คุณครูช่วยตอบทีนะค่ะ

[แอน]

         คุณครูคะ หนูอยากให้คุณครูได้อ่าน คุณครูคะตอนนี้หนูอยู่ม.6อยู่กับคุณอาและครอบครัวของ
คุณอา  ซึ่งทุกวันนี้หนูอยู่โดยม่ายมีแม่ และที่สำคัญคือแม่หนูให้เงินอาหนู 2000 บาทต่อเดือน
ซึ่งเปนค่าพักอาศัยที่บ้าน คุณครูคะหนูพูดอะไรไม่ถูกคือตตอนนี้หนูเครียดมาก
อาของหนูเค้าเลี้ยงครอครัวอีก7 ชีวิต หนูเพิ่มมา1 คน เค้าเช่าบ้านอยู่อ่ะคะเดือนละ9000 บาท ผ่อนรถ จ่ายค่านำ ค่าไฟ และก้อหาเงินเลี้ยงลูกของเขาอีก3 คน อาของหนูเค้าสูบบุหรี่มาเกือบ10 ปีแล้วค่ะ เค้าบอกว่าเค้าเปงมะเร็ง ซึ่งเขามักจะอารมเสียและโวยวายด่าคนในบ้าน
หนูเคยซื้อหญ้าปักกิ่งที่เยาวราชให้อากิน โลละ 40 บาทซึ่งคนชายบอกว่ามีนช่วยขับสารพิษแก้มะเร็งได้ คุณครูคะอาของหนูก้อยังม่ายเลิกสูบ คุณครูคะหนูยอมรับว่าตอนนนี้หนูมีภาระที่ต้องรับผิดชอบคือการ entrance หนูคอยภาวนาเสมอว่าถ้าหนูเอนติดในสถาบันที่ดีชีวิตหนูจะดีกว่านี้
ตอนนี้หนูเปล่าเปลี่ยวมาก เพราะหนูม่ายด้ายอยุ่กับแม่ และหนูก้อพะวงเรื่องเงินอ่ะค่ะ
หนูกลัวว่าตอนเอนจะม่ายมีเงินไปจ่าย แต่อ.แนะเนวบอกว่าเทอมแรกต้องจ่ายเอง ต่อไปกู้ได้
อ.คะ หนูท้อจเหลือเกิน บางครั้งหนูอยู่ดีๆอาหนูเค้าจะชอบด่าและโวยวายมากๆ
บางครั้งหนูอ่านหนังสือม่ายด้ายเลย บางครั้งอาหนูเค้ายังตบตีภรรยาของอาหนูจนน่วมเลย หนูรู้สึกว่าที่บ้านยำเเย่มาก บางครั้งหนูเหนผู้ปกครองที่มารับลูก หนูยังเส้าใจเลยคร่ะ หนูอยากมีบ้าง
หนูควรทำไงดีคะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

คุณครูขอแสดงความเห็นใจต่อสถานการณ์ขณะนี้ของหนู

เราเองเลือกที่เกิดที่อยู่ไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเสวยอารมณ์ได้นะลูก

คุณครูคงขอตอบประเด็นแรกก่อนว่า ถ้าบรรยากาศในบ้านที่หนูอยู่ไม่ดี

หนูคงต้องเข้าห้องสมุดที่โรงเรียน หรืออาจต้องตื่นในเวลาที่คนอื่นหลับกัน

และอาจต้องแอบหลับในช่วงที่เขาตื่นกัน

เพื่อเราจะได้ไม่ต้องรับรู้รับเห็นในสิ่งที่สะเทือนใจ

ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายในมหาวิทยาลัย เป็นเรื่องรองลงไป

เพราะถ้าหนูมีปัญหาด้านเศรษฐกิจ หนูสามารถยื่นขอทุนที่มหาวิทยาลัยได้

ไม้ดอกหลากสี เปล่งประกายจรัสเรืองได้

เพราะปุ๋ยหรือมูลสัตว์และสิ่งปฎิกูลฉันใด

ชีวิตของคนเราจะมีคุณค่าได้ด้วยความเฝ้ารู้อยู่กับความทุกข์อย่างไม่ขัดแย้ง

เพชรที่แท้ย่อมหาได้จากหัวคางคกฉันใด

เส้นทางการเป็นมนุษย์ สุดอยู่ที่การเรียนรู้ที่จะดับทุกข์ในเหตุการณืที่ไม่น่าอดทน

และเหตุการณ์เหล่านี้จะสอนให้ลูกเห็นทางแห่งการดับทุกข์ได้ในที่สุด

ลูกเริ่มเห็นความทุกข์ตั้งแต่วัยต้นๆ

ถ้าลูกมีสติพอที่จะแยกแยะระหว่าง"ปรากฏการณ์"และ "อาการทางจิต"

ลูกจะอยู่กับทุกข์ได้อย่างไม่ทำร้ายต้นทุนทางอารมณ์เดิมของเรา

เปรียบเหมือนอสรพิษที่อยู่ในลิ้นงูแต่ไม่เคยทำอันตรายงู

เมื่อทุกข์ทางกายแล้ว อย่าปล่อยให้ทุกข์เกิดขึ้นทางใจ

หากทุกข์ทางใจเกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้ตัว

ก็อย่าปล่อยให้เกิดขึ้นอีกครั้งจากการคิดซ้ำ

วิชาการอ่านซ้ำย่อมจำติดตรึงนาน

แต่ความทุกข์อย่าปล่อยผ่านเข้ามา แค่ครั้งเดียวก็เกินพอต่อเราแล้ว

ยิ่งทุกข์ ยิ่งต้องขยัน อ่านให้มากขึ้น

เพื่อทดแทนพลังในความเศร้าไปกับเรื่องที่สร้างสรรค์

ไม่ยากหรอกลูก หากลูกไม่ยอมเป็น"ไอ้ขี้แพ้"

ศิลปะการอยูอย่างไม่ทุกข์คืออย่ากลัวความทุกข์

ยิ่งอยากผลักความทุกข์ออกไป กลับยิ่งทุกข์มากขึ้นหลายเท่าพันทวี

จงใช้แขนซ้ายแห่งสติและแขนขวาแห่งปัญญาโอบกอดไว้

เมื่อเราต้อนรับอย่างไม่ขับไส ทุกข์นั้นก็จะกลายเป็นมิตรที่ไม่ทำร้ายเรา

เพราะทุกข์ต้องการการยอมรับจากเราสูง

เมื่อคนเรายอมรับความทุกข์ได้ เราก็จะเริ่มตั้งสติและเริ่มหาวิธีคลายความทุกข์

เวลาจะเป็นโอสถที่ดี

หากเหตุเก่าที่ทำผ่านมาไม่ดี

ก็อย่าน้อยใจในโชคชะตา

ตั้งหน้าตั้งตาก่อเหตุใหม่ที่ดี

อดทน

อย่าท้อแท้

อย่าเป็น "ไอ้ขี้แพ้"

ความสำเร็จรอหนูอยู่นะลูก

เร่งสร้างเหตุใหม่ที่ดีเถิดลูก

คุณครูขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

[เหม่งจ๋าย : )]

หนูขอเป็นกำลังใจให้พี่อีกคนนะคะ