พ่อไม่รักครอบครัวแล้วใช่มั้ยครับครู

[---------]

พ่อทำให้แม่ต้องร้องไห้


พ่อทำให้ผมต้องร้องไห้


พ่อทำให้แม่เสียใจ


พ่อทำให้ผมเสียใจ




แม่รู้เรื่องนี้ก่อนผมตั้งแต่ปี 47


แม่เก็บไว้คนเดียวโดยที่ไม่บอกผมเลย


ผมรู้สึกแย่


ผมทำตัวไม่ดีกับแม่ไว้เยอะ


ผมทำให้แม่ผมหนักใจมากขึ้นหลายเท่าทั้งๆที่แม่เสียใจอยู่ตลอด


แม่ผมเก็บไว้คนเดียวโดยที่ไม่บอกผมเพราะกลัวผมเสียใจ



เมื่อวานตอนสี่ทุ่มครึ่ง

ผมหยิบมือถือพ่อมาเปิดดู


ผมเปิดไปดู message ในมือถือพ่อ

มันเป็นข้อความของผู้หญิงคนหนึ่งเป็นร้อยๆฉบับ


ที่แทนพ่อผมว่า "สามี"

แล้วผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แม่ผม


ผมเปิดอ่านจนจบ

ผมเสียใจ ผมร้องไห้ ผมรับมันไม่ได้

ผมไม่เชื่อว่าทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นกับผม


พ่อไม่รักครอบครัวแล้วหรอ


ทำไมพ่อถึงทำกับเราแบบนี้



มันเป็นความรู้สึกที่ผมรับไม่ได้


ผมอยู่ต่อไปในโลกนี้ไม่ได้

พ่อเป็นผู้ชายที่ผมรักที่สุดมาตลอด14ปี

แต่พ่อผมกลับไม่เคยรักผมเลย


แม่ผมเห็นผมร้องไห้หนักมาก

แม่เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟัง


"พ่อ" ของผม มีลูกกับผู้หญิงคนนั้น

แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นแคดดี้ในสนามกอล์ฟ

ผมฟังคำนี้แล้วมันไม่ใช่คำที่ผมอยากได้ยิน

ผมเกลียดพ่อ

ผมไม่อยากมีพ่อแบบนี้

ผมไม่เคยมีพ่อที่ไม่รักครอบครัว


พ่อส่งเงินให้ผู้หญิงคนนั้นตลอด

ซื้อบ้าน

ซื้อรถ

เลี้ยงลูก

ทำให้ทุกอย่าง


พ่อผมเคยรู้บ้างมั้ยว่าแม่ผมกับผมเสียใจมากขนาดไหน

ผมทำทุกอย่างก็เพื่อพ่อแม่


ผมเรียนจนได้4ก็เพื่อพ่อแม่


ตลอด14ปีนี้พ่อไม่เคยรักผมเลย

ตลอด18ปีที่แม่แต่งงานกับพ่อ

พ่อทำให้แม่เสียใจตลอด


ผมรู้สึกว่าผมเป็นลูกที่ไม่ดี

ทั้งๆที่แม่ผมมีแต่เรื่องเครียดๆ

แม่ผมต้องนอนร้องไห้คนเดียวมา4ปี


ผมกลับทำให้แม่หนักใจบ่อยๆ แม่ทำงานเหนื่อยตลอด

แต่ผมก็ทำตัวแย่



ผมเจ็บ

ความรู้สึกนี้มันบรรยายไม่ได้

ผมอยากกอดแม่

ผมอยากบอกรักแม่



ผมไม่อยากให้พ่อเป็นแบบนี้




ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่แบบนี


ผมอยู่แบบนี้ไม่ได้


ผมยอมรับพ่อไม่ได้


ผมไม่อยากมีพ่อ


ผมเกลียดพ่อมากๆ


ผมรับพ่อไม่ได้จริงๆ




แม่ผมเสียใจจนแทบจะตายทั้งเป็นก็เพราะพ่อ

ผมทนรับมันมาแค่5ชั่วโมงผมก็เหมือนโดนมีดเล่มใหญ่ๆบาดที่หน้าอก



วันเสาร์อาทิตย์พ่อออกจากบ้านตลอด

เหตุผลว่าจะไปประชุมที่ออฟฟิศ

แต่โทรไปที่ออฟฟิศพ่อไม่ได้เข้า

แม่ผมตัดสินใจโทรไปที่บ้านผู้หญิงคนนั้น


พ่อผมเป็นคนรับ

มันยิ่งทำให้รู้สึกทรมาน


พ่อเคยเป็นคนที่ผมรักมาก

แต่ตอนนี้พ่อผมเป็นพ่อที่แย่


ผมรับไม่ได้ที่พ่อมีลูกกับผู้หญิงคนนั้น

ผมไม่ต้องการแบบนี้เลย

ชีวิตผมอยู่กับพ่อแบบนี้ไม่ได้


ผมไม่อยากเห็นเด็กผู้หญิงอายุสามขวบที่เป็นลูกของเมียน้อยเรียกพ่อว่า "พ่อ"


ความรู้สึกดีๆที่ผมเคยมีมาตลอด14ปีมันหมดแล้ว


และต่อจากนี้ผมก็จะไม่มีพ่อ

พ่อไม่ใช่พ่อของผมแล้ว

ผมไม่เคยมีพ่อแบบนี้

[NUC *]

เราเข้าใจนะ




เพราะ ตอนที่เราเหน เราก้อ ช็อค เหมือนกัน




ในหัวคิดอะไรไม่ออก ทำอะไรก้อไม่รุสึกตัว






แต่ แม่ เรา ก้อรับได้ แล้วก้อ เลิกกับพ่อเรา



แต่ยังไงเขาก้อคือ พ่อเรานะคะ



แม่ เคยบอกเราไว้ว่า ยังไงเขาก้อคือพ่อเรา จาเกลียด หรือ ยังไงก้อไม่ได้ มันบาป









เปนกำลังใจให้นะคะ

[เหม่งจ๋าย : )]

อ่า...

เป็นกำลังให้นะคะ..


ชีวิตเรา มีเรื่องร้ายมาเดี๋ยวก็ไป แล้วเรื่องดีๆจะมาแทนที่เองค่ะ

เหมือน ฟ้าหลังฝนไงค่ะ

สู้ๆค่ะ

[nooair]

มันเป็นเรืองจิงหรอเนี่ย



อ่านแล้วอยากร้องไห้ตามไปด้วย



ทำไมกัน


แอร์ก้อพอจะเข้าจายความรู้สึกนะค่ะ



เพราะแอร์ก้อเคยฝัน


ว่าป๊ามีลูกกะผู้ญอีกคง


(แต่มันก้อคือความฝัน)


มานเปงความฝันที่เจ็บปวดมาก






แอร์เข้าไจความรู้สึกน๊า


ถึงแม้ว่าจะรู้สึกเสียไจแค่ไหน



แต่น้องต้องเข็มแข็งต่อไปน๊า


ต้องเข็มแข็งเพื่อคุนแม่นะจ่ะ




เปงกำลังไจไห้นะ


สู้ๆๆ ไฟติ้งๆๆ

[NaaPaaat]

เข้มแข็งเข้าไว้นะ   แม้เขาจะไม่ดีแต่ยังไงเขาก็ยังเป็นพ่อของเรา

เป็นกำลังใจให้นะ

[อุซางิจัง..CUD44]

อ่านแล้วร้องไห้เลยอ่ะ

ไม่มีอะไรจะพูดเพราะพูดไม่ออก

นอกจาก

สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้

[Unidentified Girl]

เราเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้

เราเลือกเกิดไม่ได้

เด็กคนนั้นก้อเช่นกัน เขาก้อเลือกเกิดไม่ได้นะคะ

พ่อของน้องก้อเช่นกัน  เขาย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้

สิ่งที่พ่อทำอยู่คือยอมรับผลของการกระทำที่ทำไว้

แล้วเดินต่อไปให้ดีที่สุด

ลองย้อนกลับไปสิคะว่าที่ผ่านมา

ถ้าน้องยังไม่รู้เรื่องนี้  น้องรักพ่อมั้ย

แล้วตลอด 14 ปีที่ผ่านมา พ่อเลี้ยงดูน้องมามั้ย

พ่อ  ยังไงก้อคือ พ่อ

เลือกมองแต่สิ่งดีๆนะคะ

อะไรที่จะมาทำร้ายเรา  พยายามมองผ่านไปซะ

หากน้องยังรับเรื่องเหล่านั้นมาให้รู้สึกทุกข์

คนที่ทุกข์กว่าคือแม่ของน้องนะคะ

น้องเป็นผู้ชาย  ต้องเข็มแข็ง

ต้องเป็นหลักให้คุณแม่นะคะ

ส่วนสิ่งที่น้องเห็นว่าไม่ดี ให้รับรู้ไว้เพียงว่า

เมื่อเราโตเป็นผู้ใหญ่  เราจะไม่ทำเช่นนั้น

ละทิ้งความโกรธความเกลียดนะคะ

ทำหน้าที่ลูกให้ดีที่สุด

ลุกขึ้นมาเป็นหลักให้คุณแม่

เป็นคนดีของสังคมนะคะ

พี่เฃื่อว่าน้องต้องผ่านเรื่องร้ายๆไปได้

พี่จะเป็นกำลังใจนะคะ

สู้ๆนะคะคนดี




--------------------------------
ฝากเพลงนี้ไว้ให้นะ



เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา

ว่าเวลาใครทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ

ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน

ถือมันอยู่อย่างนั้นแล้วบีบมันไว้

บีบให้แรงจนสุดแรง

ให้มือทั้งมือนั้นเริ่มสั่น

ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน

ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ

ได้เท่ากับเธอทำตัวของตัวเอง

ให้เธอคิดเอาเอง...

ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ

ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ

ถูกเขาทำร้าย

เพราะใจเธอแบกรับไว้เอง     

ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ

ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นที่เธอรับมา

เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา

หรือเธอปารถนาจะเก็บมัน

ไว้หากยังยอมยังแบกมัน

หัวใจของเธอก็ต้องสั่นหากยังทำตัวแบบนั้น     

ถามว่าปวดใจใช่ไหม

[lB a d t z_m a r u]

น้ำตาซึมเลยอ่า T_T

เจ้าของกระทู้  สู้ๆนะคะ

เข้าใจค่ะว่ามันเจ็บปวด แต่ยังไงเขาก็คือคุณพ่อของเรานะคะ

อาจต้องใช้เวลา แต่ก้เชื่อว่าไม่นานเรื่องร้ายๆจะผ่านไปเอง

อะไรๆต้องดีขึ้น   เข้มแข็งนะคะ

สู้ๆๆๆ   เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[N' OPEL]

อ่านแล้วน้ำตาซึม

พอจะเข้าใจความรู้สึกอยู่บ้าง
พอมาคิดว่าถ้าเป็นเราแล้ว
ก็รุสึกเห็นใจ

เราคงบอกให้คนอื่นทำสิ่งที่เราอยากให้ทำไม่ได้เสมอ
เราคงเลือกไม่ได้ว่าจะเกิดมาแบบไหน
แต่เราเลือกที่จะทำได้
ทำในสิ่งดี สิ่งที่ถูกที่ควร
เป็นคนดีของสังคม

อย่าให้สิ่งที่พ่อทำมาครอบงำจิตใจเราให้ตกต่ำ
ความเกลียดมันไม่ทำให้อะไรๆมันดีขึ้นหรอก
มีแต่ทำให้แย่ลง
เค้าเลือกทางเดินของเค้าแบบนั้นเราคงทำอะไรไม่ได้แล้ว
แต่
เรายังมีอนาคตของตัวเองให้เลือกเดินนะ


เป็นกำลังใจให้นะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

สปริงเนื้อดี

ยิ่งถูกกด

ก็ยิ่งดีดตัวไปได้ไกลแสนไกล

คนเราไม่ได้เกิดมาเพียงชาติเดียว

ใจ ณ ขณะนี้ของหนูยังบรรจุความรู้สึกของวันนี้ เมื่อวานนี้ และอดีตที่ผ่านมา

ประจุกรรมที่มีมาในหัวใจอันแสนนาน

ย่อมส่งผลให้เราได้รับวิบากกรรมในปัจจุบัน

บางคนจากเป็น แต่บางคนจากตาย

คุณพ่อของคุณครูจากพวกเราไปอย่างไม่มีวันหวนคืน

คุณพ่อของหนูจากเป็นแต่กลับทรมานใจ

เราต่างเกิดมาด้วยการชดใช้กรรมที่ได้กระทำไว้ในอดีตทั้งที่จำได้และจำไม่ได้

ผู้ที่เกี่ยวข้องก็ต้องเสวยบุพกรรมที่เกี่ยวโยง

หากยังผูกใจเจ็บ ก็คงเกี่ยวร้อยเหมือนงูกินหางที่ไม่มีจุดตั้งต้นและจุดจบ

(ต่อ)

[กรุ๊ป BuBbLeZ^^]

สู้ๆครับ ยังไงเขาก็เป็นพ่อของเรา

แล้วผู้หญิงคนนั้นเขารู้รึปล่าวว่าพ่อนายมีลูกมีเมียแล้ว
ถ้ารู้ เขาคงจะรู้แก่ใจนะว่ากำลังทำครอบครัวแตกแยก

เป็นกำลังใจให้อีกคนนึงครับ

ปล.รู้สึกกฎหมายใหม่ภรรยาแท้สามารถฟ้องภรรยาน้อยได้นะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

เข็มที่ตกในที่มืด

แม้จะมองไม่เห็น

แต่ควรพยายามใช้มือควานหา ณ จุดที่เข็มตก

อย่าได้ออกไปหานอกบริเวณนั้นเลย

ใจที่ก่อทุกข์ แท้จริงแล้วไม่มีใครสามารถทำเราให้ระทมเศร้าได้

นอกจากตัวเราเองที่ได้ชีวิตมาหนึ่งหน่วย

แต่หากใช้ความทุกข์ ความแค้น ลิขิตชีวิต

ชีวิตย่อมเป็นไปตามสีสันที่ป้ายลงบนผืนที่ของหัวใจ

"อภัย"นะครับ

อย่าได้ถือโทษโกรธกันเลยนะครับ

ทั้งๆที่ทำยาก แต่หนูต้องพยายามนะลูก


พ่อคือผู้ให้กำเนิด

การปฏิสนธิของลูกจะเกิดข้นมิได้ หากขาดพ่อและแม่

การที่เราได้เกิดเป็นมนุษย์ก็นับได้ว่ายากแสนยาก

หากบริบทชีวิตมิเกื้อหนุน

ขาดผู้ที่สานใยรักกันมาย่อมไม่สามารถก่อเกิดอีกหนึ่งชีวิตได้

หากปราศจากเชื้อจากพ่อและท้องแม่ให้ฝังตัว

เราย่อมเกิดมาไม่ได้

ชีวิตในวัยเยาว์ของลูกและแม่ลูกอ่อน

อุปมาดั่งชีวิตของนกเงือก

พ่อนกจะเจาะไม้ใหญ่ให้กลายเป็นโพรง

เพื่อให้เเม่นกได้วางไข่และฟักไข่ออกมาเป็นตัว

แม่และลูกยังอ่อนแอเกินกว่าที่จะใช้กำลังที่จะหาเลี้ยงตนเองได้

จึงมีเพียงพ่อนกที่เฝ้าหาอาหารมาป้อนให้สองแม่ลูก

แค่เราได้สายเลือดพ่อมาก็นับว่าพระคุณท่านเหลือล้นยิ่งนัก

ก้มหน้ารับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างลูกผู้ชายนะครับ

แก้คนอื่นนั้นแสนยาก

แต่หากหนูเข้มแข็งและตั้งใจเรียน

หนูย่อมเป็นที่พึ่งทั้งทางกายและจิตใจให้คุณแม่ได้

อโหสิกรรมนะครับ

เพราะยามนี้คุณพ่อคงคิดเองได้ยาก

และการใช้อารมณ์ต่อกันยิ่งไม่สามารถหักล้างอารมณ์ของกันและกันได้

คุณครูเข้าใจในความรู้สึกของหนูนะครับ

แต่เชื่อคุณครูนะลูก

คนดี ทำสิ่งดี ย่อมได้ผลดีสนองต่อเหตุที่เราได้สร้างไว้เกื้อกูลตน

(ต่อ)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

แผลสด ถ้าไม่ใจร้อนรีบให้หายเจ็บโดยเร็ว

อาศัยเวลา แผลนั้นก็จะตกสะเก็ดในที่สุด

แม้จะคัน แต่ก็ห้ามเกา

เพราะจะทำให้แผลติดเชื้อและหายช้าลงไปอีก

ยิ่งทุกข์ใจ

หนูก็ต้องระบายให้เป็น

เข้ามาพูด มาระบายให้คุณครูได้แบ่งเบาความทุกข์ในใจของหนู

อย่างน้อยก็จะได้ไม่พลั้งเผลอไปพูดต่อหน้าคุณพ่อ

รอนะลูก

ไม่นานแผลสดก็จะกลายเป็นแผลเป็นที่แม้นไม่เจ็บปวดแต่ก็สะกิดใจให้นึกถึง

พยายามให้กำลังใจแก่คุณแม่

บอกท่านว่า"ไม่เป็นไร แม่ยังมีผม

ผมจะตั้งใจเรียน จะได้เลี้ยงดูคุณแม่ได้"


คนดีแม้จะตกระกำลำบาก ก็ลำบากไม่นาน

ความดีคือบารมีที่คุ้มภัยให้หนูนะลูก

เฉกเช่นขนนกที่ตกลงมา แต่ขนนกต้องใช้เวลานานกว่าจะสัมผัสพื้นดิน

อาศัยลมแผ่วเบา ขนนกก็สามารถพยุงตัวให้ลอยกลับขึ้นไปใหม่ได้

แต่ความไม่ดีเหมือนก้อนหิน

ครั้นตกลงมา ใช้เวลาเพียงชั่วพริบตาก็แตะถึงพื้นอย่างรวดเร็ว

อดทนนะครับ

(ต่อ)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ให้รู้ไปว่า

แม้สิ่งแวดล้อมจะเป็นเช่นไร

ก็ไม่อาจเป็นอุปสรรคต่อการสร้างความดีของเราได้

ไม่เป็นไรนะครับ

หนูสามารถปกป้องคุณแม่ได้โดยไม่ต้องคิดร้ายกับใคร

โดยเฉพาะผู้มีพระคุณหรือคุณพ่อ

คนที่ถึงแก่นธรรมย่อมเกิดจากความทุกข์ที่ต้องเผชิญ

ความระทมใจที่ทนได้ยาก

จะทำให้เราขวนขวายหาวิธีดับทุกข์

สติจะทำให้ทุกข์หนักกลายเป็นทุกข์ที่เบาลง

และสติก็จะทำให้ทุกข์ที่บางเบากลายเป็นอโหสิกรรม

คือกรรมที่ไม่คิดแก้แค้นชิงชังจะสลายตัวไป

คนหนึ่งเคลื่อน แต่คนหนึ่งหยุด

ย่อมทำให้กรรมที่จะเกิดกลายเป็นสุญกรรมคือกรรมที่ไม่ส่งผล

เราไม่สามารถด่าผู้ที่ไม่โต้ตอบได้

สิ่งที่คุณครูพูดอาจไม่สามารถกระทำได้หากขาดการฝึกและปฏิบัติให้รู้เท่าทัน

เชื่อคุณครูนะครับ

แทนที่จะโกรธแค้นและสร้างเหตุใหมเป็นเหตุสีดำ

สู้เอาเวลามาสร้างเหตุสีขาวดีกว่า

ปลูกต้นอะไรก็ได้ผลของต้นนั้นๆ

เราอาจไม่ได้ทำบุญมาจนถึงบั้นปลายชีวิตด้วยกัน

อดทนนะครับ

ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอ

คุณครูและเพื่อนๆทุกคนขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

ยิ่งทุกข์ ยิ่งต้องขยันเรียนนะครับ

แล้วจำไว้ว่า

แม้เราจะทุกข์  แต่เราก็จะไม่สร้างปัญหาให้ตัวเราเพิ่มขึ้น

เชื่อคุณครูนะครับ

คุณครูจะคอยเป็นเพื่อนหนู ณ ที่นี้ ที่ที่มีน้ำใจและกำลังใจให้เด็กๆทุกคน

หนูจะไม่เผชิญปัญหาแต่โดยลำพัง

คุณครูจะปกป้องไม่ให้กิเลสใดๆมาครอบงำจิตใจหนูนะลูก

เข้มแข็งนะครับ

สู้นะครับ

หนูต้องทำได้

คุณครูมั่นใจ

เราจะเป็นพลเมืองที่มีปัญญาเป็นอาภรณ์เพื่อช่วยตครอบครัวของเรา  สังคมของเรา และในหลวงของเรานะครับนะครับ

หนูมีค่ามากนะครับ

อย่ายอมให้ชีวิตคิดไปในทางทำลายตนเองนะครับ

เชื่อคุณครูนะครับ

[เจ้าของกระทู้]

ครูครับ



แม่ผมตัดสินใจจะหย่ากับพ่อผม



ผมไม่อยากให้เป็นแบบนี้


ผมเจ็บ

ผมทรมาน

ผมยังอยากมีพ่อ


แต่ผมรับพ่อแบบนี้ไม่ได้จริงๆครับครู

ผมรับไม่ได้ที่พ่อผมไม่รักแม่ ไม่รักผมแล้ว



แม่ผมจะขอหย่ากับพ่อผม

ในความรู้สึกของผมมันเจ็บปวด มันทรมาน


แต่ผมอยู่ได้

ผมอยู่กับแม่ได้


ผมต้องอยู่ต่อไปได้

ผมจะอยู่เพื่อแม่ จะเรียนเพื่อแม่

พ่อผมไม่รักแม่แล้ว ไม่รักผมแล้ว


ไม่เป็นไร


ผมก็จะรักแม่ให้มากที่สุด


แต่แม่ผมจบแค่ ปวช.

หางานทำก็ไม่ได้แล้ว


บ้านหลังที่อยู่ก็เพิ่งสร้างเสร็จ ก็ยังเป็นชื่อพ่อ

แต่แม่จะขอให้โอนเป็นชื่อแม่แล้วเลิกจากกัน


ถึงบ้านหลังนี้มันจะแพงขนาดไหน จะราคากี่สิบล้าน พ่อจะให้รถกี่คัน

แต่มันก็ไม่เท่าความรักที่พ่อเคยให้กับแม่ ให้กับผม


มันรู้สึกทรมาน

ปีนี้ผมก็ขึ้นม.3

ผมตั้งใจสอบให้ติด


แต่มันมีแต่เรื่องที่มาทำร้ายจิตใจ มาทำให้ผมต้องคอยคิดกังวลอยู่ตลอด

ผมไม่อยากมีชีวิตแบบนี้



แต่ในเมื่อพ่อไม่เลือกแม่

ผมก็จะยอมรับความจริง

และผมก็จะอยู่ให้ได้

ผมต้องอยู่ในได้และดูแลแม่ครับ