ตอนนั้น ก็พูดกับเพื่อนเกี่ยวกับเรื่องอนาคต หนูอยากเป็นพยาบาล อยากทำโน่นทำนี่ แล้วเพื่อนก้อพูดออกมาว่า
"พอเหอะๆ อย่าเพ้อ ตื่นได้แล้ว" ตอนนั้น หนูเสียความรู้สึกมาก ทำไมเพื่อนถึงดูถูกเราอย่างนี้ หนูไม่รู้ว่าคิดมากไปรึเปล่า แต่คำพูดพวกนี้มันทำให้หนูเปลี่ยนสีหน้าเลยอ่ะ เพื่อนคงเห็นหนูเป็นคนไม่เก่ง(เพื่อนหนูเก่งกว่า) ก็เลยคิดว่า พยาบาลมันเป็นเรื่องเพ้อฝัน หนูคงทำไม่ได้ เฮ้อ...
แต่ก็ดีนะคะ เพราะมีคนบอกหนูว่า คิดถึงคำที่เพื่อนพูดกับเราไว้ แล้วคิดซะว่า เราต้องทำให้ได้ พิสูจน์ให้เพื่อนคนนี้เห็นว่าเราก็สามารถทำได้ ไม่ได้ดีแต่พูด
และหนูก้อขอขอบคุณ คุณครูมากค่ะ ทุกเรื่องที่ครูบอก ครูสอน มันทำให้หนูมีความพยายามขึ้นมา จากที่เป็นคนที่ขี้เกียจมากๆๆๆๆ เริ่มที่จะเป็นคนขยันแล้ว ^^
แต่หนูก็มีเรื่องกลุ้มอยู่นิดๆค่ะ คือว่า หนูอยากเป็นพยาบาล แต่ว่าหนูไม่เก่งเคมี กับ ฟิสิกส์เลย คือว่า ตอนนี้หนูอยู่ม.5 แต่ตอนม.4 หนูไม่ค่อยเรียนในห้องเรียนเลยอ่ะค่ะ แหะๆ พื้นฐานเคมีกับฟิสิกส์ก็เลยไม่ค่อยมี พอขึ้นมาม.5 ก็ไม่ค่อยเข้าใจอ่ะค่ะ หนูจะทำงัยดีค่ะ
....................

....................