พ่อไม่รักครอบครัวแล้วใช่มั้ยครับครู

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ฟังคุณครูนะครับ

เรื่องนี้ไม่ได้ยุติลง

แต่เราต้องรอเป็นนะครับ

อย่าตัดสินใจทำอะไรในยามที่เราใจยังไม่นิ่งพอ

เวลาไฟดับลงกระทันหัน

อย่าเดินคว้าโน่นนี่เพราะความตระหนกกลัว

ลองยืนนิ่งๆสักครู่

สายตาจะปรับเข้ากับสภาพที่มืดนั้น

จนทำให้เราเริ่มมองเห็นแม้จะลางเลือน

อย่าเพิ่งตัดสินใจตอนนี้นะครับ

รอให้ใจเย็นแล้วค่อยๆพูดกับคุณพ่ออีกที

ให้ท่านเป็นฝ่ายคิดหาทางออก

ให้ท่านได้ทราบถึงผการกระทำที่ท่านก่อขึ้น

อย่างน้อยเปิดพื้นที่ให้ท่านได้ขยับตัวบ้างนะลูก

อย่าต้อนท่านชิดฝาจนไม่มีทางไป

ทอดเวลาให้หนูและคุณแม่ใจเย็นขึ้นอีกสักหน่อยนะครับ

เชื่อคุณครูนะครับ

คุณครเข้าใจความรู้สึกของหนูและคุณแม่ว่าต้องทุกข์มากนัก

แต่เราต้องใช้ปัญญาในการแก้ปัญหานะครับ

ไม่ใช่อารมณ์

รอนะครับ

ถ้ารอเป็น อะไรต่ออะไรจะค่อยๆคลี่คลายนะครับ

อดทนอีกนิดนะครับ

[เจ้าของกระทู้]

ผมเหมือนตายทั้งเป็น

แม่ผมก็เหมือนตายทั้งเป็น

มันเจ็บที่สุดแล้ว


ผมเหมือนโดนไฟเผาทั้งตัว

แม่ผมก็เหมือนโดนมีดกรีดกลางหน้าอก

มันทรมาน


ทรมานที่สุด

ผมไม่อยากอ่อนแอ


ผมไม่อยากร้องไห้

แต่ผมทนอยู่ไม่ได้


ผมอยากได้พ่อคนเดิมของผมคืนมา


ทำไมพ่อถึงต้องทำแบบนี้

ผมไม่อยากอยู่รับรู้ความเจ็บปวดนี้แล้ว


ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่

ผมจะอยู่ยังไงถ้าผมไม่มีพ่อ

ผมไม่อยากใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้ว

[เจ้าของกระทู้]

ผมอยู่ไม่ได้จริงๆ


ผมยอมรับความจริงไม่ได้


ผมจะไม่มีพ่อแล้ว


ตอนนั้นผมเหมือนตายทั้งเป็น





ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตเท่าที่ผมเคยมีมา


ผมไม่อยากรับรู้อะไรแล้วต่อจากนี้

[อุซางิจัง..CUD44]

เจ็บแล้วรู้ว่าเจ็บยังดีกว่าเจ็บจนไม่รู้ตัวนะคะ

ตั้งสติ...รอให้เย็นลงก่อนแล้วค่อยๆคิดนะคะ

เคยมีคนบอกวิวไว้ว่าอย่าทำอะไรด้วยอารมณ์ให้ทำอะไรด้วยเหตุผล

เพราะถ้าทำอะไรด้วยอารมณ์เมื่อหมดอารมณ์เราจะไม่สามารถหาเหตุผลมาอธิบายสิ่งที่เราทำได้

ใจเย็นๆนะคะ

อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด

ทำส่วนของเราให้ดีที่สุดก็พอ

สู้ๆนะคะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ร้องออกมา

ร้องออกมาให้หมด

ร้องจนไม่มีน้ำตาไห้ไหล

เพราะเดี๊ยวหนูจะเรียนรู้ว่า

ที่สุดแล้ว เราก็ต้องหยุดร้องไห้

และเผชิญโลกอย่างรู้เท่าทัน

ร้องเลยครับ

แต่อย่าคิดเปรียบเปรยความทุกขที่เรามีกับสิ่งใดๆ

เพราะมันจะตอกย้ำตัวเองให้ทุกข์หนักเข้าไปอีก

อย่าปล่อยให้อารมณ์เศ้าจูงเราไปสู่อารมณ์โกรธและชิงชัง

จงคิดใหม่ว่า

ยังไงเราก็อยู่ได้

ยังไงความดีต้องชนะทุกอย่ง

ยังไงเราก็ยังมีครู มีเพื่อน

ยังไงก็ต้องมีทางออก

ยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องดีกว่าวันนี้

ยังไงวันนี้พ่อคิดไม่ได้

วันพรุ่งนี้พ่อก็น่าจะมีสติขึ้น

รอ .........

รอ.........

อดทน

รอคอย

และมีความหวังนะครับ

เราทุกคนเห็นใจหนูนะลูก[

[เจ้าของกระทู้]

ผมจะอยู่ต่อไปยังไง

ผมไม่มีพ่อแล้ว

พ่อผมก็ไม่รักแม่แล้ว ไม่รักผมแล้ว


มันเหมือนชีวิตผมไร้ค่า


ผมเหลือแม่คนเดียว ผมรักแม่ที่สุด แต่ผมอยากได้พ่อคนเดิมคืนมา



พ่อไม่เลือกแม่ผม

พ่อกลับเลือกผู้หญิงที่เลวที่สุด

แม่ผมทรมานใจ

ผมเจ็บปวดที่สุด


ทำไมพ่อถึงต้องทำกับเราแบบนี้

ผมทำอะไรผิด

แม่ผมทำอะไรผิด


ผมทำเวรกรรมอะไรไว้เยอะแยะชีวิตผมถึงกลายเป็นแบบนี้

ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่แบบนี้

ผมสงสารแม่


ผมเองก็รับมันไม่ได้

ผมจะอยู่ต่อไปได้ยังไง

ผมอ่อนแอ

ผมท้อ


ผมอยากสู้อยากทำให้สำเร็จเพื่อแม่

แต่ผมทำไม่ได้







เวลานี้มันเป็นเวลาที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตผม

[N' OPEL]

ย้ำคิด แล้วไม่ปล่อยวาง
ก็เหมือนคนเดินหลงทาง
ที่ไม่ยอมหาทางออก

ที่เราเจ็บมากอาจเป็นเพราะเราเลือกที่จะแบกรับเรื่องนี้มากจนเกินไป
ย้ำคิดแต่สิ่งเดิมๆ
ลองถอยออกมาสัก 1 ก้าว
แล้วมองย้อนไปดูสิ่งที่เกิดขึ้นในมุมมองที่กว้างกว่า
พิจารณาให้ดีๆ
อย่ามองเพียงจุดที่เรายืนอยู่
แต่ให้มองไปข้างหน้าซึ่งยังมีอนาคตที่ทุกสิ่งเป็นไปได้

เชื่อสิว่าเราจะสามารถผ่านวันที่เลวร้ายนี้ได้
ถ้าเราเชื่อว่าเราอ่อนแอ เราก็จะอ่อนแอ และพ่ายแพ้
หากว่าเราเชื่อว่าเราทำได้ เราก็จะทำได้
เป็นแบบนี้แล้วเราจะเชื่อแบบไหน
คำตอบคงอยู่ที่ใจเราเอง

สุขอยู่ที่ใจ ทุกข์นั้นก็อยู่ที่ใจ
แล้วเราจะปักมีดลงกลางใจ
เพื่อทำร้ายตัวเองไปทำไม?





"คนที่มีจิคใจเล็ก
จะถูกเหตุการเลวร้าย
ทำให้เชื่องและยอมจำนน

แต่คนที่มีจิตใจยิ่งใหญ่
จะลุกขึ้นมายืน
เหนือเหตุการที่เลวร้าย"

(โดย วอชิงตัน ไอร์วิง)

[Unidentified Girl]

อ่านถึง reply ของพี่แล้ว

ค่อยๆอ่านนะครับ

ค่อยๆหายใจเข้าลึกๆ  กลั้นไว้ซัก 3 วินาที

แล้วค่อยหายใจออก

หายใจเข้า...หายใจออก  ซัก 20 ครั้ง

ตั้งสตินะครับ

วันนี้หนูเสียใจ

หนูลองมองคุณแม่สิครับ

คุณแม่ท่านทราบก่อนหนู

อดทนมาก่อนหนูตั้งสี่ปี

หนูลองนึกนะครับ ว่าคุณแม่ทนเพราะอะไร

คุณแม่ท่านอดทน เพราะไม่อยากให้หนูเสียใจ ท้อแท้ ผิดหวัง

คุณแม่จึงเลือกที่จะรับรู้ปัญหาไว้เพียงผู้เดียว

เพื่อปกป้องจิตใจของหนู ซึ่งเป็นแก้วตาดวงใจอันเป็นที่รักของท่าน

วันนี้หนูอ่อนแอ  แต่อย่านานนะครับ

อย่าให้คุณแม่ทุกข์ใจเพิ่มนะครับ

หนูต้องเข้มแข็งในเร็ววัน

เป็นหลักให้คุณแม่นะครับ

ลูกผู้ชาย ต้องทำได้ครับ

เชื่อพี่

[Unidentified Girl]

.

[wma=300,50]http://www.geocities.com/larnrung/KornHinKornNan-Rose.wma[/wma]

[กรุ๊ป BuBbLeZ^^]

ใจเย็นๆครับ ทุกปัญหามีทางแก้ เราต้องแก้ปัญหาด้วยปัญญาครับ

[Ponoarts]

 

[อุซางิจัง..CUD44]

ใจเย็นๆนะคะ

ที่น้องถามว่าน้องจะอยู่ต่อไปได้ยังไง

พี่ไม่ขอตอบ

แต่พี่ขอถามน้องว่า

ถ้าน้องไม่อยู่ต่อไป

แล้วแม่น้องจะอยู่ต่อไปได้ยังไง?

ตอบพี่ได้ไม๊หล่ะ

[MAYA_P.]

พี่เข้าใจทุกอย่างเรื่องแบบนี้หลายๆคนเคยเจอ.
แม่กับพ่อพี่ยิงกันเลยด้วยซ้ำ
แต่ทุกสิ่งและทุกอย่างมันต้องจบ

ถ้าน้องเลิกดำดิ่งลงไปในความทุกข์
น้องจะได้อะไร???

คนที่มองเห็นว่าน้องทุกข์ไม่ใช่พ่อ
แต่คือผู้หญิงคนนึงซึ่งเค้าต้องการกำลังใจ
พี่เชื่อว่าน้องรู้แน่นอนว่าเธอคือใคร

ยื้มให้เธอคนนั้น
เพราะพี่เชื่อว่าสวรรค์ไม่โหดร้ายต่อคนดีตลอดไป
ช่วงเวลาดีๆจะเข้ามาหาน้อง

น้องเศร้า...ทุกอย่างก็จะยิ่งแย่
สุขภาพกาย+จิตก็เสีย

อย่ายอมแพ้
ชีวิตจะมีอะไรอีกเยอะ
ลองคิดดูรอบๆตัวดูคนอื่น
น้องยังสบายกว่าคนอื่นเค้านะ

ทุกคนบนโลกเกิดมาย่อมมีความทุกข์
แล้วแต่คนว่าจะจัดการกับความทุกข์นั้นอย่างไร

พี่เชื่อว่าน้องเป็นคนดี
แม่ของน้องเป็นคนดี
พ่อของน้องเช่นกันเขาไม่แย่

แต่อดีตคือสิ่งที่แก้ไขไม่ได้
ผู้หญิงอีกคนนั้นอาจจะไม่ได้ตั้งใจ
ทุกอย่างอาจเป็นบาปเป็นกรรม
ที่ทุกคนย่อมได้พบเจอ!

อย่าจมอยู่กับความทุกนะคะ
มีอะไรขอให้จำไว้ว่าที่นี่เป็นกำลังใจให้น้องเสมอ.

[H Y U N J O O N]

ผมเจอเรื่องคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน

ป๊าผมซื้อบ้านให้ผู้หญิงอื่น แล้วยังจะมีลูกเพิ่มอีก

ผมเลยอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง 2 คน

มันก็ไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่นะครับ

เพราะเกิดจากความเคยชิน

แต่พักหลังนี้ ป๊าเค้าชอบบ่น ว่า เรื่องเงินอ่ะครับว่าผมใช้เปลือง

ผมก็ไม่ได้เบิกตังไปไหน   เบิกตังค่ากิจกรรมที่โรงเรียนทั้งนั้น

ไม่ได้โกหกเค้าเลย แต่เค้าไม่ค่อยจะฟังผมซักเท่าไหร่

บางวันผมเพิ่งนั่งเล่นคอม ก็หาว่าผมเล่นคอมตั้งแต่เช้าจนดึก

ท้อเหมือนกันเวลาพูดไปแล้วไม่มีใครเชื่อ

ผมอยู่แบบนี้มา ก็ตั้งแต่แม่กับป๊าเลิกกันอ่ะครับ

ตอนนั้นผมอายุแค่ 2 เดือนเศษ ๆ

ปีนี้อายุผมก็ประมาณ 17 แล้วอ่ะครับ

เจอแบบนี้มาตลอด 10 กว่าปี

คิดแล้วก็เศร้าเหมือนกัน

ป๊ามีครอบครัวใหม่      แม่ก็มีครอบครัวใหม่

ผมก็พยายามหากิจกรรมที่คิดว่าโดดเด่นขึ้นมา

อย่างน้อยผมเรียนไม่เก่งเท่าไหร่

แต่ก็ขอให้เค๊าได้ภูมิใจในเรื่องกิจกรรมบ้าง

อยากไปแข่งเต้น แล้วเอารางวัลมาให้เค๊า

แต่พอเจอแบบนี้ทีไร

ผมก็ท้อใจทุกที

เครียดจริง

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ผมเจอเรื่องคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน

ป๊าผมซื้อบ้านให้ผู้หญิงอื่น แล้วยังจะมีลูกเพิ่มอีก

ผมเลยอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง 2 คน

มันก็ไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่นะครับ

เพราะเกิดจากความเคยชิน

แต่พักหลังนี้ ป๊าเค้าชอบบ่น ว่า เรื่องเงินอ่ะครับว่าผมใช้เปลือง

ผมก็ไม่ได้เบิกตังไปไหน   เบิกตังค่ากิจกรรมที่โรงเรียนทั้งนั้น

ไม่ได้โกหกเค้าเลย แต่เค้าไม่ค่อยจะฟังผมซักเท่าไหร่

บางวันผมเพิ่งนั่งเล่นคอม ก็หาว่าผมเล่นคอมตั้งแต่เช้าจนดึก

ท้อเหมือนกันเวลาพูดไปแล้วไม่มีใครเชื่อ

ผมอยู่แบบนี้มา ก็ตั้งแต่แม่กับป๊าเลิกกันอ่ะครับ

ตอนนั้นผมอายุแค่ 2 เดือนเศษ ๆ

ปีนี้อายุผมก็ประมาณ 17 แล้วอ่ะครับ

เจอแบบนี้มาตลอด 10 กว่าปี

คิดแล้วก็เศร้าเหมือนกัน

ป๊ามีครอบครัวใหม่      แม่ก็มีครอบครัวใหม่

ผมก็พยายามหากิจกรรมที่คิดว่าโดดเด่นขึ้นมา

อย่างน้อยผมเรียนไม่เก่งเท่าไหร่

แต่ก็ขอให้เค๊าได้ภูมิใจในเรื่องกิจกรรมบ้าง

อยากไปแข่งเต้น แล้วเอารางวัลมาให้เค๊า

แต่พอเจอแบบนี้ทีไร

ผมก็ท้อใจทุกที

เครียดจริง

คุณครูขอแสดงความเห็นใจให้แก่เด็กทุกๆคนที่ต้องเผชิญกับปัญหานี้

ผ้าขาวของสังคมที่ถุกจิตรกรที่เขารักที่สุดวาดภาพที่เขาไม่ต้องการ

ภาพปรากฏบนผืนผ้าแล้วนะลูก

เรียนรู้ประสบการณ์เหล่านี้ แล้วบอกกับตัวเองว่า

ยามเราเติบใหญ่ เราจะไม่เผลอไปละเลงภู่กันบนผืนผ้าขาวผืนใดอีกต่อไป


ผลไม้ที่หล่นลงมาบนพื้นดินแล้ว ไม่นานนัก หนอนคงชอนไชเข้าไปในเนื้อผลไม้

เฝ้าดูแลดอกไม้บนต้นที่พร้อมเบ่งบานและพัฒนาไปเป็นผลไม้ต่อไปดีกว่านะลูก



อภัยนะคะ

เราเป็นลูกต้องอภัยพ่อนะลูก

อย่างไรเสีย ชีวิตก็ต้องก้าวต่อไป

อย่ปล่อยให้สิ่งเหล่านี้บั่นทอนจิตใจของเรานะลูก



ก้าวไปพร้อมๆคุณครูและเพื่อนๆนะลูก

เราจะจับมือกันแน่นๆ

คุณครูจะไม่ยอมปล่อยพวกหนูหลุดไปจากมือที่พวกเราคล้องกันอย่างแน่นอน




ไปกันเถอะลูก

ค่อยๆก้าว  สักวันก็ต้องถึงจุดหมาย

อดทนนะครับ



คุณครูจะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ