"คุณครูคะ หนูไม่ติดเตรียม"

[FallerLeaf Return To Root]

อย่าเพิ่งท้อกับเรื่องแค่นี้นะ มันผ่านๆไปแล้ว อนาคตยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะคับน้อง พี่ก็เข้าใจอยู่เพราะพี่ก็ตกในสถานะการณ์ ที่ต้องเตรียมตัวและรวบรวมความหวังและพยายามให้มากที่สุดเพราะปีหน้าจะเอ็นท์แล้ว สู้ๆนะ

[!!!MemORieS!!!]

อย่าท้อแท้คับ

หนทางของอนาคตอีกยาวไกลน้า

[อ.ม.]

เพิ่งได้เข้ามาดู??
55 เหมือนจะรู้เลยว่าเรนเรนคือเพื่อนเรา เราเดาน้ะ เราคิดว่าเราเดาได้อะ แต่ถ้าไม่ใช่ก้อซอรี่
เราไม่เคยเลย ไม่เคยรับรู้อะไรเลยว่าจะมีคนเสียใจกับมันขนาดนี้ี้ โอเค
แต่..เรายังอยากให้เทอรู้ เตรียมมันไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต
ถ้าเทอมาเจออย่างเราอะ เจออีกด้านหนึ่งของความสวยงามแล้วเทอจะเข้าใจเองอะ 55
เน่าจิงจิง

บางทีความเส้าเพียงชั่วคราวอาจจะทำให้เรารู้สึกไม่ดี
แต่อย่างน้อยเทอก้ยังโชคดีที่เทอไม่เจออะไรหลายๆอย่างแบบเรา
ยังไงก้สู้สู้น้ะ
เรารักเทอมากมายยยย
ถ้าเทอคือคนที่เราคิดว่าใช่!! เทอก้ยังเปนเพื่อนเราน้ะ
ปล.ถ้าไม่ใช่ก้อซอรี่มากมายอะ

[๛ิ•*•ตึ๋งหนืด•*•๛]

จะเรียนที่ไหนก็เหมือนกันแหละครับ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเรียนหรือเปล่าเท่านั้นแหละ ถ้าเราขวนขวายศึกษาหาความรู้แล้ว ก็ย่อมมีความรู้ ถ้าอยู่เตรียมใหญ่แล้วไม่กระตือรือร้นแล้ว มันก็โง่เหมือนกันแหละนะครับ

[ไม่ติดเหมือนกัน]

พี่ก็เป็นคนนึงที่ไม่ติดเตรียมเหมือนกันนะ แต่ตอนนั้นไม่ได้เสียใจอะไรเพราะไม่ได้คิดจะเข้าอยู่แล้ว
พอขึ้นม.ปลาย หลายๆครั้งที่ไม่พอใจรร.ตัวเองก็ชอบพาลคิดว่า "ถ้าเราตั้งใจสอบและติดเตรียมไปก็คงดี"
แต่นานไปก็ทำให้พี่รู้ว่าแต่ละที่ก็ให้ประสบการณ์อะไรต่างๆกัน มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นมันมั้ย
พี่เชื่อว่าการที่น้องอยู่รร.เก่า น้องจะได้ประสบการณ์ดีๆอะไรมากมายที่หาไม่ได้ถ้าน้องไปเตรียม
แล้วน้องจะรู้สึกได้วันที่น้องจบจากที่นั่นนั่นแหละ
อีกอย่าง จริงๆแล้วเรียนที่ไหนมันก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นหรอก เพราะสุดท้ายทุกคนก็ต้องเรียนพิเศษเหมือนๆกัน
จริงๆเด็กส่วนมากที่เรียนคนละ รร.กลับเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกันด้วยซ้ำ
เด็กเตรียมเองก็ต้องเรียนพิเศษเหมือนเด็กทั่วไปนั่นแหละ ต้องอ่านหนังสือเหมือนกัน
พี่ว่าสุดท้ายแล้ว"นอกห้องเรียน" สำคัญที่สุดนะ
ตั้งใจเรียน+อ่านหนังสือนะ เป็นกำลังใจให้

[triamkung]

น้องเรน  พี่ก็เหมือนน้องเรน  พี่ก็สอบเตรียมไม่ได้  ซึ่งพี่ก็รู้สึกเสียดายมาตลอด  แต่ตอนนี้ไม่แล้วละ
ถ้าน้องเรนอยากเข้าจริงๆ  ก็ลองซิวดูก็ได้นะ(ถ้าพ่อแม่อนุญาต) 
อืม โชคดีจ้ะ

[bubble]

สู้ๆน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้คร้า~
ว่าแต่ตัวเองปีนี้แล้วสิอืม...แต่ช่วงมี.ค.นี้ไปเรียนพิเศษไม่ได้อ่ะT///T แต่อยากเรียนโค้งสุดท้าย เข้า  ม.4ที่ครูสมศรีอ่ะ
ขอเอกสารมาถ่ายเอกสารได้ไหมคะ ไม่อยากลงไว้แค่เพราะอยากเอาเอกสารเท่านั้น ตั้ง1600เเหนะเสียดายเงิน
...ตอบด้วยน้า.....

[Unidentified Girl]

ยืมเพื่อนจดสิคะ  ถ้าจดนี่  ผ่านมือ  ผ่านตา เชียวน้า

[เหม่งจ๋าย : )]

ทำไมไปเรียนพิเศษไม่ได้อะ?? ติดที่อื่น อ่านเองเหรอ *-*
(ขยันจังน้ออ)


ติดต่อหลังไมค์ได้จ้า pm มาละกันนะ
เพราะว่าเค้าก็จะลงเรียนอ่า

ปอลุย เจ้าแจมจะตั้งชื่อกระทู้แต่มีความหมายตรงข้ามกะอันนี้ให้ได้ อิอิ

[gadesw]

เราอ่าก็เคยสอบเข้าสตรีวิทย์ตอน ม.1
ไม่ติดเหมือนกัน ได้ตั้งที่ ร้อยกว่า เค้าเอา 64 คน
ตอนนั้นเราร้องไห้ ไม่ใช่ผิดหวังอาไรมากมายหรอก
......แต่ร้องเพราะสับสน
เราก็มาคิดทีหลัง เราจะไปติดได้ไง
.....ทำเลขได้ไม่ถึงครึ่ง.....
แต่เราก็ได้เข้านะ ฝากเอา
.....ขอบคุณชีวิตเด็กฝากตอนม.1
.......ที่ทำให้เราได้เพื่อนที่พร้อมสู้ไปด้วยกัน....
เพราะปีเราเปนปีแรกที่มีห้องเด็กฝากโดยเฉพาะ
เราก็ยังไม่ค่อยตั้งจัยเรียนเท่าไหร่ (ยังไม่สำนึก)
เกรดได้ 3.91

พอมอสอง เราก็เปลี่ยนแปลง
กลายไปเป็นคนตั้งใจเรียน เริ่ม Top ในหลายๆวิชา
จนได้ 4.00

พอมอสาม เราสอบผ่านรอบแรกของ AFS แต่ตกรอบสอง
สอบทุน AYC ได้คะแนน 85 จาก 100
สอบติดมหิดลวิทย์รอบแรก แต่ก็หลุดรอบสองอีก
สอบเข้าโครงการ Intensive ของสตรีวิทย์ ได้คะแนน 82 จาก 100
....ขณะที่คะแนนสูงสุดอยู่ที่ 83

เห็นมั้ยว่า การสอบไม่ติดไม่ได้เลวร้ายอะไร
แต่ความตั้งใจ ความพยายามของเราในวันนี้ต่างหากที่เป็นสิ่งสำคัญ
ชีวิตเราเริ่มจากเด็กฝาก
จนได้ TOP
จนสอบเเข่งขันได้ในระดับนึง

แต่ขอพูดตรงๆนะ
ถึงตอนนี้ เราเสียใจหน่อยๆที่ไม่ตั้งใจเรียนตั้งแต่ ม.1
ไม่งั้นเราอาจติดมหิดลรอบสองก็ได้
เพราะว่าเราเริ่มต้นช้าไป 365 วัน
ความเพียร .... ก่อให้เกิดความสำเร็จในทุกขณะ

ยังไงซะ ก็ช่วยเก็บประสบการณ์ตรงของเรา ไปเป็นแรงใจสู้ต่อไปละกัน

รักนะ จุฟๆ

[เหม่งจ๋าย : )]

ว้าวๆ ติดมหิดลรอบแรกด้วยอ่า~

เหมือนเพื่อนคนนึงเลยย

แบบว่า..ตอนม.1 เค้าหวังสว.ห้องกิ้ฟไว้.. แต่ก็พลาดไป..
(ที่ 1 ของสาย)

สุดท้ายเค้าก็มาฝากที่ร.ร.เดียวกัน

มาที่นี่ ก็เช่นเดิม.. เค้าก็ยังเป็นที่ 1 ของสาย

และก็ๆๆ ติดสำรองมหิดลรอบ 2 ด้วย >   <"


รักมากมาย นอกจากเก่ง ยังมีน้ำใจ ช่วยเพื่อนอีกด้วย

งี้แหละ 1 ตัวจริง อิอิ

[๛ิ•*•ตึ๋งหนืด•*•๛]

พยายามเข้าแหละ ดีสุด

[tinnaii]

ถ้าพยายามแล้ว

ก้ออย่าไปเสียใจเลยค่ะ


สู้สู้ต่อไป

[MoChi]

เอ่ยย...น้องเอ้ย


เมื่อสามปีที่แร้วฉันก็ไปสอบเตรียม
เป็นคนสุดท้ายที่ไปยื่นใบสมัครสอบ
คนสุดท้ายของวันสุดท้าย

แล้วสุดท้ายฉันก็ไม่ไปสอบด้วย

ก็เลยเรียนอยู่ที่โรงเรียนเดิมนั่นเเหละ
แล้วสุดท้าย
ฉันก็สอบตรงติดมหิดล
อย่างที่พ่อฉันหวังเอาไว้


ไม่จำเป็นต้องเรียนเตรียม หรือรร.ดังๆในอีกหลายๆที่
ก็เอนท์ติดได้

ทั้งหมดขึ้นอยุ่กับความกดดัน และความตั้งใจ


ซึ่งแน่นอน
เเรงผลักดันที่สำคัญอีกแรงหนึ่งคือ
คุณครูสมศรี

การเรียนกับครูแค่สองคอร์ส
ทำให้ชีวิตและคทัศนคติฉันเปลี่ยนไป

และฉันก็หวังว่าน้องๆทุกๆคนที่เรียน
ก็คงได้รับเช่นเดียวกับที่ฉันได้เช่นกัน....

[BD40-L36]

น้องต้องมีกำลังใจนะคะ
พี่เข้าใจความรู้สึกน้องค่ะ ตอนนั้นพี่อยากเข้าแพทย์ศิริราชมาก
สอบโควตามหิดล พี่ทุ่มเทมากๆแล้วก้อหวังมากด้วยค่ะ
แต่สุดท้ายก้อสอบไม่ติด คนผ่านไป-มาก้อทักว่าคนอื่นติดคณะนู้นคณะนี้มากมาย
ตอนแรกพี่ก้อเสียใจมาก แต่ก้อกลับมาคิดว่ามันเป็นปรากฏการณ์หนึ่งที่ชีวิตเราต้องเจอ
คนเรามีสุข ก้อต้องมีทุกข์  บางทีเราหวังก้อไม่ได้ตามที่เราต้องการ
ฟ้าอาจลิขิตทางที่เราสามารถเดินได้อย่างสบายสุดท้ายก้อถึงที่หมายเหมือนกัน
ไม่ได้ตามที่หวังครั้งนี้ ครั้งหน้าก้อยังมีค่ะ
ตอนแรกพี่เข้าใจค่ะว่ามันยากที่จะตัดใจ ต้องอาศัยระยะเวลาค่ะ พอเวลาผ่านไป
น้องขึ้นม.4 เป้าหมายในอนาคตคือสอบเข้ามหาวิทยาลัย ไม่ว่าน้องจะเรียนที่ไหนนะคะ
พี่ขอให้น้องมีความมุ่งมั่น+ขยัน+อดทนอย่างสม่ำเสมอ ทำต่อเนื่องนะคะ แล้วเรื่องไหนที่เราคิด
แล้วบั่นทอนกำลังใจของเราก้ออย่าไปคิดถึงค่ะ สู้ๆต่อไปนะคะ เราเคยเจ็บมากมาแล้ว
สวรรค์คงไม่ใจร้ายให้เราเจ็บบ่อยๆหรอกค่ะ เจ็บครั้งแรกเป็นเหมือนเราได้รับวัคซีนเพิ่มภูมิคุ้มกัน
ให้กับหัวใจของเราค่ะ จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น 
พี่ขอให้น้องมีความหวังนะคะ อีก 3 ปี เต็มที่เลยค่ะ อย่าคิดถึงอดีตที่ผ่านมา เราต้องอยู่กับปัจจุบัน
แล้วก้อมุ่งมั่นกับอนาคตนะคะ คนเรามีสิทธิ์ที่ฝันได้ค่ะ แล้วก้อสามารถที่จะทำฝันของเราให้เป็นจริงได้
ขอให้น้องอดทน พยายาม ต่อไปนะคะ พี่เชื่อค่ะว่าสวรรค์ต้องมีตา แผ่นดินมีใจ
ความเพียรที่น้องได้ทำมาโดยตลอดต้องส่งผลเป็นความสำเร็จค่ะ  เราคิดว่าครั้งนี้อาจจะไม่ใช่ดวงของเรา
ครั้งหน้า+ครั้งต่อๆไปก้อยังมีค่ะ ขอให้น้องอย่าหมดหวังนะคะ นึกถึงคณะที่เราอยากเรียน นึกถึงมหาลัย
ที่เราอยากเข้า  ความฝันกำลังรอเราอยู่ค่ะ ก้าวต่อไปด้วยใจที่เข้มแข็งนะคะ
หากเราไม่เคยเสียน้ำตาเราก้อจะไม่รู้ซึ้งถึงความสุขใจค่ะ
ใครจะพูดว่ายังไงก้อช่างเค้าค่ะ อย่าคิดมากนะคะ  เราต้องมั่นใจในตัวเองค่ะ
มุ่งมั่นทำฝันของเราให้เป็นความจริงค่ะ เส้นทางแม้มันจะยากลำบาก บางครั้งทำให้เราเสียใจ