หนูทำผิดอะไร+บุหรี่มีค่ามากกว่าหนู

[กานต์]

       สวัสดีค่ะคุณครู หนูมีเรื่องที่วันนี้ทำให้หนูเสียใจและเสียน้ำตามาถามคุณครูว่า "หนูผิดอะไร"
      หนูเป็นลูกสาวคนสุดท้องของครอบครัวค่ะ เป็นเด็กต่างจังหวัดแต่ต้องมาเรียนที่กรุงเทพ คุณพ่อคุณแม่ก็โทร.เช็คทุกวันว่าทานข้าวยัง กลับมายังหอรึยัง บางทีหนูก็เบื่อที่จะตอบ เพราะพวกท่านชอบถามคำถามซ้ำเดิม เช่นว่าโทร.มาแล้วถามกินข้าวยังอีกซักสองนาทีท่านก็จะถามอีกว่าแล้วกินข้าวรึยัง หนูก็บอกว่าเมื่อกี้ก็ถามไปแล้วไง เป็นแบบนี้อยุ่ประจำ
      ตอนนี้หนูเรียนอยู่กับคุณครู คอร์สad1. แล้วจะมีมุขหนึ่งที่หนูชอบมากเลย มันเป็นคำถามที่ส่งมาจากเพื่อนๆแล้วครูก็อ่านให้ฟังเรื่องที่ ถ้าจับยีราฟเข้าตู้เย็นให้ทำยังไง ถ้าจับช้างเข้าตู้เย็นให้ทำไง แล้วถ้าวันเกิดราชสีห์สัตว์ชนิดไหนไม่ไป ไม่ทราบว่าคุณครูจำได้รึป่าว แต่ว่าคำถามนี้คลายเครียดดีค่ะ หนูก็เลยเอาไปถามคุณพ่อ ปกติคุณพ่อหนูเป็นคนอารมณ์ดีค่ะ แต่ท่านสูบบุหรี่หนักมากเพราะท่านมีเรื่องเครียดๆเยอะ หนูโทร.ไปทีไรท่านก็จะรับโทร.ศัพท์หนูและพูดอย่างเป็นห่วงและชอบคุยกับหนู ตอนวางสายท่านก็จะถามหนูว่า "หนูรักพ่อไหม? พ่อรักหนูนะ" หนูก็ตอบว่า"รักมั้ง?นิดหนึ่ง" หนูก็พูดเล่นตอบ คุณพ่อก็ขำ แต่วันนี้หนูโทร.ไปหาท่านถามคำถามคลายเครียดเรื่องนี้แต่ท่านกลับตะคอกใส่หนูว่า "ถามอะไร!! ไม่รู้เรื่องน่ารำคาญ!! ถามอยุ่นั่นแหละ ไร้สาระ!!" แล้วท่านก็ส่งโทรศัพท์ให้แม่หนูคุยแทน ท่านอารมณ์เสียมากเพราะหนูถามคำถามนี้ วินาทีนั้นหนูตกใจมากน้ำตาหนูไหลออกมา หนูไม่รุ้ว่าวันนี้คุณพ่อเป็นอะไรทำไมต้องตะคอกใส่หนูด้วย หนูเสียใจมาก เพราะหนูไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เลย หนูอยากรู้ว่าหนูทำผิดเหรอ ที่ต้องการทำให้พ่อหายเครียดแล้วก็มีความสุขที่ได้ฟังเรื่องที่หนูเล่า พอคุณแม่รับโทรศัพท์ท่านก็บอกว่า"พ่อเค้ากำลังสูบบุหรี่อยู่ลูก คุยกับแม่ก็ได้" หนูตอบว่า"งั้นแค่นี้ก่อนนะแม่ เดี๋ยวหนูค่อยโทร.ไปใหม่"ที่หนูต้องวางตอนนั้นเพราะหนูกลัวแม่ได้ยินเสียงสะอื้นของหนู และคำว่า สูบบุหรี่  ที่คุณแม่บอกมามันทำให้หนูคิดว่าหนูมีค่าน้อยกว่าบุหรี่อีกเหรอ แค่สูบบุหรี่ทำให้คุณพ่อคุยกับหนูไม่ได้
แล้วก็เปลี่ยนคำพูดกับหนูไปมากขนาดนี้เลยเหรอ หนูเคยขอคุณพ่อว่าให้เลิกสูบบุหรี่ พี่สาวคนกลางของหนูเคยร้องไห้ต่อหน้าคุณพ่อ ขอให้คุณพ่อเลิกสูบบุหรี่ แต่คุณพ่อก็ไม่ยอมเลิก หนูก็เลยไม่รู้จะทำยังไงค่ะ หนูเป็นห่วงพ่อ พอๆกับที่พ่อเป็นห่วงหนู และเพราะพ่อเครียดก็เลยสูบบุหรี่ แต่สิ่งที่หนูทำวันนี้เพื่อที่จะให้พ่อไม่เครียด แต่พ่อกลับมาว่าหนูแบบนี้อีก หนูก็เลยได้แต่เสียใจ และอีกสองวันจะหมดคอร์สad1.พ่อบอกจะมารับหนูกลับบ้าน แต่ตอนนี้หนูรู้สึกว่าหนูไม่อยากกลับเอาเสียเลย หนูรู้สึกน้อยใจพ่อมาก คุณครูคิดว่าหนูควรกลับไปไหมค่ะ หนูกลัวพ่อจะรำคาญหนูอีก และหนูก็ไม่ต้องการที่จะให้มันเป็นแบบนั้น...
           ตอนนี้สิ่งที่หนูดีใจอยู่อย่างเดียวคือ วันนี้คุณครูได้มาพูดที่สาขาพญาไท หนูเจอคุณครูหนูดีใจมาก คุณครูเซ็นแฟ้มให้หนูด้วย และหนูก็มีโอกาสได้ถ่ายรูปกับคุณครู และเรื่องนี่ก็เป็นอีกเรื่องที่หนูต้องการที่จะบอกคุณพ่อว่าหนูเจอคุณครู แต่ก็ไม่ได้บอกเพราะคุณพ่อโกรธหนูซะก่อน ตอนนี้ที่หนูรู้สึกอยู่ก็คือ หนูควรทำยังไงดี ถ้าเจอคุณพ่ออีกหนูกลัวคุณพ่อจะรำคาญหนูอีก คุณครูช่วยบอกหนูทีว่าหนูทำผิดอะไรคะ? และหนูควรทำอย่างไร?
           ขอบพระคุณคุณครูอย่างสูงที่ทำให้วันนี้หนูมีเรื่องดีใจและทำให้หนูได้มีเรื่องจะคุยกับคุณพ่อ แต่หนูก็ไม่ได้บอก...

[กรุ๊ป BuBbLeZ^^]

ดีนะที่พ่อเราเป็นคนดี บุหรี่เนี่ยพ่อบอกว่าพ่อไม่เคยสูบมาตลอดชีวิตเลย ส่วนเรื่องนี้ที่พ่อตะคอกใส่เราว่าตอนนั้นพ่อเธอเครียดเรื่องอะไรอยู่รึปล่
าว เทอบอกว่าพ่อจะสูบบุหรี่ทุกครั้งที่เครียด อาจจะเป็นตอนนั้นพ่อเธออารมณไม่ดีมั้ง อย่าคิดมากครับ บางทีพ่อแม่เราอารมณ์เสียก็ไม่รับมุขเหมือนกัน
ถ้าเธออยากให้พ่อเลิกบุหรี่อาจจะให้คนที่สนิทกับพ่อช่วยพูดให้มั้ง เช่นแม่ เราก็นึกไม่ออกเหมือนกัน ในครอบครัวเราไม่มีใครสูบบุหรี่เลยอ่ะ
สู้ๆครับ^^ ทุกปัญหาเกิดขึ้นได้ก็ต้องมีวิธีแก้ได้

[เหม่งจ๋าย : )]

ใจเย็นๆน้า ท่านอาจจะเครียดอยู่ก็ได้

คงไม่ใช่กำลังสูบบุหรี่อยู่เลยตะคอกใส่หรอกนะ



ส่วนถ้าจะให้ท่านเลิก ลองพูดคุยกับท่านดูนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ตุ๊กตาแก้วที่รัก

ตุ๊กตาคริสตัลสวยใสน่ารักน่าทะนุถนอม

แต่รักษายากเพราะเปราะบาง

หนูอ่อนโยนได้แต่ห้ามอ่อนแอนะคะคนดี

คุณพ่อเป็นผู้ใหญ่ที่ต้องแบกรับภาระมากมาย

ความกดดันทางหน้าที่การงาน เศรษฐกิจและอื่นๆทำให้ความอ่อนโยนของคุณพ่อลดลงตามระดับความเครียด

คุณพ่อโกรธได้ คุณพ่อก็หายโกรธได้

หนูทราบไหมคะว่า ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่โกรธลูกอย่างจริงจัง

เอาเป็นว่าใครมีสติมากกว่ากัน ก็อดทนนิดหนึ่ง

สักพักทุกอย่างก็จะดีขึ้น

อย่าคิดไปเองว่าเราสำคัญน้องกว่าบุหรี่นะคะ

เพราะหนูจะบ่มเพาะนิสัยที่ไหวเอนไปตามคำพูดและอารมณ์ของผู้อื่น

หนูเห็นคุณครูไหมคะ

คุณครูอุตส่าห์เป็นตัวอย่างให้หนูดูว่าชีวิตมีความสุข

ทั้งๆที่บางครั้งต้องพบกับปัญหามากมาย

แต่ปัญหามีไว้ให้ใช้ปัญญาแก้

ไม่ได้มีไว้ให้เสียใจนะลูก

อย่าเป็นเด็กคิดมากนะคะ

เด็กที่คิดมากจะสูญเสียพลังไปกับความคิด

ยิ่งความคิดที่ทำให้เราหมองเศร้า จงอย่าได้เข้าไปในความคิดนั้น

หาอะไรที่มีประโยชน์ทำจะดีกว่านะคะ

ฝึกไม่คิดเรื่องที่ทำให้ชีวิตหมดกำลังไปเรื่อยๆ

ก็จะค่อยๆเป็นคนที่รู้จักเลือกที่จะคิดเองค่ะ

เวลาคุณพ่อพูดอะไรที่บาดหู ก็อย่าปล่อยให้คำพูดนั้นบาดไปที่หัวใจนะคะ

ปล่อยให้เหมือนคมมีดที่กรีดผืนน้ำ

และแล้วน้ำก็จะประสานเป็นผืนเดียวกันเหมือนเดิม

ไร้ร่องรอยบาดแผลทิ้งไว้ให้หมองใจ

กลับบ้านนะลูก

คุณพ่อและคุณแม่คือพระพรหมของลูกนะคะ

อย่าถือโทษโกรธท่านนะคะ

ชีวิตเราคนเดียวยังทุกข์ขนาดนี้

แล้วท่านเป็นผู้นำครอบครัว ท่านย่อมมีความเครียดเป็นธรรมดา

ไว้รอท่านอารมณ์ดีๆแล้วค่อยไปถามท่านใหม่นะคะ

ชีวิตคือการเรียนรู้ แม้กระทั่งกับผู้ที่อยู่ใกล้ตัว

ไม่คิดมากนะคะคนดี

ถ้ามีอะไรมาระบายในเว็บนี้ได้นะคะ

คุณครูยินดีให้คำแนะนำค่ะ

คืนนี้ฝันดีนะคะ

ฝันถึงคุณครูด้วยนะคะ