ครูค่ะ... หนูกำลังมีปัญหาโลกแตก หนูหาตัวเองไม่เจอ...

[อันยองโอเซโย....ชอนึม " ปุ้ย " อิชิมมีดา...]

ครูค่ะ  วันนี้หนูเรียนจบ GM. จบแล้ว หนูรู้ว่า ตัวเองควรเรียนต่อ แต่ครูค่ะ สิ่งที่หนูตั้งใจ มันไม่ใช่แค่ภาษาอังกฤษอย่างเดีจยวที่หนูอยากเรียน  หนูไม่กล้าบอกพ่อ เรื่องที่จะเรียนวาดรูป ( ออกแบบภายใน ) หนูไม่กล้าบอกอ่ะค่ะคุณครู  หน้ากลัวคำตอบของการขอคือ " เอาภาษาอังกฤษให้รอดก่อนดีกว่า " หนูกลัวอ่ะคะ กลัวจนความมั่นใจในการบอกหนูหายไปหมด  แค่กว่าจะขอเรียนภาษาอังกฤษต่อ  หนูกลัวแล้วกลัวอีก กลัวจนหัวโก๋น แต่พอบอกไปแล้ว คำตอบก็คือได้ ตรงข้ามกับความกลัวที่มี  แต่เหลืออีกอย่างหนึ่ง คือเรียนวาดรูป  มันเป็นความฝันของหนู  หนูไม่กล้าบอกตั้งแต่ขึ้นม.4 จนขึ้นม.5แล้ว ก็ยังไม่กล้าขอ  หนูกลัวพ่อมองว่า มันเป็นเรื่องไรสาระ  หนูหวังว่า พ่อจะรู้ว่าหนูอยากเรียน  แต่พ่อไม่เคยรู้เลย ว่าหนูชอบอะไร  แต่แค่หนูขอ เค้าก็ให้ แต่สิ่งที่หนูกลัวคือ คำตอบ  มีแค่พี่กับแม่ที่พอจะรู้และพูดคุยกับหนูได้ เพราะสนิทกับ  แต่กับพ่อนี่ เรียกว่าห่างเหินอย่างแรง  อยากได้อะไรก็แค่ขอ ถ้าเค้าไม่ชอบ ก็คือไม่ แต่ถ้าได้ก็คือผ่านสบาย  สรุปค่ะ หนูกลัว หนูไม่กล้าเค้าไปบอกเค้าว่าหนูอยากเรียนอะไร  หนูกลัวมากๆจริงๆน่ะค่ะ กลัวอ่ะ หนูหมดความมั่นใจแล้วค่ะ  ไม่มีเหลือเลย  หนูอยากเรียนเพื่อค้นหาตัวเอง  อยากรู้ว่าเราไปทางนี้ได้มั้ย เพระหนุรู้ตัวว่า ตัวหนูเอง คงไม่ได้เก่งภาษาจนสอบผ่าน  หรือได้คะแนนดีๆ  หนูอยากเรียนค่ะ หนูอยากเรียนวาดรูป หนูรอมา 1 ปีแล้วที่ไม่กล้าบอก   กลัวคำตอบจริงๆค่ะ  หนูควรทำไงดี ToT

[!!!MemORieS!!!]

   เออ...คือว่าจาเอาไงดีล่ะ  พี่เองก้ไม่ได้เก่งกาจอารายหรอกนะคับ  แต่อยากแค่แนะนำน้องนะคับ  พี่คิดว่า  น้องน่าจาลองคุยกะคุณพ่อนะคับ  บอกคุณพ่อไปเลยว่าเราชอบอ่ะไหร่  อย่ากลัวคำตอบ  บอกท่านว่า  เราชอบที่จะทำแบบนี้  เรามีความสุขที่ได้เรียนวาดรูป  คนเราไม่ได้วัดคุณค่าของความเป็นคนแค่การศึกษานะคับ  หรือถ้าน้องไม่กล้าที่จะบอกคุณพ่อจิงๆ  ลองให้คุณแม่ช่วยเกลิ่นก่อนก้ได้นะคับ
   คุณพ่อน่าจะเข้าใจนะคับ  คำตอบที่ได้อาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่คิดหรอกนะคับ  ถ้าเราชอบแล้วสัญญาว่าจะตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด  คุณพ่อคงจะเข้าใจ  แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่เล่าจะไม่เกิดขึ้นเลย  หากน้องยังไม่กล้าที่จะบอก  ฉะนั้นอย่างแรกน้องก็ควรที่จะบอกท่านนะคับ  ไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอกคับที่ไม่รักลูก  ถ้าท่านเห็นว่าสิ่งไหนลูกชอบและควรสนับสนุนท่านต้องทำอย่างแน่นอนครับ
   รีบๆบอกท่านนะคับ  ก่อนที่จะสาย  เวลาไม่มีวันไหลย้อนกลับนะคับ  อย่ามานั่งเสียใจหรือโทดตัวเองทีหลังเลยนะคับ  มันไม่สนุกหรอกนะคับ  รู้จักไคว่คว้าหาความฝันให้กับตัวเองดีกว่านะคับ

[ครูปอนด์]

ขออนุญาตช่วยคุณครูตอบนะครับ

สำหรับพี่นะครับ  พี่คิดว่า  เราควรจะบอกคุณพ่อเป็นอย่างยิ่งครับ
แต่ก็ควรมีวิธีบอกครับ  เช่น  การบอกให้คุณแม่ทราบเพื่อประเมินสถานการณ์
การนำภาพของเราไปให้คุณพ่อเห็นโดยวิธีใดวิธีหนึ่ง 
หรือแม้แต่การที่ให้คุณครูประจำชั้นคุยกับคุณพ่อในวันประชุมผู้ปกครองถึงผลงานของเราครับ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น  ขอให้น้องแสดงความเป็นตัวตนที่แท้จริงให้คุณพ่อเห็นให้ได้
เรียกง่ายๆว่า  ต้องชนะใจครับ 

อีกทั้งต้องคำนึงถึงกาลเทศะด้วยครับ  เช่น ตอนที่เราคุณพ่ออารมณ์ดี
หรือการที่เราได้ทำความดีหรือการได้รับคำชมบางอย่าง

พี่ขอเอาใจช่วยน้องนะครับ  ให้ Destiny ครั้งนี้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
ขอให้น้องได้เรียนในสิ่งที่ต้องการครับ

[puiy]

บอกเลยค่ะอาจจะไม่เป็นอย่งที่เราคิดก็ได้ค่ะหนูไม่เคยคิดจะกลัวคำตอบเพราะหนูจะเพื่อใจว่าไม่ได้ไว้บ้างเสมอค่ะ

[puiy]

[color=blue]บอกเลยค่ะ[/color]ส่วนหนูเวลาหนูจะขอ[color=teal]อะไรหนูจะเพื่อใจแบบที่ครูบอก[/color]ไว้บ้างค่ะจะได้ไม่ผิดหวังมากค่ะ[[/shadow][/glow]/color]from [color=[/tt]orange]ปุ๋]

[lem0nade-soda]

  เด็กผู้หญิงก็มักจะห่างเหินกับพ่อ...เรื่องธรรมดา
ตอนนี้พี่ก็ม.5แล้วนิ
ความฝันของพี่มันใกล้เค้ามาทุกวัน
พี่อย่ารอมันอีกเลยนะ
อยากอะไรบอกท่านไปเถอะ

อย่าให้ความอายและความกลัว
มาทำลายความฝันของพี่เลยนะคะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

   คุณครูมองว่าการศึกษาคือการลงทุน
เหมือนใส่ปุ๋ยให้ต้นไม้
แต่อย่าลืมนะว่า
ปุ๋ยวิทยาศาสตร์เร่งดอกผลได้ไว
แต่หลายปีเข้าดินจะเสีย
ปุ๋ยหมักปุ๋ยคอกมีแต่ประโยชน์และไม่ทำลายแต่กลับเป็นประโยชน์แก่เนื้อดิน

การพึ่งตนเองเหมือนการใช้ปุ๋ยหมัก
แม้นจะไม่รวดเร็วทันใจแต่ก็อาศัยธรรมชาติกิงใบของตนและเวลาบ่มหมักจนกลายเป็นปุ๋ย
ถ้าโลกนี้ไม่มีครู เราคงไม่ฉลาดกันทั้งประเทศหรือ?
แต่ถ้าโลกนี้ขาดความใส่ใจ ความรัก และความเพียร นี่สิสำคัญกว่า
เพราะองค์ความรู้มีอยู่ใกล้ตัว
เพียงแต่ว่าเรามีเวลาจำกัด
และอยากได้ผลผลิตที่ใหญ่ได้น้ำหนัก และรวดเร็ว
ถ้ามันจำเป็นก็ควรพึ่งปุ๋ยวิทยาศาสตร์เป็นครั้งคราวก็พอ
ไม่เช่นนั้นจะฟื้นเนื้อดินยาก

ถ้าคุณพ่ออนุญาตก็ควรพัฒนาความรู้ที่ได้
ให้กลายเป็นความรู้ที่ยั่งยืน
โดยใช้ความใส่ใจเป็นครูในโรงเรียน
ใช้การขวนขวายหาความรู้เป็นครูกวดวิชา
ใช้การสร้างสรรค์ฝึกลองเป็นห้องlabและใช้การตอบรับของพ่อแม่และผู้ใกล้ชิดเป็นคะแนนสอบ

เมื่อลงทะเบียนเรียนแล้ว
ต้องเรียนให้คุ้มกับหยาดเหงื่อพ่อแม่
อย่าเรียนทิ้งเรียนขว้าง
ยิ่งเรียน
ยิ่งทบทวนก็เท่ากับค่าเรียนถูกลง
ยิ่งนำไปสอนเพื่อนได้ยิ่งคุ้มค่าเรียน

แต่ถ้าคิดจะเรียนเพราะเกียจคร้าน
อย่าใช้เหงื่อพ่อแม่ไปแลกมาเลย
เสียดายเงิน

คงได้คำตอบแล้วนะอีหนูเอ๋ย

[อันยองโอเซโย....ชอนึม " ปุ้ย " อิชิมมีดา...]

ขอบคุณค่าคุณครูค่ะ หนูพยายามรวบรวมความกล้สบอกพ่ออยู่ หนูอยากเรียนแล้วเข้ามหาลัยได้เลย หนูพยายาม และจะตั้งใจเรียน ถ้าพ่อหนูให้หนูเรียนไดน่ะค่ะ  และจะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษของครูด้วยค่ะ