หนูเป็นคนไม่มีค่า...อ่อน<ใจ>เหลือเกินค่ะ

[เด็กไม่มีค่า]

คุณครูเคยรู้สึกอย่างหนูไหมคะ ว่าเราตัวเล็กนิดเดียวเองเวลาอยู่กับใครบางคนน่ะค่ะ

หนูขอเล่าให้ครูฟังนะคะ ว่าหนูเรียนอยูม.6 แล้ว การทำกิจกรรมย่อมมากเลยทีเดียว
ในการทำกิจกรรมหรือทำอะไรซักอย่าง
หนู้สึกว่าบางทีตัวเองไม่ได้เป้นเพื่อนกับคนพวกนี้เหรอ บางทีก็เห็นเราเป็นสุญญากาศ

หนูยอมรับนะคะว่าหนูเบื่อ หนูเอือมระอาเหลือเกิน
หนูคิดว่า หนูคงเข้ากับคนเหล่านี้ไม่ได้หรอก ไม่ได้จริง
บางทีนิสัยเขาก็แปลกเหลือเกิน
ชอบพูดด้วยนำเสียงเหมือนสั่งเรา ให้ทำอย่างนู้น อย่างนี้

หนูเคยคิดว่าการที่เป้นเพื่อนกันบางทีต้องคำนึงถึงคำดของคนที่รับฟังด้วย
หรือบางทีเวลาไม่มีเพื่อนกลุ่มพวกเขา ก็จะเข้ามาคุยกับกลุ่มของพวกหนู

บางครั้งก็มากระแหนะกระแหนว่าไม่ช่วยทำงาน พวกหนุช่วยทำงานนคะ ทีกลุ่มของคนอื่นทำไมไม่กล้าไปสั่งบ้าง มาสั่งกลุ่มพวกหนู บางทีก้จ้องจับผิดกลุ่มหนู

ขนาดเป้นเพื่อนร่วมห้องกันมา 3 ปี เดินสวนกันยังไม่ทักเลยค่ะครูพวกเขานึกว่าพวกหนูเป็นทาสรึไง
นำเสียง การกระทำไม่ค่อยเหมือนเพื่อนกันเลย

เวลามีคนถามว่าคนนี้เป้นใคร หนุยังตอบได้ไม่เต็มปากเลยค่ะ ว่าเขาคือเพื่อนขนาดอยู่ห้องเดียกันมาแต่ไม่เคยสนใจกันเลย สนใจแต่กลุ่มเพื่อนของตัวเอง

ครูเคยเจอคนอย่างนี้ไหมคะ หนุรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าในสายตาคนพวกนี้
เขาเห็นเราเหมือนอากาศ ยามเขาไม่มีใครก้มา ยามมีเพื่อนตัวเองมาก็มา ชอบมาสั่งด้วยแหละ

หนูเกลียดการกระทำแบบนี้จริงๆ หนูควรจัดการกับปัญหานี้อย่าไร ทั้งๆที่ทำดีด้วยแล้วก้ยังเป้นอย่างนี้อ่ะค่ะ

แต่หนูเคารพ รักครูนะคะ คนที่แสนดีของพวกเรา
หนูจะพยายามเป็นหมอให้ได้เพื่อพ่อ เพื่อแม่ เพื่อครู และเพื่อสังคมที่ดีในอนาคตให้ได้ค่ะ
ศิษย์ครูสมศรีสุดน่ารัก

[อุซางิจัง..CUD44]

ไม่ใช่ครูแต่เราตอบนะ

ถามว่าเคยเป้นแบบนี้ไหมทำอะไรให้ใครเท่าไหร่เค้าก็ไม่เห้นค่าแต่เวลาไม่ทำก็โดน

แทบทุกคนต้องเคยค่ะ

แต่ว่าตอนเราโดนแล้วเราทำไง

พูดจริงๆว่าแรกๆก็แคร์

เก็บมานั่งเสียใจเศร้า

หลังๆเริ่มรุ้แล้วไม่สนใจค่ะ

มีหน้าที่ทำอะไรก็ทำไปเสียงนกเสียงกา

ถ้าเป้นงานที่เราต้องทำก็ทำ

ถ้าเป้นงานที่เราเสนอเข้าไปช่วย

ถ้าเป้นคนแบบพวกนี้เราก็เลิกเสนอ

ทำให้กับคนที่เห้นค่าเราดีกว่า

เสียงนกเสียงกาปล่อยมันไปเก้บมาคิดก็รกสมอง

เอาสมองไปคิดเรื่องดีๆดีกว่านะคะ

สู้ๆเป้นกำลังใจให้

[กองหนุน]

น้องอย่าเพิ่งท้อใจนะค่ะ หนูได้ทำดีที่สุดแล้ว
เราก็ทำหน้าที่ของเราที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุดค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

อย่าคิดมากนะคะ

เขาไม่คุยกับเรา เราก็ยิ้มให้ต้นไม้ใบหญ้าก็ได้

ใครจะว่าบ้าก็ช่าง ขอให้จิตใจได้พักกับโลกที่วุ่นวายเช่นนี้ก็พอ

หนูเคยสังเกตไหมคะว่า รอบตัวเรามีสิ่งสวยงามรอเราสัมผัสอยู่เสมอ

หนูลองแหงนหน้าดูท้องฟ้านะลูก

ก้อนเมฆเคลื่อนตัวอยู่ตลอด

ลองดูซิว่า..ตอนนี้เมฆจับตัวเป็นรูปอะไร

คุณครูเห็นเป็นแองจี้กำลังหมอบอยู่ล่ะ

แล้วใกล้ๆก็มีใสไหมอยู่ตั้งหลายก้อนแน่ะ

อยากเอื้อมไปคว้ามาใส่ปากจังเลย เข้าปากปุ๊บ..น้ำตาลคงละลาย..หวานหอม..ย่ำหย่ำย่ำ

แน่ะๆ  มีครอบครัวนกบินผ่านหมู่เมฆด้วย..

พ่อนกต้องอยู่ตัวสุดท้ายแน่เลย ตัวใย๊ใหญ่

 

เห็นไหมคะ

สุขทุกข์ก็อยู่ที่หนูเลือกที่จะมองนะลูก

เอาล่ะ..คุณครูคงต้องไปมองก้อนเมฆก่อนล่ะนะ ...จุ๊บส์

[อ้อยจ้า..]

ช่าย ๆ อย่าไปสนใจอะไรมากมาย

ชีวิตเราไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนแค่กลุ่มเดียว

ยังมีคนอื่นอีกมากมาย ที่เห็นค่าของเรา..เนอะ

บางครั้งการไม่เก็บอะไรมาคิด การแกล้งทำเป็นไม่รู้ ไม่เห็น ไม่สนใจ.

มันก็ทำให้เรามีความสุขได้มากกว่านะคะ



ดูครูซิ  ...ถามจริง  ชีวิตนี้เคยคิดจะเครียดบ้างไหมคะเนี่ย


สุดท้าย .. สู้ๆ นะคะ

วันนี้เรามองก้อนเมฆเปงหมูอ้วนน่ารักสีขาวผ่อง (>'@'<) กำลังส่งยิ้มหว๊าน..หวานให้เราอยู่แหละ  ฮิฮิ..
        

[Unidentified Girl]

แน่ะน้องอ้อย

เห็นก้อนเมฆเป็นคุณครูเชียวหรือจ๊ะ

[Iceing]

แต่ก่อนเราก็โดนนะ ไม่มีใครเลยสักคน ถูกเอาเปรียบอาจจะยิ่งกว่าเธออีก สู้ๆนะ แม้พยายามทำดีกับเขาแค่ไหนเขาก้อไม่เห็นความสำคัญของเราบ้างสักนิด.............ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอ