หนูล้มแล้วค่ะครู........ล้มจนแทบยืนไม่ไหว.

[อยากร้องไห้]

กราบสวัสดีคุณครูสมศรีและสวัสดีเพื่อนในบอร์ดที่น่ารักและเป้นกำลังให้กันตลอดมา

ครูคะ วันนี้หนุมีเรื่องที่อยากระบายมากมายเหลือเกิน

วันนี้เป้นวันสิ้นสุดการสอบปลายภาคในระดับชั้น ม.6 ในโรงเรียนของหนู
 
คะแนนที่ออกมามันทำให้หนุแทบล้มทั้งยืนเลยล่ะค่ะ  เท่าที่รู้
หนูตอบอย่างไม่อายคุณครูเลยว่า หนุตก 2 วิชา วิชาเหล่านั้นเป็นวิชาหลักที่มีความสำคัญมากเลยทีเดียว

แต่วิชาที่หนุสอบตกนั้น ที่ผ่านมาตั้งแต่ม.1-ม.5 หนูไม่เคยได้น้อยอย่างนี้เลย และหนึ่งในสองวิชานั้น หนูได้เกรด 1 ซึ่งเป็นเกรดที่หนูไม่เคยได้มาก่อนตั้งแต่เรียนมา

หนุไม่ใช่คนที่เถลไถลจนไม่อ่านหนังสือซะทีเดียวนะคะ

แต่เวลาเข้าห้องสอบสมองหนูมักเบลอ ลนลาน ทำอะไรไม่ถูก

แม้การเรียนของหนูที่ผ่านมาไม่ได้อยู่ในระดับที่สูงมาก แต่ก็อยู่ในระดับปานกลาง ไม่ถึงกับแย่มากขนาดนี้

และที่สำคัญนี่ยังเป็นเกรดเทอมสุดท้านที่ใช้ในการสอบแอดมิดชัน หนูเลยไม่อยากรู้เลยว่าเกรดจะเป็นเช่นไร

แต่ปัญหาไม่ได้อยู่แค่นั้นน่ะสิคะ หนูฝันอยากเป้นหมอ หนุน่าสมเพชไหมคะที่ฝันสูง สูงมาก

เพียงแค่คิดหนุก็แทบอยากร้องไห้

หนุไม่กล้าบอกเกรดกับพ่อแม่ แต่ท่านเห็นหนูเครียดก็เลยถาม หนุก็เลยต้องบอกท่าน แต่ท่านกลับหัวเราะ และบอกว่า"ไม่เป็นไรลูก แม่ตลกมากกว่าที่ไม่เคยได้เกรด 1 แต่ก็มาได้ แม่เห็นเราเครียดแม่ก็เครียดไปด้วย อย่าเครียด เสียสุขภาพจิต"

หนูก็บอกกับแม่ว่า แล้วเกรดที่หนูได้ในวิชานี้ หนูยังจะมีหน้าไปสอบหมอกับเขาอีกเหรอ ( วิชาที่หนูได้เกรด 1 หน่วยกิตเยอะมากค่ะ)

แต่แม่บอกว่า ไม่เป็นหมอก็เป็นอย่างอื่นได้นี่

ยิ่งแม่พูดแบบนี้หนูยิ่งอยากร้องไห้

ครูรู้ไหมคะ หนูอยากเป้นหมอ อยากทำฝันของหนู ของพ่อและแม่ให้เป็นจริง หนูตั้งมั่นว่าต้องเลี้ยงพ่อแม่ อย่างที่คุณครูเคยปณิธานกับตัวเอง

หนูมีสิทธิ์ที่จะฝันไหมคะ นางฟ้าสมศรีช่วยเป็นกำลังใจให้เด็กคนนี้ลุกขึ้นมายืนอย่างกล้าหาญด้วยนะคะ

ฝากความคิดถึงนี้ส่งให้ครูนอนหลับฝันดีนะคะ รักคุณครูสมศรีนะคะ

[อ้อยจ้า..]

ขอตอบหน่อยนะคะ...

ชีวิตไม่ได้อยู่กับเกรดตัวเดียวนะคะ

ฝันได้ แต่เราต้องไปให้ถึง

ท้อได้ แต่อย่าหมดกำลังใจและถอยไปก่อนนะ

พยายามต่อไปเถอะ อย่าเลิกล้มความตั้งใจเลย

ครูเคยบอกเราว่า เวลามากเท่ากับเวลาน้อย..เวลาน้อยเท่ากับเวลามาก

ตอนนี้เหลือเวลาเหมือนจะน้อย แต่มันก็มากมายมหาศาล ถ้าเราใช้ให้คุ้มค่า

...."ไม่มีคำว่าแพ้ ในหมู่ผู้ไม่ยอมแพ้" ค่ะ(ชอบประโยคนี้ของครูสวยจัง อิอิ)

สู้ๆ ค่ะ *-*

ปล.ถึงแม้เกรดจะไม่ค่อยดี ก็พยายามทำคะแนนตอน ad ให้ดีที่สุด..เนอะ

[Unidentified Girl]

บั่นทอนกำลังใจตัวเองทำไมคะ

สิ่งที่จะทำให้หนูไม่ได้เรียนหมอ ก้อคือความคิดของหนูเองนั่นแหละค่ะ

หนูได้ดูระเบียบการสอบหมอ กสพท รึยังคะ ไม่ได้ใช้เกรดในการพิจารณานะคะ

ยกเว้นการยื่นผ่าน central admission ซึ่งมีเพียง 2 แห่งเท่านั้นคือ ขอนแก่น และ รังสิต

แค่หนูท้อแท้ เสียใจ บั่นทอนกำลังใจตัวเอง เสียเวลาอ่านหนังสือไปหลายหน้าแล้วน้า

ลุกขึ้นมาสู้สิคะ  เปลี่ยนความคิดเชิงลบซะใหม่

ลองคิดใหม่ว่า  พลาดตอนนี้ดีกว่าพลาดตอนสอบจริง

ฉันจะเอาความผิดพลาดครั้งนี้เป็นบทเรียนให้ฉันไม่ประมาท

ฉันต้องตั้งใจอ่านให้ดีกว่านี้  เตรียมตัวให้พร้อมกว่านี้  ฉันจะสู้

สู้เพื่ออาชีพที่ฉันรัก

[Unidentified Girl]

[wma=300,50]http://www.geocities.com/botkwamkru1/GameKiartTiYot.mp3[/wma]

?

[*Marie*]

มันยังมีสิ่งอื่นๆในชีวิตอีกมากมายนะ

การ ent. เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่สำคัญในชีวิต แต่ไม่ใช่ทั้งหมด

อย่ายอมแพ้นะ ทางเดินยังมีอีกมากมาย

ถามตัวเองว่าเราทำดีที่สุดแล้วรึยัง ถ้าทำดีที่สุดแล้ว

เราอาจเสียใจแต่ แต่อย่างน้อยก็ไม่มีคำว่าเสียดายนะ เพราะเราได้พยายามแล้ว สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้จ้า


 

[ฺBon]

คะแนนเป็นเรื่องของสวรรค์ แต่ความขยันเป้นเรื่องของเราครับ

อยากบอกว่า เรา อ่านมาก เราก็ รู้ มาก เราอ่านน้อย เราก็รู้น้อย

อยากให้พี่ ตั้งใจอ่านหนังสือ

มากๆๆๆๆ

ไม่ต้องไปกังวลว่าผลของมันจะออกมายังไง

จะยังไง ก็ตามเราก็ พยายามอ่านให้มากที่สุดเท่าที่้เราจะทำได้แล้ว

เพราะฉะนั้น อย่าท้อถอยน่ะครับ

โชคต้องเข้าข้างผู้ที่พยายามแน่นอนครับ

^^~

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

คนดีของคุณครู....

ฝันไปนะลูก

ฝันให้ไกลแล้วก้าวไปให้จงถึง

ด้วยความเพียรที่สูงกว่าสิ่งที่หนูฝัน

หนูล้มอยู่ใช่ไหมลูก

ไม่เป็นไร  ปกติของชีวิตนะคะ

ลุกขึ้นมานะลูก

อย่าล้มนาน  อย่าคร่ำครวญกับการก้าวล้ม

ไม่เจ็บนะลูก..

ลุกขึ้นมาปัดฝุ่น  หากมีเลือดหลั่งริน

คุณครูจะยื่นผ้าที่ถักด้วยฝ้ายแห่งความเพียร

สานด้วยไหมแห่งกตัญญุตา

และบรรจงเย็บริมด้วยด้ายแห่งความอดทน

ซับเลือดนะคะ

แล้วสูดลมหายใจลึกๆ

คุณครูเองก็ได้เกรดแค่ 2.06 คุณครูยังกล้าฝันเลยนะลูก

ข้อผิดพลาดของการเดินของหนูคือความอ่อนล้าและขาดประสบการณ์ในการสร้างความอดทน

พยับแดดที่แผดเผาหัวใจของหนูมันร้อนผ่าว

ไม่เป็นไรนะคะ เพราะทุกคนก็ต้องประสบเหมือนเรา

การเป็นแพทย์ที่ดีต้องเสียสละ อดทน เพราะหนูต้องดูแลชีวิตคนอื่นนะคะ

อะไรกัน แค่พบเรื่องนี้ก็หมดกำลังใจแล้วเหรอลูก

แล้วหนูจะเป็นที่พึ่งพิงทางจิตใจของคนไข้และหมู่ญาติมิตรของคนไข้ได้อย่างไรล่ะลูก

อดทนนะคะ

และจดจำห้วงแห่งความอ่อนล้านี้ไว้เพื่อนำไปใช้ปลอบใจคนที่อ่อนแอกว่าเรา

บางทีสวรรค์ก็ต้องการทดสอบใจหนูนะคะว่าหนูพร้อมแล้วยังที่จะต้องอดทนและเพ่งเพียรต่อไป

จงอด...ในสิ่งที่คนอื่นอดไม่ได้

และทนในสิ่งที่คนอื่นทนไม่ได้

แต่อดและทนจะรังสรรค์อนาคตที่งดงามให้หนูนะคะ

สู้ๆนะลูก

คุณครูและเพื่อนๆในบอร์ดนี้จะคอยให้กำลังใจหนูนะคะ

[chocolate]

พี่คะ

หนูเชื่อค่ะ ว่าความพยายามของพี่

จะทำให้พี่เป็นหมอที่ดีได้แน่นอน

หนูเอาใจช่วยค่ะ