-

สวัสดีครับครูสมศรี ผมขออนุญาติใช้พื้นที่ตรงนี้ระบายหน่อยนะครับ ตอนนี้ผมสับสนไปหมดแล้ว แต่ก่อนผมเปนคนตั้งใจเรียนมากๆ ไม่ได้สนใจอะไรสักเท่าไหร่ คือเรียนสะส่วนใหญ่อะคับแล้วผลก้เปนที่พอใจพอสมควรมาตลอดอ่ะคับ แต่ตอนนีผมก้ไม่รุ้ว่าสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปรึว่าอะไร ทำให้ผมเริ่มสนใจเรื่องหน้าตาตัวเองมากขึ้น ผมคิดว่าอยากจะทำให้ตัวเองดูดีทุกด้านไม่ว่าจะเรื่องเรียนก้อยากเก่งแบบเค้า หน้าตาก้อยากหล่อแบบเค้า กิจกรรมอะไรที่ทำก้อยากเด่นแบบเค้า ซึ่งมันก้คงเปนไปไม่ได้หรอกใช่ไหมค้าบที่คนเราจะเก่งไปสะทุกด้าน บางครั้งผมก้รุ้สึกว่าตัวเองไปให้ความสำคัญกับด้านหนึ่งจนทำให้ไม่ได้พัฒนาอีกด้านหนึ่ง เช่น ผมพยายามอ่าน นส เพื่อที่จะให้คะแนนดีขึ้น แต่พอทำไม่ได้เหมือนมันหมดแรง ก้เลยไปสนใจหน้าตาเสริมตรงนั้นทีตรงนี้ที วนเวียนผลัดกันอย่างงี้ไปเรื่อยๆอ่ะคับ แต่สุดท้ายผลก้ตือหน้าตาก้ไม่ได้ดีขึ้นเลย ทั้งๆที่คิดว่าตัวเองดูดีแล้ว คะแนนก้เหมือนเดิม ความมั่นใจที่เคยมี ตอนนี้ผมทำอะไรก้ขาดความมั่นใจไปหมด จนบ้างครั้งผมเคยคิดว่าตัวเองมีค่าอะไรบ้าง ผมคิดอยุ่เสมอว่าใกล้จะเอ็นแล้วนะ ต้องเรียนสิ อย่าลืมความฝันสิ แต่ก้เหมือนมันเหนื่อยอ่ะคับ ผมกำลังทำอะไรอยุ่ ผมไม่รุ้ตัวเลยจิงๆทำไมเวลาเราตั้งใจทำอะไร ผลมันออกมาไม่เหนดีเหมือนที่เราคิดเลย ไม่ไหวแล้วคับๆมันอึดอัด ผิดหวังกับการกระทำของตัวเองมากๆ ครูช่วยเตือนสติผมทีนะครับ TT