ครูครับผมสอบไม่ติดเตรียม

[Mynameis ก้อง...I'm only A part of TRiam]

สอบไม่ติด เพราะอะไร ก็ไม่รู้
แต่ถ้าดู ผมทุ่มแท มากเพียงไหน
ทำไมถึง ไม่ชนะ ใครต่อใคร
เหมือนห่างไกล ความสำเร็จ หมดสิ้นกัน
                                        24/3/2554
ครูครับ ผมเสียใจมาก ผมสอบไม่ได้ ผมมุ่งมั่น ทุ่มเทมาก แต่ไม่เข้าใจว่ากว่าครึ่งปี เงินกว่า3หมื่นบาท ที่ใช้ทุ่มเทไปกับการเรียน เพื่อติดเตรียมฯ เหมือนจะสูญสิ้น ผมพยายามไม่คิด พยามคิดว่ายังมีหนทาง แต่มันก็ละความรู้สึกนี้ไปไม่ได้ ผมนั่งร้องไห้อยู่2วัน ผมคิดว่าทำไมผมถึงไม่สามารถไขว่คว้าพระเกี้ยวได้ เมื่อวานผมไปดูผลสอบเตรียมฯที่โรงเรียนเตรียมฯอย่างเป็นทางการอีกครั้ง ผลที่ออกมาก็ยังคงยืนยันตามอินเทอร์เนตว่า ไม่ผ่านการสอบคัดเลือก ผมพยายามตั้งความหวังไปที่แพทย์จุฬาหรือศิริราชแต่ก็หักห้ามความคิดเดิมๆไม่ได้ ผมพยายามมากแล้ว ผมไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ได้ ครูครับผมสอบได้ที่ 1193 จากคนสอบทั้งหมดประมาณ9000คร แต่เค้ารับแค่750คนแรก ซึ่งช่วงรอยต่อมันห่างกันอยู่แค่ไม่กี่คะแนน ผมมม ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วครับ เศร้ามาก รูสึกเหมือนว่าชีวิตได้มาถึงความล้มเหลวแล้ว เวลาผมไปรรเตรียม ผมเห็นรุ่นพี่เค้าบูมรุ่นน้องใหม่ ผมรู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่บาดใจที่สุด ผมไม่อยากไปเรียนที่สยามแล้ว ไม่อยากเห็นแม้แต่เด็กใส่ชุดนร เตรียมฯ เดินผ่าน ผมไม่สามารถมองพวกเขาได้ ผมไม่สามารถแม้กระทั่งคุยกับเพื่อนที่สอบติดไปแล้ว ผมรู้สึกผิดหวังและแย่มาก ผมมมมมมมมม พูดไม่ถูกแล้วครับ ขอเขียนแค่นี้นะครับ เขียนต่อไปอีกต้องร้องไห้อีกแน่ๆเลย
T___________________________________T

[สู้ต่อไป!!]

น้องครับ พี่ก็ไม่ติด พี่ไม่เสียใจเพราะมันเต็มที่ของพี่แล้ว(ทั้งๆที่พี่ซิ่ว) แค่เพียงเสียดายว่าทำไมเราไม่มีโอกาสเหมือนเค้าบ้าง
การเรียนไม่ทำให้ใครขาดทุนหรอกครับ แต่ผลกำไรของมันอาจไม่ใช่ตอนนี้
พี่ก็เหมือนน้อง ว่าไม่อยากเดินสยามแล้ว ไม่อยากเห็นนักเรียนเตรียม แต่ไปเรื่อยๆ เวลาจะเป็นตัวเยียวยาและรักษาน้องเอง
แล้วน้องก็อยากจะกลับไปเดินสยาม พอเห็นนักเรียนเตรียม น้องก็จะชื่นชมในใจ มองด้วยความปิติยินดีในตัวเค้า

วัยอย่างน้องเมื่อน้องทุ่มเทไปกับมันแล้ว ถ้ามันไม่สำเร็จ พี่เชื่อว่าทุกคนเสียใจ แต่พี่อยากให้น้องลุกขึ้นต่อสู้ต่อไป สนามนี้อาจไม่ใช่ของน้อง แต่สนามของน้องอาจเป็นจุฬา ธรรมศาสตร์ มหิดล เกษตรศาสตร์ มศว. ศิลปากร และที่อื่นๆที่น้องใฝ่ฝัน อยู่ที่ไหนน้องก็สามารถเก่งได้ ไม่จำเป็นต้องที่เตรียม ตั้งสติแล้วคิดดูว่าจะแก้มืออีกครั้ง หรือเดินหน้าต่อเพื่อเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย แน่นอนว่า ถ้าน้องซิ่วติด เวลาในการเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัยจะมี3ปี แต่ถ้าน้องซิ่วไม่ติด เวลาที่น้องเหลือ ก็จะอีกแค่2ปี ลองคิดทบทวน อย่าปล่อยให้ความล้มเหลวมาบั่นทอนความสำเร็จในอนาคตน้ะครับ

แล้วที่น้องถามทำไมถึงไม่ชนะ พี่ว่าน้องชนะนะครับ ชนะใจตัวเอง ที่ตั้งมั่นว่าจะอ่านหนังสือได้เพื่อสอบเตรียม หรือถ้าแค่นี้ไม่พอ น้องลองมองลงไปสิครับ น้องได้ที่ 1193 น้องสามารถชนะคนอีกเกือบหมื่นได้ น้องเก่งแล้วครับ ยังไงก็ขอให้น้องมีกำลังใจสู้ต่อไปนะครับ เตรียมอุดม ไม่ใช่ทุกสิ่งเหมือนที่ทุกๆคนเคยพูด แล้วก็ขอให้น้องประสบความสำเร็จในอนาคตครับ  สู้ๆนะครับ

[เหม่งจ๋าย : )]

อาจจะแรงนะคะ.. แต่พี่อยากแรงให้น้องรีบตื่นจากความทุกข์..,,

คือ..การสอบเข้าเตรียมเนี่ย มันก็คล้าย ๆ เอนท์ที่ว่าตัดกันที่คะแนนทศนิยมนะคะ...
น้องได้ลำดับพันกว่า คะแนนอาจจะคาดไปเพียงไม่ถึง 5 คะแนนก็ได้


แต่พี่ว่า..การที่น้องมานั่งเสียใจเรื่องที่สอบไม่ติด เป็นเรื่องที่แย่กว่านะคะ...


คำว่ามุ่งมั่น ทุ่มเท ของน้อง อาจจะเทียบไม่ได้กับเพื่อน ๆ อีกหลายคน
การที่น้องเรียนมากมาย ใช่ว่าเพื่อน ๆ อีกหลายคนไม่ได้เรียนมาก..  และบางทีเค้าอาจจะหมั่นทบทวนตลอดเวลา


สนามสอบเตรียมฯ เป็นเพียงสนามสอบหนึ่ง ๆ ซึ่งไม่ได้สำคัญอะไรมากเท่าไรเท่าเอนท์


ยอมรับค.ผิดหวังนี้ ให้เราลุกขึ้นสู้กับสนามสอบจริงที่จะเจอภายใน 3 ปีข้างหน้าดีกว่าค่ะ



ป.ล. และที่น้องบอกว่า ทำไมถึงไม่ชนะใครต่อใคร.. สำหรับพี่ พี่ว่าที่น้องไม่ชนะใครต่อใคร เพราะแค่ 'ใจ' ของน้องเองน้องยังชนะไม่ได้เลยนะ

ทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองจมกับความทุกข์ถึง 2 วันเลยละคะ ??

สำหรับพี่นะ...พี่เชื่อว่า.. หากเราได้ทำอะไรเต็มที่แล้ว แม้จะไม่เป็นไปตามคาดหวัง
แต่เราก็ควรจะภูมิใจที่เราได้ทำมันเต็มที่นะ : )

พี่ก็เคยร้องไห้เรื่องแบบนี้เหมือนกัน แต่พี่ร้องอยู่แปปนึงและก็เลิก เพราะร้องไปมันก็เสียเวลาเปล่า ๆ

เอาเวลาร้องไห้ไปทำอย่างอื่นดีกว่านะ : ) สู้ ๆ


และที่สำคัญ.. เตรียมฯ (หรือแม้กระทั่งมหิดลวิทย์เอง) ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างนะคะ

ไม่ใช่สิ่งที่จะคัดคนเข้ามหาลัยว่าอ้อ ถ้าติด 2 ที่นี้มาก่อน ต้องติดจุฬา แน่ ๆ

... เพราะถ้าเป็นแบบนั้นจริง คงไม่มีเด็กโรงเรียนอื่นได้มาเรียนในจุฬาแล้วหรอกค่ะ

[Boss]

พี่ก็สอบไม่ติดเตรียมฯเหมือนกัน และนี่เป้นครั้งที่ 2 ของพี่แล้ว ตอนแรกก็ทำใจไม่ได้ นั่งเครียดทั้งวันทั้งคืน แต่พี่มานั่งคิดใหม่คำว่า "เตรียมอุดม" แปลว่าเตรียมนักเรียนเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา(มหาวิทยาลัย) ซึ่งถ้ามองดีดีแล้ว เตรียมอุดมฯก็ไม่ต่างจากโรงเรียนม.ปลายทั่วไปมากนัก เพราะโรงเรียนอื่นๆก็มีสิทธิ์ที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยเช่นเดียวกับเตรียมอุดมฯ

พี่เข้าใจว่าน้องรู้สึกยังไง เพราะพี่เองก็อยากเข้าเตรียมอุดมฯมาก แต่ถ้าเกิดว่าเอาเวลาไปนั่งคิดถึงสิ่งที่มันผ่านไปแล้ว ก็คงไร้ประโยชน์ ดังที่คุณครูสมศรีเคยพูดว่า "อย่าให้สองสามเมื่อวานนี้ ทำลายหมื่นพรุ่งนี้ของเรา"
ตอนนี้น้องมี 2 ทางเลือก

1.ตั้งใจอีกครั้ง แล้วไปเป็นว่าที่ "TU 75"

2.รวมกำลังใจทั้งหมด ฝ่าฟันศึกครั้งสุดท้ายพิชิตแอดมิชชั่นให้ได้

สำหรับข้อที่ 2 ขอให้น้องนึกซะไว้ว่า "ศึกนี้จบลงแล้ว แต่สงครามเพิ่งจะเริ่มต้น" ศึกนี้หมายความว่าการสอบเข้าเตรียมฯ ส่วนสงครามเพิ่งจะเริ่มต้นก็คือ น้องกำลังจะได้เปิดโลกม.ปลายเพื่อเตรียมตัวสอบเอนทรานซ์ ยังไงก็ตามพี่ก็ขอให้น้องพิจารณานะว่าจะเลือกข้อไหน

ยังไงพี่ก็ขอเป็นกำลังใจให้น้องต่อสู้ต่อไปนะครับ ^^

[Mynameis ก้อง...I'm only A part of TRiam]

พ่อแม่ไม่ให้ซิ่วอ่ะครับ

ผมพยายามคิดแล้วว่าเตรียมเป็นแค่ส่วนหนึ่งของชีวิตไม่ใช่ทุกอย่าแต่ผมรู้สึกว่าส่วนหนึ่งนี้มีผลต่อทุกอย่างน่ะครับ ทำไมแพ้ใจตัวเองอย่างนี้นะ เห้อๆๆๆ T__T

[Mynameis ก้อง...I'm only A part of TRiam]

คุณครูช่วยผมหน่อยนะครับ เครียดมากเลยครับ แล้วกลอนแห่งความปวดร้าวนี้ผมนั่งคิดขึ้นมาเองเลยนะครับ คือมันรู้สึกแบบนั้นจริงๆอ่ะครับ ช่วยผมทีครับครู

ขอบคุณรุ่นพี่ทั้ง3โพสนะครับ

ขอบคุณเตรียมที่ทำให้ผมได้ลุกขึ้นสู้
ขอบคุณเตรียมที่ทำให้ผมได้พยายาม
ขอบคุณเตรียมที่ทำให้ผมได้้เปลี่ยนตัวเอง
ขอบคุณเตรียมที่ทำให้ผมได้รู้จักคุณค่าของเวลา
ขอบคุณเตรียมที่ทำให้ผมได้ร้องไห้และรู้สึกถึงความทุกข์และผิดหวัง
ขอบคุณเตรียมที่ทำให้ผมได้ประสบการณ์
ขอบคุณเตรียมที่ทำให้ผมได้ความผิดหวังเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

♥ เตรียม อยากรักเธอ แต่ทำไม่ได้ ขอโทษนะ T__T

[Pair]

ไม่เป็นไรนะครับ สอบเตรียมฯไม่ติด ใช่ว่าจะมีอนาคตที่งดงามไม่ได้ ทำคะแนนเอนทรานซ์ให้ดีที่สุดครับน้อง เริ่มตั้งแต่วันนี้เลยนะ ฮึดขึ้นสู้อีกรอบ!!! ^^

[MiRuMo^^]

มีอีกหลายคนที่ต้องพบกับความผิดหวังเช่นเดียวกับน้อง พี่ก้เหมือนกัน แต่พี่ว่า เราควรจะเอาความผิดหวังนั้น มาเปนแรงผลักดันให้เราก้าวต่อไป
ตอนแรกพี่ก้กะว่าจะซิ่ว แต่ไปๆมาๆ ก้เปลี่ยนความคิดใหม่ว่า เราเอาเวลาที่เหลือไปทุ่มเทให้กับสนามสอบต่อไปดีกว่า การเข้ามหาลัยได้ไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องจบเตรียม  เพราะฉะนั้นเราใช้ความพยายาม และสู้ต่อไปเพื่อมหาลัยที่เราอยากเข้าดีกว่า ))

[Mildy]

สอบเตรียมไม่ติดใช่ว่าชีวิตจะจบซะหน่อย เอาเวลาไปเตรียมตัวสนามต่อไปดีกว่า

แพทย์เขาไม่ได้รับแต่เด็กเตรียมนี่คะ โรงเรียนพี่ก็ไม่ใช่เตรียม แต่มีรุ่นพี่สอบติดหมอตั้งหลายคน

อีกอย่าง ต่อให้เป็นเด็กเตรียมก็ใช่ว่าจะได้เป็นหมอกันทุกคน ถ้าไม่ขยัน เด็กเตรียมไม่ได้ต่อจุฬาก็มี

น้องไม่ได้เสียใจคนเดียวซะหน่อย พี่ก็ไม่ติดเหมือนน้องนั่นแหล่ะ คะแนนห่วยกว่าด้วยซ้ำ

[linny]

โธ่คุณขา

เราก็สอบเตรียมปีนี้เหมือนกัน แต่เราไม่ได้อ่านหนังสือเลยสักตัว(อ่าว)

แหม อายจัง (บิดๆๆๆ)

เราก็ได้ที่7000กว่า แต่เพื่อนเราติวกวดแทบตาย ได้ที่ 8000 กว่าๆ

โอเคปิดประเด็นประจารตัวเอง - -

ตอนม.1เราก็ไปสอบเตรียมพัฒน์ค่ะ แต่ไม่ติด เราก็ฟูมฟายค่ะ

เพราะบ้านเราอยู่นอกเขต คะเเนนเกินไป13คะเเนน

ในขณะที่เพื่อนเราติด เพราะอยู่ในเขต แต่คะเเนนน้อยกว่าเรา

เอ๊ะ นอกประเด็นอีก

เอาเป็นว่า เตรียมอุดมไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิตนะคะ เราอยู่โรงเรียนเดิมก็ได้ แค่ต้องขยันให้มากขึ้น ทบทวนให้มากกว่าคนอื่น

ตั้งเป้าหมายเสียตอนนี้ว่าเราจะเป็นเป็นแพทย์จุฬาให้ได้ เหมือนอิชั้นที่อยากจะเข้าอักษรจุฬา

แม่เราบอกไว้ตอนไม่ติดเตรียมพัฒน์ไว้ประมาณว่า ถ้าโรงเรียนดี แต่ไม่ขยัน มันก็ไม่ติดหรอกค่ะ แพทย์น่ะ เเต่ถ้าเรียนวัดลิงขบ (สมมุติ -*-) เเล้วขยันเป็นบ้าเป็นหลัง อาจจะดีกว่าอยู่เตรียมเเล้วสอบไม่ติดอีกนะคะ (คือติดแพทย์อ่ะค่ะ)