คุณครูหนูไม่มีเพื่อน

หนูไม่เข้าใจเพื่อน นี่มันเพิ่งเปิดเทอมมา ก็มีปัญหากันแล้ว
คือกลุ่มหนูมี 7 คน หนูมีปัญหากะคนในกลุ่มคนนึง แต่คนนี้หนูไม่สนิทกะเค้าเท่าไหร่ คือเราเข้าใจผิดกันเรื่องไม่เป็นเรื่องค่ะ แล้วพอมาวันจันทร์ทุกคนในกลุ่มก็ไม่ค่อยคุยกะหนู หนูก็เรยถามว่า พวกแกเป็นอะรัย ? พวกมันก็ไม่ตอบ แร้วคู่หูหนูก็ไม่คุยกะหนู ซึ้งปกติเราจาอยู่ด้วยกันตลอด แร้วพอใกล้ๆจกลับบ้าน พวกมันก็มาบอกหนุว่า พวกมันจะออกไปตั้งกลุ่มใหม่ 6 คน แร้วหนูก็ถามพวกมันว่า แร้วเขาล่ะ ? มันก็บอกว่า ไม่รู้ๆ มันบอกพวกเขาทนแกไม่ไหว หนูก็ไม่เข้าใจว่าหนูทำอะรัยผิดมากมาย แร้วมันเกิดเหตุการณืแบบนี้มา 2 ครั้งแร้วคุณครู ตั้งแต่ ตอน ม.3 หนูก้อเปนคนห่างๆออกมาเอง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน หนูคงทำตัวแย่จิงๆ แต่ไม่รู้ตัว จะทำยังไงดีค่ะคุณครู หนูไม่มีความสุขเรยตอนนี้ ไป รร. เหมือนอยู่คนเดียว อยู่ในกลุ่ม7คน เหมือนหนูอยุ่คนเดียว มันแทบไม่คุยกะหนูเรย ไม่อยากไป รร.เรยตอนนี้ เบื่อค่ะ *** แต่มีคนนึงที่รับหนูได้ทุกอย่าง คือ แม่ ค่ะคุณครู
ทุกครั้งที่เปนแบบนี้หนูจะนึกถึงแม่ตลอดหนูชอบทำหัยแม่เสียใจบ่อยๆกับคำพูด กิริยาของหนู จนแม่บอกว่า " ทำไมเธอไม่ปรับปรุงตัว คนอื่นเค้าทนเธอไม่ได้อย่างฉันหรอก " พอนึกแบบนี้แร้วพอหนูมาอยู่คนเดียว เงียบๆ ลองนึกว่าถ้าไม่มีแม่ คัยจาอยู่กะเรา คัยจะทนเราได้ทเ่าแม่ ตอนนี้หนูรู้สึกรักแม่มากค่ะ รู้สึกเสียใจที่เคยทำแม่เสียใจ แต่หนูไม่กล้าบอกแม่เรื่องเพื่อน คุณครุช่วยหนูหน่อยนะ