ครูสมศรีคับ

[นัท]

ครูคับ ผมไปพบจิตแพทย์มาแล้วนะคับ ที่ รพ.จุฬา ตอนเข้าไปผมเขินมาก มีนักศึกษามานั่งฟังด้วยตั้ง 3 คน แหนะ พอนั่งลงหมอก็ถามว่าเป็นอะไรหรอ ผมตอบว่า เครียด มีเรื่องไม่สบายใจหลายอย่าง พอคุยกันไปได้ซักพักใหญ่ๆ ( คุยแบบตะกุกตะกัก บางทีผมก้อไม่รู้จะตอบยังไง บางทีก้อนึกไม่ออก คิดในใจปะมานว่าถามอะไรเนี่ย ?? ) หมอก็บอกว่า ปัญหาที่ผมมีอยู่คือ การเข้าสังคม กับปัญหาเรื่องเบี่ยงเบนทางเพศ ซึ้ง เรื่องเบี่ยงเบนทางเพศนี้ผมหวังมากเลยอ่าครูว่าถ้าได้คำปรึกษาหมอแล้วมันคงจะมีวิธีทำให้หาย แต่หมอก็บอกว่ามันหายไม่ได้หรอก เศร้ามากกก ผมอยากหายจิงๆเลย รู้สึกผิดหวังมาก เกียจตัวเองจัง หมอนัดผมเพิ่มให้มาบำบัดการเข้าสังคม แบบว่า หมอจะนัดให้ผมมานั่งคุยกัน  สุดท้ายหมอให้ผมไปรับยา 2 ชุด หมอบอกยาจะช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นและรู้สึกมั่นใจตัวเองมากขึ้น ผมก้ออยากรู้เหมือนกันว่ามันจะเป็นไง เลยไปแผนกขายยา ปรากฏว่าคนเยอะมาก ต้องรับบัตรคิว ตอนนั้นคิวที่ 277 แล้วผมรับมา ก้อคิวที่ 329 ผมเลยไม่รอ และไม่รับยาเลย  เรื่องที่หมอนัดมาคิวผมควรไปดีป่ะคับ มานจะดีหรอคับ มานั่งคุยกันเนี่ยนะ เป็นทางการไปป่าว??

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

อย่าเพิ่งเครียดนะครับ

คุณครูจะช่วยหนูเอง เอาเป็นวาขอเวลาคุณครูสอนBrand's Summer Camp เสร็จก่อนนะครับ

แล้วเราค่อยมาคุยกัน

เป็นเรื่องปกตินะครับที่เราพบคนแปลกหน้า เราวางตัวไม่ถูก แม้ว่าท่านผู้นั้นจะเป็นหมอ

ฟังนะครับ ไม่ว่าหนูจะเป็นอะไร เพศไหน

ก็เหมือนเสื้อผ้าที่เราใส่ผลัดเปลี่ยนกันไปในแต่ละวัน

แต่ถอดเสื้ออกมา เราก็มีสรีระทำหน้าที่ได้เหมือนๆกัน

ไม่ว่าหนูจะเป็นเพศอะไรที่สังคมคาดหวัง

เราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะทำความดีเหมือนกันทุกคนครับ

คนเรามีหัวใจเหมือนกันทุกคน ต่างกันตรงที่จะเลือกบรรจุอะไรลงไปข้างใน

อย่าเกลียดตัวเองนะครับ

อย่างน้อยแม้จะถูกใครปฏิเสธ แต่คุณครูยอมรับลูกศิษย์ของคุณครูได้เสมอ

คุณหมอคงเครียดที่ต้องรักษาคนจำนวนมากเลยไม่มีเวลาอธิบายให้หนูฟังได้อย่างละเอียดว่า

อาการนี้รักษาได้ ถ้าเจ้าตัวต้องการเปลี่ยนแปลง

ใจอยู่ที่ตัวเรานะลูก ทำไมเราจะดูแลส่วนที่ติดกับเราไม่ได้ล่ะครับ

พระพุทธเจ้าฯทรงเป็นบุคคลที่คุณครูเคารพรักอย่างไม่มีเงื่อนไขยังทรงตรัสไว้ว่า

มนุษย์เป็นสัตว์ที่ฝึกได้ เชื่อพระองค์เถิดครับ

แต่เราต้องฝึกตนโดยใช้ปัญญา มิใช่อารมณ์นะครับ

ใจเย็นนะครับ

หนูสามารถเข้ามาฝากเบอร์โทรกลับในข้อความส่วนตัวของคุณครูนะครับ

รอคุณครูนะครับ ไม่เกินความสามารถอย่างมนุษย์อย่างเราครับ

[๐กุ้งอบวุ้นเส้น๐]

เข้าใจนะ ... คือเราก็เปนแบบนายอาแหละ แต่เราก็เข้าสังคมได้นะ เพื่อ นๆ เราเค้าก็รู้ว่าเราเปนรัย

เค้าก็ยังคุยกับเราดีอยู่ ยังรักกันอยู่ ไม่มีคัยทำท่าแสดงว่ารังเกียจ เลย เปิดใจให้กว้างครับ

เราเลือกเกิดไม่ได้หรอก ว่าเราอยากจะเป็นแบบไหน แต่เราเลือกที่จะดีได้คัฟ

ปล. แม่ผมก็เคยพาผมไปหาหมอเหมือนกัน หมอ ก็ให้คำตอบมาเหมือนกันคัฟ ว่ารักษาไม่ได้ หุหุ

[สวยเหมือนครูสมศรี]

มะต้องกัวหรอกน้า คนเรามันเปี่ยนแปงกันได้ อย่ากังวลไปเรย ต่อให้เทอเปงเพศชายแท้ๆแต่ถ้านิสัยไม่ดี มันก้อไม่มีใครต้องการหรอก เราเข้าจัยว่าส่วนหนึ่งเทอกลัวว่าสังคมและครอบครัวจะไม่ยอมรับ เราว่ามันไม่ใช่หรอกนะ ในโลกนี้ย่อมต้องมีซักคนที่เข้าใจเรา แรกๆก็อาจจะไม่เปิดใจยอมรับก็เท่านั้นเอง เพื่อนเราก็เป็นนะ แรกๆเราเป็นคนที่เกลียดคนผิดเพศมาก รูสึกไม่ดีเลย แต่คือเราก็อยากบอกเทอจริงๆว่า ตอนนี้เรารู้สึกรักเพื่อนแบบนี้มาก เราไม่สนใจว่าเขาจะเป็นเพศอะไร พวกเขาดีกว่าคนที่เพศแท้มากๆ คนเรายอมรับกันที่นิสัยใจคอและความสามารถจริงไหม?^O^แล้วเรื่องที่หมอบอกว่าไม่มีทางเปลียนแปลงได้ เราว่าไม่จริงหรอก ลองไปปรึกษาหมอที่โรงพยาบาลอื่นดูเทออาจจะมีปัญหาด้านฮอร์โมนก็ได้ แต่ถ้าทางจิตใจก็คงต้องว่ากันอีกทีน้า สู้ๆนะจ้ะ เปนกำลังจัยให้

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

น่าภูมิใจในเด็กๆที่มีน้ำใจมาให้กำลังใจเพื่อนๆจังเลย

คุณครูภูมิใจในตัวพวกหนูมากๆเลยค่ะ

ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้เราได้มาเจอกันนะคะ

[เหม่งจ๋าย : )]

พูดอะไรมิออก เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้นะคะ

[destroy & develop]

 โธ่ผิดเพศ แค่นี้เอง แต่ก็ไม่ได้ผิดนิ กฏหมายไม่ได้บอกว่าพวกผิดเพศเป็นคนไม่ดีนะครับ

 อีกอย่างคนที่ผิดเพศเค้าก็ไม่ได้ทำตัวไม่ดีไปทุกคนนิครับ

 ก็แบบพี่โอเปิ้ลกับพี่อัลคาซ่า(ไม่รู้จักป่าวนะ เค้าเรียนAD.2อ่ะ เป็นเพศสีม่วงและยังเป็นคู่แข่งความสวยของคุณครูสมศรีอ่ะ) เรายังนับถือเค้าเป็นพี่ได้เลย

 อยากมีเพื่อนเหรอ เป็นเพื่อนได้นะครับ

 คุณกุ้งอบวุ้นเส้นกับคุณสวยเหมือนครูสมศรี บอกไว้ดีมาก ใครล่ะจะเลือกเกิดได้ อย่างครูสมศรี ยังเลือกเกิดให้ไม่สวยยังไม่ได้เลย แต่บางสิ่งบางอย่างมันก็ไม่ขึ้นอยู่กับกรรมที่ได้รับมานะครับ เช่นความดีเรวชั่วของแต่ละคน ความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ เเละอื่นๆอีกนะครับ

 จงพยายามต่อไป อย่าไปคิดมาก บางอย่างก็เป็นอุปสรรค ไม่งั้นคงไม่เกิดคำว่า ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น เพราะความพยายามเท่ากับ อดทน/เพียร/ขยัน เท่ากับ ว่ามีอุปสรรคอยู่จึงจะเกิดแรงพยายามได้โดยตัวของเราเอง