ความเป็นกลางที่ไร้ค่า

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงนี้คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าไม่รู้ไม่เห็น
.
ไม่ว่าลูกเด็กเล็กแดง แม่ค้า ชาวนา นักธุรกิจ นักเรียนเตรียมสอบ
.
หรือแม้กระทั่งคนกำลังมีความรัก ที่มักจะให้ความใส่ใจโลกภายนอกน้อยลง
.
.
.
เหตุการณ์ความขัดแย้งที่เกิดขึ้น ขยายตัวเป็นสงครามทางความคิดความเชื่่อ
.
และลุกลามมาถึงทางกายภาพของคนสองกลุ่ม
.
การถกเถียงด้วยเหตุผลไม่มีวันทำให้เรื่องราวเหล่านี้สงบลงได้
.
อาจจะดูคล้ายมีผลแพ้ชนะ สามารถตัดสินถูกผิด
.
แต่นั่นก็เพียงเพราะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ทัดเทียม
.
ไม่ว่าจะด้วยความสามารถทางการเรียงร้อยถ้อยคำ เสบียงกรังของข้อมูล
.
รวมถึงสภาพและผู้คนแวดล้อม
.
.
.
อาจจะดูค่อนข้างขัดแย้งในความรู้สึกของหลายคน
.
ที่เชื่อว่าหากถกเถียงแลกเปลี่ยนกันด้วยเหตุผล
.
น่าจะเป็นหนทางที่ดีและถูกต้องที่สุด
.
แต่ในความขัดแย้งทางการเมืองเมื่อมันดำเนินมาถึงจุดหนึ่ง
.
เหตุผลกลับกลายเป็นเพียงฉากหน้าแห่งการวิวาทะ
.
โดยมี "ความรู้สึก" และ "ความเชื่อ" หนุนหลัง
.
.
.
ความผิด-ถูกขึ้นอยู่กับความตรงใจถูกจริตเสียมากกว่า
.
ฝ่ายเราถูกเขาทำร้าย เราไม่ยอม พอฝ่ายเราไปทำร้ายเขา เราแกล้งเบลอ
.
บางคนอาจถึงขั้นออกอาการสะใจ
.
ผมนึกถึงตอนเด็ก ๆ ที่ผมชอบดูวีดีโอมวยปล้ำกับพ่อ
.
เวลาเห็นนักมวยปล้ำผู้ที่ถูกวางตัวเป็นฝ่ายอธรรม
.
คดโกงฝ่ายธรรมมะสารพัด แอบดึงความสนใจกรรมการ คว้าเก้าอี้ฟาด
.
ซ่อนอาวุธเข้าทำร้าย ฯลฯ ก็ให้รู้สึกเจ็บใจเป็นกำลัง
.
อยากจะเข้าไปช่วย ก็มุดเข้าไปในทีวีไม่ได้
.
แต่พอถึงคราวที่ฝ่ายธรรมมะฉวยจังหวะทีเผลอเอาเก้าอี้ฟาดบ้าง
.
ผมกลับเฮลั่นด้วยความสะใจ
.
.
ในทางเดียวกันเวลาที่แม่ผมดูละคร
.
ถึงตอนที่นางเอกผู้แสนดีที่ทนถูกรังแกทุกวี่วัน
.
หันมาตอบโต้นางร้าย แม่ผมก็สะใจ
.
.
แต่นั่นเป็นเพียงเงื่อนไขบทบาทของตัวละครที่ถูกวางความดี-ชั่วไว้ชัดเจน
.
.
หากในชีวิตจริงไม่มีใครยอมวางบทบาทของตนเอง
.
ในฟากฝั่งของฝ่ายอธรรมหรือนางอิจฉาแน่ ๆ
.
โดยเฉพาะผู้ที่กำลังเล่นบทบาทของผู้นำทางการเมืองทั้งหลาย
.
ดังนั้นกองเชียร์ของแต่ละฟากฝ่ายต่างก็เชื่อว่า
.
ตนยืนอยู่ในข้างที่ถูกต้องชอบธรรม
.
.
เมื่อเห็นฝ่ายที่เรามองว่าชั่วร้ายทำผิดเราก็ไม่พอใจ
.
แต่เมื่อเห็นฝ่ายเราทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องหลายคนกลับสะใจ
.
ทำให้เรากลายเป็นคนที่มีสองมาตรฐานขึ้นมาในบัดดล
.
.
ในเมื่อเราอยู่ในโลกแห่งความเชื่อที่เอาเหตุผลเป็นฉากหน้า
.
ผมก็มองไม่เห็นข้อดีของการถกเถียงวิวาทะกันทางการเมือง
.
ถ้าอยากจะคุยกันเรื่องการเมือง
.
ผมแนะนำให้คุยกับคนที่อยู่ฝั่งขั้วเดียวกันเสียดีกว่า
.
เหมือนอยู่ในกลุ่มคนที่รักชอบอะไรคล้ายกัน
.
เปล่าประโยชน์ที่จะถกเถียงจากความรู้สึกแล้วอ้างเหตุผลกับคนที่คิดเชื่อต่างกัน
.
.
หรือคุณอยากจะคุยกับคนที่บอกตัวเองว่าเป็นกลาง?
.
.
หลัง ๆ ผมมีความรู้สึกเอียนกับคำว่า"เป็นกลาง"
.
พอ ๆ กับ "อารยะขัดขืน" หรือ "ปกป้องประชาธิปไตย"
.
ที่ถูกบิดเบือนจนถ้าถูกนำไปเป็นข้อสอบม.ต้นเด็กคงตอบกันแบบผิด ๆ
.
และครูก็คงตรวจถูกให้อย่างผิด ๆ ด้วย
.
.
ที่ผ่านมาผมมองเห็นความเป็นกลางอยู่สองแบบ
.
คือกลางแบบ"เอียงกระเท่เร่" อ้างความเป็นกลางของตน
.
แต่ใจน่ะชอบฝ่ายนู้นเกลียดฝ่ายนี้แต่ไม่กล้าบอกออกมา
.
อาจจะด้วยเงื่อนไขทางสถานภาพหรือภาพลักษณ์ก็ตามที
.
กลับอีกประเภทคือกลางแบบ "ไม่รู้อะไรเลย" ไม่ติดตามข่าว
.
ไม่เข้าใจ ไม่สนใจ
.
.
หายากที่จะเป็นกลางเพราะอยากใช้เวลาศึกษาข้อมูลให้ถึงพร้อม
.
เพราะก่อนจะถึงพร้อมคุณก็ต้องกระโจนเลือกข้างไปเสียก่อน
.
.
.
เว้นเสียแต่ว่า..... คุณศึกษาจนพบ"ความจริง!"
.
ความจริงที่อาจจะทำให้คุณอยากเลิกถกเถียงเรื่องเหล่านี้ไปตลอดชีวิต
.
ผมไม่รู้อะไรหรอก......แค่สมมติลอย ๆ
.
.
.
หลายคนพยายามจะเลียบเคียงถามผมถึงฝักฝ่ายที่ผมสนับสนุน
.
หรือมีบางคนอาจจะเข้าใจปักใจไปเสียแล้วก็มี
.
ถ้าจะพูดกันแบบเปิดอกแล้วล่ะก็
.
ผมไม่แน่ใจว่าจะเรียกตัวเองว่าสายกลางได้รึเปล่า?
.
เพราะแนวคิดผมออกจะเป็น"สายกู"เสียมากกว่า ไม่ได้ซ้ายขวาหรือผ่ากลาง
.
แต่ออกจะแนว"ขึ้นบน-ลงล่าง"เป็นอาจิณ
.
พูดจริง ๆ นะครับ ไม่ได้เล่นลิ้น
.
.
ปมความขัดแย้งเรื่องในหนนี้ที่หลายคนบอกต้นตอตัวดี
.
น่าจะมาจากคนชื่อ"ทักษิณ ชินวัตร"นั้นผมก็เชื่อ
.
แล้วถ้าถามว่าผมชอบเขาไหม?
.
ไม่ใช่ไม่ชอบนะครับ แต่ไม่เคยชอบเลยด้วยซ้ำ
.
ในชีวิตผมไม่เคยเลือก "พลังธรรม" "ไทยรักไทย"
.
หรือแม้แต่ "พลังประชาชน"ด้วยซ้ำ
.
ผมไม่ชอบรูปแบบการบริหารงานแบบทำให้ประชาชนหูตาฝ้าฟาง
.
แล้วกูอยากทำอะไรก็ทำ ประมาณว่าเอาอมยิ้มอันเดียวมาล่อเด็กที่อยู่เฝ้าบ้าน
.
แต่ปีนเข้าไปยกเค้าทรัพย์สินเกลี้ยงบ้าน
.
จะโกรธเด็กก็โกรธไม่ลง เพราะอมยิ้มมันหวานอร่อยขนาดนี้
.
.
แถมชีวิตนี้ไม่เคยมีใครซื้อให้กิน
.
.
ส่วนตัวคุณสมัคร สุนทรเวชนั้น บอกตรง ๆ ว่าผมเคยไม่ชอบเอาเสียมาก ๆ
.
ไม่ว่าจะเรื่องที่มีผู้กล่าวหาว่ามีส่วนพัวพันต่อความโหดร้ายที่เกิดขึ้นในอดีต
.
หรือเรื่องกริยาดูหมิ่นและวางตนเองเป็นกฎเกณฑ์ที่ถูกต้องด้วยวิธีการพูดจา
.
แต่ปัจจุบันผมเฉย ๆ ยิ่งเมื่อเทียบกับหน้าตารัฐบาลโหลยโท่ยชุดนี้แล้ว
.
ผมว่าคุณสมัครกลับหน้าตาดี(นามธรรม)ที่สุดในรัฐบาลเลยก็ได้
.
ไม่ได้ชมเชยอะไรนะครับ แต่ลองนึกกันดูในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา
.
บรรดาแกนนำ-พรรคร่วมต่าง ๆ หายหัวมุดหาง ไม่ยอมออกมาดูดำดูดี
.
มัวแต่รอดูทีท่าทิศทางลม และทำประหนึ่ง"อีแอบ"ที่คอยวางแผนชั่วร้ายใต้ดิน
.
อย่างน้อยที่สุดก็มีแต่คุณสมัครล่ะครับ ที่เป็นหนังหน้าไฟชั้นดี
.
ให้เราได้ออกปากด่าทอกระแนะกระแหนให้พอคลายความขุ่นไปได้สักกระผีก
.
.
.
แต่เมื่อผมไม่ชอบทางขั้วรัฐบาล ก็ไม่ได้แปลว่าผมจะต้องอยู่ข้างพันธมิตรฯ
.
ผมเห็นด้วยกับการประท้วง การเดินขบวนเรียกร้อง
.
แสดงความคิดเห็นเวลาที่เราไม่ได้รับความเป็นธรรม
.
เวลาที่เรามองเห็นในสิ่งที่ไม่ถูกต้องของฝ่ายบริหาร
.
เสรีภาพในการแสดงออกเป็นเรื่องที่ดี และควรสนับสนุน
.
ส่วนจะชอบใจในเนื้อหาหรือไม่ค่อยมาว่ากันอีกเรื่อง
.
.
แต่บางครั้งเจตนาและวิธีการก็เป็นเรื่องที่ผมให้ความสำคัญ
.
ไม่ใช่พอเคืองตัวต่อที่ดอดมาสร้างรังในบ้านแถมบินมาต่อยเอา
.
แล้วพ่อก็เลยเล่นปิดประตูรมควันคลุ้ง
.
ปล่อยให้หมาแมวลูกเด็กเล็กแดงตายห่าหมด
.
มีพวกพี่ใส่หน้ากากป้องกันกันอยู่พวกเดียว ผมก็ไม่เอา
.
.
แถมพี่ยังมีเจตนาเอารังต่อไปขายไปกินเองอีกต่างหาก
.
ผมรับไม่ได้หรอกครับ
.
.
การเล่นคำหรู ๆ แรง ๆ ประเภทกู้ชาติ ทรราชย์แผ่นดิน
.
รวมถึงการใช้objectiveเดิม ๆ อ้างอิงสถาบัน
.
ปลุกระดมโกหกรายวัน ปั้นเรื่องปั้นราว
.
กระทั่งโหนกระแสสร้างจตุคามฯ ก็เอากับเขาด้วย
.
แบบนี้ผมก็รับไม่ไหว
.
ไม่ใช่เพียงเพราะวิธีการที่ทำกัน
.
แต่ผลลัพธ์ของมันคือการสร้างความศรัทธาลุ่มหลงต่อกลุ่มตน
.
ก่อนจะจูงมือพาไปสู่ความแตกแยกของคนต่อคน ของเพื่อนต่อเพื่อน
.
พ่อแม่ต่อลูก ประชาชนต่อประชาชน
.
.
.
หากจะเป็นการต่อต้านประท้วงรัฐบาลที่มาจากการรัฐประหาร
.
ผมจะไม่รู้สึกขัดใจเลย แถมเต็มใจที่จะเป็นแรงสนับสนุน
.
แต่การต่อต้านรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง
.
ซึ่งแม้จะสกปรกตามคำกล่าวอ้างแค่ไหนก็ตามที
.
ก็เปรียบได้กับการจุดชนวนก่อสงคราม
.
ของประชาชน(เสียงส่วนน้อย)ต่อประชาชน(เสียงส่วนมาก)
.
โดยการอ้างอารยะขัดขืนนั้น มันก็เหมือนจะบอกเป็นนัยว่า
.
พวกที่เข้าร่วมกับพันธมิตรฯนั่นแลคืออารยะ
.
ส่วนพวกที่อยู่ฝั่งตรงกันข้ามล่ะ?
.
.
การประท้วงรัฐบาลที่มาจาการเลือกตั้ง ที่เราเห็นว่ามิชอบ
.
ก็เป็นสิ่งที่พึงกระทำได้
.
แต่การเห็นว่ามิชอบโดยอ้างอิงว่าแม้จะเลือกตั้งอีกกี่ครั้ง
.
ไอ้พวกชั่วร้ายของคุณก็จะกลับมา เพราะการซื้อเสียง
.
เลยต้องใช้ระบบ70/30 เพื่อตัดรากถอนโคน ผมก็ว่ามันแหม่ง ๆ
.
มีนัยยะแฝงมากเกินไปเสียหน่อย
.
.
ที่สำคัญที่สุดกลุ่มคนที่เคลื่อนไหวในครั้งนี้ส่วนใหญ่เป็นชนชั้นกลาง
.
ที่เชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่าตนคือผู้รู้ ผู้มีการศึกษา รับสื่อนอกกระแส
.
มีความเข้าอกเข้าใจจริงแท้ในสิ่งที่เกิดขึ้น
.
ผมไม่อยากจะพูดว่ามันรวมถึงภาพลักษณ์ทางรสนิยมด้วยเลย
.
แต่มันก็น่าจะมีส่วนเป็นเช่นนั้นอยู่
.
.
ส่วนพวกรากหญ้าแสนต่ำต้อยที่ถูกหลอกลวงด้วยนโยบายประชานิยม
.
ด้วยเงินซื้อเสียงไม่กี่ร้อยบาท หรือด้วยอะไรก็ตามแต่
.
กลับถูกดูหมิ่นว่าโง่เง่า ไร้การศึกษา ไร้วิจารณญานในการเลือกผู้แทนฯ
.
.
แต่ที่ผ่านมาคนโง่เง่าที่คุณกล่าวหาเหล่านั้นกลับไม่เคยได้รับการเหลียวแล
.
จากชนชั้นกลาง ชั้นสูง แสนฉลาดอย่างคุณเลย
.
ในขณะที่เขาเหล่านั้น จน เจ็บ และถูกเอารัดเอาเปรียบ
.
ผู้ที่เรียกตนเองว่ามีการศึกษาสูง
.
กลับเป็นคนสร้างความเหลื่อมล้ำทางฐานะและค่านิยม
.
ชนกลุ่มน้อยผู้ทรงอารยะยังเดินห้าง ซื้อหาสะสมสิ่งของตามแรงขับความอยาก
.
คอยลุ้นผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ รอบิดฯสินค้าหายากในอีเบย์
.
ใช้เกณฑ์แห่งรสนิยมเปลือกนอกในการยอมรับผู้คน
.
กลุ้มใจที่ไม่ได้ของดังประสงค์ นอนไม่หลับเพราะของรักที่สะสมไว้เป็นรอย
.
ในขณะที่บางคนยังนอนก่ายหน้าผากกังวลเรื่องค่าเทอมลูกในวันพรุ่งนี้
.
กินอาหารอร่อยหรูหราราคาแพง
.
ชนิดมื้อเดียวชนรากหญ้าที่คุณว่าอยู่กินกันได้ทั้งครอบครัวเป็นเดือน
.
.
มันไม่ใช่เรื่องผิดหรอกครับ เรามีสิทธิที่จะเห็นแก่ตัว มีสิทธิที่จะกะเกณฑ์
.
รสนิยมแห่งการใช้ชีวิตตามแต่ใจปรารถนา
.
.
.
แต่แล้วถ้าคนที่คุณเหยียดหยามว่าเป็นแรงขับเคลื่อนทรราชย์ดังว่า
.
จะได้รับการเอาใจใส่ ได้รับความสะดวกสบาย ได้ใช้ได้มีมากขึ้น
.
มีความรู้สึกทัดเทียมในฐานะมนุษย์มากขึ้น
.
มันจะแปลกอะไรถ้าพวกเขาจะรักคนที่มอบสิ่งเหล่านี้ให้
.
แม้จะเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวของเงินที่เขาลักขโมยเอามา
.
เพราะอย่างไรที่ผ่านมาทุกคนก็ขโมย มากน้อยไม่รู้
.
รู้แต่ว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับโอกาสจริง ๆ
.
มันอาจจะไม่ถูกต้องนักในอุดมคติทางการเมือง
.
แต่นี่มันก็เป็นประชาธิปไตยแบบหนึ่ง พวกเขาก็มีสิทธิเลือก
.
แม้คุณจะดูแคลนก็ตามที ลองเอาใจเขามาใส่ใจเราดู
.
.
เราเห็นแก่ตัวกันมากเกินไปรึเปล่า?
.
ตอนเราสุขสบายกลับเห็นเป็นความถูกต้องชอบธรรม
.
แต่พอตอนเขาได้รับโอกาสเรากลับตัดเส้นทางทิ้งเสีย
.
เพียงเพราะความไม่ถูกต้องตรงใจกับข้อมูลความรู้แบบงู ๆ ปลา ๆ ที่เรามี
.
.
เราแห่แหนเฮโลตามกระแสเชี่ยวกรากโดยถูกอคติและความลุ่มหลงศรัทธา
.
ลากพาเราออกมาไกลเกินไปรึเปล่า?
.
ยังมีผู้คนอีกมากมายบนฝั่งแผ่นดิน
.
หาใช่มีแต่กลุ่มผู้คนรอบตัวที่ล้อมตัวเองด้วยเสียงดังของพายุฝน
.
จนไม่ได้ยินเสียงร้องตะโกนของผู้คนที่อยู่ไกลออกไป
.
.
.
.
ผมเชื่อในเรื่องให้การศึกษา แต่การศึกษาแบบดูแคลนในสติปัญญา
.
ทั้ง ๆ ที่เราเป็นผู้เอาเปรียบเสมอมา โดยเฉพาะคนในเมืองหลวงที่บริโภคมหาศาล
.
.
แต่นั่นก็ยังไม่เลวร้ายเท่าการให้การศึกษาแบบปั้นน้ำเป็นตัว
.
ผมมั่นใจว่ามหาวิทยาลัยราชดำเนินมีอาจารย์ที่เก่งหลายคน
.
แต่ผมไม่เชื่อใจในจิตวิญญาณแห่งความเป็นครูสักคน
.
ครูแบบไหนกันที่ส่งนักเรียนออกเป็นแนวหน้าตีรันฟันแทง
.
ครูแบบไหนที่เจตนาฝังหัวมั่วข้อมูลจริงเท็จปนเป
.
ซ้ำเร่งเร้าก่อให้เกิดกระแสความคลั่งไคล้ไหลหลง
.
มากกว่าด้วยเหตุผลและความเป็นจริง
.
ประกอบกับการขับเคลื่อนที่เจือด้วยผลประโยชน์ทางด้านเม็ดเงินตอบแทน
.
หรือสนองตอบฑิฐิแห่งตน
.
โดยใครเสนอความเห็นที่ขัดแย้งกับความต้องการ
.
ก็ถูกยำใหญ่สารพัดตีน กระซวกลากไส้ล้วงข้อมูลออกมาด่ากราด
.
พร้อมกับชักชวนพรรคพวกให้มาร่วมกินโต๊ะด้วย
.
ราวกับเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู
.
จนบางครั้งดูเหมือนการวิพากษ์วิจารณ์ทางฟากรัฐ
.
ยังจะดูปลอดภัย แถมอินเทรนด์กว่าเยอะ
.
พฤติกรรมแบบนั้นก็เกินจะยกมือเชียร์ไหว
.
.
.
แต่สำหรับคนที่ร่วมชุมนุมมันเป็นอีกเรื่อง
.
ผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่มาร่วมกันด้วยความบริสุทธิ์ใจ
.
ทุกคนมีเจตนาที่ดี ผมเคารพนับถือตรงนี้
.
ตอนที่ผมเขียนอยู่นี่เพิ่งผ่านคืนที่พายุฝนกระหน่ำแรง
.
ผมเห็นจากภาพข่าว สนามในทำเนียบที่เฉอะแฉะ ผู้คนเปียกปอน
.
ผมรู้สึกสงสารจากใจจริง ไม่รู้ว่าจะมีใครป่วยไข้ไม่สบายมากรึเปล่า?
.
ผมเห็นเด็ก ๆ รวมทั้งคนแก่ที่มาด้วยใจมุ่งมั่น
.
ด้วยศรัทธาอันแรงกล้าต่อแกนนำ
.
ที่เขาหวังว่าจะนำพาฟ้าสีทองผ่องอำไพมาให้
.
ที่เขาเชื่อว่าเป็นผู้ปกป้องสถาบันที่เขารัก
.
นึกแล้วก็เห็นใจและเจ็บใจแทน
.
.
.
ถ้าฝ่ายหนึ่งสะกดคนที่ด้อยกว่าด้วยการโปรยเศษเงิน
.
เพื่อหวังกอบโกย ทะยานอยาก มักใหญ่ใฝ่สูงไม่รู้จักพอ
.
อีกฝ่ายหนึ่งก็สะกดคนที่หลงตนว่ามีการศึกษาด้วยความเข้าใจผิด ๆ
.
ด้วยอุดมการณ์ที่ซ่อนเร้นประโยชน์ตน
.
หลอกใช้ความจงรักภักดีของผู้คนเป็นเครื่องมือ
.
.
ผมไม่รู้ว่าอะไรมันจะเลวร้ายกว่ากัน
.
.
.
และสิ่งที่เลวร้ายบัดซบที่สุดคือมันทำให้เกิดความบาดหมางในความสัมพันธ์
.
ของประชาชนต่อประชาชน ไม่ใช่แค่เพียงมองหน้าด่าทอ
.
แต่ถึงวันนี้มีคนบาดเจ็บล้มตายลงแล้ว
.
.
.
...พอได้หรือยังครับ?
.
.
ผมไม่ได้คิดว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะต้องเสียสละ
.
มันไม่ใช่เรื่องของการเสียสละแล้ว
.
ต่อไปจากนี้มันอาจกลายเป็นเพียงเรื่องของการชดใช้กรรม
.
.
ไม่กลัวเหรอครับ?
.
.
.
.
.
.
ถึงตรงนี้คุณคิดว่าผมจะเลือกอยู่ฝ่ายไหนดี?
.
.
จากนี้ไปหากจะถูกใครคิดว่าผมไม่สนใจชาติบ้านเมือง
.
ผมก็คงต้องก้มหน้ายอมรับ
.
เพราะได้แต่คอยติดตามเพียงละครหลังข่าว
.
เม้าท์เรื่องแพนเค็ก-สเตฟานกับป้าร้านส้มตำ
.
.
เท่านั้นเอง....