คุณครูขา

คุณครูขา...

ขอบคุณนะคะที่คุณครูไม่ได้เป็นแต่ผู้ที่ให้ค.รู้หนูเท่านั้น

แต่คุณครูเปรียบเสมือนทุกสิ่ง ทุกอย่างค่ะ

ไม่ว่า.. เพื่อน ที่ทุกคนสามารถปรึกษาปัญหาต่างๆได้

ไม่ว่า.. แม่(คนที่2) ที่คอยให้กำลังใจ ในยามที่ลูกๆท้อแท้ หมดกำลังใจ ให้ลุกขึ้นสู้ เพื่ออนาคตที่สดใส

และคุณครูก็ยังเป็นเหมือน Super Hiro ในใจหนูอีกด้วยค่ะ

เวลาที่หนูไม่สบายใจ หนูมักจะคิดถึงคำสอนของคุณครูเป็นสิ่งแรก

และคำสอนของคุณครูนั่นแหล่ะ เป็นสิ่งที่ทำให้หนู มีกำลังใจ และลุกขึ้นสู้กับอุปสรรคต่างๆ ได้อีกครั้ง

หนูเรียนกับคุณครูมา 9 คอร์สแล้ว(บางคอร์สก็เรียน 2 ครั้ง) แต่ทุกคอร์สที่หนูได้ลงเรียน หนูพูดได้เลยค่ะว่า ไม่ผิดหวังค่ะ

ตอนนี้หนูกำลังจะขึ้นม.6 และเหมือนว่าหนูจะทำให้ตัวหนูเองคิดมากรึเปล่า

เพราะหนูคิดไปต่างๆนานา ว่า ถ้าหนูเอ็นท์ไม่ติดขึ้นมา หนูจะทำอย่างไร??

เพราะหนูกลัวคุณพ่อ คุณแม่เสียใจ และผิดหวังในตัวหนู

แต่พอเวลาความคิดเหล่านั้นแล่นผ่านเข้ามาในสมองหนู

หนูก็มักนำคำสอนของคุณครูที่คอยบอกพวกเราเวลาเรียน

ว่า "ท่ามัวแต่มานั่งกลัว ก็ไม่ต้องไปเอ็นท์"

ทำให้หนูมีสติขึ้นมา และลุกขึ้นสู้กับความกลัวอีกครั้ง

หนูขอขอบพระคุณ คุณครู จริงๆค่ะ

ถ้าหนูมีโอกาส หนูก็อยากไปกราบเท้าคุณครูสักครั้ง

หนูรัก "แม่ครู" ของหนูคนนี้ที่สุดเลยค่ะ...