สวัสดีครับ คุณครูสมศรี และเพื่อนๆทุกคนที่ได้อ่าน
ผมชื่อ โบ๊ท ครับ อยู่ ม.5
วันนี้เป็นวันที่จบคอร์สแล้ว ผมรู้สึกใจหายมาเล็กๆ ผมคงคิดถึงคุณครูมากๆเลย
เพราะหลังจากนี้ผมจะขยันและอ่านทุกอย่างทีคุณครูสอน เพื่อ ENT ในปีหน้า
ผมเป็นคนที่ขี้เกียจ ครับครู และไฟมันก็ไม่ค่อยจะมี
ผมเคยพูดกับเพื่อนเล่นๆ ว่าไม่แคร์เรื่อง ENT เรียนเอกชนได้
ประโยคนี้มันติดปากผม แต่เหตุผลไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมพูดแบบนั้น เพราะ.....ผมขี้เกียจนั่นเอง
จนผมมาเรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนของครู
ครูที่มีไฟอันแสนร้อนแรง ช่วยจุดไฟให้ผม ( ฮาฮา ) เพราะครูชอบสอนและพูดกระตุ้นแทรกมาทุกครั้ง ๆๆ
ผ้าซับหยาดเหงื่อ.... ผมจำจนขึ้นใจเลยครับ ครูเริ่มจุดไฟทีละนิด จนในที่สุดกระดาษชื้นๆของผมก็เริ่มติดไฟขึ้น
จากที่เรียนที่นี่ ผมได้ทั้งคุณธรรมและกำลังใจ ที่ รร.ไหนก็ไม่มีสอน
ผมไม่เคยได้กำลังใจจากโรงเรียนไหน แม้แต่โรงเรียนสถาบันหลักที่เรียนอยู่ก็ตาม
ผมจะขยันแล้วจะทำความฝันให้เป็นจริงครับ
มีอีกเรื่องนึงครับ ที่ผมประทับใจมาก ๆ คุณครูอาจจะจำไม่ได้แล้วครับ เพราะลูกศิษย์ครูเยอะมากๆ
วันอาทิตย์ที่ 3 ก.พ 51 หลังจบ Highligh2 ครั้งที่ 2 เย็นแล้วครับประมาณ 4 โมงเย็น
ผมเดินมาต่อแถวให้ครูเขียน ลายเซ็น ลงในสมุดให้
ผมคิดว่าครูจะ เซ็นชื่อ " สมศรี " ให้อย่างเดียว
แต่สิ่งที่ผมเห็นผมตกใจและก็อึ้งมากครับ ครูเขียนให้ลูกศิษย์ทุกคนลงในสมุด ยาวมากๆครับ
เป็นผมคงเมื่อยมือมากๆ ถ้าเป็นผมหรอครับ ฮา ๆ ผมขี้เกียจอย่างผมคงจะเซ็นต์ ให้เพียงอย่างเดียว ^^
ครูเขียนอวยพรให้ผมเข้า รัฐศาสตร์ IRจุฬา ครับ และหันมาแซว ว่า ถ้าเป็นท่านทูต ขอให้พาเที่ยว ฮาๆ ผมจะไม่มีวันลืมเลยครับ
ขอกราบขอบพระคุณ คุณครูสมศรีนะครับ ผมจะทำฝันให้เป็นจริงให้ได้ครับ
ขอขอบคุณที่ช่วย จุดกระดาษเปียกชื้นผืนนี้ ให้ติดไฟ ครับ !!!!! รักครู ฮูเล่ !!
