วิ ธี รั บ มื อ ค น ทำ ชั่ ว

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=21388.msg149898#msg149898

ครูคะ หนูไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ

พ่อเลี้ยงหนูเค้าลวนลามหนูค่ะ เค้ามาจับหน้าอกหนู

จริงๆเค้าเริ่มทำอย่างนี้มาตั้งนานแล้วค่ะ ตั้งเเต่หนูอยู่ป.3
คือเเม่หนูเลิกกับพ่อตั้งแต่หนูยังเด็ก แล้วก็มาอยู่กับพ่อเลี้ยง หนูจะเรียกเค้าว่า ลุงค่ะ หนูอยู่กับลุงตั้งแต่เด็ก ตอนเเรกๆลุงเค้าก็ใจดีมาก อยากได้อะไรก็ซื้อให้ จริงๆครอบครัวหนูกับแม่ฐานะก็ค่อนข้างปานกลางคือพอมีเงินกินใช้ เเต่ถ้าจะให้หนูเรียนโรงเรียนเอกชนดีๆที่ค่าเทอมเป็นหมื่นก็คงไม่ไหวเพราะเเม่หนูต้องหาเงินคนเดียว (ครอบครัวหนูมีกัน 3คนคือ เเม่ พี่สาวหนู แล้วก็หนูค่ะ) เเต่พอแม่มาอยู่กับลุงเราก็มีฐานะดีขึ้นมากค่ะ ลุงส่งเสียให้หนูกับพี่สาวได้เรียนโรงเรียนดีๆ และเวลาหนูจะต้องมีค่าใช้จ่ายอะไรลุงก็จะช่วยออกให้หมด (ลืมบอกไปค่ะว่าลุงเคยแต่งงานแล้ว มีลูกแล้ว 2 คน เเค่ลุงกับแฟนลุงก็เลิกกันค่ะ) บุญคุณของลุงหนูก็ไม่เคยลืม เเต่สิ่งที่เค้าทำกับหนู หนูก็รับไม่ได้จริงๆค่ะ ตั้งเเต่ประมาณหนูป.3 เเม่กับลุงก็จะนอนห้องเดียวกัน เเต่มีอยู่คืนหนึ่งลุงก็ออกมาที่ห้องหนูจริงๆมันเป็นทางเดินที่ต่อกับห้องลุง หนูกับพี่ก็จะนอนบนเบาะที่อยู่ตรงทางเดินนั้น คืนนั้นลุงออกมาจากห้อง แล้วก็มาจับอวัยวะเพศของหนู ตอนนั้นหนูนอนอยู่ พอรู้สึกตัวหนูก็พยายามเอามือลุงออกแล้วก็พิกตัวหนี ตอนนั้นหนูง่วงอยู่ก็เลยไม่ได้คิดอะไร แล้วก็ยังเด็กด้วยไม่รู้ว่าการทำอย่างนั้นคือลวนลาม
เเต่หลังจากนั้นมันก็มากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนั้นเเม่หนูต้องไปทำธุระต่างจังหวัดบ่อยๆค่ะ พอกลางคืนลุงก็มักจะใช้ให้พี่หนูไปทำนู่นทำนี่เเล้วก็เรียกหนูเข้าไปในห้อง หนูไม่คิดอะไรก็เลยเข้าไปพอเข้าไปเค้าก็ล็อกห้องแล้วก็ขมขืนหนู แล้วบอกหนูว่าห้ามหนูบอกแม่เด็ดขาด ตอนนั้นหนูเพิ่งอยู่ป.5 เองมั้งคะ แล้วหนูก็ไม่กล้าบอกเเม่เพราะกลัวลุง
หลังจากวันนั้นลุงก็ทำอย่างนี้อีก เเต่พอหนูโตขึ้นเริ่มรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้วหนูก็ขัดขืน ลุงจะให้หนูเข้าไปในห้องลุงหนูก็ไม่ไป สะบัดมือหนีลุง หรือว่าลุงมาโดนตัวก็ร้องดังๆ จนลุงโมโห เเต่หนูก็ไม่กล้าบอกเเม่ หลังจากนั้นสักพักลุงก็ไม่ได้ทำอะไรหนูอีกเลย ลุงกลับมาดีกลับหนูเหมือนเดิม จนหนูเริ่มไว้ใจลุง แล้วก็คิดว่าที่ผ่านมาหนูจะยกโทษให้ลุง เพราะเเม่หนูรักลุงมาก แล้วลุงก็เลี้ยงดูหนูถ้าไม่มีลุงหนูคงไม่ได้อยู่ในบ้านดีๆ ได้เรียนโรงเรียนดีๆอย่างนี้
แต่เเม่กับลุงก็ยังทะเลาะกันบ่อยเหมือนเดิม บางครั้งหนูเห็นรอยช้ำบนตัวเเม่ด้วย เเต่เเม่ก็บอกว่าไม่มีอะไร
จนตอนนี้หนูอยู่ม.4 แล้วค่ะ ทุกอย่างดูเหมือนจะดีขึ้น เเต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หนูคิด หนูคิดว่าลุงจะไม่ทำอะไรหนูแล้ว เเต่อยู่ดีๆลุงก็มาจับหน้าอกหนู หนูตกใจมาก หนูพยายามดึงมีลุงออกแต่ก็สู้ลุงไม่ได้ เเต่พี่หนูก็เดินลงบันไดมาพอดี แล้วลุงก็เดินออกไป ตอนนั้นหนูรู้สึกเหมือนจะร้องไห้ แต่หนูก็พยายามกลั้นน้ำตาไว้ในหัวหนูงงไปหมด คิดว่าทำไมลุงต้องทำกับหนูอย่างนี้ หนูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี เเต่หนูก็ไม่กล้าบอกใคร หนูกลัวมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ตอนนั้นเเม่หนูไม่อยู่ด้วย หนูเสียใจมากรู้สึกว่าไม่อยากจะอยู่ที่นี่แล้ว ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ถ้าหนูบอกแม่ มันจะเป็นยังไง แม่จะเลิกกับลุงเพราะหนู เราก็ต้องไปอยู่กันเอง เราจะอยู่ได้มั้ย เเต่ตอนนี้ในใจหนูคิดว่าไม่อยากอยู่กับลุงแล้ว ครั้งหนึ่งแม่เคยบอกกับหนูว่า  ที่เเม่ทำงานหนักทุกอย่างก็เพื่อหนู อดทนลุง ครอบครัวของลุงที่ดูถูกเเม่ก็เพื่อหนู ช่วงนี้ลุงชอบกลับบ้านดึกๆจนทะเลาะกับเเม่บ่อยๆเเม่ก็ทนเพื่อพวกหนู และเช้านี้ก็อีกหนูกำลังรีดผ้าอยู่ลุงก็เข้ามาจะจับหน้าอกหนูอีก เเต่คราวนี้หนูไม่ยอมหนูตะคอกใส่ลุงว่า ปล่อย ลุงคงกลัวว่าพี่หนูจะได้ยินก็เลยเดินหนีเข้าห้องไป สักพักลุงก็ออกมาแล้วก็บอกว่า งั้นหลังจากนี้เราก็ไม่ต้องคุยกันแล้ว ก็แค่ให้จับไม่ได้ใช่มั้ย
ตอนนั้นในใจหนูอยากจะถามลุงว่า นี่ลุงยังเป็นคนอยู่รึเปล่า เเต่หนูก็ไม่พูดอะไร หนูเงียบ ไม่พูด ไม่มองหน้าลุงอีก แล้วก็รีบเดินหนีลุงไปหาพี่
และหลังจากนั้น ลุงก็โทรมาถามอีกว่า เป็นอะไรจะเอายังไง หนูรู้สึกขยะเเขยงลุงมาก ไม่อยากจะพูดกับลุงอีก ก็เลยบอกลุงว่าพี่ขึ้นมาพอดีคุยกับพี่หนูละกันแล้วก็เอาโทรศัพท์ไปให้พี่หนู

หนูควรจะทำยังไงดีคะครู.....
ขอโทษที่ทำให้ครูต้องหนักใจนะคะ

คุณครูขอแนะนำให้หนูเก็บภาพและเสียงเวลาถูกลุงลวนลามเพื่อเป็นหลักฐานต่อไป

คนเรากล้าแก้ผ้าในห้องน้ำ แต่ถ้าให้แก้ผ้ากลางแจ้งก็กลัว ไม่กล้าทำอย่างแน่นอน

เฉกเช่นคนทำผิด ไม่มีใครกล้ารับความผิดนั้นหากไม่มีหลักฐานชัดเจน

หนึ่งในวิธีปิดทองหลังพระของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวคือ

14. ใช้อธรรมปราบอธรรม

สำหรับคุณครูนั่นก็หมายความว่า รวบรวมการกระทำผิดของเขา เพื่อใช้เป็นเป็นศาสตราวุธ ที่จะนำไปประหัตประหารตัวของเขาเอง

พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้เรายอมคน แต่พระองค์สอนให้ใช้"ปัญญา"ในการกอปรกิจอันเป็นประโยขน์

และจำไว้ว่า การสกัดกิเลสคน ไม่ถือเป็นอกุศลจิต



ใช้มือถือให้เป็นประโยชน์ ควรให้พี่สาวช่วยด้วย

เมื่อเห็นว่าภัยที่คุกคามหนูมากขึ้นให้ดำเนินการเเจ้งความจับกุม ความผิดอาญาข้อหาอนาจาร

เพียงแค่แตะเนื้อต้องตัวก็ถือเป็นความผิดแล้ว

หากขาดทนายความสามารถติดต่อคุณครูได้ค่ะ ยินดีช่วยเหลือ



อย่ากลัวที่จะใช้กฏหมายกับ "คนจิตอกุศล" เพราะไม่เช่นนั้นหนูจะเป็นลูกแกะที่ถูกระรานอยู่ตลอดเวลา



อย่ามองเพียงว่าเราต้องพึ่งเขา  ถ้าเราลดระดับความเป็นอยู่ลงมา แต่ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์มากขึ้นและภัยคุกคามลดลง

คุณครูว่าหนูควรละความสบายออกไป และอยู่อย่างประหยัดกินประหยัดใช้จะดีกว่า

คนเราความสุข ไม่จำเป็นต้องมาจากวัตถุ แต่ควรอิสระจากวัตถุ แล้วหันกลับมาอยู่กับความเรียบง่าย

มีน้อยใช้น้อย เรียนโรงเรียนไหนก็ได้ขอให้เรามีความมานะ

ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า  ห้ามอยู่คนเดียวตามลำพังค่ะ

อย่าประมาท อย่านึกว่าจะไม่เกิดขึ้นกับตนเอง

พยายามออกมาอ่านหนังสือที่ห้องสมุดชุมชน อย่าอยู่ที่บ้าน
ตามลำพัง


ถ้ามีญาติก็ออกมาอย่กับญาติ และควรปรึกษาคุณแม่

แต่ถ้าคุณแม่รักลุงและเชื่อฝ่ายลุง หนูก็ต้องทำอย่างที่คุณครูว่าคือต้องแสดงหลักฐานไว้เพื่อเป็นประจักษ์พยาน


ยุคนี้ รอกฏแห่งกรรมอย่างเดียวไม่ทันกาล เราเองต้องมีสติและใช้"กฏหมาย" เข้าช่วย

หลักนิติศาสตร์อย่างเดียวอาจจัดการไม่อยู่ จึงต้องพึ่งหลักรัฐศาสตร์



เมื่อคนได้ล่วงรู้ความไม่ดีของเขา ผู้คนจะช่วยกันจับตามอง เมื่อมีคนรู้ความไม่ดีของเขา

ความอายและควมกลัวเสียหน้าจะทำให้เขาไม่กล้าลงมือกระทำความไม่ดีอีก




เชื่อคุณครูนะคะ  ลำพังหนูคนเดียว ถ้าเกิดอะไรขึ้น คงรับมือไม่ไหว

แต่ถ้ามีหลักฐานทุกอย่างจะง่ายขึ้น

เวลารวบรวมหลักฐานก็อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น  ความชั่วมันไหวตัวง่าย ถ้าผู้กระทำล่วงรู้ว่าจะถูกกระชากหน้ากากต่อหน้าสาธาณชน
 

มีความดี ก็ต้องมีสติเอาไว้กันความดีด้วย

สุดท้าย อธรรมของตัวเขา จะฆ่าตัวเขาเอง ผู้ขาดศีลขาดธรรม



อย่ามัวเป็นลูกแกะนะคะ

เราคือ "แมงป่องตัวน้อย" แม้ไม่น่าเกรงขามเท่าพญาราชสี แต่มีฤทธิ์ถึงตายค่ะ

เป็นลูกผู้หญิงต้องฉลาดและทันต่อความเปลี่ยนแปลงในทางเสื่อมของสังคมค่ะ



ขอให้หนูปลอดภัยนะคะ

คุณครูยินดีให้ความช่วยเหลือค่ะ