ไม่มั่นใจในสิ่งที่คิดและสิ่งที่กำลังเป็นไป

[หัวใจที่อ่อนแรง-*-*-*-*-]

สวัสดีค่ะคุณครูก่อนอื่นหนูต้องบอกคุณครูก่อนนะคะว่าหนูไม่เคยเรียนกับคุณครูแต่หนูก็ได้ข้อคิดสะกิดใจจากคำพร่ำสอนของคุณครูในเว็บอยู่เสมอๆหนูจะใช้เวลาที่เหนื่อยและท้อใจหมดไปกับการนั่งอ่านข้อคิดสะกิดใจของคุณครู...อ่านแล้ว...อ่านเล่า...ซ้ำไป.....ซ้ำมา  อ่าน....เพื่อให้ความหมองเศร้าและเหนื่อยใจของหนูได้ผ่อนคลายลง

หนูรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อ่านข้อคิดสะกิดใจจากครูแล้วในวันนี้หนูก็มีเรื่องอยากระบายให้คุณครูได้อ่าน

หนูมีคุณครูที่หนูรักอยู่ที่โรงเรียนของหนูอยู่ท่านหนึ่งเวลาที่หนูไม่สบายใจหนูจะไปนั่งคุยกับท่าน  ท่านก็จะมีคำแนะนำที่ดีบอกกลับมาบางคำแนะนำก็ทำให้หนูได้คิด  คิดอะไรได้ในหลายๆอย่าง  หนูรักและเคารพท่านมาก  วันหนึ่งท่านถามหนูว่าหนูเรียนสายวิทย์เพราะอะไรหนูก็บอกไปว่าหนูอยากเป็นหมอค่ะ
หนูตอบด้วยความมั่นใจ  ท่านก็พยักหน้าแล้วก็บอกว่าให้หนูเปลี่ยนความคิดที่จะเรียนหมอเพราะคนจะเป็นหมอเค้าต้องขยัน
ไม่ว่าเวลาที่อยู่ที่ไหนจะต้องมีหนังสือแนบกายไว้ตลอดเวลาหนูไม่มีหมอที่ไหนเค้าขี้เกียจหรอก ในวินาทีนั้นหนูยิ้มแล้วไม่ตอบอะไรเพราะหนูรู้ตัวเองดีว่าถึงหนูจะไม่มีหนังสือมาแนบกายไว้ตลอดเวลาแต่หนูก็ไม่เคยละเลยที่ทำการบ้าน  อ่านหนังสือ ทุกวันแค่ไม่เข้าใจว่าท่านจะใช้ความที่หนูไว้ใจท่านมาเปลี่ยนความคิดหนูหรืออย่างไร  หนูรู้ว่าท่านหวังดีแต่หนูเสียความรู้สึกนะที่ได้ยินอาจารย์ท่านพูดแบบนี้  ท่านไม่ไว้ใจในตัวหนูเลยเหรอ
แต่ผิดกับเพื่อนสนิทของหนูที่เค้าทั้งเป็นเด็กกิจกรรมแล้วเวลาทำการบ้านก็จะลอกหนู  เวลาที่อาจารย์ท่านมาก็จะทำเป็นว่าเค้าเป็นคนทำเอง  หนูแค่รู้สึกว่า เค้าคิดจะทำอะไรอยู่  หนูพลาดโอกาสดีๆหลายอย่างเพราะหนูไม่อยากแข่งกับเพื่อนเพราะเค้าเป็นเพื่อนสนิทของหนู  แต่หนูไม่เสียใจหรอกนะคะเพราะอย่างน้อยเพื่อนหนูเค้าก็ทำได้ดีและในบางทีก็อาจจะดีกว่าถ้าหนูทำก็ได้  อาจารย์ท่านก็คงเห็นความสามารถหลายๆอย่างของเพื่อนมั้งคะท่านเลยไม่อยากให้หนูวาดฝันอะไรที่ไกลเกินความเป็นจริงและในบางครั้งหนูก็แอบคิดไปว่าหนูอาจไม่มีความสามารถอย่างที่ครูเค้าบอกจริงๆก็ได้-*-ตอนนี้หนูก็แค่เหนื่อยใจแล้วก็ไม่มั่นใจในสิ่งที่กำลังเป็นไปก็เท่านั้นอ่ะค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

คนเป็นหมอต้องไม่คิดมากนะคะ

เพราะหมอต้องเป็นที่พึ่งให้คนไข้ที่เจ็บป่วยทางกายและ

ส่งผลมาถึงจิตใจทั้งของตนเองและของญาติ

การอ่านหนังสือมากที่อาจารย์ท่านแนะนำเป็นการฝึกความอดทนและข่มใจให้เราต้องอยู่ในสถานการณ์ที่เราเลือกไม่ได้

แม้ไม่อยากอ่านแต่ก็ต้องอ่าน

แม้รักษาไม่หายแต่ก็ต้องรักษาต่อไปให้ดีที่สุด


การที่อาจารย์ไม่เห็นความดีของเราแต่กลับเห็นของเพื่อน

ทั้งๆที่เพื่อนมิได้ทำงานเองก็เหมือนกับการรักษาคนไข้ที่เราทุ่มเทความรู้ความสามารถเต็มที่

แต่อาการคนไข้กลับไม่ดีขึ้นอันก่อให้เกิดการกล่าวโทาหมอได้

บางทีคนที่ควรถูกก็อาจผิดได้ค่ะ เป็นเรื่องปกตินะคะ ต้องอดทนไว้



หากหนูอยากเป็นหมอ คงต้องสามารถถอดปริศนาชีวิตเหล่านี้ให้ออก เพื่อจะได้กลายเป็นปุ๋ยให้ชีวิตพัฒนาและเติบโตขึ้นเรื่อยๆ

และถ้าหนูยอมรับทุกสถานการณ์ได้ด้วยใจสงบ อดทน และมองโลกอย่างมีทางออก

หนูก็จะเป็นหมอของแผ่นดินที่ยังประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ได้ค่ะ

เข้าใจยากสักหน่อย

แต่ถ้าหนูมีสมาธิในการอ่าน หนูจะเริ่มเข้าใจนะคะ

ลองอ่านใหม่นะคะ

เรื่องแบบนี้ไม่มีใครผิดใครถูก

แต่สามารถเลือกเก็บประโยชน์จากสิ่งเหล่านี้ได้ค่ะ

ลองฝึกดูนะคะ

ฝึกที่จะนิ่งอย่างรู้เท่าทันนะคะ

แต่คุณครูมั่นใจว่าหนูสามารถเป็นแพทย์ที่ดีได้

เพราะหนูมีความซื่อสัตย์  แต่หนูต้องไม่ประมาทในชีวิตโดยการท่อง ทบทวน และทำข้อสอบมากๆนะคะ

เพราะมีคนที่ดีและเก่งอยากเข้าสู่อาชีพนี้อีกมากมายเช่นกันค่ะ

เป็นกำลังใจให้และมั่นใจในตัวหนูนะคะ

[หัวใจที่อ่อนแรง-*-*-*-*-]

ขอบคุณ คุณครูสุดสวยมากๆเลยนะคะ  สำหรับความเชื่อใจในตัวหนู  หนูรักครูนะคะและจำทำตามคำแนะนำที่ครูได้บอก หนูจะมองปัญหาด้วยความสงบ หนูจะอดทนกับสถานการณ์ต่างๆหนูจะเอาชนะใจตัวเองในทุกครั้งที่ไม่อยากอ่านหนังสือ  และหนูต้องทำได้ค่ะ!!!!!!!!!!!!!!หนูให้สัญญา





                                                     รักษาสุขภาพนะคะคุณครู
                                                           ***TLC***