หนูไม่ไหวแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูสมศรี
หนูอยากจะมาระบายเรื่องที่อัดอั้นในใจหนูมานานแล้วออกมาน่ะค่ะ

หนูมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่เข้าม.1มาพร้อมกัน เราสนิทกันมากๆค่ะ
เราทั้งสองคนน่ะอยู่ห้องคิงทั้งคู่แล้วก็เรียนได้อันดับต้นๆไล่เลี่ยกันตลอด

แล้วทุกครั้งที่มีการแข่งขันทุกครั้งที่หนูได้รับรางวัลเค้าจะไม่พอใจหนู ดูเหมือนจะโกรธหนูด้วย แล้วเวลาเค้าสอบได้ดีกว่าหนูก็ข่มใหญ่เลย ทั้งๆที่หนูไม่เคยทำแบบนั้นกับเค้าเลยจริงๆ

แล้วทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนสนิทกันนะคะ แต่เค้ากับทำเหมือนหนูเป็นคนนอกเลยค่ะ
มีเพื่อนคนอื่นๆที่เป็นผู้หญิงมาคุยกับเค้าๆจะคุยด้วยกับผู้หญิงคนอื่นดีมากๆ(เค้าเป็นทอม)
ส่วนหนูเค้าจะคุยแบบรำคาญๆ หนูรู้สึกเสียใจมากๆเลยค่ะ

เพื่อนคนอื่นๆมักจะว่าเค้าเสียๆหายๆ แต่หนูก็มักจะแก้ต่างให้เค้าเสมอ เพราะเราเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ถึงอย่างนั้นเค้าก็ไม่เคยให้ความสำคัญกับหนูเลย

วันเกิดเค้าหนูอายพรและให้ของขวัญเค้า แต่วันเกิดหนูเค้าทำเหมือนกับว่ามันเป็นวันที่ธรรมดาๆของเค้า ไม่มีความสำคัญ

พอหนูย้ายออกจากโรงเรียนครึ่งปีผ่านมาแล้ว เค้าก็ไม่เคยคุยกับหนูเลย ทำเหมือนกับว่าหนูไม่มีตัวตน... ในขณะที่หนูยังห่วงใยเค้าตลอด...

หนูสงสัยจังว่าทำไมเค้าถึงต้องทำเหมือนหนูเป็นคู่แข่งแบบนั้นด้วย??
เพราะหนูเป็นนักเรียนดีเด่นของนักเรียนหญิงหรอ? หรือว่าอะไรกันแน่...หนูไม่เข้าใจเลยจริงๆ

I don't wanna hurt because of her anymore...So what should I do?