สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากจะติดเตรียม อยากให้พ่อ เเม่ภูมิใจ แต่หนูขี้เกียจอ่านหนังสือมากค่ะ ทำยังไงมันก็ขี้เกียจ เวลาอยู่ในห้องก็ตั้งใจเรียนเเต่พอคะแนนออกมากลับไม่ดีอย่างที่คิด แม่ชอบว่าหนูเรื่องเรียน แม่ไม่เคยให้กำลังใจหนูเลย เวลาคะแนนสอบออกมาไม่อยากให้แม่ดู บางครั้งหนูสัมผัสได้ว่าแม่ลำเอียง หนูทำอะไรในสายตาแม่ก็ไม่เคยดี แต่พอน้องทำผิดไม่ว่าเรื่องไหน แม่ก็ไม่ว่า หนูยอมรับหนูเสียใจมาก แม่ไม่รักหนูเลย เวลาสอบออกมาหนูอยากให้แม่เข้าใจว่าหนูทำดีที่สุดแล้ว หนูอยากได้คนคอยเป็นกำลังใจ เพื่อให้หนูมีแรงสู้ แต่แม่ก็ไม่เคยให้กำลังใจหนูเลย มีแต่ซ้ำเติมหนูว่าทำไมถึงเรียนได้แค่นี้ หนูควรจะจัดวิธีการเรียนใหม่ยังไงดีคะ หนูอยากให้คุณครูให้คำปรึกษาหนู ถ้าเป็นไปได้หนูอยากกอดคุณครูมากค่ะ ถึงเราจะไม่ใช่ญาติกัน แต่หนูก็ไม่ได้รู้สึกว่าครูเป็นแค่ครู
แต่ครูเป็นในสิ่งที่มากกว่าอาชีพครูค่ะ
Kru Somsri's English School
