อนาคตของเมื่อวาน

[ออยล์]

สวัสดีค่ะคุณครูสมศรี และทุกๆคน หนูเรียนกับครูสมศรีมานานแล้วค่ะ หนูอยู่ชั้นม.4สาขาบางกะปิค่ะ ไม่เคยคุยกับคุณครูสักทีหวังว่าครั้งนี้คุณครูคงจะตอบหนูกลับมานะค่ะ
เรื่องที่จะพูดก็ตามชื่อเรื่องแหละค่ะ อนาคตของเมื่อวาน อนาคตของเมื่อวานของหนูคือการเข้าเตรียมใหญ่ หนูเรียนพิเศษหนักมากๆ เสียเงินไปหลายบาทเพื่อการสอบเข้าเตรียมฯ แต่วันที่ประกาศผลสอบเพียงแค่หนูพิมพ์หมายเลขประจำตัวผู้สอบลงไป แล้วกด enter แล้วมันขึ้นมาว่า ไม่พบชื่อ แค่นั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่ลงทุนไป หนูรู้สึกว่ามันสูญเปล่า ใน 2-3 นาทีแรกนั้นหนูก็ยิ้มแล้วคุยกับแม่ว่า ไม่เป็นไรหรอกเนอะ แต่พอผ่านไปซักพัก เพื่อนๆเริ่มโทรมาถามมาคุยด้วย มีเพื่อนสนิทของหนูเขาสอบติด นาทีนั้นหนูเริ่มรู้สึกถึงความเสียใจที่มันถาโถมเข้ามา หนูเริ่มร้องไห้ พอร้องไปสักพักแม่ก็มานั่งหนูก็นอนร้องไห้บนตักแม่ แม่บอกกับหนูว่าไม่เป็นไร หนูรู้สึกดีขึ้น พอตื่นเช้ามาก็รู้สึกว่าทุกอย่างคือฝันร้าย แต่เวลาผ่านไปคนที่สอยติดเริ่มมาคุยมาอวดอยู่บ่อยๆ แม่ก็คุยกับเพื่อนๆของแม่ที่ลูกสอบติดแล้วมาเล่าให้หนูฟัง เวลานั้นเหมือนแม่พูดสะกิดแผลในใจของหนูขึ้นมา ทุกวันนี้คำว่า เตรียมใหญ่ มันเป็นสิ่งที่หนูยอมรับว่า หนูค่อนข้างอคติ หนูแค่คิดว่า เตรียมใหญ่เท่านั้นหรอที่จะสอบจุฬาติด ตอนนี้หนูรู้แล้วว่า ที่ผ่านมามันไม่สูญเปล่า แต่มันเป็นบทเรียนอันล้ำค่าสำหรับหนูค่ะ
ที่หนูอยากปรึกษาคุณครูคือ ตอนนี้หนูอยู่ม.4 หนูเรียนมาหมดทุกคอร์สของครูแล้ว เหลือแค่ตะลุยแอดมิด และแอดมิด 3 เท่านั้นหนูควรลงตอนไหนดีค่ะ และหนูควรเตรียมตัวอย่างไรกับเวลาที่เหลือเพื่อเข้าคณะแพทยศาสตร์ จุฬา ในอีก 3 ปีข้างหน้าค่ะ หนูอยากให้ครูให้คำปรึกษาหนู เพราะครูคือครูที่หนูรักมาก ถ้าครูแนะนำหนูจะต้องทำตามอย่างแน่นอนค่ะ

[destroy & develop]

ยินดีที่ได้รู้จักนะ เออ... เตรียมก็งั้นๆอ่ะ อย่าคิดมากเลย



ส่วนเรื่องเรียนคอร์สของที่นี้นะ เรียนไปเลยก็ได้นะ เราก็อยู่ม.4แหละ ตอนนี้เรียนตะลุยสดอยู่อ่ะ ก็เรียนเข้าใจอ่ะ


อย่าคิดมากนะ เตรียมก็มีคนสละสิทธิ์แหละเพราะถ้าไปอยู่แล้วอาจทำให้คะแนนตกลงก็ได้อ่ะ เตรียมก็สอบติดแพทย์จุฬาไม่ได้หมดหรอก เพียงแต่ใครเตรียมตัวมาดีกว่าแหละ ไม่เกี่ยวกับร.ร.เตรียมหรอกอ่ะ

[แรม]

น้องคะ
พี่ขออนุญาตแนะนำหนูก่อนได้มั้ยคะ

พี่รู้ว่า ความผิดหวัง ความเสียใจเป็นยังไง
และพี่ก็เข้าใจหนูอย่างสุดซึ้ง   พี่ขอเป็นกำลังใจให้หนูต่อสู้ต่อไปนะคะ

หนูทำถูกแล้วค่ะ ที่ลุกขึ้นมาต่อสู้เพื่อวันพรุ่งนี้
หากเรายึดติดกับอดีตมากจนเกินไป จะบั่นทอนกำลังใจในการต่อสู้เพื่อวันพรุ่งนี้ค่ะ
อดีตคือบทเรียนอันล้ำค่า สิ่งที่เราต้องทำคือ สู้เพื่อวันพรุ่งนี้ค่ะ

ตอนนี้หนูอยู่ ม.4 แต่เรียนหมดแล้ว เหลือแค่ตะลุย  กับ  Ad.3  
ตะลุยหนูมาเรียนตอน ม.5  เทอม 1นะคะ  ส่วน ม.5 เทอม 2  หนูลง Ad.3
เก็บรายวิชาที่ต้องการจะเรียนให้หมดก่อนหนูขึ้น ม.6 นะคะ
พอหนูขึ้น ม.6 แล้วจะมีสนามสอบตรงมากมาย
หนูจะได้ไม่กังวล  ตะลุยสอบตามสนามต่าง ๆ ด้วยความมั่นใจ
มีเวลาทบทวนข้อสอบเก่าเยอะ ๆ นะคะ
ช่วง ม.4  ที่หนูไม่ได้ลงเรียนวิชาภาษาอังกฤษ หนูอย่าทิ้งนะคะ
ภาษาอังกฤษ เป็นภาษาที่เราไม่ได้ใช้ทุกวัน  อาจจะมีการลืม
นำคำศัพท์ที่คุณครูสอน  ออกมาท่อง  ออกมาทบทวนบ่อย ๆ
ได้ทุกวันยิ่งดีค่ะ  

แล้วเราจะกลับมาพบกันตอนหนูอยู่ ม.5 นะคะ
เป็นกำลังใจให้อยู่นะคะ
สู้ ๆ ค่ะ  มีอะไรสามารถเข้ามาในบอร์ดได้เสมอนะคะ
ที่นี่มีกำลังใจเต็มเปี่ยมเลยยยยยยยย

สู้ ๆ

[Unidentified Girl]

น้องออยล์  ถ้าหนูอยากเข้าแพทย์ สิ่งแรกที่หนูต้องทำคืออย่าเครียด

ถ้าหนูเครียด หรือพะวงกับอดีต  หนูจะเอาความรู้เข้าสมองได้ไม่เต็มที่

หนูใช้คำว่า อดีตของเมื่อวาน  ถูกต้องแล้ว

ปล่อยให้ความเสียใจมันเป็นอดีตไปนะคะ

แล้วใช้ความมุ่งมั่น (แต่อย่าเครียด) มาเป็นแรงใจในการก้าวสู่ฝัน

สู้เพื่อวันนี้ และพรุ่งนี้ของทุกๆวัน

เป็นกำลังใจให้นะคะ

[เหม่งจ๋าย : )]

ก็ๆๆ.. การเรียนพิเศษ เพื่อกวดเข้า ความจริง ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องเสียดายอะไรนะ ในความคิดเค้า..

เพราะว่า.. ความรู้พวกนั้น มันยังใช้สานต่อในชั้นม.ปลายได้นะ

เพราะอย่างหลายเรื่อง ที่ต่างกันไปติว มันเนื้อหาม.ปลายทั้งนั้น (อย่างเพื่อนเค้ามันเรียนม.4 จบแล้วเพื่อสอบเข้าเตรียมเนี่ย - -)


ยินดีด้วยนะ ที่ได้สิ่งที่มีค่าอีกอย่าง

ประสบการณ์ "อนาคตของเมื่อวาน" ซึ่งจะเป็นบทเรียนให้กับ"อนาคตของวันพรุ่งนี้"




ส่วนเรื่องคอร์สของครู ตะลุยแอด กะ แอด 3

จะลุยต่อม.4 ก็ได้นะ (ถ้าคิดว่าไหว) ไม่ก็ไว้ม.5 ในระหว่างที่ตอนนี้คอยเก็บวิชาอื่นๆไปด้วยอ่าจ้า

(อย่างเค้า ช่วงนี้ก็อาศัยอ่านเองเหมือนกันอ่าา ไปเก็บวิชาอื่นก่อน ^^")

สู้ๆน้าา ว่าที่นิสิตแพทย์หญิงจุฬา = ] *

[อุซางิจัง..CUD44]

ขออนุญาต

"ไม่ติดเตรียมไม่ตาย"

"ไม่ติดเตรียมก็เอนท์ติดได้"

ทุกคนที่เอนท์ติดไม่ใช่แค่เด็กเตรียมนี่คะ

ปล่อยเค้าอวดไป

แล้วเราจะได้พ๔ดทีหลัวว่าไม่ติดเตรียมแต่เราก็เอนท์ติด

[N' OPEL]

ไม่ว่าจะอยู่สถาบันไหนก็ไม่สำคัญหรอก
เพราะชื่อเสียงสถาบันไม่ได้ช่วยให้เราเอ็นติด
แต่เป็นการกระทำของเราต่างหาก
ที่ตัดสินทุกสิ่งทุกอย่าง


สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่ว่าเราไปถึงจุดมายหรือไม่
แต่เป็นสิ่งที่เราได้ระหว่างทางไป คือ ประสบการณ์
และความทรงจำดีๆที่งดงาม นั่นแหละที่มีค่าเหนือสิ่งอื่นใด

[NaNToR+]

หวัดดีจ้า ออยล์.....

แนนก็เป็นคนนึงนะที่ไปสอบเตรียมฯ

แล้วแนนก็หวังไว้เหมือนกับทุกๆคน

ว่าแนนจะต้องสอบติดโรงเรียนเตรียมฯ

แต่พอผลสอบประกาศออกมาว่าแนน"ไม่ติด"

แนนก็ได้แต่ร้องไห้ไป 2 วันเลยหล่ะ

แต่ยังไงถ้าเราสอบไม่ติดเตรียมฯชีวิตเราก็จะต้องเดินต่อไป เราหยุดไม่ได้

เพราะเราก็ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร

เราจะต้องเผชิญหน้ากับทุกๆปัญหาที่กำลังจะเกิด

ยังไงก็สู้ๆนะ

แนนเป็นกำลังใจให้เสมอ

PS:อยากเอนท์'ติดนิเทศ ที่ CU เหมือนกานนนนน^^

จุ๊ฟๆ

[เหม่งจ๋าย : )]

แล้วเราจะไปเจอกันในรั้วจามจุรี

[lB a d t z_m a r u]

อิอิ  ชื่อเหมือนกันเลยอะน้อง แถมอยากเข้าคณะเดียวกันด้วย ^^

น้องจ๋า  พี่ก้ไม่ติดเตรียมฯเหมือนกัน

เคยคิดแบบน้องด้วย  แต่พอเวลาผ่านไป พี่ก้เปลี่ยนความคิดอ่า

โรงเรียนเป็นส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่ส่วนใหญ่ทั้งหมดอยู่ที่ตัวของน้องเอง

พี่เชื่อนะว่า ถ้าเรามีความพยายาม ก้ไม่มีอะไรที่ยากเกินไป

ยังมีเวลาในการเตรียมตัวสอบอยู่นะ  ตั้งใจอ่านหนังสือล่ะ

ไม่ติดเตรียมฯ แต่เราก้เอนท์ติดได้

ให้ประสบการณ์ในครั้งนั้นเป็นบทเรียนในการสอบเอ็นท์นะคะ

พี่เชื่อว่าน้องทำได้  สู้ๆๆๆ  เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ


ส่วนเรื่องคอร์ส ถ้าพอมีเวลาว่างจาลงต่อก้ได้ค่ะ หรือเก็บไว้ทีหลังก้ได้

พี่เองก้เรียนตะลุยตอนจาขึ้นม.6 เทอมที่ผ่านมาอ่า


***อย่าท้อๆ ตั้งใจอ่านหนังสือนะ    สู้ๆๆเพื่อแพทย์จุฬาฯ ^^