คุณครูคะหนูเครียดมากๆเลยค่ะ
ที่โรงเรียนหนูต้องสันโดษ เพื่อนไม่มีใครคบ จากเดิมตอนเด็กหนูเคยเป็นคนสดใส ร่าเริง มองโลก+
แต่หนูไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงไม่ค่อยมีคนชอบหนู คงเพราะหนูเป็นคนตรงๆหน่ะค่ะ คิดยังไงก็พูดยั่งงั้น แต่ก็ไม่เคยทำอะไรให้ใครด้วยซ้ำค่ะ
เมื่อเทอมที่แล้ววิชาคณิต รร.หนูเขาให้สลับกันตรวจข้อสอบ
หนู
โดนลบคำตอบด้วยค่ะ คะแนนหดหายหมดเลย แต่ก็ไม่ได้เอาเรื่องไรค่ะ เพราะเราไม่มีหลักฐาน
หนูเรียน
ได้ที่ 2 ของระดับชั้น(ก็ไม่เห็นเป็นไรใช่ไหมคะ แม่เคยบอกว่า
คนเราไม่ได้วัดกันที่เกรด)
พอเพื่อนคนที่ได้ที่หนึ่ง(M) รู้ เขาก็ยิ้มๆ แถมมองหนูแปลกๆ
กลุ่มของM เ็นกลุ่มใหญ่มากคุม ห้อง1-2 คือ ญ แทบทุกคนจะต้องอยูกลุ่มนี้ถ้าฉลาด+ทำตัวแอ๊บแบ๊ว
แต่กลุ่มนี้ไม่คบคนจน ไม่คบคนโง่ ไม่คบคนอัปลักษณ์ - -เขาก็คนเหมือนกันนี่นาเนอะ
แต่หนูอ่ะ คบทุกคนไม่เลือกว่าใครเป็นยังไง
EX-เพื่อนสนิท ช ที่ของหนูคนนึงมีธุรกิจมูลค่าหลายพันล้าน(L) ตอนแรกเพื่อนคนนี้แทบจะไม่มีใครรู้จัก แทบจะไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำ
cuz'เขาซกมก ปากหะมา เรียนไม่ค่อยเก่งและไม่ได้ทำต้วเหมือนไฮโซ
พอเรียนด้วยกันมาซักพักหนึ่ง*อยู่ห้องเดียวกัน Lมีเพื่อน ช มากขึ้น เพื่อนคนอื่นเริ่มรู้ว่าเขาเป็นยังไง
ทีนี้แหละ เครือข่ายกลุ่มนี้ก็เริ่มทำความรู้จักL- -^ แ
ล้วหนูก็โดนรุม เอาไปนินทา ด่าว่ากันบ้าง ช่วงนั้นหนูเฮิร์ตมากแต่L ก็มาถามหนูว่าเรื่องที่เขาพูดจริงมั้ย โชคยังดีที่Lไม่ได้หลงคารมณ์พวกเธอ แต่กลับให้กำลังใจหนู ^^
แล้วจากนั้นกลุ่มM ก็ยุยงเพื่อนหนูไปไปมามาจนสำเร็จเขาทำให้แบมเพื่อนสนิทแรกๆของหนู ห่างเหินหนู - -*
บางครั้งเคยมีเพื่อนมาบอกหนูว่าเขาเอาหนูไปพูดไม่ดี ว่าหนูเป็นคนอย่างนู้นอย่างนี้ว่
าว่าหนูขี้อิจฉาบ้าง ต้องการเอาชนะบ้าง เฮ้อออ.....
ตอนนั้น แบมก็เอาหนูไป
พูดว่า หนูทำให้เขาร้องไห้ทุกวันเลย แต่ค.จริงหนูต่างหากที่ต้องนั่งร้องไห้คนเดียว ใจหนูมันแทบแตกสลายเมื่อหนูรู้ว่าหนูทำให้ใครไม่ชอบหนู
ที่บ้านแม่หนูก็เป็น ไทรอยล์เป็นพิษ แม่จึงอารมณ์ขึ้นๆลงๆ หนูก็ไม่อยากรบกวนเขา
พี่หนูก็เป็นโลกประหลาดเคสที่ไม่เคยมีใครเป็นในประเทศไทย*โรคกระดูกตาย
พ่อหนูก็เพิ่งเสีย--->พ่อเล่นการเมืองค่ะ ออกงานบ่อย แล้วกินเหล้ามากเลยหัวใจวาย
คุณครูบางคนก็ไม่ค่อยชอบหนูเพราะหนูไม่ชอบประจ_เขาสายตาเขาหนูเห็นแล้วก็น้อยใจ ทำไมมองหนู และพูดกับหนู ไม่เหมือนกันกลุ่มM
หนูก็ไม่รู้จะไปปรึกษากับใครค่ะ เพราะเคยครั้งหนึ่งหนูไปปรึกษาเพื่อนคนนึงแล้ว เขากลับบอกว่าอย่าไปอิจฉาเขาT^T หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ
นานนับปีตั้งแต่ ม.1 จนตอนนี้ ม.3 ปัญหาเหล่านั้นก็เป็นสาเหตุทำให้หนูเปลี่ยนไป หนูกลับเครียดมากขึ้น คิดมาก เงียบๆ เฉยๆ ยิ้มไม่ได้ จากเดิมที่เคยเฮฮา บ้าบอ สอใส และมองโลก+ เครียดโว้ยยยยยยยยยยยยย!
หนูควรทำยังไงดีคะปล.ชีวิตหนูยังมีเรื่องอีกมากมายค่ะ ยาวกว่าเรื่องสังข์ทองอีก ที่บ้านก็เครียด*เพราะปัญหาหลายๆอย่าง หนูสงสารแม่ค่ะ แม่เหลือตัวคนเดียวหนูเข้าใจว่าแม่จิตใจบอบช้ำมากแค่ไหน หนูเสียใจมาก ร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ
ใครพอจะให้คำปรึกษาได้ก็ช่วยตอยกระทู้ด้วยค่ะ หนูไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้ หนูเจ็บเหลือเกิน..
Kru Somsri's English School
