รอยเท้าข้างเดียวของลีนา

นาทีแรกที่ ลีนา มาเรีย คลิงวัลล์ ลืมตาดูโลก เธอไม่รู้ว่าเธอไม่เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ

นาทีแรกที่บิดาของ ลีนา มาเรีย คลิงวัลล์ เห็นเธอ เขารู้ว่าชีวิตของเธอจะไม่เหมือนกับของเด็กคนอื่นๆ อย่างแน่นอน

ทารกน้อยเกิดมาไม่มีแขน มีขาสมบูรณ์เพียงข้างเดียว แต่บิดาของเธอเอ่ยขึ้นเมื่อแรกเห็นเธอว่า "มีแขนหรือไม่มีแขน เธอก็ต้องการบ้านนั่นแหละ"

ลีนา มาเรีย คลิงวัลล์ เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1968 ที่สวีเดน อยู่ในบ้านที่อบอุ่นและเปี่ยมความรัก ไม่ใช่ความสมเพช ครอบครัวของเธอเป็นชาวคริสต์ พ่อแม่เลี้ยงลีนาอย่างเด็กปกติ

หากการเกิดมาเป็นคนพิการเป็นความโชคร้าย การเกิดในครอบครัวที่มองโลกในด้านดี ก็เป็นโชคดีของเธอ พ่อแม่ของลีนามอบแต่ความรัก ไม่ใช่ความสงสาร

ลีนาเรียนว่ายน้ำเมื่ออายุสามขวบ เรียนปักร้อยเมื่ออายุสี่ขวบ ตัดเย็บเสื้อผ้าเมื่อห้าขวบ เธอใช้ขาข้างเดียวของเธอทำทุกอย่างเช่นคนทั่วไป แม้จะยากกว่า พ่อแม่สอนให้ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง และลงมือทำทุกอย่างที่อยากทำ

เมื่ออายุสิบห้า เธอติดทีมชาติว่ายน้ำของสวีเดน และสามปีต่อมาก็คว้าสี่เหรียญทองในการแข่งขันเวิร์ล คัพ เธอยังฝึกขับรถ และได้รับใบขับขี่เมื่ออายุสิบเก้า

ตั้งแต่เด็ก เธอไม่ต้องการให้ใครปฏิบัติเธอพิเศษกว่าคนอื่น เธอบอกว่า "ฉันอยากรื่นรมย์ในสิ่งที่ฉันทำได้มากกว่าคร่ำครวญในสิ่งที่ฉันทำไม่ได้"

เธอร้องเพลง เล่นดนตรี วอลลีย์บอล ดำน้ำ ขับรถ แข่งกีฬาโอลิมปิกคนพิการ และแต่งงาน เธอทำอาหารเอง เปิดกระป๋องด้วยเท้า ใช้เท้าเล่นเปียโน วาดภาพ ขับรถไปซูเปอร์มาร์เก็ต จ่ายเงินโดยใช้ปากและหัวไหล่

เธอไม่เพียงแต่ร้องเพลง เธอยังแต่งเพลง และโดยที่ไม่มีใครเชื่อ เธอก้าวไปจนถึงถึงการร้องเพลงเป็นอาชีพ เธอจัดคอนเสิร์ตดนตรีในประเทศต่างๆ ทั่วโลก

เธอบอกว่า "ฉันไม่เคยรู้สึกเศร้าเกี่ยวกับสภาพทางกายภาพของฉัน ฉันไม่คิดว่ามันเป็นโศกนาฏกรรมเลยแม้แต่นิด ไม่มีใครบอกว่าฉันสมควรรู้สึกแย่เกี่ยวกับมัน"

ไบเบิลบทที่เธอชอบที่สุดคือ Psalm 139 : "ข้าเชื่อด้วยว่า สำหรับเขา มันไม่ใช่หน้าตาของข้า ไม่ใช่รูปร่างของข้าที่สำคัญที่สุด"

หลังจากเขียนหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับชีวิตของเธอ ชื่อ Footnotes เธอบอกเราว่า "ตัวตนภายในของฉันไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นๆ เลย"

โลกเราเต็มไปด้วยขอทานมือไม้สมบูรณ์ หลายคนใช้ความพยายามทำให้ตัวเองดูน่าสงสาร ตั้งแต่การใช้ผ้าพันแผล พลาสเตอร์ปิดแผล แกล้งตาบอด ไปจนถึงการใช้ทารกน้อยมาประกอบฉาก

ความพิการของมนุษย์เกิดขึ้นต่อเมื่อใจของคนผู้นั้นพิการตามร่างกายไปด้วย

ความเป็นมนุษย์มิได้วัดกันที่หน้าตา แต่ที่ขนาดของหัวใจ คนที่ร่างกายไม่ครบสามสิบสอง แต่จิตใจเต็มร้อย ก็เดินไปถึงจุดหมายได้ แม้ด้วยเท้าข้างเดียว

บางทีตั้งแต่นาทีแรกที่ ลีนา มาเรีย คลิงวัลล์ ลืมตาดูโลก เธออาจรู้ว่าเธอไม่เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ

เธอต่างจากคนหลายๆ คนตรงที่เธอเดินต่อไป แม้ด้วยเท้าข้างเดียว

จาก http://www.tamdee.org/note/view.php?No=1004