ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ

[so^ cute]

หนูมักเห็นในใบของครูบ่อยๆ ในเรื่องที่ครูบอกว่าครูเคยเรียนภาษาอังกฤษได้เกรด 1 แต่หนูก็แปลกใจจนกระทั่งทุกวันนี้ว่าวันนี้ครูประสบความสำเร็จมาก หนูขอถามคุณครูนะคะว่าพอวันที่ประกาศเกรดออกมาคุณครูรู้สึกยังไงเหรอคะ ครูร้องไห้รึปล่าวคะ ครูเสียใจรึปล่าวคะ แล้วก่อนที่จะสอบ หนูเชื่อว่าคุณครูอ่านหนังสือย่างเต็มที่แน่ แล้วพอผลสอบออกมาคุณครูบอกกับตัวเองว่าอย่างไรคะ คือว่าวันนี้หนูมีการสอบปลายภาคค่ะ หนูสารภาพนะคะว่าหนูอยากทำเกรดในเทอมนี้ให้ออกมา 3.5 แต่วันนี้หนูมีสอบเลข อังกฤษ ฟิสิกส์ ซึ่งเป็นวิชาที่มีหน่วยกิตมากพอสมควร และหนูค่อนข้างคาดหวังในการสอบเพราะวิชาเหล่านี้เป็นหลักๆในการออกเกรดออกมาว่าเป้นอย่างไร หนูทราบนะคะว่าเกรดไม่ได้เป้นตัวชี้วัดความสามารถของเราในทุกเรื่อง แต่ หนูอยากให้พ่อกับแม่ภูมิใจ อยากสอบติดแพทย์พระมงกุฎ หนูเลยคิดว่าหนูยังทำเกรดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในการสอบไม่ดีพอ หนูอ่านหนังสือดึกเหมือนกันนะคะครูแต่อ่านไม่จบสักวิชา อ่านแล้วรู้สึกรน ครูขาถ้าหาก.....เกรดหรือคะแนนที่ออกมาไม่ตรงกับที่เราหวังเท้ที่เรามีความพยายามราควรบอกกับตัวเองอย่างไรคะแล้ววันนั้นคุณครูบอกกับตัวเองอย่างไรคะครูถึงมีวันนี้
ป.ล. หนุจะต้องทำฝันของหนูให้เป็นจริงค่ะ หนูต้องทำได้

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ตอนที่เรียนไม่มีสมองเท่าไร ไม่ทราบว่าการได้เกรดน้อยไม่ดีอย่างไร

โง่แบบต๋ำไบ๋เห่ย(ขั้น superlative degree ค่ะ)

เพราะชีวิตติดลบมาตลอด แต่แปลกว่าถึง"โง่"ก็ขยันเหมือนวัวเหมือนควาย

รักการเรียนขยันมากๆๆๆๆๆๆๆ

ขยันตามพี่สาวและพี่ชาย

เคารพรักพี่ชายคนโตที่ต้องหาเลี้ยงเราแทนคุณพ่อที่เสียชีวิตไปกระทันหัน

ขยันโดยไม่ทราบว่าขยันแล้วจะได้คะแนนหรือไม่

ความรู้สึกคล้ายนกต้องบินเมื่อเหินลม

ปลาต้องแหวกว่ายเพราะอยู่ในน้ำ

"โชคมักจะบังเกิดต่อผู้มีความเพียรเสมอค่ะ"
(ต่อภาคสอง)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

เนื่องจากเป็นคนหัวอ่อน ใครอยากให้ทำอะไรก็ทำ

แต่แปลกคือเรียนไม่เก่งแต่หยิ่งเพราะไม่เคยลอกใคร ทั้งๆที่เพื่อนข้างๆก็นะ แอบนิสนึง

เขายังห่วงเราถามเราว่าไม่ลอกเหรอ ก็บอกว่าลอกไม่เป็น ขอบคุณ

อย่างนี้มั้ง พระเลยประทานพรให้เอนท์ติด เป็นม้ามืดปื๊ดดดดดของห้อง

อ่านภาษาฝร้่งเศสของอาจารย์นิ่มนวลจนได้เกรด 3

อาจารย์ท่านนึกว่าเราเก่งก็เรียกให้ยืนบอกวิธีการเรียนให้เพื่อนเก่งๆในห้องฟัง

ดีใจมากรีบหยิบกระดาษปึกหนาสุดฤทธิ์ขึ้นมาโชว์เพื่อนๆว่า

"หนูใช้วิธีเขียนประโยคละหนึ่งหน้าค่ะ เขียนซ้ำแบบนี้น่ะค่ะ"

พร้อมภูมิใจ ยิ้มไม่หุบแต่ไม่ทราบเลยว่าเพื่อนหน้าเบ้กันทุกคนกับวิธีเทียมเกวียนของเรา

(มีต่อภาค3)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ก็แค่ภูมิใจในความดีของตน และไม่รังเกียจความเขลาเบาปัญญา ไม่เคยคิดเปรียบกับผู้อื่น

ไม่รู้สึกว่าตนคือแสงหิ่งห้อยที่เรืองแสงด้วยตนเองมิได้

ไม่เคยท้าทายแสงตะวัน

แต่บินวนในท่ามกลางนภากาศที่มืดมนโดยไม่ท้อแท้และท้อถอย

เมื่อไม่เทียบเทียม เมื่อขาดการเปรียบเปรย ชีวิตก็อิสระและปริ่มสุขอนันต์

ควายเทียมเกวียนโดยไม่สนใจว่าจะได้ข้าวกี่ทะนาน

ก็ครูเป็นควายกตัญญูไง


จนวันหนึ่งสวรรค์ก็ทดแทนความเพียรด้วยการสอบติดคณะอักษรศาสตร์

และได้มีวาสนาฝากตนเป็นศิษย์ของคณาจารย์คณะอักษรศาสตร์ทุกท่าน

โดยเฉพาะศาสตราจารย์ ดร.เฉลิมศรี จันทร์อ่อน และอีกหลายท่านที่นำกรวดหินอย่างคุณครูมาเจียระไนจนเป็นหินที่มีคุณค่า

รองศาสตราจารย์ ดร.สุภาพรรณ ณ.บางช้างที่พร่ำสอนธรรมะจนความหยาบแห่งจิตใจลื่นละมุน

พี่หมออมรา มลิรา ผู้สอนแก่นธรรมและวิปัสสนาเพื่อนกล่อมจิตด้วยอนิจลักขณะของโลก

รองศาสตราจารย์สุมิตรา อังวัฒนกุลผู้สอนสั่งศาสตร์แห่งผู้เป็นครุชน

มากมายเกินที่จะบรรยายได้หมด

ทั้งคุณครูปิ๋ว ครูเจี๊ยบสมัยอนุบาลและหลายท่านที่มิได้กล่าวถึง

และคุณพ่อ คุณแม่ปราชญ์ผู้อบรมสอนสั่งแต่ข้อคิดคติโบราณจนเติบใหญ่ได้จนถึงทุกวันนี้

(ต่อภาค4)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

วันที่ได้คะแนนน้อยก็ไม่ได้คิด

วันที่ได้คะแนนมากก็ยังเหมือนวันที่ได้คะแนนน้อย

นกที่บินกลางอากาศไม่มีหลักไมล์ฉันใด

คุณครูก็ไม่มีเกณฑ์ของความดีใจ เสียใจกับคะแนนฉันนั้น

ตราบใดที่คุณค่าของคนยังมีมิติอื่นที่ใช้วัดได้

การศึกษามิได้เป็นเกณฑ์เดียวในการตัดสินคุณค่าของมนุษย์

เพียงแต่เกณฑ์ที่สังคมกำหนด คุณครูก็มิได้ต่อต้าน

ในขณะที่จริยธรรมก็สริมสร้างให้มั่นคง

มีประโยชน์อะไรที่นกบินแล้วจึงต้องมองกับไปวัดรอยเท้า

เพราะจุดหมายที่จะบินมีค่ามากกว่าจำนวนระยะทางที่บินผ่านมา

บินไปข้างหน้าเพื่อท้าสายลม และข่มพยับแดด

ตราบใดที่มีสองปีกกับหนึ่งแรงใจก็จะบินไปให้สุดแรง


ลองอ่านดูอีกครั้งนะคะ จะได้คำตอบมากกว่าที่หนูถามค่ะ

(ขอบพระคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านที่ทำให้นกที่ไร้ค่าตัวนี้กลับมาทำหน้าที่ให้สมกับที่ท่านสั่งสอนมา)


จบบริบูรณ์

[Unidentified Girl]

มาเก็บเอาคำสอนสั่งและเรื่องราวต่างๆไว้เป็นกำลังใจให้ตัวเองค่ะ

[mamaboys]

อ่านแล้วรู้สึก มีกำลังใจเลยครับ ครู

ครูพิมพ์ตั้งเยอะแหนะ ^^

[เหม่งจ๋าย : )]

หนูจะเทียมเกวียนแบบครูนะคะ ^^



หนูขอเป็นอีกคนที่การันตีว่าวิธีนี้ใช้ได้จริงค่ะ!

เพราะหนูใช้มันมาแร้ววววว ^O^//

(ถึงแม้ยังจำไม่ค่อยแม่นอ่า T_T)

[อุซางิจัง..CUD44]

โอ๊สสู้ตายลองมาแล้วไม่น่าเชื่อ

เพื่อนช็อกตาแหกวันนั้นเกิดอาการเครียดสุดขีดแบบไม่หวายแร้ว

อีก3วันสอบฟิสิกส์

ปกติตกตลอดกาล

ตกฟิสิกส์อ่ะเรื่องปกติหลายคนคงคิดแต่นี่มันตกแบบเต็ม60ได้13คะแนนอ่ะค่ะ

เหอๆแต่ก่อน(ม.ต้น)ไม่เคยเลยที่จะแบบต้องมานั่งห่วงคะแนนเต็ม60วิชาไรก็ตามห่วยสุด50

ทีนี้แบบเฮ้อปล่อยมันมานานเรียนก็ไม่ค่อยจาเรียนไม่เข้าใจก็ช่างมัน

เพราะตกจนเริ่มชิน

ทีนี้แบบไม่ไหวแระเรยฟิตนั่งทำๆๆๆๆๆให้เพื่อนสอนๆๆๆๆๆ

จนทุกคนอึ้งว่าเฮ้ยอีนี่เปนไรไป

ปรากดคะแนนออกมา

เต็ม45คะแนนนะ

ได้มา38 เพื่อนช็อกเพราะได้มาที่3ของห้อง

(คือปกติในห้องจะมีเพื่อนคนนึงสอบยังไงไม่เต็มมันก็เกือบเต็มทุกวิชา)

ส่วนที่2ของห้องก็แข่งกะคนแรก

ที่3ปกติจะแข่งๆกะที่1ที่2แบบมันเก่งฟิสิกส์มากๆ

ปรากดคะแนนออกมาทั้งห้องช็อกคนที่ปกติตกเละที่สุดคะแนนพุ่งแซงที่3ห้องไป

เหอๆคราวนี้ต้องเลิกขี้เกียจซะที

สู้ตายเอาแบบครั้งนั้นให้ได้ตลอด