นั่นไงกรุ๊ปไปส่องพี่เค้าอีกแล้ว
โอ้ว่าอนิจจาความรัก
พึงประจักษ์ดังสายน้ำไหล
มีแต่จะไหลเชี่ยวเป็นเกลียวไป
ไฉนเลยจะไหลคืนมา
สตรีใดในพิภพจบแดน
ก็ไม่แค้นเหมือนหนึ่งอกข้า
เพราะใฝ่รักให้เกินพักตรา
มีแต่จะเวทนาเป้นเนืองนิตย์
โอ้ว่าน่าเสียดายตัวนัก
เพราะเชื่อสิ้นหลงรักจึงช้ำจิต
จะออกชื่อลือชั่วไปทั่วทิศ
เมื่อพลั้งคิดผิดแล้วจะโทษใคร