ครูคะหนูเครียดอ่ะ หนูหาที่ระบายเฉยๆ
หนูจะไปเรียนที่สยามอ่ะค่ะ แล้วแม่ก้ไม่ให้ไป ให้หนูหยุดมาหลายวันแล้ว หนูเรียนชดเชยจนม้วนมันมั่วหมดแล้วอ่ะค่ะ มีเคมีด้วย แล้ววันนี้หนูก้ไม่ได้ไปติวแกทกับครู หนูบอกแม่แล้วว่าของวันนี้เรียนชดเชยไม่ได้ มีแค่วันเดียว แล้วคอร์สของหนูมันมีเรียนพิชิตแกทด้วยอะค่ะ หนูหาคอสชดเชยแล้ว แต่ว่าที่ชดเชยมันก้มีชนกับงานที่โรงเรียนตัวเองอีก แล้วหนูก้ใช้บายรีเควสไปสองครั้งแล้วด้วย แล้วพวกคอร์สเสริมก้เรียนชดเชยในบายรีเควสไม่ได้อยู่แล้วอ่ะค่ะ
หนูเห็นเพื่อนไปเรียนกันได้ค่ะ ไม่เห็นจะมีอะไรเลย หนูไปเรียนทุกวันไม่เคยเจออะไรเลย หนูพยายามบอกแม่แล้ว แต่ก้เข้าใจว่าแม่เป็นห่วงไม่อยากเถียงแม่อ่ะค่ะ แต่หนูเรียนไม่รู้เรื่องแล้วจริงๆ ภาษาอังกฤษยังเรียนรู้เรื่องนะคะ แต่วิชาอื่นนี่หนูรวนหมดแล้ว แม่บอกให้อยู่บ้านอ่านเอง แต่หนูอยากไปเรียนด้วยอยากอ่านเองด้วยอ่ะค่ะ
เมื่อวานนี้หนูโกหกแม่ว่าเรียนที่พญาไทอ่ะค่ะ แล้วปรากฏว่าเขาปิดถนน หนูเรียนบายรีเควสอยู่แล้วไม่ได้เอาโทรศัพย์เข้าไปค่ะ แม่ติดต่อไม่ได้เลยโทรหาเพื่อนที่เรียนพญาไท แล้วหนูไม่ได้อยู่กับเพื่อน ความเลยแตกเลยอ่ะค่ะว่าหนูไปเรียนสยาม หนูรู้ว่ามันบาป แต่หนูก้โกหกเพื่อให้แม่สบายใจ และคิดว่าตัวเองจะรักษาตัวเองให้รอดได้อ่ะค่ะ แต่ตอนนี้หนูก้พยายามไม่เถียงแม่ค่ะ และพรุ่งนี้หนูก้คงไม่ได้ไปเรียนอีก หนูว่าความห่วงของแม่ที่เป็นห่วงหนูมันมากมายกว่าคำว่าห่วงเรียนของหนูอ่ะคะ
หนูต้องไปอ่านแล้วค่ะครู ขอบคุณครูมากนะคะที่มีบอร์ดให้หนูได้พิมพ์ๆมันลงไป บ๊ายบายค่ะ : )
ใจเย็น ๆ ครับ ที่หลานไม่เข้าใจ ที่หลานกังวลใจเป็นเพราะหลานเครียด
คลายเครียดออกไปเลย
หลานรีบไปหาพี่เสื้อส้มที่เคาน์เตอร์เลยนะครับ เพื่อหาทางออกให้กับหลาน
พ่อแม่ไม่ให้ไปเพราะท่านห่วงหลานครับ อุบัติเหตุไม่มีใครคาดได้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่
ยังไงไลุงคิดว่าถ้าหลานตั้งสมาธิให้ดี ไม่มีอะไรน่ากลัวนะครับ
ลุงกับพี่ ๆเสื้อส้มจะคอยเป็นกำลังใจให้หลานและเพื่อน ๆ ทุกคนครับ
Kru Somsri's English School
