหาวิทยาลัยกลับมาเป็นครูสอน
พิเศษเด็กที่เซนต์คาเบรียลด้วย"

เส้นทางความเป็นครูสมศรียังพลิกผันไม่หยุด ให้ต้องไปเป็นครูอาสาสอนบนดอย โรงเรียนราชประชานุเคราะห์  30  จ.
เชียงใหม่  เป็นการสอนภาษาอังกฤษตามอัธยาศัยว่าเด็กอยากจะรู้อะไร ที่นี่สอนให้ครูรู้ว่าการประชาสงเคราะห์ต้องให้ในสิ่งที่
สอดคล้องกับชีวิตของพวกเขา

เมื่อกลับมากรุงเทพฯ อีกครั้งก็ไปเป็นครูอนุบาลที่โรงเรียนละอออุทิศ  เพราะคิดว่าเด็กก็เหมือนต้นไม้ ครูเป็นเสมือนไม้ค้ำ หาก
เขารักสิ่งใดเราสามารถเอาความรักนี้ดึงเขาไปทางไหนก็ได้

"คือมีความรู้สึกว่าคนที่เก่งที่สุดไม่ใช่เราหรอก  เราเป็นแค่ติวเตอร์ เราแค่มาต่อยอด แต่กว่าเด็กจะมาเป็นฐานพีระมิดก็คือคุณครู
ถ้าเก่งจริงเราต้องไปสอนอนุบาล"

แม้วันนี้จะไม่ได้เป็นครูอนุบาลแล้ว แต่ชีวิตครูสมศรียังเป็นเสมือนไม้ค้ำต้นไม้เสมอ  ครูสมศรีบอกว่า การได้สอนเด็กตาพิการทำให้
ค้นพบความมหัศจรรย์ที่นำมาเป็นเทคนิคการสอนในปัจจุบัน   นั่นก็คือให้เด็กๆ ใช้จินตนาการในการเรียนภาษา ขณะที่ครูเองก็
ใช้จินตนาการทำให้ห้องเรียนมีชีวิตชีวาได้เช่นกัน ต้องยอมรับว่าสิ่งที่เป็นฐานพีระมิดให้กับครูสมศรีได้ก็คือ คุณพ่อคุณแม่ที่แม้
จะไม่มีความรู้ แต่กลับเป็นนักปราชญ์ที่สอนไม่ให้ยึดเราติดกับหัวโขน ทำให้ครูสมศรีได้ทำในสิ่งที่รัก แม้จะค้านกับสายตาคนรอบข้าง

"ตอนเราไปสอนเด็กตาพิการ คนก็หาว่าเราโง่ที่ลาออกจากจุฬาฯ   แต่พ่อแม่สนับสนุน  ท่านบอกว่าชีวิตไม่ยาว เพราะฉะนั้น
ก็เดินไปในสิ่งที่เรารัก"

นี่ต่างหากคือสิ่งที่ไม่ว่าจะเป็นห้องเรียนหรือโรงเรียนกวดวิชาไหนๆ ก็ไม่สามารถให้ได้.

http://www.thaipost.net/index.asp?bk=tabloid&post_date=9/Sep/2550&news_id=147906&cat_id=220400



ไม่รู้ว่าน้องๆเคยอ่านกันรึยัง บทความนี้ลงมาได้ปีกว่าแล้ว

แต่พี่ได้ยินส่งเหล่านี้มาเกือบสิบปีแล้วนะเนี่ย

สิบปีที่แล้วเป็นยังไง  ปัจจุบันก้อยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

(อาจจะยกเว้นความสวยที่ครูสวยขึ้นทุกวัน)

ขอบคุณค่ะครูที่สอนแต่สิ่งดีๆให้หนูทั้งทางตรงและทางอ้อม

รักคุณครูมากเสมือนความสวยของคุณครู (แปลว่า รักมากขึ้นทุกวัน) 

[PRAEWSMILE]

ยังไม่เคยเห็นเลยจ่ะ
แต่ครูสวยของพวกเราเป็นคนดี และน่ารักมากๆค่ะ
=]

[NUC *]

ช่าย ครูทั้ง สวย และ เปนคนดี  แม่นู๋ชมทุกวันเลย


อิอิ 

[องครักษ์แห่งวังแสงสูรย์]

นี้แหล่ะ คือเหตุผลที่ผมรักครู อย่างแรง!!

[NbtZ]

ยังไม่เคยเห็นเลย

ขอบคุณมากๆนะ

[Fatal Frame]

Ctrl + C แล้วก็ Ctrl + V ครับ (มันอาจจะไปโผล่ ก็ได้มั้งครับ

จ้ากกกกก!!!

ครูสวย หุ่นดี ใจดีด้วยย

รักครูมากกกกกกครับ

[สำนึกผิด]

ก่อนอื่นหนูอยากขอขมาอาจารย์ที่โรงเรียนและครูสมศรี
หนูเคยคิดว่าแค่เอารูปหนูไปลงโบรชัวคงไม่เป็นไรแต่คำพูดที่ออกจากปากหนูโดยมีการเตรียมสคริปหั้ยหนูพูดกอ่นตอบกลับแล้วตอบตามที่เค้าถามนำทำให้หนูเข้าไปในรงเรียนไม่ได้
เพราะรุ่นน้องจะซุบซิบว่าเห็นเรียนกับครูสมศรีตั้งหลายคอร์สแต่ไปโฆษณาให้ที่อื่น
พอพี่เก่ารวมตัวกันไปติวน้อง น้องเห็นหนูใช้ชีทครูสอน น้องหลายคนก้อเดินออกนอกห้องไปเลยแล้วพูดกระเเนะกระแหนว่า
คนเห็นแก่เงิน พอหนูเจออาจารย์ หนูยกมือไหว้ อาจารย์บอกว่า"ชั้นไม่อยากรับไหว้คนไร้สำนึก ไม่มีความกตัญญู เค้าจ่ายเธอเท่าไหร่ล่ะ"
หนูร้องไห้โฮออกไป มีเพื่อนอีกคนวิ่งตามไปปลอบหนู หนูไม่นึกว่าสิ่งที่หนูไม่ทันคิดจะส่งผลต่อหนูมากยั่งงี้
หนูคิดว่ายั่งน้อยก็แค่เป็นทุนการศึกษาหนู หนูไม่คิดจะเนรคุณใครค่ะครู
หนูกราบขอขมาครูด้วยแม้ว่าหนูจะไม่กล้ามาพบครูแต่หนูก็นึกถึงความรู้คุณธรรมที่ครูสั่งสอนหนูเสมอ
ถึงแม้หนูจะโฆษณาให้ที่อื่นแต่เวลาหนูบอกคนอื่นหนูก้อบอกหั้ยเรียนกับครู แต่มันก้อยิ่งทำให้คนสงสัย หนูก็เลยนิ่งเฉยดีกว่าแต่หนูไม่ได้ตั้งใจจะอกตัญญูกับใครแม้แต่ครูที่โรงเรียนที่คอยติวหนูไปแข่งspeech

หนูขอโทษค่ะ

[N'PLOY]

ขอบคุนพี่พิมค่ะ

ภูมิใจมากที่ได้มีโอกาสเรียนกับครูที่ดีขนาดนี้ค่ะ

ขอบพระคุณครูค่ะ

รักครูนะ

จุ๊บส์ๆ

[kznot]

อาไรอ่ะพี่จิน

[อุซางิจัง..CUD44]

ว้าวๆเหมือนเคยอ่านแต่อ่านกี่ทีก็ภูมิใจที่ได้เรียนกับครู

[kznot]

ก่อนอื่นหนูอยากขอขมาอาจารย์ที่โรงเรียนและครูสมศรี
หนูเคยคิดว่าแค่เอารูปหนูไปลงโบรชัวคงไม่เป็นไรแต่คำพูดที่ออกจากปากหนูโดยมีการเตรียมสคริปหั้ยหนูพูดกอ่นตอบกลับแล้วตอบตามที่เค้าถามนำทำให้หนูเข้าไปในรงเรียนไม่ได้
เพราะรุ่นน้องจะซุบซิบว่าเห็นเรียนกับครูสมศรีตั้งหลายคอร์สแต่ไปโฆษณาให้ที่อื่น
พอพี่เก่ารวมตัวกันไปติวน้อง น้องเห็นหนูใช้ชีทครูสอน น้องหลายคนก้อเดินออกนอกห้องไปเลยแล้วพูดกระเเนะกระแหนว่า
คนเห็นแก่เงิน พอหนูเจออาจารย์ หนูยกมือไหว้ อาจารย์บอกว่า"ชั้นไม่อยากรับไหว้คนไร้สำนึก ไม่มีความกตัญญู เค้าจ่ายเธอเท่าไหร่ล่ะ"
หนูร้องไห้โฮออกไป มีเพื่อนอีกคนวิ่งตามไปปลอบหนู หนูไม่นึกว่าสิ่งที่หนูไม่ทันคิดจะส่งผลต่อหนูมากยั่งงี้
หนูคิดว่ายั่งน้อยก็แค่เป็นทุนการศึกษาหนู หนูไม่คิดจะเนรคุณใครค่ะครู
หนูกราบขอขมาครูด้วยแม้ว่าหนูจะไม่กล้ามาพบครูแต่หนูก็นึกถึงความรู้คุณธรรมที่ครูสั่งสอนหนูเสมอ
ถึงแม้หนูจะโฆษณาให้ที่อื่นแต่เวลาหนูบอกคนอื่นหนูก้อบอกหั้ยเรียนกับครู แต่มันก้อยิ่งทำให้คนสงสัย หนูก็เลยนิ่งเฉยดีกว่าแต่หนูไม่ได้ตั้งใจจะอกตัญญูกับใครแม้แต่ครูที่โรงเรียนที่คอยติวหนูไปแข่งspeech

หนูขอโทษค่ะ

อย่าคิดมากคับๆ
เด๋วมันก้อดีเองๆ

[NaNToR+]

ขอบคุณมากมายค่ะพี่พิมคนสวยยย

น้องแนนยังรักครูเหมือนเดิม (ไม่เคยเปลี่ยนแปลง) (ไม่มั้ง?)

[NaaPaaat]

อืมมมมม

[Fatal Frame]

อาไรอ่ะพี่จิน

Blog ฉันไง

คลิกที่นี่เลย อิหนู

[^@ Finland~*]

ยังไม่เคยเห็นเลยยย

ขอบคุณค่า

รักครู^^