ขอแรงบันดาลใจจากคุณครูสมศรีหน่อยค่ะ

[???]

ครูสมศรีค่ะ
คือว่าตอนนี้หนูเรียนอยู่ชั้น ม.1 โรงเรียนต่างจังหวัดแห่งนึง
คือหนูอยากสอบเข้าโรงเรียนเตรียมมาก
เพราะพี่ชายของหนูก็กำลังเรียนอยู่ที่เตรียม
หนูคิดว่าตัวเองโชคดีมากๆที่รู้ตัวเองก่อนคนอื่นๆว่าอยากเข้าเตรียม
จึงมีเวลาเตรียมตัวมากกว่า
หนูจัดตารางเวลากิจกรรมที่หนูต้องทำในแต่ละวัน
และเผื่อเวลาอ่านหนังสือไว้ด้วย
แต่พอถึงเวลาจริง
หนูไม่เคยทำได้อย่างที่หนูคิดไว้เลย
หนูรู้สึกว่าตัวเองปล่อยให้เวลาผ่านไปแต่ละวันๆอย่างเปล่าประโยชน์
เพียงแค่เหตุผลที่ว่า
"เรายังมีเวลาอีกเยอะ เดี๋ยวก่อนก็ได้ ตอนนี้เราเรียนพิเศษก็มากพอแล้ว เวลาว่างที่มีขอพักบ้างเถอะ"
หนูไม่รู้จะทำยังไงดีให้ตัวเองหันมาตั้งใจอ่านหนังสืออย่างจริงจัง
หนูรู้ว่าหนูควรอ่าน
แต่พอเอาเข้าจริงก็ทำไม่เคยได้
ครูสมศรีช่วยแนะนำด้วยนะคะ
หนูไม่อยากเป็นแค่ "ไอ้ขี้แพ้" คนนึง

[Mac]

ก็ต้องเข้าใจนะครับว่าเวลาเหมือนวารีที่ไหลแล้วมิอาจย้อนกลับมา

มันไม่สำคัญหรอกว่าเรามีเวลาเท่า  แต่ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ

เราใช้เวลาเหล่านั้นให้คุ้มค่าแล้วหรือยัง  จะเล่าให้ฟังนะ

ตอนผมเวลาสอบที่โรงเรียน ตอน ม.1เชื่อหรือเปล่า ผมสอบตก

อังกฤษครับ  ไม่ว่าจะเรียนกี่ที่แล้วก็ตาม พอ ม.2 ผมใช้เวลาในห้องสอบ

ให้คุ้มค่าที่สุดจนถึงวินาทีสุดท้าย บวกกับ พยายามพูดคุยทักทาย

กับอาจารย์จาก ลอนดอน รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ในที่สุดผมก็ปะสบความสำเร็จ

ผมสอบผ่านวิชาอังกฤษครับ เห็นไหมครับ อย่างที่คุณครูสมศรีท่านบอกว่า

เทียมเกวียนเยี่ยงควาย พักให้น้อยลง ขยันให้มากขึ้นไปอีก 

ส่วนคุณไม่ต้องห่วง ผมคิดว่าคุณคงไม่ใช่ไอ้ขี้แพ้หรอกครับ ถึงยังไงเวลาก็ยังไม่หมด

ลุกขึ้นมาพยายามอีกครั้งฟันฝ่าอุปสรรค แล้วทุกอย่างจะกลับมาดีเองครับ