ครูสมศรีให้กำลังใจ และแนวคิดหน่อยนะคะ

[PPP]

คุณครูคะ การที่เราตั้งใจอ่านหนังสือแล้วผลคะแนนที่ได้กลับออกมาสู้คนที่ไม่อ่านไม่ได้ อย่างนี้เรียกว่าอะไรหรือคะ คือ เพื่อนบางคนบางคำถามที่เราติวกันเขาตอบไม่ได้แต่เราที่พยายามอ่านมามากกว่า แต่ทำไมถึงได้คะแนนน้อยกว่า หนูเคยหมดกำลังใจถึงกับร้องไห้เลยค่ะ ว่าเราตั้งใจอ่านอยู่ แต่ผลคะแนนที่ได้กลับน้อยกว่าที่เราคาดและน้อยกว่าคนที่ไม่ได้อ่านเท่าเรา คุณครูคะเราควรคิดอย่างไรที่จะไม่ทำให้เราท้อคะ คุณครูเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้ไหมคะ แล้วคุณครูจะให้กำลังใจตัวเองอย่างไรคะ

[fife]

เราว่าอย่าไปคิดอย่างนั้นเลยนะ ทำให้ท้อเปล่าๆ  มาตั้งใจอ่านอีกสักรอบดีกว่ามั้ย ถ้าคะแนนไม่เพิ่มก็อ่านอีก อ่านไปเรื่อยๆจนกว่าคะแนนจะเพิ่มเลย

สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

เข้าไปดูในข้อคิดสะกิดใจนะคะ คุณครูตอบไว้ในนั้นแล้วค่ะ

โดยใช้กระทู้ของหนูเป็น topic

[benzay]

ครูค่ะตอนนี้หนูอยู่ม4แล้วแต่หนูยังไม่รู้ว่าจริงๆหนูชอบและอยากจะเป็นอะไร หนูเป็นคนไม่เก่งแต่หนูก็พอเข้าใจในเรื่องที่เรียนอยู่นะ คะแนนสอบหนูค่อนข้างจะดีกว่าเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันแต่อาจจะสู้เพื่อนห้องอื่นไม่ได้โดยเฉพาะเกรด หนูเครียดมากเลยตอนที่รู้เกรดตัวเองแล้วได้น้อยไม่เท่าที่เราหวังไว้ หนูเสียใจมากๆพอมาตอนนี้หนูก็ลองมองดูตัวเองว่าที่เราเลือกเรียนวิทย์-คณิตนี่เราชอบหรือเป็นเพราะเราเลือกไปอย่างงั้นโดยที่ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร หนูกำลังสับสนเพราะถึงแม้จะอยากเปลี่ยนสายมันก็คงเป็นไปไม่ได้หนูจะทำไงดีค่ะครู หนูควรจะพยายามต่อไป หรือทำยังไงดีหนูไม่รู้เลย

[ppoompui]

น้อง ppp เอ๋ย....พี่เป็นประจำเลยล่ะ แบ่บว่าทำไมชั้นตั้งใจเรียนแต่ได้คะแนนน้อยกว่าเพื่อนที่ไม่เคยเข้าเรียนแล้วเอาแต่จดจากเลคเชอร์ชั้น แต่ก็มีเหมือนกันที่พี่แทบไม่เข้าเรียนวิชานั้นเลย แต่สอบออกมาได้รองท๊อป

พี่ขอเสริมจากคุณครูละกันเนอะ ....

ที่สำคัญคือต้องมาสำรวจคำว่า "อ่านหนังสือ" ของตัวเราก่อน
พี่เองพึ่งจะมาพบหลักการของตัวเองก็ปาไปตอนเรียนมหาวิทยาลัยจะจบแล้ว
ว่า "อ่าน" ของพี่ คือการเอาตาผ่านตัวหนังสือ แต่ไม่ได้เอา "ใจ" ไปเข้ากับมัน
เคยมั้ย ที่อ่านหนังสือจบไปหนึ่งหน้า ปิดหนังสือ แล้วนึกว่า ในหน้านี้เราอ่านเรื่องอะไรผ่านมา....
ประจำเลย..ที่พี่จำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเอาตาผ่านอะไรมา

พี่จึงพบว่านี่เป็นปัญหาของการอ่านหนังสือของพี่

แต่ละวิชาก็มีวิธี "อ่าน" ไม่เหมือนกัน

คณิตศาสตร์....ต้องทำโจทย์เท่านั้น ถ้าเราบังเอิญไม่ได้เป็นคน get ทางนี้ พี่ก็เคยติด F มาแล้ว พี่พบว่า ที่ตอนมัธยมพี่ทำคะแนนได้ดี เพราะพี่ทำโจทย์เยอะมาก ทำจนจำได้ว่า ถ้าข้อสอบถามแบบนี้ เราต้องคิดแบบนี้ แล้วตอนแก้ F ที่มหาวิทยาลัย พี่ก็ตะบี้ตะบันทำ จนได้ B+

ชีววิทยา...ต้องท่องๆๆๆๆๆๆ ไม่ใช่แค่อ่าน  ถ้าเราไม่ใช่พวกอ่านแล้วจำได้เลย เราต้องทำ short note มาท่องๆๆๆๆๆๆ

เคมี....ทั้งท่องทั้งทำโจทย์  เราจะพบว่าวิชานี้ในส่วนที่ต้องท่อง ข้อสอบจะออกซ้ำๆๆๆๆๆ เหมือนๆเดิมประจำ ส่วนที่เป็นคำนวณก็ต้องอาศัยทำโจทย์เอา

แต่อย่างวิชาที่เราไม่ต้องเรียนก็ได้คะแนนดี เป็นเพราะเรา "เข้าใจ" ในหลักของวิชานั้นๆ ทำให้เราทำคะแนนได้ดีโดยที่ไม่ต้องอ่านมาก ซึ่งแต่ละคน ก็ถนัดไม่เหมือนกัน  ซึ่งเป็นเรื่องที่อาจจะทำให้เราเรียนได้ง่ายขึ้นในบางวิชา แต่ไม่ใช่ว่าพอเราไม่ถนัดแล้วเราจะทำให้คะแนนดีไม่ได้

ตอนเรียนปีสี่ มีวิชาที่เป็นคำนวณๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆ แบบคนตกเป็นสิบ โง่ๆ เลขอย่างพี่ ทำจนได้ B+ (เซ็งเหมือนกัน เพราะตั้งใจจะเอา A)

เห็นมั้ย  ทุกอย่างอยู่ที่เราทำ

คิดแค่ว่า เราต้องทำอย่างไรให้ตัวเราได้ดีก็พอ

ไม่ต้องคิดว่าทำไมไม่ดีเหมือนเพื่อน

แต่ทำให้ดีก็พอของพี่ คือพอสำหรับจุดมุ่งหมายของเราด้วยนะจ๊ะ ไม่ใช่พอของเรา แต่สอบไม่ผ่าน

ถ้าบังเอิญเราไปอยู่ห้องที่เพื่อนไม่เก่ง แล้วได้คะแนนดีกว่าเพื่อน แต่ตำกว่ามาตรฐาน มันก็ไม่ดีใช่มั้ย เพราะฉะนั้น เอาตัวเองเทียบกับมาตรฐานของจุดมุ่งหมายของเรา แล้วแข่งกับความขี้เกียจของตัวเราเองนั่นแหละ...ดีที่สุด

พี่เอาใจช่วยจ้า ^_^

[เหม่งจ๋าย : )]

อย่าเปรียบเทียบกะคนอื่นสิคะ..


คิดว่าตัวเองทำเต็มที่รึยัง??


ถ้าเต็มที่แล้ว ก็ภูมิใจซะเถอะค่ะ


ไม่แน่ มองเพื่อนว่า เค้าขี้เกียจกว่าเรา

บางทีเค้าอาจซุ่มอ่านหนังสือแบบมาราธอนกว่าเราอีกนะ