ต่อไปหนูควรทำยังไง ??

สวัดดีค่ะ คุณครูสมศรี เพื่อนๆ และพี่ๆนะคะ

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ อาจเป็น ปัญหาใหญ่ ที่น่าคิดแต่ไม่ใช่เรื่องของเด็กตัวเล็กๆอย่างหนูเลยด้วยซ้ำ ..

ย้อนอดีตไปเมื่อตอนม.ต้น ในขณะที่คุณพ่อขับรถอยู่ ท่านส่งโทรศัพ ให้ดูว่า เป็นข้อความอะไร
ดิฉันเปิดดู เป็นข้อความ ais ชิงเงินรางวัล แต่หนูซน ดันไปเปิดข้อความอื่นเข้า

เป็นข้อความของผู้หญิง ซึ่ง ... ส่งข้อความให้กำลังใจ พ่อในการทำงาน
วินาทีแรก .." ไม่ใช่มั้ง " อาจจะเป็น เพื่อนเขารึเปล่า เพราะคุณพ่อไปไหนมาไหน คนก็รู้จักทั่วอาค่ะ -*-
แต่ ตั้งแต่เด็กยังโต เคยมีคนโทรเข้ามาเครื่องพ่อ ตอนพ่อไม่อยู่ บ่อยครั้ง พอรับ เค้าจะเงียบ
สักประมาน 3-4 วิ เค้าก็จะวาง ก็หงุดหงิดหลายครั้งอาค่ะ แค่เรื่องวันนั้น หนูสงสัย
แว๊บแรกที่เห็นก็น้ำตาซึม แล้วหนูเป็นคน ใจร้อน ไม่ยอมให้ง่ายๆ โดยเฉพราะเรื่องครอบครัว
หนูใช้เบอร์ตู้ที่โรงเรียน โทรไปเบอร์นั้น สรุป เป็นผู้หญิงค่ะ เสียงนี่ สาวๆเลย
แล้วไม่ต้องห่วง พ่อ กลับบ้านดึกทุกคืน ไม่รู้เหมือนกัน
จะให้คิดยังไง

ซึ่งเรื่อง ข้อความหนูบอกพี่ชาย ตอนนั้นพี่ชายกำลังจะเอ็น เค้าก็ท่องศัพท์ของครูสมศรีอยู่แหละค่ะ
แล้วเค้าก็ตะคอกใส่บอก " ไร้สาระว่ะ "
หนูเสียกำลังใจมากค่ะ หรือหนูเข้าไปผิดเวลา

เวลาหนูดูทีวี ที่มักเจอบ่อยๆ คือ
ธรรมเนียมของคนฝรั่งรายการที่สอนเด็กให้รู้จักโตอาค่ะ แนนนี่ ทางทรูวิชั่น
เขาจะบังคับเด็ก นั่งทานเข้าพร้อมกัน แต่ .. ครอบครัวหนู ไม่มีหรอกค่ะ ที่ทานข้าวพร้อมกัน
นอกซะจากว่า .. จะออกไปทานข้างนอก ซึ่งนานๆก็ไปกันครั้งนึง

ณ

ปัจจุบัน . ในช่วง มัธยมตอนปลาย ตอนม.4
แม่โกดมากวิ่งขึ้นมาข้างบน ทำหน้าตา น่ากลัว หนูก็ตกใจ นึงว่าทำอะไรผิด
แต่พอแม่ยื่นโทรศัพให้ เท่านั้นล่ะค่ะ เสียงผู้หญิงนี่แบบ
ขอรถ ตัง หรืออะไรสักอย่าง หนูนี่ วางสายโทรไปหาพ่อ อีกครั้ง
เถียงกันไปเถียงกันมา พ่อบอก เด๋วคุยกันที่บ้าน

สรุปมาบ้าน พ่อกับแม่ ทะเลาะกัน หนูไม่ชอบเหตุกานนี้เลย
แล้วพ่อก็อธิบายว่า ไม่มีอะไรจริงๆเด็กเสริฟขอตัง
คือ .. หนูรู้มาก่อนหน้านี้แล้ว ควรฟังไหมอาคะ
หนูก็ไม่ฟัง แล้วขึ้นบนห้อง ปิดประตู จบ.พอ !!~

พอเหตุกราณวันนั้น หนูโทรไปบอกพี่หนูที่หอ ซึ่งเป็นเด็กเกรด a ของมหาลัยไปแล้ว
เขาก็รับฟังนะคะ แต่เค้าบอก อยากคุยกับพ่อกับแม่ให้รู้เรื่องมากกว่า
แล้วบอกกับหนูว่า " ไม่ต้องสนใจ "เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง
เรื่องของผู้ใหญ่เด็กไม่เกี่ยว ไปอ่านหนังสือไป !!

หลังนั้น พ่องดใช้มือถือได้สักเดือนกว่าๆ

พอช่วง สอง เดือน เค้าก็เป็นเหมือนเดิม กลับบ้านดึกๆ

ซึ่งปัจจุบัน พ่อก็ยังติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ คือความจริงแล้วมันก็ไม่ได้กระทบอะไรหรอกค่ะ

แม่ -

หลายๆอย่างกระทบ จิตใจแม่หนู
แม่หนูทำงาน เช้า - เย็น เย็นงาน
เย็น - มืด กลับมา เย็บหมวกเนตรนารี ที่บ้านต่อ
ตอนนี้หนูไม่รู้ว่า แม่รู้สึกไง คิดยังไง
กลับบ้านหนูก็ไม่มีเวลาให้ หนูทำการบ้าน แม่นั่งดูทีวีอยู่คนเดียว
หนูกินข้าว ไปทำงานไปเล่นคอมไป แม่ก็นั่งทำงาน
ดูทีวีอยู่ข้างล่างแหละค่ะ

รู้สึกผิด ยจังไงไม่รู้ -*-

ปัจจัย -

แม่เคยบอกว่า พ่อหมดเงินไป แสน upp !!
มันกระทบเศรษฐกิจครอบครัว
ทั้งๆที่ พ่อได้เงินเดือนเยอะกว่าแม่ แต่แม่ กลับเลี้ยงลูก
ภูมิใจมาก แน่แหละค่ะ แม่ ผู้ที่เป็นผู้ให้

ความรู้สึก -

ในใจลึกๆแล้ว เพื่อนหนู เค้าอยู่บ้านติดกับหนูเลยอาค่ะ
แม่เค้าเสีย พ่อเค้ามีแฟนใหม่ เค้ามีน้องที่เกิดจาก แม่ใหม่เค้าอาค่ะ
เวลาหนูนั่งอยู่บนห้องคนเดียว หนูได้ยินเสียงหัวเราะของพวกเค้า
หนูไม่รู้สึกอิจฉาค่ะ แต่หนูรู้สึกว่า ครอบครัวเรา น่าจะเป็นยังงี้เน้อะ แล้วก็ยิ้ม คนเดียวเหมือนคนบ้า 55+

* น้อยครั้งค่ะ ที่เห็นแม่ยิ้ม นอกจากวันแม่ ^^~

SO-

- ถูกที่ว่าเค้าทำให้หนูเสียใจ แต่หนูคิดว่า คนที่พังอนาคตของหนู ไม่ใช่พวกเค้า
- ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้น เป็นใคร ถ้าหนูเจอ หนูทำอะไรเค้าไม่ได้
เกลียดเค้าไหม เกลียดที่สุด !!! แต่หนูทำอะไรเค้าไม่ได้
ในใจลึกๆ อยากตบ อยากไม่ให้เค้ากลายเป็น มนุษย์อีกต่อไป
แต่หนูทำอะไรได้ล่ะคะ หนูตัวกระจ่อยร่อยแค่อีเด็กม.5

เค้าเองก็รู้ ว่าพ่อมีลูกแล้ว แล้วทำไม ไม่คิดใจเค้าใจเราบ้าง เราก็คน เค้าก็คน เวลาพ่อคุย หนูเสียมรยาท ตะโกนประชดไป เค้า
ก็ถามว่าใคร พ่อก็บอกลูก เค้าก็ยัง... คุยกับพ่ออีก
เห้อ คนเรา

ตัวหนูเอง -

ยอมรับค่ะ หนูก้าวร้าว หนูเด็กมีปัญหา อะไรไม่ได้ดั่งใจ
ควบคุมอารมไม่อยู่ พยามไม่ให้เป็นอย่างนี้
พอทะเลาะกับพ่อ เรื่อง หนูอยากเรียนพิเศษ เพื่อนสอบ GAT PAT~
เค้าก็โมโหใส่ อะไรก็ไม่รู้ หนูบาปค่ะ บาปมาก ด่าพ่อ ไปหลายคำ
ไม่ต้องเกิดชาติหน้าแล้วบาปหรอกค่ะ ชาตินี้ ก็กรรมติดจรวดแล้วค่ะ
พยามแล้วค่ะ พยามควบคุมตัวเอง เพราะอนาคตเราต้องโตเป็นผู้ใหญ่
ตอนนี้ยอมรับค่ะหนูทำไม่ได้ สักวัน หนูจะลบนิสัยแย่ๆหนูออกไป

วันสำคัญ-

บอกตามตรงค่ะ

วันแม่ หนูเอาดอกมะลิไหว้แม่ กอดแม่
ทุกไวน หนูรักแม่

วันพ่อ หนูไม่เคยเอาดอกพุธรักษาให้พ่อเลย
เคยคิด ว่าจะเอาไปให้ เคยซื้อมา
แต่ก็ไม่กล้าให้อยู่ดี ไม่ใช่ว่าหนูไม่รักพ่อ
หนูรู้สึกได้ค่ะ ว่าพ่อรักหนูมากที่สุด ในชีวิตของเค้า
เวลาพ่อดุหนู พ่อร้องไห้ พ่อไม่เคยตีหนูค่ะ
แค่หยิบไม้เรียว พ่อก็ร้องไห้
หนูไปเรียนพิเศษ พ่อไปรับไปส่งตลอด
ถ้าพ่อว่าง

ปัจจุบัน
หนูที่เคยทะเลาะกับพ่อ แค่เรื่องกระดาษเอ4แผ่นเดียว
พ่อว่าหนูว่า หนูเนรคุณ ที่ไม่ทำของขวัญวันเกิดให้เพื่อนเค้า
แต่สุดท้าย หนูก็ทำให้เค้าอยู่ดี ..

หนูไม่เข้าใจผู้ใหญ่ ไม่รู้ว่าสักวัน จะเข้าใจความรู้สึกของพวกเค้าไหม .. ผู้ใหญ่ สร้างเด็กให้ออกมาเหมือน แม่พิพม์ของเค้า
แต่ทำไม เค้าไม่รักษาแม่พิมพ์ของเค้าให้รูปร่าง สวยงาม

สุดท้าย รู้ตัวค่ะ ว่ายังเด็กอยู่ กำลังจะเอ็นไม่คิดอะไรมาก
อยากขอความเห็นค่ะ ต่อไป หนูควรทำยังไง

กำลังตกอยู่ในอำนาจของไอ้คน "ขี้แพ้"

ยังไงขอโทษด้วยนะคะ ยาวมากๆ