ท้อ...ขอกำลังใจจากครูสุดสวยหน่อยจ้า.....

พยายามนะคะ

คุณครูเป็นกำลังใจให้นะคะ

ที่เราไม่ชอบ เพราะเรายังไม่เห็นความน่ารักของเขา

ภาษาคือสื่อนะลูก

เราจะให้ใครเข้าใจเรา และเราอยากเข้าใจใคร

ภาษาคือกุญแจไขความสำเร็จ

รักเขามากๆนะคะ

ก๊อบกำลังใจที่คุณครูถ่ายทอดมาให้อ่านค่ะ

ผู้เขียน หัวข้อ: ใกล้ mid-term แล้ว!อ่านหนังสืออย่างไรไม่ให้หลับ (อ่าน 7 ครั้ง)

เพศ:
กระทู้: 1165

ใกล้ mid-term แล้ว!อ่านหนังสืออย่างไรไม่ให้หลับ
? เมื่อ: กรกฎาคม 02, 2008, 08:21:25 pm ?

--------------------------------------------------------------------------------

ใกล้สอบกลางภาคแล้วนะคะเด็กๆที่รัก

ช่วงนี้ ถ้าเป็นนักกีฬาก็คงต้องมีการเก็บตัวกันบ้าง

เพราะใกล้ถึงเวลาลงสู่สนามประลองกำลังแล้ว

ทำอย่างไรได้ล่ะคะ เราก้าวเข้ามาในโลกแห่งการสมมติที่กำหนดไว้ว่าคนที่ได้คะแนนดีจะได้เปรียบ

และได้รับคัดเลือกเข้าชิงและจับจองเก้าอี้ดนตรีในมหาวิทยาลัยได้ก่อน

ยังไม่มีวิธีวัดผลความรู้ที่จะประหยัดเวลาและงบประมาณได้เท่าวิธีการสอบเช่นนี้

แต่ถ้าเราปรับทัศนคติเป็นการเห็นความงดงามของ"ความอดทน"

โดยมีคะแนนเป็นเพียงผลพลอยได้จากความมานะพากเพียร

คุณครูก็ยังมั่นใจในกระบวนการวัดผลเช่นนี้อยู่ค่ะ

เอาล่ะค่ะเด็กๆที่รักทุกคน

"อด" คือ พ่อ

"ทน" คือ แม่

ย่อมคลอดลูกเป็น"ความสำเร็จ"

อดทนนะลูก

ฐานชีวิต จะสร้างได้กว้างหรือไม่ก็อยู่แค่ช่วงนี้นะคะ

ใช้ความเพียรเป็นเสาเข็ม

ยิ่งเพียรมาก เสาก็มีขนาดใหญ่มาก

ถึงวันข้างหน้าอยากต่ออาคารชีวิตให้สูงขึ้น ก็ไม่ใช่เรื่องยากแล้ว

นี่คือเหตุผลที่คุณพ่อและคุณแม่ของหนูยอมเหนื่อยย่อมอดยอมทน

กลั่นเหงื่อแปรเป็นเงินเพื่อแลกความรู้ให้หนูนะลูก

เพียงหนูใช้ความเพียรหล่อเสาพิริยะ

อาคารชีวิตก็จะแข็งแรง

คุณพ่อคุณแม่บางท่านอาจโชคไม่ดีที่คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย

ไม่มีฐานะพอที่จะให้ความรู้ท่าน เสาเข็มชีวิตของท่านเลยอาจต้นเล็ก

แม้วันนี้ ท่านอยากต่ออาคารชีวิตให้สูงขึ้น

แต่เสาเข็มก็ต้นเล็กจนเกินรองรับน้ำหนัก

เรียนแทนพ่อแทนแม่ที่ขาดโอกาสในวัยเด็กนะลูก

วันข้างหน้าจะได้เลี้ยงดูท่าน

คนที่กตัญญูจะพบแต่ศุภมงคลแห่งชีวิต

เมื่อนึกถึงความเสียสละของคุณพ่อคุณแม่

และนึกถึงประโยชน์ของความเพียร

พร้อมสูดลมหายใจช้าๆ ลึกๆ แค่นี้ก็สามารถทำให้คุณครู

เด็กหญิงสมศรีที่ไม่ฉลาดอย่างยิ่ง ลุกขึ้นมาเติมฝันให้ตนเอง

ใช้เหงื่อที่รินอาบบนใบหน้าอาป๊าและแม่ ท่านทั้งสองคือผู้ที่คุณครูรักสุดในชีวิต

จะให้ทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ป๊ากับแม่ชื่นใจ

คุณครูทำได้ทุกอย่าง

วันนี้คุณครูพาแม่ไปทำบุญ

แม่บอกว่า

"อยากให้อาป๊ามีชีวิตอยู่ ดูความเจริญรุ่งเรืองของลูกสาวคนเล็กคนนี้จัง

แม้แต่แม่ยังชื่นใจเลยนะสมศรี"

แค่คำพูดคำนี้ "ความเหนื่อย"ทั้งหมดก็พลันมลายหายไป

หากเปรียบแม่คือแท่งเทียนที่เปล่งเเสงเทียนให้ลูกก้าวเดิน

แม้ไม่สุกสกาวเท่าแสงตะวัน แต่แสงเทียนน้อยๆกลับเจิดจรัสในยามมืดมิดที่ลูกต้องเผชิญ

ทุกหยดน้ำตาเทียนคือความลำบากที่แม่ละลายตนด้วยความร้อน

แผดเผาใส้เทียนหรือยอมตรากตรำและทุกข์ทนเพื่อให้ลูกได้พบความโชติช่วง

กับการขยันวันละสองถึงสามสี่ชั่วโมง มันมากเกินไปเหรอลูก

มากเกินกว่าที่แม่ยอมละลายตนเองเพื่อส่องแสงอันอำไพให้แก่เราเหรอลูก

ขยันนะคะคนดีของคุณครู

วันที่หนูเลี้ยงดูตนเองได้อย่างไม่ต้องทำให้แม่ทุกข์หรือกังวลใจ

หนูจะเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าที่เต็มไปด้วยร่องแห่งความลำบากที่ปรากฎบนใบหน้าท่าน

ริ้วแห่งเรื่องราวที่ท่านได้พบเจอและฝ่าฟัน

แม้จะไม่นวลสวย แต่กลับงามสง่า เพราะคือริ้วรอยแห่งความเสียสละ

ไม่ว่าจะสอบครั้งไหน

ขอให้ลูกๆทุกคนตั้งใจขยันหมั่นเพียรนะลูกนะ

ครูนอกระบบคนนี้ขอสะท้อนเสียงแห่งความรักและความปรารถนาแทนคุณแม่หนูนะลูก

จงพากเพียรและอดทนนะลูก

โชคย่อมปรากฏแก่ผู้มีความอดทนและวิริยะเสมอ

แล้วหนูจะได้อาคารแห่งชีวิตที่สง่างามที่สร้างขึ้นจากจินตนาการของสถาปนิกที่ยิ่งใหญ่

ผู้ให้กำเนิดชีวิตของผู้สร้างและผู้อาศัยคนนี้

เชื่อคุณครูนะลูก ขยันนะคะ

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

คุณครูสมศรี