ถึง...คุณครูสมศรี กรุณาอ่านด้วยนะครับ

[งามวงศ์งาน เมษา 54]

ผมเป็นเด็กชุมพร อยู่ อ.หลังสวน อยากให้คุณครูเปิดสาขาที่ชุมพร หรือไม่ก็สุราษ เพราะมันเดินทางสะดวกครับจะได้ไปเรียนเเต่บอกตอนนี้คงสายไปแล้วเพราะผมอยู่ม.6 แล้ว (ปีการศึกษา 2554)

[ต่อจากข้างบน]

ถ้าผมอยู่กันคุณครูมาตั้งแต่ม. 1 คงจะดี ปีนี้ผมจะ สอบ gat pat admission ภาษาอังกฤษผมได้เกรดไม่ดีเลย เทอม 1 ของ ม.5 ผมได้ 1.5 เทอม 2 ผมเรียนดีขึ้นได้ 3 แต่ใจจิงผมอยากได้เกรด 4 ผมเรียนอยู่ โรงเรียนสวนศรีวิทยา อ.หลังสวน จ.ชุมพร อยากให้คุณครูไปสัญจรที่นั้นบ้างจะได้่ไหมครับ รักคุณครูมาก ๆๆ ตอนจบคอร์ส new gat 1 ผมก็เรียน icq ต่อ อยากเรียนอิกแต่ไม่สะดวกเพราะต้องกลับบ้าน

[ต่อจากข้างบน]

โดยปกติแล้วผมจะเรียนพิเศษกับครูในโรงเรียนเพราะที่แถวโรงเรียนผมไม่มีสถาบันไหนมาเปิดสอนเลย เรียนกับครูในโรงเรียนก็เหมือนกับเรียนในห้องความรู้เหมือนกัน ครอบครัวผมก็มีปัญหาเรื่องเงินอยู่เสมอ ๆ

[ต่อจากด้านบน]

ผมจึงตัดสินใจว่าวิชาไหนที่เรียนรู้เรื่องก็ไม่ต้องเรียนิเศษ ระยะหลังผมจะเรียนพิเศษวิชาเดียว คือ ฟิสิกส์ ก่อนหน้านี้เคยเรียน เคมีด้วย ชีวด้วย แต่ชีวเกรดพอใช้ได้เลยตัดสินใจขยันเอาในห้องเเล้วกัน ส่วนเคมีเรียนพิเศษ 2 ชั่วโมงแต่เรียนจริงแค่ครึ่งชั่วโมงที่เหลือเวลาเพื่อนเขาจะช่วยครูคุย หรือไม่ก็ออกนอกเรื่อง บางทีเขาก็ขี้เกียจเรียนเวลาเรียนจึงมีเเค่ครึ่งชั่วโมง

[ต่อจากด้านบน]

ม.4 ผมเคยเรียนเคมี อ.อุ๊ที่สาขาสุราษมาครั้งหนึ่งเเต่ผมไปเรียนรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างเพราะผมไม่มีพื้นฐาน อ.อุ๊ สอนดี เเต่ผมเองเเหละที่ไม่มีพื้นฐานครูที่โรงเรียนสอนผมก็ไม่เข้าใจ ผมก็ถามแต่ผมเป็นคนถามเยอะ ทำให้ครูเขาไม่ค่อยตอบเพราะอาจจะเป็นเพราะคำถามผมไร้สาระก็ได้ตั้งเเต่นั้นผมก็ไม่ชอบสักเท่าไร
แต่ผมพยายามเรียนแบบจดทุกตัวอักษรผมก็ไม่รู้เรื่องจนสุดท้าย
เขาเปลี่ยนครูสอน ก็ดีขึ้นเเต่ผมดันนิสัยไม่ดีหนีเรียนบ้างล่ะ หลับในห้องบ้างล่ะ การบ้านก็ลอก แต่ก็ยังดีมารู้ตัวเองยังชยันช่วงหลังนิดนึง ครูคนใหม่ เขาสอนพิเศษฟรีตอนเย็น ผมก็เรียนจนพอได้ เกรดเลยไม่เเย่ถึงขนาด 2( คุณครูอาจจะงงว่า 2 ของเธอเนี่ยดีหลอ ผมอยากจะบอกว่าไม่ติดศูนย์ก็พระคุณแล้ว) จน ม.5 ครูคนเดิมในเทอมหนึงของม.4 มาสอน ที่ผมได้บอกไปแล้วว่าเขาสอนพิเศษเคมีคือครูคนนี้เเหละ ตอนเเรกไม่ได้เรียนหรอก แต่เพื่อนผมเรียน เเล้วเกรดดี แถมเขายังสามารถอธิบายเพื่อนได้ผมก็เลยเรียน จังหวะหลังก็เหมือนอย่างที่ผมบอกบ้านผมมีปัญหาเรื่องเงิน ฝนตกยางตัดไม่ได้บ้างล่ะ พ่อเล่นเเชร์ ส่งผ่อนรถยนต์อีก เเต่ปัญหาที่หนักใจที่พึ่งเกิดมาได้ไม่นานคือ พ่อผมมีเมียน้อย ผมร้องจนสุดๆ เเต่ร้องเเค่วันเดียวก็คือวันแรกที่รู้ แต่ผมปิดแม่กลัวเเม่จะรับไม่ได้ จนพ่อเปิดเผยมีการเเต่งงานเกิดขึ้น เเม่ก็เลยรู้เเต่ความจริงเเม่รู้มาก่อนหน้านี้เเล้ว ประมาณ  2 อาทิตย์ จนถึงทุกวันเมียพ่อผมหนีพ่อไปเพราะโดนพี่น้องของพ่อผมด่า พ่อเลยจะให้เเม่เเละผมไปบอกให้เขากลับมาผมถามว่าทำไมผมต้องทำแบบนั้น พ่อบอกว่าไม่สงสารพ่อหลอ พ่อเครียดมาหลายวันเเล้วผมก็ตัดสินใจ เอาว่ะยังไงก็พ่อไม่กลับมาหาเรากับแม่เเล้วแหละ เลยกะว่าจะพูดแต่ไม่ทันพูดอาห้ามไว้ก่อนแล้วให้ผมปิดมือถือแล้วไปอยู่ที่อื่นสักระยะหนึ่งเเต่อาไม่รู้ว่าตอนนั้นผมมาเรียนพิเศษคุณครูสมศรีอยู่ ที่ผมบอกใครไม่ได้ว่ามาเรียนพิเศษเพราะเขาจะหาว่าผมไปเที่ยวกับเพื่อนผมเลยไม่ได้บอก บอกไปว่าผมอยู่บ้านเพื่อนมากินวันเกิดเพื่อนแทน ก่อนหน้านี้เเม่ผมเป็นโรคเลือดลมไม่ค่อยดีเพราะหลังที่เเกคลอดผมประจำเดือนก็ไม่มาอีกเลย ทำให้บางครั้งเเกจะพูดมากบ้างชอบย้อนอดีตถ้าไม่มีใครฟังเเกก็จะพูดคนเดียวจนจบ จนใครๆ ถามผมว่าเเม่มึงอ่ะที่เป็นบ้าอ่ะ  หายยัง แม้แต่พ่อเองพี่น้องของพ่อ เเล้วก็พี่น้องของเเม่ด้วย ผมก็จะบอกว่า แม่ไม่ได้เป็นบ้า ผมจะตอบอย่างนี้เสมอ ผมไม่สามารถตอบโต้อะไรใครได้ เลยต้องพูดเเค่นั้น แล้วก็เดินไปที่อื่น แต่คงไม่เท่าที่พ่อเเละใครๆว่าแม่ผมซึ่งๆหน้า มันเป็นอะไรที่แย่มาก จนตอนนี้เเกได้ศึกษาธรรมะอย่างจิงจังทำให้เเกเป็นคนรู้เเละรับได้กับสิ่งที่เกิดถึงจะไม่ทุกเรื่องเเต่ก็ไม่เหมือนเมื่อก่อน

[ต่อจากด้านบน]

ผมยังเส่าไม่จบเเต่ผมจำเป็นต้องนอนแล้วเอาไว้พรุ่งนี้แล้วกันน่ะครับ ใครที่รำคาญไม่ชอบ ผมขอร้องอย่าเเจ้งลบของผมนะครับผมอยากให้ครูสมศรีได้คุุยกับผมก่อน นี้คือการเล่าประวัติของผมให้ครูสมศรีได้ทราบก่อนคุย ใครที่รำคาญขอโทษด้วยจริงๆ ครับผมขอร้องอีกครั้งละครับ เอาไว้ให้ผมได้คุยกับครูสักครั้งหลีงจากที่ผมเล่าเสร็จ จะลบผมก็ไม่ว่าครับ ขอบคุณครับ

[ต่อจากเมื่อวาน]

ปัจจุบันนี้แม่อยู่กับผมเพียงเเค่สองคน ผมเเละเเม่จึงคิดกันว่าถึงยังไงพ่อไม่ได้อยู่กับเรา เราก็ยังมีความสุขได้เสมอความสุขที่ได้ทำใจให้เป็นสุข ความสุขที่ไม่ทำใจให้เป็นทุกข์ อีกอย่างหนึ่งผมจะเปลี่ยนเเรงกดดันนี้เป้น กำลังใจ เเรงเร่ง ผมอยากเป็นนักบินทำงานให้ได้เงินเดือนเยอะ ๆๆๆ อยู่กับแม่อย่างมีความสุข
 หลังจากเล่าเรื่องครอบครัวจบเเล้ว

[seoohyes]

เป็นเรื่องราวที่ทำให้ผมคิดได้เยอะจริงๆครับ ขอบคุณครับ

[ต่อจากด้านบน]

ครับขอบคุณครับ
ผมจะเล่าต่อนะครับ ที่นี้จะเป็นเรื่องการเรียนที่โรงเรียนบ้างผมเป็นคนที่เรียนอยู่ไหนระดับปานกลางถึงเเย่ ตลอดชีวิตการเรียนเเม่ผมให้กำลังใจมาตลอด บางครั้งเรียนที่โรงเรียนเครียดกลับมาเเม่ไม่เคยใช้ให้ทำงานบ้านเลยสักครั้งเดียว ในตอนเเรกผมเรียนที่โรงเรียนหลังสวนเทศบาลอุปถัมภ์ จนถึงอนุบาล 2 จากนั้นเเม่ผมทะเลาะกับพ่อจึงย้ายผมไปเรียน โรงเรียนบ้านหัวถนนที่จ.ชุมพร ในตอนนั้นผมจำความได้ว่าเเม่ร้องทุกวัน เเต่ผมก็ไปเรียนได้ไม่ถึงวันเพราะเพื่อนที่โรงเรียนใหม่เเกล้งถีบหลัง เเม่ผมเหมือนจะมีซิกเซนน์ รีบให้น้าไปรับแล้วรีบย้ายกลับหลังสวน ความรุ้สึกในตอนนั้นเหมือนสวรรค์มาโปรด เข้าใจเเล้วว่าแม่บรมประเสริฐเกินบรรยาย จนเรียนได้มาจนถึง ป.6 ผมสอบเข้าโรงเรียนสวนศรีติดโครงการพิเศษ เป็นลำดับสุดท้าย หลังจากนั้นชีวิตมัธยมก็เริ่มขึ้น ข้างต้นนั้นผมได้บอกชีวิตม.4 และ ม.5 เทอมหนึ่งมาแล้ว ต่อมาเพื่อเป็นการไม่ให้เสียเวลาขอร่อนระยะเวลาแล้วกัน ต่อจากที่เรียนพิเศษเคมีปุ๊บ ที่ผมไม่ได้เรียนต่อนอกจากจะมีปัญหาเรื่องเงินในตอนนั้นแล้ว ผมมีปัญหากับครูที่สอนพิเศษอีกด้วย คือว่าในตอนเเรกครูเก็บค่าเรียนครั้ง หนึ่งร้อยบาทผมก็เลยไปเรียน พอได้สักพักครูก้เก็บค่าเรียนเพิ่ม เป็นเทอมละ 1500 ผมก็เลยไม่เรียน ผมก็เข้าใจว่าครูเขามีสิทธิที่จะขึ้นที่ขึ้นนั้นก็ไม่ได้เเพง เเต่ว่าผมเรียนในห้องก็รู้เรื่ิอง(ในตอนนั้น)ประกอบกับทางบ้านมีปัญหาการเงินเลยตัดสินใจออก หลังจากนั้นชีวิตผมในโรงเรียนก็เปลี่ยนไป ครูคนที่สอนพิเศษผมขออนุญาติใช้อักษร จ. แทนแล้วกัน หลังจากนั้นครู จ ก็ไม่เหมือนเดิม ครู จ เริ่มด่าผมบ่อยมากขึ้น จนวันหนึ่งผมจำไม่ได้ว่าผมมีปัญหากับใคร ครู จ เขารู้เรื่องถึงกับจะเอาผมออกจากโรงเรียนผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยอยู่เฉยๆๆ เดียวคงดีเอง สักพักหนึ่งเรื่องเงียบไป จนมาถึงวันสอบปลายภาค ม.5 เทอม2 วิชาเคมีนั้นผมถึงกับไมเกรนจับ มันไม่ได้เคยผ่านตาเลยสักนิดเดียวผมเลยเเอบถามเด็กที่เรียนพิเศษกับครู จ เขาบอกว่าเขาทำได้เเละก็มั่นใจมาก ผมเลยไปถามครู จ  เเต่เเกก็บอกว่า ผมไม่สามารถช่วยอะไรคุณได้คุณทำตัวคุณเอง ผลสอบออกมานั้น ผมติดศูนย์ทัศนคติของผมที่มีต่อครู จ เลยเเย่ลง เเต่ผมก็ไม่ท้อไปง้อแกจนได้เเก้คะเเนนจนผ่านไม่ติดศูนย์  ผมบอกแม่ว่ามันเป็นความผิดของผมเองที่ไม่ได้ใส่ใจ เเต่แม่ก็ยัง ปลอบใจแม่ไม่เคยซ้ำเติมเลย ปัจจุบันนี้เเม่ผมทำงานคนเดียวเพื่อส่งเรียน ผมจะตั้งใจเรียนเพื่อเเม่ เมื่อก่อนผมเป็นคนที่นิสัยเฮ้มาก เถียงเเม่ตลอด แต่ตั้งเเต่มาเรียนกับครูสมศรีทำให้ผมสำนึกได้ ขอบคุณจริง ๆๆครับคุณครูสมศรี
นักเรียน new gat 1 งามวงศ์งาน เม.ย. ห้อง 302 เลขที่นั่ง a07 เลขประจำตัว 220726