ม.6 แล้ว สับสนกับคณะที่จะเอ็นท์ และอาชีพที่จะเป็น .. เห้อ

ทุกคนค่ะ

หนูเป็นคนนึง ที่ไฝ่ฝันจะเป็นหมอมาตั้งแต่เด็ก เพียงเพราะ หนังสือ "เกิดเป็นหมอ" ซึ่งได้มาจากร้านขายของเก่า ทำให้ประทับใจอาชีพหมอมากกก ประกอบกับ หนูร่างกายไม่แข็งแรงทำให้ต้องคลุกคลีอยู่ที่ ร.พ. เป็นประจำ ทำให้ หนูคิดแต่จะเป็นอาชีพเดียวคือ หมอ

จนกระทั่ง หนูมาอยู่ ม.4 ที่ รร. แห่งนึง ซึ่งต้องมาใช้สถานที่เรียนใน คณะวิทยาศาสตร์ มอ. หาดใหญ่ ทำให้เราได้ เจอหมอ และ นศพ. ทุกวัน ทำให้หนูต้องคิดใหม่

...หนูเริ่มรู้ตัวว่า การใช้ชีวิตของแพทย์ ไม่ใช่นิสัยของหนู การทำอะไรซ้ำๆ เดิมๆ ไม่ใช่สิ่งที่หนูชอบ

พ่อหนูก็ต้องการ ให้หนูเรียนวิศวะ เพื่อเป็นวิศวกร น้ำมัน เหมือนพ่อ (พ่อสามารถฝากงานได้ และ เงินเดือน เริ่มต้นที่ แสนกว่า ถ้าสามารถพูดภาษาอังกฤษ ได้ และไปฝึกงานก็ได้ เดือนล่ะ เจ็ดแปดหมื่นแล้ว )

พ่อให้หนูเลือกเอา จะเอา เงิน หรือ ค.ถนัด

สรุป !!

หมอ ...
ข้อดี :: หนูชอบที่จะเรียนเกี่ยวกับ anatomy
ข้อเสีย :: ไม่ชอบอาชีพแพทย์เลย หนูรู้สึกไม่ดีเลยที่จะต้องมานั่งเปิดคลินิก แต่ถ้าจะไปทำงานที่มันน่าตื่นเต้น เหมือน สามจังหวัด หรือที่ทรุกันดาล พ่อแม่คงไม่ให้ และที่สำคัญ พ่อหนูทำงานได้อีกไม่นาน เพราะงานค่อนข่างใช้แรงงานเยอะ เมื่ออายุมากก็ไม่สามารถทำได้ ทำให้หนุต้องรีบหาตังส์ ส่งน้องชายเรียนเช่นกัน เพราะบ้านหนูไม่มีสมบัติ อะไร พ่อแม่ให้แต่ การศึกษา ถ้าเป้นหมอ กว่าจะหาตังส์ได้เยอะ ก็ต้องรออีกไม่ต่ำกว่า สิบปี กว่าจะใช้ทุน กว่าจะเรียนเฉพาะทาง กว่าจะสร้างค.เชื่อถือ

วิศวกร
ข้อดี :: เงินเดือนดีมาก ฝึกงานก็ เจ็ดแปดหมื่นแล้วไม่จำเป้นต้องจบ จุฬา ด้วยซ้ำ (แต่หนูก็หวัง วิศวะ จุฬา น่ะค่ะ) แล้วถ้าสามารถพูดอังกฤษได้คล่อง ก็ start แสนกว่าบาท (ขึ้นกับเงินดอล ด้วยน่ะค่ะ) ถ้าเป้น ผู้หญิงทำงานจะท้าทายมาก เดินทางตลอด ซึ่งตรงกับนิสัยหนูที่ชอบอะไรแปลกใหม่ ชอบเดินทาง และมีงานทำเลย

ข้อเสีย :: หนูไม่่ถนัด เลข (แต่ยังไม่เคยพยายามน่ะค่ะ ถ้าพยายามหนูเชื่อว่าหนูทำได้ ) และฟิสิกซ์ (หนูเคยอะดีนารีลหลั่งมาแล้ว กับวิชานี้ มันก็ไม่ยากเกินความพยายาม)

หนูรู้ว่ามันอาจจะยาวไปหน่อย แต่หนูแค่เสียจุดยืนเพราะ สิ่งที่เราเชื่อมั่นมานาน ต้องมาเลือกเอาตอนที่มีเวลาไม่ถึงปีอย่างนี้ ทำให้หนูสับสนมากเลย เลยต้องการคำปรึกษาด้วยค่ะ

แต่ตอนนี้ หนูก็พยายาม ท่องศัพท์และ ทวบทวนบทเรียนอยู่

และสุดท้ายนี้ หนูรู้ว่า มันเป้นคำง่ายๆ ว่า "ความพยามยามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น" แต่น้อยคนที่จะทำได้จิงๆ

เพื่อนๆไม่รุ้หรอกค่ะว่า คนเราสามารถทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ขนาดไหนจนกว่าเราจะพยายามแบบสุดๆแล้วจิงๆ เช่น เวลาน้ำท่วม หนูกับแม่สองคนสามารถยกตู้เย็นขนาดใหญ่ขึ้นชั้นสองได้ เพราะตกใจ (หนูอายุสิบเอ็ดปีน่ะค่ะตอนนั้น)

อย่าบอกว่า ทำไม่ได้ ถ้ารุ้ตัวว่ายังไม่ทุ่มสุดตัว

และ ... เรื่องเอ็นท์ทรานซ์ ไม่ใช่เรื่องของคนเก่า มันคือเรื่องของคนขยัน

เก่งไม่กลัว กลัวขยัน ค่ะ

ขอบคุณน่ะค่ะ สำหรับ คนที่เข้ามาตอบ

ขอบพระคุณ ครูสมศรีมากน่ะค่ะ ที่เปิดสาขาที่หาดใหญ่ และทำให้หนูชอบ อังกฤษขึ้นไปอีก