หลงทาง & คาดหวัง

สวัสดีค่ะคุณครู
วันนี้หนูทราบเกรดบางวิชา หนูได้เกรด 3.5 สามวิชาแล้ว ผู้ปกครองโกรธหนูมาก หนูยอมรับว่าเทอมที่ผ่านมาหนูเหลวไหลจริงๆ
ผู้ปกครองหนูบอกว่า ทำไมตกขนาดนี้ ที่ผ่านมาก็ทำได้ดีมาตลอด(ที่ผ่านมาหนูได้เกรด3.9ขึ้น เคยมีเทอมนึงได้3.77 โดนแบบนี้เหมือนกัน)

หนูไม่เข้าใจ ทำไมต้องเกรด4.00 ทำไมไม่เตรียมใจรับความผิดหวังบ้าง
หนูไม่ได้ฉลาด ขยันก็ไม่ค่อยขยันแล้ว
หนูไม่รู้จุดหมายของชีวิต หนูอาจไม่ได้อยากเป็นหมอตามที่ผู้ปกครองคาดหวัง

ถ้าถามถึงความต้องการจริงๆก็คือ มีรถสปอร์ต มีบ้าน มีเงินใช้ อยากมีเวลาว่างอยู่เลี้ยงแมวปลูกต้นไม้

มันดูไม่มีจุดหมายที่แน่นอนเลยนะคะ
หนูไม่รู้อยากทำอาชีพอะไร แต่หนูรู้ว่าหนูอยากมีอะไร

หนูเหมือนหลงทางกลางทะเลเลยค่ะ

เวลาถามเพื่อนถึงกำลังใจอะไรอย่างนี้ เพื่อนก็จะตอบว่าพ่อแม่
แต่หนูไม่เคยรู้สึกอย่างนั้นเลย แม่ทิ้งหนูไปตั้งแต่หนูอายุ4ปี และไปมีสามีใหม่ ส่วนพ่อก็กินเหล้าไม่ทำงาน หนูอยู่กับป้า
ป้าส่งเสียหนูให้ได้เรียน แต่ก็มีเรื่องทะเลาะกันทุกวัน
จนหนูรู้สึกเสียสุขภาพจิต
แต่หนูไม่อยากรู้สึกเกลียดป้า เวลาป้าด่าหนูก็ทำหูทวนลม แล้วคิดในใจว่า หยุดพูดทีๆๆๆๆๆๆๆ

ป้าคาดหวังกับหนูมากเกินไป บางทีหนูก็ไม่สามารถทำความต้องการของป้าให้สำเร็จได้นะคะ

หนูอยากเรียนเก่ง แต่ทำไมหนูไม่เข้าใจเลย
รู้สึกโง่มากค่ะ

หนูไม่มีจุดหมายเลย
จุดหมายของการเรียน ของการมีชีวิต